partii baas ( 1968-1988) - Księgarnia Internetowa Grzbiet.pl

http://grzbiet.pl/sklep/wojny-z-saddamem-husajnem-od-pustynnej-burzy-do-irackiej-wolnosci-1991
Przykładowy rozdział książki: Wojny z Saddamem Husajnem. Od Pustynnej Burzy do Irackiej Wolności (1991-2003)
SPIS TREŚCI
RozDZIALI
IRAK POD RZĄDAMI PARTII BAAS ( 1968-1988) .
9
RoznziALII
KRÓTKA CHARAKTERYSTYKAOBSZARUDZIAŁAŃ
WOJENNYCHWLATACH 1990-2003.
19
ROZDZIAL III
ZAJĘCIE KUWEJTU
23
3.1. Sytuacja wewnętrzna Iraku po zakończeniu wojny z Iranem .
23
3.2. Spisek Rady Współpracy Arabskich Państw
Zatoki Perskiej (GCC)
25
3.3. Projekt 17
27
3.4. Siły zbrojne Kuwejtu
30
3.5. "Yum al-Nida" ("Dzień Wielkiego Wyzwania") . .
33
ROZDZIALIV
"PUSTYNNA TARCZA''
45
4.1. Reakcja międzynarodowa i działania dyplomatyczne
podczas trwania "Pustynnej Tarczy"
45
51
4.2. "Pustynna Tarcza" (07.08.1990-17 .O 1.1991) .
ROZDZIAL V
SIŁY ZBROJNE PRZECIWNIKÓW W PRZEDEDNIU
WOJNY
57
5.1. Armia Saddama Husajna .
57
5.2. Koalicja antyiracka .
73
RoznziAL VI
WOJNA W ZATOCE PERSKIEJ - "UM AL-MA'ARIK"
("MATKA WSZYSTKICH BITEW")
83
6.1. Działania lotnictwa w czasie "Pustynnej Burzy"
84
6.2. Działania sil morskich w czasie "Pustynnej Burzy"
93
6.3. Siły lądowe i jednostki specjalne w czasie "Pustynnej Burzy"
96
6.4. Polowanie naSCUD-y..
.........
. . . . . . . . 103
Książki historyczne
Internetowa księgarnia historyczna Grzbiet.pl
Uwaga! Próbka wygenerowana automatycznie, oryginalne wydawnictwo może wyglądać inaczej.
http://grzbiet.pl/sklep/wojny-z-saddamem-husajnem-od-pustynnej-burzy-do-irackiej-wolnosci-1991
Przykładowy rozdział książki: Wojny z Saddamem Husajnem. Od Pustynnej Burzy do Irackiej Wolności (1991-2003)
SPIS TREŚCI
6
6.5. Próby zakończenia konfliktu po rozpoczęciu operacji
"Pustynna Burza"
108
6.6. Zgrupowanie Południowe wojsk irackich
w przededniu operacji "Pustynny Miecz"
111
6. 7. Rozwinięcie sił zbrojnych i plan działań wojsk koalicji
116
6.8. Początek operacji "Pustynny Miecz"
121
6.9. W pasie XVIII Korpusu Powietrzno-Desantowego
122
6.1 O. Na kierunku głównego uderzenia .
127
6.11. Wyzwolenie Kuwejtu. Działania korpusów
"North', Piechoty Morskiej i "East"
136
6.12. Zawieszenie broni. Próba podsumowania
142
ROZDZIAŁ VII
ZBROJNY POKÓJ (28.02.1991-20.03.2003 R.) .
155
7.1. Próby obalenia Saddama Husajna
po pierwszej wojnie w Zatoce .
156
7.2. Stan permanentnej wojny między Irakiem
a Stanami Zjednoczonymi i Wielką Brytanią
159
7.3. Irak w przededniu inwazji państw koalicji.
164
7 .4. Powrót inspektorów .
166
7.5. Problem Turcji i Kurdystanu
168
7.6. Opozycja antyhusajnowska .
170
7. 7. Próby zmontowania koalicji antyirackiej i ratowania pokoju
170
7.8. Przyczyny wojny.
173
ROZDZIAŁ VIII
8.1. Irak
l ....
l l
l ....
8.2. "Ansar Ak-Islam"
188
8.3. Koalicja
189
8.4. Siły innych państw skierowane
lub znajdujące się w rejonie Zatoki .
200
SIŁY ZBROJNE
I PLANY STRON
l.
ROZDZIALIX
"WOLNOŚĆ DLA IRAKU" (20.03-01.05.2003 R.)
201
9.1. Pierwszy atak- próba "ostrego cięcia"
201
9.2. Reakcje
międzynarodowe.
9.3. Odcięcie Iraku od Zatoki Perskiej
i likwidacja jednostek dywersyjnych marynarki irackiej.
Zdobycie Faw i Urn Kasr (20-29.03.2003 r.) ..
203
204
Książki historyczne
Internetowa księgarnia historyczna Grzbiet.pl
Uwaga! Próbka wygenerowana automatycznie, oryginalne wydawnictwo może wyglądać inaczej.
http://grzbiet.pl/sklep/wojny-z-saddamem-husajnem-od-pustynnej-burzy-do-irackiej-wolnosci-1991
Przykładowy rozdział książki: Wojny z Saddamem Husajnem. Od Pustynnej Burzy do Irackiej Wolności (1991-2003)
SPIS TREŚCI
7
9.4. Walki o Basrę (21.03-07.04.03 r.)
207
9.5. Rajd przez środkowy Irak. Opanowanie przepraw przez Eufrat 210
9.6. Talii
212
9.7. An-Nasirija
213
9.8. As-Samawa (obiekt "Chatham") .
217
9.9.
An-Nadżaf
9.10. Karbala.
Walki 3 Dywizji Piechoty na
219
podejściach
do Bagdadu
222
9 .11. Marsz piechoty morskiej Doliną Mezopotamii .
228
9.12. Wykonanie zadań bojowych przez101. DPSzt
i jednostki 82. DPD
229
9.13. Udział lotnictwa sprzymierzonych w wojnie
- operacja "Szok i przerażenie': Próby kontrakcji irackiej
230
9.14. Walki na froncie pólnocnym
234
9 .15. Działania sil specjalnych w zachodnim Iraku .
236
9.16. Bitwa o Bagdad. Zdobycie Mi~dzynarodoweg_o Portu
Lotniczego im. Saddama Husajna tobiekt "Lions")
237
9.17.
Siły
238
przeciwników w rejonie Bagdadu
9.18. Upadek Bagdadu
240
9.19. Koniec regułamych działań wojennych w Iraku . .
244
9.20. Straty i wnioski
246
ANEKS l
1990-2003...
251
NIEKTÓRE IRACKIE ORGANY SŁUŻB BEZPIECZEŃSTWA
I WYWIADU
259
jEDNOSTKI ARMII IRACKIEJ W LATACH
ANEKS2
ANEKS3
WYDOBYCIE ROPY NAFTOWEJ W IRAKU
(w MILIONACH BARYLEK DZIENNIE).
261
ANEKS4
STRATY WOJSKSPRZYMIERZONYCH W CZASIE WOJEN
1991,20031 OKUPACJI IRAKU
262
SKRÓTY
263
MAPY
265
BIBLIOGRAFIA.
282
Książki historyczne
Internetowa księgarnia historyczna Grzbiet.pl
Uwaga! Próbka wygenerowana automatycznie, oryginalne wydawnictwo może wyglądać inaczej.
http://grzbiet.pl/sklep/wojny-z-saddamem-husajnem-od-pustynnej-burzy-do-irackiej-wolnosci-1991
Przykładowy rozdział książki: Wojny z Saddamem Husajnem. Od Pustynnej Burzy do Irackiej Wolności (1991-2003)
ROZDZIAŁ I
IRAKPOD RZĄDAMI PARTII
BAAS ( 1968-1988)
17
1ipca 1968 roku władzę w Iraku przejęła Socjalistyczna Partia Odrodze­
nia Arabskiego (BASS) z generałem Hasanem al-Bakrem na czele. Po­
czątkowo do rządu weszli też przedstawiciele innych partii, ale już 30 lipca
zmuszono ich do rezygnacji - odtąd krajem rządzić mieli tylko Baasiści 1•
22 lipca nowy rząd Iraku uznany został przez Iran, który nie omieszkał
wszakże wykorzystać przejściowego osłabienia zachodniego sąsiada do prze­
prowadzenia próby korekty granicy. W grudniu 1968 roku premier i minister
obrony Iraku Handan al-Tikriti składając wizytę w Teheranie uzgodnił z tam­
tejszymi władzami następujące kwestie: l. Podział Szatt al-Arab; 2. Wspólną
nawigację na zlewisku; 3. Wspólną eksploatację złóż naftowych w strefie przy­
granicznej; 4. Wytyczenie linii granicznej na lądzie; S. Powołanie Komisji Mie­
szanej. 27 stycznia 1969 roku delegacja irańska przebywała z rewizytą w Iraku.
Na pierwszym spotkaniu w Bagdadzie Irańczycy niespodziewanie dla gospo­
darzy wysunęli następujące postulaty: l. Układ graniczny z 193 7 roku był pod­
pisany na nierównoprawnych warunkach, pochodzi z epoki kolonialnej, nie
jest w zgodzie z normami prawa międzynarodowego i dlatego nie może być
uznany za obowiązujący przez rząd Iranu, 2. Bagdad zawsze starał się uniknąć
wypełniania postanowień tego traktatu, 3. Szattal-Arab jest rzeką graniczną,
a więc granica powinna przebiegać środkiem nurtu, zgodnie z zasadą talwegu.
Al-Bakr oczywiście odrzucił żądania Teheranu i w odpowiedzi 12lutego ogło­
sił Szatt al-Arab terytorium irackim. 6 marca patrolowce irackie ostrzelały ry­
baków irańskich zabijając jednego z nich, a 23 marca aresztowano kolejną gru­
pę rybaków. Uwolniono ich wkrótce po ostrym proteście szacha. 15 kwietnia
minister spraw zagranicznych Iraku poinformował posła irańskiego, że Szatt
al-Arab jest częścią terytorium Iraku i dlatego statki irańskie mają pływać po
zlewisku pod iracką banderą. W odpowiedzi, 19 kwietnia Iran wypowiedział
jednostronnie traktat z 1937 roku i ostrzegł, że jego statki będą pływały po
' Od 1973 do 1978 roku także przedstawiciele Irackiej Partii Komunistycznej, którzy wraz z BASS
tworzyli tzw. Front Narodowy.
Książki historyczne
Internetowa księgarnia historyczna Grzbiet.pl
Uwaga! Próbka wygenerowana automatycznie, oryginalne wydawnictwo może wyglądać inaczej.
http://grzbiet.pl/sklep/wojny-z-saddamem-husajnem-od-pustynnej-burzy-do-irackiej-wolnosci-1991
Przykładowy rozdział książki: Wojny z Saddamem Husajnem. Od Pustynnej Burzy do Irackiej Wolności (1991-2003)
lO
ROZDZIAŁ
I
Szattal-Arab pod eskortą okrętów wojennych. Zaostrzający się konflikt iracko­
-irański wywołał zaniepokojenie państw regionu. Wkrótce Arabia Saudyjska,
Kuwejt, Jordania i Turcja zaapelowały do zwaśnionych krajów o rozwiązanie
kwestii spornych drogą pokojową. 13 maja problem rewizji układu z 19 37 roku
wniesiony został na forum obrad Rady Bezpieczeństwa ONZ, sporu jednak
nie rozstrzygnięto, a w czerwcu Irak zażądał, aby sprawę rozpatrzył Międzyna­
rodowy Trybunał Sprawiedliwości w Hadze.
20 stycznia 1970 roku miała miejsce próba przewrotu wojskowego w Iraku,
który jakoby był inspirowany przez Iran. Dzień później ogłoszono, że w ciągu 24
godzin terytorium irackie opuścić mają attache wojskowy i prasowy oraz kilku
innych członków poselstwa irańskiego oskarżonych o sprzyjanie spiskowcom.
Równocześnie zamknięto konsulaty irańskie w Bagdadzie, Karbali i Basrze.
W odpowiedzi Teheran zażądał, aby członkowie przedstawicielstwa irackiego
w tym mieście opuścili terytorium Iranu w ciągu doby. 30 listopada wojsko irań­
skie opanowało trzy wysepki w Cieśninie Ormuz należące do emiratów arab­
skich. Bagdad zareagował ostrzej niż sami zainteresowani- poproszono personel
dyplomatyczny Iranu o opuszczenie terytorium irackiego w ciągu 14 dni. Z kolei
4 grudnia 1971 roku Iran ogłosił decyzję o wydaleniu personelu dyplomatyczne­
go Iraku. Stosunki dyplomatyczne między oboma krajami zostały zerwane.
Obok sporu z Iranem, wojna z Kurdarni i konflikt z Izraelem były głównymi
czynnikami wpływającymi na politykę Iraku na przełomie lat 60-tych i 70-tych.
W 1970 roku rząd iracki wprowadził stan wyjątkowy w Kurdystanie, a zastosowa­
nie drastycznych środków umożliwiło tymczasowe zahamowanie powstania.
W tym wypadku aktywnym mediatorem między zwaśnionymi stronami był Zwią­
zek Radziecki, którego dyplomaci nakłonili władze Irah.'U i Kurdów do podpisania
11 marca 1970 roku układu o autonomii Kurdystanu kładącego kres walkom.
Irak poprawił w tym okresie swoje stosunki z innymi krajami arabskimi, na co
wpływ miały: l. Bezkompromisowa polityka wobec Izraela; 2. Poparcie małych
państw w regionie i wykorzystanie w stosunkach z nimi "straszaka irańskiego" .
W marcu 1969 roku władze w Bagdadzie rozmieściły kontyngenty wojsko­
we w Syrii ( 6 tysięcy żołnierzy) i Jordanii ( 12 tysięcy żołnierzy). Siły te prze­
znaczono do obrony tych państw przed agresją izraelską. Oddziały owe nie
mieszały się do polityki wewnętrznej krajów w których stacjonowały. W 1970
roku, kiedy król Husajn zbrojnie rozwiązywał .,problem palestyński", żołnierze
iraccy, mimo szumnych deklaracji Bagdadu, nie poparli Palestyńczyków i za­
chowali neutralność. Wpływ na to na pewno miała łapówka, którą podobno
minister obrony Iraku Harden ai-Takriti przyjął od władz Jordanii, ale fakt po­
zostawał faktem - Irakijczycy nie interweniowali. 30 lipca Irak podpisał układ
obronny z Syrią, ale kiedy w wyniku zamachu 13 listopada 1970 roku władzę
w Damaszku objął generał Hafez al-Asad, Irakijczycy nie wsparli wojsk rządo­
wych i pozwolili zwolennikom Asada zwyciężyć. W maju 1969 roku Kuwejt
w obawie przed agresją Iranu wyraził zgodę na stacjonowanie garnizonów irac­
kich tuż przy swojej granicy, które bronić miały Urn Kasr przed desantem Irań­
czyków. 20 marca, zupełnie niespodziewanie, iracki batalion przekroczył grani-
Książki historyczne
Internetowa księgarnia historyczna Grzbiet.pl
Uwaga! Próbka wygenerowana automatycznie, oryginalne wydawnictwo może wyglądać inaczej.
http://grzbiet.pl/sklep/wojny-z-saddamem-husajnem-od-pustynnej-burzy-do-irackiej-wolnosci-1991
·---
Przykładowy rozdział książki: Wojny z Saddamem Husajnem. Od Pustynnej Burzy do Irackiej Wolności (1991-2003)
IRAK POD RZĄDAMI PARTII BAAS (1968-1988)
Ił
cę z emiratem i opanował posterunek kuwejckiej straży granicznej al-Samitah.
W starciu zginęło dwóch Kuwejtczyków. Następnie oddziały irackie posunęły
się na głębokość około trzech kilometrów w głąb terytorium sąsiada. Emir
skierował na północ kraju oddział komandosów oraz batalion samochodów
pancernych Saladin z 15. BP i zawiadomił o agresji Ligę Państw Arabskich. 22
marca 1973 roku skierował również do Bagdadu oficjalną notę protestacyjną
domagając się wycofania wojsk irackich z terytorium kraju. Jednak dopiero po­
parcie udzielone Kuwejtowi przez ZSRR, Arabię Saudyjską, Iran i inne pań­
stwa należące do Ligii Państw Arabskich zmusiło Bagdad do wycofania od­
działów wojskowych z Kuwejtu.
9 k-wietnia 1972 roku Irak podpisał Układ o Wzajemnej Przyjaźni i Współ­
pracy ze Związkiem Socjalistycznych Republik Radzieckich. Układ ten nie­
wątpliwie wzmocnił pozycję polityczną partii BASS i stanowił osłonę dla za­
mierzonych reform, ale jednocześnie, przynajmniej w oczach państw zachod­
nich, związał Irak ze Związkiem Radzieckim (układy tego rodzaju były w latach
70-tych i 80-tych na "porządku dziennym"- podpisały je: Egipt i Indie w 1971 r.,
Jemen Porudniowy w 1979 r., Syria w 1980 r.).
l czerwca gen. al-Bakr ogłosił ustawę o nacjonalizacji przemysłu i upaństwo­
wił udziały brytyjskiego naftowego koncernu lraq Petroleum Company. Póź­
niej przyszła kolej na przemysł hutniczy i ciężki.
W Iraku pojawili się radzieccy doradcy wojskowi - w 1973 roku było ich już
800. Zreorganizowano przy ich pomocy nie tylko siły zbrojne, ale także służbę
bezpieczeństwa (korzystano przy tym z pomocy kolegów z enerdowskiej STASI)
twonąc sprawny aparat przemocy 2• Szerokim strumieniem popłynęła do Bagda­
du radziecka broń. W 1972 roku 90% uzbrojenia irackiej armii było produkcji kra­
jów demokracji ludowej, głównie ZSRR. W październiku 1973 roku Irak dyspo­
nował 18-21 brygadami wojsk lądowych, 1200 czołgami, 1300 wozami pancerny­
mi, 280 samolotami bojowymi i 66 rakietami przeciwlotniczymi (42 SA-2, 24
SA- 3). Potencjał ten nie mógł wszakże być użyty w całości do wojny z Izraelem,
ponieważ istniała obawa, że Iran może wykorzystać zaangażowanie sąsiada w kon­
flikt na zachodniej rubieży i siłą rozstrzygnąć spór o granicę na Szatt al-Arab.
W rozwiązaniu tej sytuacji pomogli Irakijczykom ich radzieccy sojusznicy.
Kiedy 6 października 1973 roku wybuchła czwarta wojna izraelsko-arabska,
al-Bakr zdecydował się na udzielenie pomocy wojskowej Syrii. Aby jednak było
to możliwe, najpierw należało uregulować napięte stosunki z Iranem. Obawiając
się "ciosu w plecy" poproszono Związek Radziecki o przyjęcie roli mediatora
w konflikcie. Z inicjatywy Ministerstwa SprawZagranicznych ZSRR w paździer­
niku, w Genewie, spotkali się ministrowie spraw zagranicznych obu państw i po
krótkich obradach, 7 października nawiązano ponownie stosunki dyplomatycz­
ne, a l S-tego owego miesiąca otwarto poselstwa w Bagdadzie i Teheranie.
Umożliwiło to Irakijczykom wysłanie do Syrii dwóch dywizji pancernych
( 3. i 6.), pododdziałów brygady spadochronowej ( 17.) oraz wsparcie osłabio­
nych sił powietrznych Damaszku 73 samolotami bojowymi'.
1
S. C. Pelletiere, Losmg lraq. lnsurgency and Politics, London 2003, s. 37.
'7 października skierowano do Syrii kontyngent lotnictwa: 20 Hunterów F Mk. 59, 18 MiG·2l PF, 18
Książki historyczne
Internetowa księgarnia historyczna Grzbiet.pl
Uwaga! Próbka wygenerowana automatycznie, oryginalne wydawnictwo może wyglądać inaczej.