63947-instrukcja-do-gry-goki-2-pdf

Kulkami o ścianę (rys. 4)
W odstępie 30 cm od ściany wykopuje się dziurę o średnicy około 7cm albo ustawia się talerz na
szklane kulki. Gracze następnie każdorazowo rzucają trzy szklane kulki kolejno w kierunku ściany
tak, aby się od niej odbijały i wturlały do dziury lub talerza. Ta osoba, której najwięcej kulek trafiło
do celu lub której kulki znajdują się najbliżej celu, może rozpocząć pstrykanie i zostaje tak długo
przy grze, aż któraś kulka nie trafi do celu. Następnie szczęścia próbuje drugi gracz. Kto wbije
ostatnią kulkę wygrywa wszystkie kulki, które znajdują się w dziurze lub na talerzu.
Gra w pierścieniu (rys. 5)
Na początku wyrysowuje się na ziemi okrąg o średnicy około 25 cm albo układa sznurek w okrąg.
Wokół tego okręgu wyznacza się większy okrąg o średnicy około 2 metrów tak samo albo go
rysując albo wyznaczając sznurkiem. Wszyscy gracze kładą teraz dwie lub trzy szklane kulki na
małym okręgu. Z krawędzi dużego okręgu gracze jeden po drugim próbują odpowiednim rzutem
trafić tak w kulkę, aby wytoczyła się z małego okręgu. Kulki, które wytoczą się z małego okręgu po
rzucie wygrywa gracz rzucający. Jeśli gracz nie trafi, otrzymuje z powrotem tylko kulkę którą
rzucał. Gra jest skończona gdy w wewnętrznym okręgu nie ma już żadnej kulki.
Wyrzucanie cyfr (rys. 6)
Przed rozpoczęciem gry wyznacza się pole gry, które składa się z 13 kwadratów o wymiarze 20x20
cm. Następnie do kwadratów przypisuje się różne liczby punktów.
Na przykład: górne pole, które jest najtrudniejsze do trafienia, powinno dawać największą liczbę
punktów. Z odległości od 3 do 4 metrów gracze próbują jeden po drugim każdy za pomocą jednej
kulki trafić wyznaczone pola. Zdobyte punkty są notowane. Jeśli kulka pozostaje na linii pomiędzy
polami, gracz nie dostaje żadnego punktu. Wygrywa gracz, który po wcześniej uzgodnionej liczbie
rund uzbierał największą liczbę punktów. Otrzymuje on kulki innych graczy.
Pstrykanie w kulki (rys. 7)
Są dwie możliwości, aby trafić kulką do celu:
1. Pchanie palcem - szklana kulka popychana jest pochylonym palcem do dziury.
2. Pstrykanie - leżąca na ziemi szklana kulka pstrykana jest palcem wskazującym.
Przy okazji:
Nawet gdy pogoda nie jest dobra nie musicie rezygnować z gry w kulki. W miejsce dołka możecie
użyć talerza do szklanych kulek jako celu, który może być rozłożony w pokoju. Dlaczego jest tak
wiele różnych szklanych kulek?
Po pierwsze szklane kulki mają wartość wymienną. Możesz wymienić na przykład cztery małe
kulki na jedną dużą albo na jakąś szczególnie ładną w zamian za parę zwykłych. Jeśli zostały Ci
tylko trzy duże kulki, ponieważ przegrałeś ostatnie gry, w ten sposób możesz wymienić wiele
małych kulek na duże i dalej brać udział w grze, aby odegrać przegrane kulki. Oczywiście można
również ustalić, że będziecie grać jedną rundę dużymi kulkami, które toczą się szczególnie dobrze i
są bardzo wartościowe a gra staje się dzięki temu podwójnie ciekawa.
Czy poza pstrykaniem i popychaniem są jeszcze inne możliwości gry w kulki? Tak, oczywiście!
Obok popychania szeroką stroną palca wskazującego, kulki mogą być również popychane
paznokciem palca wskazującego albo palcem środkowym. Aby uzyskać odpowiedni rozmach tego
ruchu, można na przykład oprzeć palec wskazujący o kciuk a potem szybko pstryknąć kulkę palcem
wskazującym. Bardzo nietypowo można grać stopą. Aby to zrobić czubek buta należy ustawić
bardzo blisko szklanej kulki, drugą nogą następuje się wtedy na czubek but i w ten sposób uzyskuje
niezbędną siłę aby przesunąć kulkę. Teraz gdy już dowiedziałeś się całkiem dużo o tym, co możesz
zrobić ze swoimi kulkami, możesz zaczynać. Jeśli przy tym dasz zagrać swojej całej fantazji,
dowiesz się dlaczego kulki i dzieci od tysiącleci są do siebie przypisane. Możesz wybudować tor
dla kulek z drewna lub piasku, używać kulek jak pionków dla gry przez siebie wymyślonej i
wykorzystać wiele innych możliwości.
Życzymy Ci dużo pięknych wrażeń z gry Twoimi szklanymi kulkami.