glikol monoetylenowy

KARTA CHARAKTERYSTYKI SUBSTANCJI NIEBEZPIECZNEJ
GLIKOL MONOETYLENOWY
Data wydania:
2007-01-11
Data aktualizacji:
2015-06-01
Podstawa prawna: Rozporządzenie Komisji UE nr 453/2010 z dnia 20 maja 2010r. zmieniające rozporządzenie (WE) nr 1907/2006 ws REACH)
1.
Identyfikacja substancji/preparatu, Identyfikacja producenta
1.1.
Identyfikator produktu
Nazwa handlowa: Glikol monoetylenowy
Numer rejestracyjny: 01-2119456816-28-XXXX
Inne nazwy/skład: MEG
1.2.
Istotne zidentyfikowane zastosowania substancji lub mieszaniny oraz
zastosowania odradzane.
Zastosowania zidentyfikowane: przemysłowe: Dystrybucja; Formulacja; Zastosowanie w
nakładaniu powłok; Zastosowanie w środkach czyszczących; Zastosowanie w smarach;
Zastosowanie w olejach do obróbki metali/olejach do wałków; Zastosowanie w laboratoriach;
Zastosowanie w chemikaliach do obróbki ścieków, profesjonalne: Zastosowanie w nakładaniu
powłok; Zastosowanie w środkach czyszczących; Zastosowanie w olejach do obróbki
metali/olejach do wałków; Zastosowanie w agrochemii; Zastosowanie w płynach czynnych;
Zastosowanie w środkach do odladzania i przeciwoblodzeniowych; Zastosowanie w
laboratoriach; konsumenckie: Zastosowanie w nakładaniu powłok; Zastosowanie w środkach
czyszczących; Zastosowanie w środkach do odladzania i przeciwoblodzeniowych;
Zastosowania odradzane: Inne niż wymienione powyżej, środek farmaceutyczny.
1.3.
Dane dotyczące dostawcy karty charakterystyki.
JARBUR EUROCHEM Spółka Jawna.
ul. Książek Stary 3
26-500 Szydłowiec
tel. 048 617 53 27 w godz. 7-15
fax. 048 617 53 28
Osoba odpowiedzialna za opracowanie karty charakterystyki: Marek Dorabiała,
e-mail: [email protected]
1.4.
Numer telefonu alarmowego.
998 lub 112, lub najbliższa terenowa jednostka PSP. Informacja toksykologiczna w Polsce:
042/ 631 47 24 (w godz. 7-15-tej).
2.
Identyfikacja zagrożeń
2.1.
Klasyfikacja substancji lub mieszaniny.
Klasyfikacja zgodnie z Rozporządzeniem (WE) nr 1272/2008 (CLP)
Zagrożenie ogólnie:
Zagrożenie zdrowia: Toksyczność ostra,kat. 4 - droga pokarmowa, H302;
Działanie toksyczne na narządy docelowe - powtarzane narażenie
STOT wielokr. naraż., kat. 2; H373
Własności niebezpieczne: nie dotyczy
Zagrożenie środowiska: nie dotyczy
Klasyfikacja zgodnie z dyrektywą Rady 67/548/EWG
Zagrożenie ogólnie:
Zagrożenia zdrowia: Substancja szkodliwa; działa szkodliwie po połknięciu.
Własności niebezpieczne: nie dotyczy
Zagrożenie środowiska: nie dotyczy
Strona 1 z 8
KARTA CHARAKTERYSTYKI SUBSTANCJI NIEBEZPIECZNEJ
GLIKOL MONOETYLENOWY
Data wydania:
2007-01-11
Data aktualizacji:
2015-06-01
Podstawa prawna: Rozporządzenie Komisji UE nr 453/2010 z dnia 20 maja 2010r. zmieniające rozporządzenie (WE) nr 1907/2006 ws REACH)
2.2.
Elementy oznakowania
Piktogramy określające rodzaj zagrożenia:
2.3.
Hasło ostrzegawcze: Uwaga
Zwroty wskazujące rodzaj zagrożenia:
H302 - Działa szkodliwie po połknięciu
H373 - Może powodować uszkodzenie narządów, poprzez długotrwałe lub powtarzane
narażenie
Zwroty określające warunki bezpiecznego stosowania:
P264a - Dokładnie umyć ręce po użyciu
P270 - Nie jeść, nie pić ani nie palić podczas używania produktu.
P301+P312 - W przypadku połknięcia: W przypadku złego samopoczucia skontaktować się z
lekarzem.
P314 - W przypadku złego samopoczucia zasięgnąć porady/zgłosić się pod opiekę lekarza.
P330 - Wypłukać usta.
P501 - Zawartość/pojemnik usuwać do upoważnionego odbiorcy odpadów
Inne zagrożenia.
Substancja nie spełnia kryteriów PBT lub vPvB
3.
Skład i informacja o składnikach.
Skład wg Rozporządzenia 1272/2008.
Nr WE
Nr CAS
Nr indeksowy
Skład
Glikol
203-473-3
107-21-1
603-027-00-1
etylenowy
Znaczenie zwrotów H podane jest w p. 16 karty charakterystyki.
Zawartość [%]
[%]
>99,8%
4.
Środki pierwszej pomocy.
4.1.
Opis środków pierwszej pomocy.
4.2.
Wdychanie: W razie narażenia inhalacyjnego wyprowadzić poszkodowanego na świeże
powietrze. W przypadku duszności - wykwalifikowany personel medyczny powinien podać tlen.
Kontakt ze skórą: Zdjąć zanieczyszczoną odzież. W razie zanieczyszczenia skóry spłukać
dokładnie dużą ilością wody.
Kontakt z oczami: W razie kontaktu z oczami płukać dużą ilością wody przez co najmniej 15
min., przytrzymując odchylone powieki.
Spożycie: W razie spożycia natychmiast wypłukać usta wodą i następnie wypić 200-300 ml
wody. W przypadku utraty przytomności ułożyć poszkodowanego w pozycji bocznej ustalonej;
kontrolować i utrzymywać drożność dróg oddechowych. W przypadku zaburzeń oddychania
wykwalifikowany personel medyczny powinien podać tlen, w przypadku zatrzymania oddechu
stosować sztuczne oddychanie.
Najważniejsze ostre i opóźnione objawy oraz skutki narażenia.
Skutki narażenia ostrego: pierwszym okresie po połknięciu występują objawy podobne do
Strona 2 z 8
KARTA CHARAKTERYSTYKI SUBSTANCJI NIEBEZPIECZNEJ
GLIKOL MONOETYLENOWY
Data wydania:
2007-01-11
Data aktualizacji:
2015-06-01
Podstawa prawna: Rozporządzenie Komisji UE nr 453/2010 z dnia 20 maja 2010r. zmieniające rozporządzenie (WE) nr 1907/2006 ws REACH)
4.3.
stanu upojenia alkoholowego: stan pobudzenia, zaburzenia mowy, zaburzenia równowagi i
koordynacji ruchów, bóle i zawroty głowy, senność itp.; następnie występują nudności i
wymioty, biegunka; mogą wystąpić zaburzenia oddychania; w przypadku ciężkich zatruć
zaburzenia krążenia, przyspieszenie akcji serca, spadek ciśnienia krwi, śpiączka, utrata
przytomności z drgawkami, zapaść; możliwa śmierć z powodu zatrzymania oddychania.
Dawka śmiertelna dla człowieka wynosi ok. 100 ml Kontakt ze skórą: powoduje słabe
podrażnienie skóry.
Zanieczyszczenie oczu powoduje umiarkowane podrażnienie oczu przy przedłużającym się
kontakcie.
Skutki narażenia przewlekłego: Może powodować nasilenie występujących dolegliwości
skórnych, oczu, dróg oddechowych. Może powodować zaburzenia i uszkodzenie nerek i
wątroby; możliwe uszkodzenie mózgu. Skutkiem długotrwałego lub powtarzanego narażenia
drogą pokarmową mogą być uszkodzenia nerek.
Wskazania dotyczące wszelkiej natychmiastowej pomocy lekarskiej i szczególnego
postępowania z poszkodowanym
Zalecenia ogólne: Osobie nieprzytomnej nie podawać niczego doustnie i nie prowokować
wymiotów. Personelowi medycznemu udzielającemu pomocy pokazać kartę charakterystyki,
etykietę lub opakowanie.
Wskazówki dla lekarza: Leczenie zatrucia glikolem etylenowym, odpowiednio do stanu
chorego, powinno obejmować: płukanie żołądka w czasie do 2 godzin od zatrucia, zwalczanie
zaburzeń krążeniowo-oddechowych, podanie alkoholu etylowego (dożylnie we wlewie
kroplowym 5-15% roztwór alkoholu etylowego w 5% glukozie); w przypadku ciężkich zatruć
stosować hemodializę, diurezę
5.
Postępowanie w przypadku pożaru.
5.1.
Środki gaśnicze.
5.2.
Gaśnice pianowe, gaśnice proszkowe, dwutlenek węgla, woda.
Szczególne zagrożenia związane z substancją lub mieszaniną.
5.3.
Podczas spalania powstaje tlenek węgla.
Informacje dla straży pożarnej.
Pojemniki narażone na działanie ognia lub wysokiej temperatury chłodzić rozproszonym
strumieniem wody. Nie dopuścić do przedostania się zanieczyszczonej wody gaśniczej do
kanalizacji, wód. Pozostałości po pożarze oraz zanieczyszczona woda gaśnicza muszą zostać
usunięte jak odpad.
Stosować niezależny aparat oddechowy oraz odzież ochronną.
6.
Postępowanie w przypadku niezamierzonego uwolnienia do środowiska.
6.1.
Indywidualne środki ostrożności, wyposażenie ochronne i procedury w sytuacjach
awaryjnych.
6.2.
6.3.
Unikać bezpośredniego kontaktu z uwalniającą się cieczą. Nie wdychać par. Zapewnić
skuteczną wentylację. Usunąć źródła zapłonu - ugasić otwarty ogień, ogłosić zakaz palenia
tytoniu. Stosować odzież i sprzęt ochronny.
Środki ostrożności w zakresie ochrony środowiska.
Nie dopuścić do przedostania się produktu do studzienek ściekowych, wód lub gleby. W
przypadku uwolnienia dużych ilości produktu powiadomić odpowiednie służby.
Metody i materiały zapobiegające rozprzestrzenianiu się skażenia i służące do
usuwania skażenia.
Jeżeli to możliwe i bezpieczne, powstrzymać lub ograniczyć wyciek (uszczelnić, zamknąć
dopływ cieczy, uszkodzone opakowanie umieścić w opakowaniu awaryjnym). Ograniczyć
rozprzestrzenianie się rozlewiska przez obwałowanie terenu; duże ilości zebranej cieczy
odpompować. Małe ilości rozlanej cieczy przysypać niepalnym materiałem chłonnym (ziemia,
piasek, wermikulit), zebrać do zamykanego pojemnika i przekazać do zniszczenia.
Strona 3 z 8
KARTA CHARAKTERYSTYKI SUBSTANCJI NIEBEZPIECZNEJ
GLIKOL MONOETYLENOWY
Data wydania:
2007-01-11
Data aktualizacji:
2015-06-01
Podstawa prawna: Rozporządzenie Komisji UE nr 453/2010 z dnia 20 maja 2010r. zmieniające rozporządzenie (WE) nr 1907/2006 ws REACH)
6.4.
Odniesienia do innych sekcji.
Usuwać zgodnie z zaleceniami przedstawionymi w sekcji 13
7.
Postępowanie z substancjami i mieszaninami oraz ich magazynowanie.
7.1.
Środki ostrożności dotyczące bezpiecznego postępowania.
7.2.
7.3.
Unikać kontaktu z cieczą, unikać wdychania par i aerozoli, pracować w dobrze wentylowanych
pomieszczeniach. Wyeliminować źródła zapłonu - nie używać otwartego ognia, nie palić
tytoniu. Nie dopuszczać do przedostawania się uwolnionej cieczy do kanalizacji. Nie spożywać
pokarmów i napojów, nie palić w miejscu pracy.
Warunki bezpiecznego magazynowania, łącznie z informacjami dotyczącymi
wszelkich wzajemnych niezgodności.
Magazynować wyłącznie w szczelnie zamkniętych, właściwie oznakowanych opakowaniach, w
chłodnym, wentylowanym pomieszczeniu. Zabezpieczyć produkt przed wpływem wilgoci z
powietrza i działaniem światła słonecznego. Przechowywać w temperaturze poniżej 40 °C
Szczególne zastosowania końcowe,
Brak dostępnych danych
8.
Kontrola narażenia / środki ochrony indywidualnej.
8.1.
Parametry dotyczące kontroli.
Najwyższe dopuszczalne stężenia:
Glikol etylenowy:
NDS = 15 mg/m3;
NDSCh = 50 mg/m3
DNEL
Pracownik:
Wdychanie:
35 mg/m3
Skóra:
106 mg/kg m.c.
Konsument:
Wdychanie:
7 mg/m3
Skóra:
53 mg/kg m.c.
PNEC
Woda słodka:
10 mg/l
Woda morska:
1 mg/l
Osad (woda słodka):
20,9 mg/kg
Oczyszczalnie:
199 mg/l
8.2.
Kontrola narażenia.
Ochrona dróg oddechowych: stosować przy braku wentylacji Ochrona oczu: gogle
ochronne/szczelne okulary ochronne
Ochrona rąk: Rękawice ochronne z kauczuku butylowego, neoprenu, kauczuku nitrylowego i
polialkoholu winylowego
Techniczne środki ochronne: Wentylacja w pomieszczeniach zamkniętych - miejscowa
wentylacja wywiewna Inne wyposażenie ochronne: ubranie robocze
Zalecenia ogólnie: brak dostępnych danych
9.
Właściwości fizyczne i chemiczne.
9.1.
Informacje na temat podstawowych właściwości fizycznych i chemicznych.
Wygląd:
Zapach:
Próg zapachu: pH:
Bezbarwna, przeźroczysta ciecz o konsystencji syropu
bez zapachu
nie dotyczy
Strona 4 z 8
KARTA CHARAKTERYSTYKI SUBSTANCJI NIEBEZPIECZNEJ
GLIKOL MONOETYLENOWY
Data wydania:
2007-01-11
Data aktualizacji:
2015-06-01
Podstawa prawna: Rozporządzenie Komisji UE nr 453/2010 z dnia 20 maja 2010r. zmieniające rozporządzenie (WE) nr 1907/2006 ws REACH)
Temperatura topnienia/krzepnięcia, [°C]:
Początkowa temperatura wrzenia i zakres
wrzenia, [°C]: Temperatura zapłonu, [°C]:
Szybkość parowania:
Palność (ciała stałego, gazu):
Górna granica wybuchowości, [% V/V]:
Dolna granica wybuchowości, [% V/V]:
Prężność par, [hPa] w 25°C Gęstość par
względem powietrza:
Gęstość, [kg/m3] w temp. 20 °C
Rozpuszczalność w wodzie:
Rozpuszczalność w innych
rozpuszczalnikach: Współczynnik podziału
n-oktanol / woda:
Temperatura samozapłonu, [°C]:
Temperatura rozkładu, [°C]:
Lepkość, [mPa s] w temp. 20 °C
Właściwości wybuchowe:
Właściwości utleniające:
Współczynnik załamania światła:
Masa cząsteczkowa:
Stan skupienia:
9.2.
brak dostępnych danych
brak dostępnych danych
197,4 (przy 1013 hPa)
111
nie określono
nie dotyczy
15,3
3,2
0,123
2,14
1110
nieograniczona alkohol, aceton, eter
-1,36
398
nie określono
16,1
nie wykazuje
nie wykazuje
brak dostępnych danych
62,07
ciecz
Inne informacje.
Brak danych.
10.
Stabilność i reaktywność.
10.1. Reaktywność.
Nie stwierdzono szczególnych zagrożeń wynikających z reaktywności produktu. Glikol nie
wykazuje właściwości utleniających i wybuchowych. Ze względu na strukturę chemiczną, brak
własności piroforycznych, w kontakcie z wodą nie stwarza zagrożenia pożarowego
10.2. Stabilność chemiczna.
Substancja stabilna w normalnych warunkach.
10.3. Możliwość występowania niebezpiecznych reakcji.
Produkt zapala się w kontakcie z tritlenkiem chromu, nadmangania nem potasu, nadtlenkiem
sodu w temperaturze pokojowej; z dichromianem amonu, chloranem srebra, azotanem
uranylu w temperaturze 100 °C.
10.4. Warunki, których należy unikać, źródła zapłonu, wysoka temperatura
Źródła zapłonu, wysokie temperatury
10.5. Materiały niezgodne.
Mocne kwasy mocne zasady (wodorotlenek sodu). Silne utleniacze.
10.6. Niebezpieczne produkty rozkładu.
Podczas pożaru może wydzielać się tlenek węgla
11.
Informacje toksykologiczne.
Wdychanie:
Doustnie:
Skóra:
Działanie żrące/drażniące: Skóra:
LC50 >2.5 mg/l 6 godzin (para, szczur)
LD50 7712 mg/kg (szczur)
LD50 >3500 mg/kg (mysz)
Strona 5 z 8
KARTA CHARAKTERYSTYKI SUBSTANCJI NIEBEZPIECZNEJ
GLIKOL MONOETYLENOWY
Data wydania:
2007-01-11
Data aktualizacji:
2015-06-01
Podstawa prawna: Rozporządzenie Komisji UE nr 453/2010 z dnia 20 maja 2010r. zmieniające rozporządzenie (WE) nr 1907/2006 ws REACH)
Działanie
Działanie
Działanie
Działanie
12.
uczulające:
mutagenne:
rakotwórcze:
szkodliwe na rozrodczość:
Nie działa drażniąco Nie działa drażniąco
nie działa uczulająco nie jest mutagenny nie jest
rakotwórczy
badania na zwierzętach nie wykazały negatywnego
wpływu na zdolności rozrodcze
Informacje ekologiczne.
12.1. Toksyczność.
Ryby:
LC50 72860 mg/l/96h
NOEC 15380 mg/l/7d
Rozwielitki:
EC50 13900-57600 mg/l/48h
NOEC 8590 mg/l/7d Glony:
EC50 6500 - 13000 mg/l/96h
Bakterie:
TTC (EC5) > 10000 mg/l/16h
12.2. Trwałość i zdolność do rozkładu.
Substancja podobnie jak i inne etery i glikole uznawana jest za stabilna w procesach hydrolizy
i łatwo ulegająca biodegradacji.
12.3. Zdolność do bioakumulacji.
Brak dostępnych badań potencjału biokumulacji w środowisku wodnym i glebie.
12.4. Mobilność w glebie.
Uznaje się, że substancja nie ulega adsorpcji w fazie stałej gleby.
12.5. Wyniki oceny własności PBT i vPvB.
Zgodnie z dokonana ocena bezpieczeństwa chemicznego substancja nie spełnia kryteriów PBT
i vPvB.
12.6. Inne szkodliwe skutki działania.
Brak danych.
13.
Postępowanie z odpadami.
13.1. Metody unieszkodliwiania odpadów.
Kod odpadu:
07 01 99 Inne niewymienione odpady
Niszczyć np. przez spalenie zgodnie z obowiązującymi przepisami w zakresie utylizacji
odpadów.
Nie usuwać do kanalizacji. Nie dopuścić do zanieczyszczenia wód powierzchniowych i
gruntowych. Nie składować na wysypiskach komunalnych
14.
Informacje dotyczące transportu.
14.1. Transport drogą lądową/kolejową (ADR/RID).
Numer UN: brak
Prawidłowa nazwa przewozowa: brak
Klasa zagrożenia w transporcie: nie podlega
Grupa pakowania: bez ograniczeń
Numer rozpoznawczy zagrożenia: brak
Nalepka ostrzegawcza: nie dotyczy
Znak: nie dotyczy
Kod ograniczeń przejazdu przez tunele: nie dotyczy
Inne informacje: brak
14.2. Transport drogą morską (IMDG).
Nie podlega
14.3. Transport drogą powietrzną (ICAO).
Strona 6 z 8
KARTA CHARAKTERYSTYKI SUBSTANCJI NIEBEZPIECZNEJ
GLIKOL MONOETYLENOWY
Data wydania:
2007-01-11
Data aktualizacji:
2015-06-01
Podstawa prawna: Rozporządzenie Komisji UE nr 453/2010 z dnia 20 maja 2010r. zmieniające rozporządzenie (WE) nr 1907/2006 ws REACH)
Nie podlega
14.4. Transport śródlądowymi drogami wodnymi (ADN).
Nie podlega
14.5. Zagrożenia dla środowiska.
Substancja nie stanowi zagrożenia dla środowiska
14.6. Szczególne środki ostrożności dla użytkowników
Brak danych.
15.
Informacje dotyczące przepisów prawnych.
15.1. Przepisy prawne dotyczące bezpieczeństwa, zdrowia i ochrony środowiska
specyficzne dla substancji i mieszaniny.
Ustawa z dnia 25 lutego 2011 r. o substancjach chemicznych i ich mieszaninach (Dz.U. Nr 63 z
2011r. poz.322)
Rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 27 września 2001 r. w sprawie katalogu odpadów
(Dz.U. Nr 112, poz. 1206).
Rozporządzenie (WE) nr 1907/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 18 grudnia 2006
ws. REACH.
Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) Nr 1272/2008 z dnia 16 grudnia 2008r.
w sprawie klasyfikacji, oznakowania i pakowania substancji i mieszanin, zmieniające i
uchylające dyrektywy 67/548/EWG i 1999/45/WE oraz zmieniające rozporządzenie (WE) nr
1907/2006 (Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej L335/1 z dn. 31.12.2008)
15.2. Ocena bezpieczeństwa chemicznego.
Producent dokonał oceny bezpieczeństwa chemicznego
16.
Inne informacje.
Wyjaśnienie użytych skrótów:
NDS - Najwyższe dopuszczalne stężenie
NDSCh - Najwyższe dopuszczalne stężenie chwilowe
NDSP - Najwyższe dopuszczalne stężenie pułapowe
vPvB - (Substancja) Bardzo trwała i wykazująca bardzo dużą zdolność do bioakumulacji
PBT - (Substancja) Trwała, wykazująca zdolność do bioakumulacji i toksyczna
PNEC - PNEC Przewidywane stężenie niepowodujące skutków
DN(M)EL - Poziom niepowodujący zmian
LD50 - Dawka, przy której obserwuje się zgon 50% badanych organizmów
LC50 - Stężenie, przy którym obserwuje się zgon 50 % badanych organizmów
ECX - Stężenie, przy którym obserwuje się X % zmniejszenie wzrostu lub szybkości wzrostu
LOEC - Najniższe stężenie wywołujące dający się zaobserwować efekt
NOEL - Najwyższe stężenie substancji, przy którym nie obserwuje się efektów
RID - Regulamin dla międzynarodowego przewozu kolejami towarów niebezpiecznych
ADR - Umowa europejska dotycząca międzynarodowego przewozu drogowego towarów
niebezpiecznych
IMDG - Międzynarodowy Kodeks Morski Towarów Niebezpiecznych
ICAO/IATA - Organizacja Międzynarodowego lotnictwa cywilnego/Międzynarodowe Zrzeszenie
Przewoźników Powietrznych
ADN - Europejskie porozumienie w sprawie międzynarodowych przewóz materiałów
niebezpiecznych śródlądowymi drogami wodnymi UVCB - Substancje o nieznanym lub
zmiennym składzie, złożone produkty reakcji lub materiały biologiczne
Niniejsza karta sporządzona została na podstawie karty dostarczonej przez producenta,
ogólnodostępnych informacji oraz obowiązujących przepisów dotyczących niebezpiecznych
substancji i preparatów chemicznych.
Strona 7 z 8
KARTA CHARAKTERYSTYKI SUBSTANCJI NIEBEZPIECZNEJ
GLIKOL MONOETYLENOWY
Data wydania:
2007-01-11
Data aktualizacji:
2015-06-01
Podstawa prawna: Rozporządzenie Komisji UE nr 453/2010 z dnia 20 maja 2010r. zmieniające rozporządzenie (WE) nr 1907/2006 ws REACH)
Informacje zawarte w karcie charakterystyki nie stanowią gwarancji właściwości produktu. W
przypadku gdy warunki stosowania nie znajdują się pod kontrolą producenta,
odpowiedzialność za bezpieczne stosowanie produktu spada na użytkownika.
Strona 8 z 8