D - Sąd Rejonowy w Kłodzku

Transkrypt

D - Sąd Rejonowy w Kłodzku
Sygn. akt I C 1315/12
WYROK
W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
Dnia 7 marca 2013 r.
Sąd Rejonowy w Kłodzku, I Wydział Cywilny
w składzie następującym:
Przewodniczący: SSR Ewa Karp
Protokolant: Ewelina Świrta
po rozpoznaniu w dniu 7 marca 2013 r. w Kłodzku
sprawy z powództwa G. J.
przeciwko (...) Spółce Akcyjnej w S.
o zapłatę 11.100,00 zł
oddala powództwo.
IC 1315/12
UZASADNIENIE
Powód G. J. wniósł o zasądzenie od strony pozwanej (...) S.A. w S. kwoty 1110 zł z ustawowymi odsetkami od dnia 26
lutego 2012 roku oraz kosztami postępowania 4817 złotych.
W uzasadnieniu powód podał, że w dniu 18 stycznia 2012 roku uległ wypadkowi, którego sprawca ubezpieczony był
w zakresie odpowiedzialności cywilnej posiadaczy pojazdów mechanicznych w pozwanym (...) S.A. w S., a uczestnicy
wypadku spisali wspólne oświadczenie o jego przebiegu.
Powód wskazał, że w wyniku wypadku doznał urazu kręgosłupa, klatki piersiowej i głowy oraz możliwe że doznał urazu
głowy ze wstrząśnieniem mózgu.
Powód wskazał, że otrzymał od strony pozwanej w toku postępowania likwidacyjnego łącznie 3000 zł - w tym 2000
zł decyzją z dnia 5 marca 2012 roku oraz 1000 zł decyzją z 13 kwietnia 2012 roku, ale ponieważ nie zgodził się z
rozstrzygnięciem strony pozwanej w pełni uzasadnione stało się wytoczenie niniejszej sprawy.
Powód wskazał, ze żądana kwota zł obejmuje zadośćuczynienie za skutki wypadku11 000 zł i tytułem zwrotu kosztów
leczenia kwotę 100 zł.
Pozwane (...) S.A. w S.. Wniosło o oddalenie powództwa wskazując, przyznając, ze ponosi odpowiedzialność co do
zasady na podstawie art.34 ustawy o ubezpieczeniach obowiązkowych, przyznała, ze powód uległ wypadkowi, którego
następstwem był uraz kręgosłupa oraz klatki piersiowej a także możliwy był uraz głowy. W następstwie urazu w ocenie
lekarza orzecznika uszczerbek na zdrowiu wyniósł łącznie w sumie 5 % trwałego uszczerbku na zdrowiu i powód
wypłacił łącznie 3000 zł, co jest bezsporne.
Strona pozwana wskazała ponad to, ze w dniu 29 maja 2012 roku strony zawarły ugodę na mocy której powód otrzymał
10 000 złotych tytułem zadośćuczynienia za poniesione w wypadku szkody i krzywdy, a przyznane odszkodowanie
miało zaspokoić wszelkie roszczenia powoda wynikające z wypadku. Nadto strona pozwana wskazała, ze argumenty
pozwu i materiał dowodowy nie wskazują by po przyznaniu odszkodowania powstały nowe schorzenia uzasadniające
przyznanie powodowi kwoty żądanej pozwem.
Pełnomocnik powoda po zapoznaniu się z odpowiedzia na pozew wskazał, ze o ugodzie dowiedział się z tej odpowiedzi,
a zawarcie ugody przerz ówczesnego pełnomocnika powoda odbyło się bez zgody powoda, zawarcie tej ugody należy
uznac za niedopuszczalne z uwagi na fakt, ze powód już nie powróci do pełnej sprawności fizycznej oraz jeszcze
długo do sprawności psychicznej, co przekonuje o konieczności i niezbędności wydatków związanych z zaspokajaniem
potrzeb sprzężonych z tym faktem.
.
Sąd ustalił następujący stan faktyczny:
Powód G. J. ma obecnie 21 lat, jest z zawodu mechanikiem samochodowym, jest osobą bezrobotną, zamieszkuje z
rodzicami, pozostaje na ich utrzymaniu i nie posiada dochodów.
Dowód:
- oświadczenie K- 26-29, 38-39
Powód uległ wypadkowi w dniu 18 stycznia 2012 roku na skutek wymuszenia pierwszeństwa przez sprawcę wypadku
ubezpieczonego w pozwanym (...). Uczestnicy wypadku sporządzili wspólne oświadczenie o jego przyczynach. W
następstwie wypadku powód doznał urazu kręgosłupa i był leczony z powodu zespołu bólowego kręgosłupa szyjnego
pourazowego oraz konsultowany neurologicznie i chirurgicznie. Lekarz orzecznik stwierdził 5% trwały uszczerbek na
zdrowiu powoda wynikający z następstw w postaci bólu głowy, skręcenia odcinka szyjnego i pourazowego zespołu
korzeniowego na poziomie odcinka szyjnego.
Dowód;
- oświadczenie K- 8, akta szkody K- 91-178
W toku postępowania likwidacyjnego powód reprezentowany był przez Biuro Usług (...). Powód otrzymał od strony
pozwanej kwoty- 2000 zł i 1000 zł / decyzjami z 5 marca 2012 i 13 kwietnia 2012 roku/.
Pełnomocnik powoda zawarł w jego imieniu ugodę z pozwanym ubezpieczycielem w dniu 29 maja 2012 roku. Na
mocy ugody powód G. J. otrzymał dodatkowo 7000 zł, łącznie ugoda objęła 10 000 zł tytułem wszelkich roszczeń jakie
powstały i mogą powstać w przyszłości w związku z wypadkiem z dnia 18 stycznia 2012 roku i jego następstwami.
Powód korzystał z usług Biura (...) po raz kolejny i miał zaufanie do pełnomocnika, którego zna. Poprzednio zajmował
się dochodzeniem odszkodowania dla brata i matki oraz dla samego powoda, z tytułu wypadku, któremu powód uległ
wcześniej, około roku przed wypadkiem z 18 stycznia 2012 roku.
Dowód:
- ugoda K- 94
- pełnomocnictwo K- 93
- akta szkody K- 91-178
- przesłuchanie powoda K- 182
Dokumentacja medyczna powoda, związana z wypadkiem dotyczy okresu od 18 stycznia 2012 roku do 23 kwietnia
2012 roku, sprzed zawarcia ugody ze strona pozwaną.
Po zawarciu ugody powód nie wykazał żadnych dodatkowych schorzeń ani nie przedstawił nowej dokumentacji
medycznej, wskazał jedynie, że przed wypadkiem samochodowym, którego dotyczy sprawa, miał inny podobny
wypadek samochodowy, w trakcie którego także uderzył głowa o kierownicę i po zdarzeniu odczuwał bóle głowy i miał
wymioty oraz bardzo przeżywał to uderzenie.
Konsultacja neurologiczna wymieniona w pozwie, za którą powód zapłacił 100 zł miała miejsce 31 marca 2012 roku
i była zgłoszona w toku postępowania likwidacyjnego przed zawarciem ugody obejmującej całość roszczeń powoda
związanych z wypadkiem z 18 stycznia 2012 roku.
Powód po zawarciu ugody podziękował stronie pozwanej za szybką i merytoryczna decyzję potwierdzającą.
profesjonalizm służb likwidacyjnych w (...) S.A.
Dowód:
- akta szkody K- 91-182,
- przesłuchanie powoda K- 182
- pismo K- 49
- pokwitowanie K- 24
- pismo K- 25
- dokumentacja medyczna k- 9-19
Pełnomocnictwo reprezentującej powoda Kancelarii Adwokackiej zostało przez powoda udzielone 25 października
2012 roku.
Dowód:
- pełnomocnictwo K- 5
W tak ustalonym stanie faktycznym Sąd zważył co następuje:
Roszczenie powoda nie jest uzasadnione z uwagi na ustaloną prawidłowo, przyznaną już i wypłaconą przez stronę
pozwana kwotę zadośćuczynienia i odszkodowania- objęte ugodą zawartą przez strony 29 maja 2012 roku.
Dokonane ustalenia - przesłuchanie powoda G. J., dokumentacja medyczna, korespondencja stron, orzeczenie
lekarskie, a przede wszystkim analiza akt szkody, znajdujące się w nich ugoda i pełnomocnictwo udzielone do jej
zawarcia oraz dołączona dokumentacja lecznicza uzasadniają stanowisko Sądu i treść orzeczenia.
Bezspornym jest fakt zaistnienia wypadku w dniu 18 stycznia 2012 roku oraz fakt ubezpieczenia sprawcy wypadku
w pozwanym (...).
Ubezpieczyciel sprawcy wypadku uznał roszczenie powoda o zapłatę zadośćuczynienia oraz zwrot kosztów leczenia
w toku postępowania likwidacyjnego co do zasady i z tego tytułu wypłacił tytułem zadośćuczynienia najpierw 2000
zł, następnie 1000 zł, a w końcu doszło do zawarcia ugody obejmującej 10 000 zł tytułem wszelkich roszczeń jakie
powstały i mogą powstać w przyszłości w związku z wypadkiem z dnia 18 stycznia 2012 roku i jego następstwami.
Odnosząc się do wysokości przyznanego na rzecz powoda zadośćuczynienia, Sąd wziął pod uwagę kompensacyjny
charakter zadośćuczynienia, ale także pomocniczo, uszczerbek na zdrowiu powoda ustalony w związku przyczynowym
z tymże zdarzeniem i mając na uwadze cierpienia i niedogodności wywołane doznanymi urazami.
Analiza powyższych elementów prowadzi do wniosku, że przyznana kwota zadośćuczynienia w wysokości 10 000
złotych jest adekwatna do rozmiaru cierpień i skutków wypadku i jest kwotą odpowiednią.
Stanowisko Sądu pozostaje w zgodzie z orzecznictwem Sądu Najwyższego i opiniami komentatorów.
2005.10.05wyrokSN I PK 47/05 M.P. Pr. 2006/4/208: " Procentowo określony uszczerbek służy tylko
jako pomocniczy środek ustalania rozmiaru odpowiedniego zadośćuczynienia. Należne poszkodowanemu
(pokrzywdzonemu czynem niedozwolonym) zadośćuczynienie nie może być mechanicznie mierzone przy
zastosowaniu stwierdzonego procentu uszczerbku na zdrowiu. W prawie ubezpieczeń społecznych wysokość
należnego jednorazowego odszkodowania jest zryczałtowana, w prawie cywilnym wysokość zadośćuczynienia jest
zindywidualizowana."
Zgodnie z wyrokiem z 2005.02.01s.apel. III APa 9/04OSAB 2005/2/40 w Białymstoku: " 1. Zadośćuczynienie
pieniężne, o którym mowa w art. 445 § 1 kc ma na celu naprawienie szkody niemajątkowej wyrażającej się krzywdą w
postaci cierpień fizycznych i psychicznych dlatego ustalając kwotę zadośćuczynienia należy mieć na uwadze rozmiar
cierpień fizycznych związanych z zaistnieniem wypadku jak i dolegliwości bólowe powstałe w następstwie urazu oraz
długotrwałego leczenia."
Istotne w sprawie jest także ustalenie, że powód wcześniej miał podobny wypadek i doznał, jak sam opisał podobnych
obrażeń, także w toku likwidacji szkody w tamtym wypadku korzystał z usług tego samego Biura (...), ponieważ znał
prowadzącego i miał do niego zaufanie.
Powyższe ustalenie oraz fakt udzielenia pełnomocnictwa aktualnej Kancelarii Adwokackiej w dniu 20 października
2012 roku wskazują na możliwość uzyskania wiedzy o zawartej ugodzie, po zapoznaniu się z tymi aktami oraz ustalenie
przedstawienia ewentualnej nowej dokumentacji wskazującej na bieżące leczenie się powoda z powodu następstw
wypadku z 18 stycznia 2w012 roku.
Powód nie wskazał też ani nie uprawdopodobnił nastąpienia zmian w trybie życia lub konieczności rezygnacji z jakichś
ulubionych zajęć, sportów czy pasji, ani tez nowych schorzeń lub rehabilitacji po dacie zawarcia ugody.
Aktualne orzecznictwo Sadu Najwyższego wskazuje: / Wyrok Sądu Najwyższego z dnia 14 stycznia 2011 r. I PK
145/10/ :
1. Określenie wysokości zadośćuczynienia za doznaną krzywdę w razie uszkodzenia ciała lub wywołania rozstroju
zdrowia stanowi istotne uprawnienie sądu i w tym zakresie dysponuje on swobodą decyzyjną. Nie oznacza to jednak
dowolności w określaniu należnego zadośćuczynienia a przyznanie go przez sąd w wysokości nieodpowiedniej do
wszystkich okoliczności stanowiących podstawę jego ustalenia (zbyt wysokiej lub zbyt niskiej) narusza art. 445 § 1 k.c.
2. Przy ustalaniu odpowiedniego zadośćuczynienia, o którym mowa w art. 445 § 1 k.c., nie można pomijać notoryjnego
faktu, iż w obecnej sytuacji społeczno-gospodarczej, polskie społeczeństwo jest w wysokim stopniu rozwarstwione pod
względem poziomu życia i zasobności majątkowej.
Wysokość stopy życiowej społeczeństwa jedynie w sposób uzupełniający (w aspekcie urzeczywistniania zasady
sprawiedliwości społecznej - art. 2 Konstytucji RP) może rzutować na wysokość zadośćuczynienia należnego
poszkodowanemu za doznaną krzywdę. Kwestią zasadniczą jest rozmiar szkody niemajątkowej.
Zdaniem Sądu wypłacona już powodowi kwota zadośćuczynienia spełnia obie przesłanki cytowanego wyroku oraz
odpowiada zasadom przepisu art. 445 k.c.
Ponieważ wysokość zadośćuczynienia musi być rozważana indywidualnie i przedstawiać dla poszkodowanego
odczuwalną wartość ekonomiczną, adekwatną do warunków gospodarki rynkowej./ M.P.Pr. 2011/9/479/ Sąd
zanalizował sytuację powoda i wysokość przyznanej już kwoty. Zawsze należy brać pod uwagę, czy dany przypadek
jest wyjątkowo tragiczny w skutkach powodujących uszkodzenia ciała i rozstrój zdrowia i o rozmiarze należnego
zadośćuczynienia powinien w zasadzie decydować rozmiar doznanej krzywdy, czyli stopień cierpień fizycznych i
psychicznych, ich intensywność, czas trwania, nieodwracalność następstw i inne podobne okoliczności.
Wysokość zadośćuczynienia przewidzianego w art. 445 § 1 k.c., powinna być "utrzymana w rozsądnych
granicach, odpowiadających aktualnym warunkom i przeciętnej stopie życiowej społeczeństwa, w którym mieszka
poszkodowany".
Sąd miał także na względzie wyrok Sądu Apelacyjnego w Gdańsku z dnia 31 grudnia 2010 r./ III APa 21/10/,
wskazujący:
1. Zadośćuczynienie z art. 445 § 1 Kodeksu cywilnego pełni funkcję kompensacyjną, przyznana bowiem suma pieniężna
ma stanowić przybliżony ekwiwalent poniesionej szkody niemajątkowej. Powinna wynagrodzić doznane cierpienia
fizyczne i psychiczne oraz ułatwić przezwyciężenie ujemnych przeżyć, aby w ten sposób przynajmniej częściowo
przywrócona została równowaga zachwiana na skutek popełnienia czynu niedozwolonego. Funkcja kompensacyjna
zadośćuczynienia za doznaną krzywdę musi być rozumiana szeroko, albowiem obejmuje zarówno cierpienia fizyczne,
jak i sferę psychiczną poszkodowanego. Wspomniana funkcja kompensacyjna powinna mieć istotne znaczenie dla
ustalenia wysokości zadośćuczynienia. Ze względu na kompensacyjny charakter zadośćuczynienia jego wysokość musi
przedstawiać odczuwalną wartość ekonomiczną adekwatną do warunków gospodarki rynkowej.
2. Przy ustalaniu wysokości zadośćuczynienia za doznaną krzywdę należy mieć na uwadze, że jego celem jest wyłącznie
złagodzenie doznanej przez pozwanego krzywdy, wobec czego utrata zdolności do pracy zarobkowej może mieć
wpływ na wysokość zadośćuczynienia tylko o tyle, o ile łączy się z poczuciem krzywdy spowodowanej niemożnością
wykonywania wybranego i wyuczonego zawodu.
W przedmiotowej sprawie zadośćuczynienie wiąże się z doznanym uszczerbkiem na zdrowiu, bólem i cierpieniem po
wypadku.
Zadośćuczynienie w tym przypadku nie ma skompensować powodowi ani zmiany trybu życia ani utraty organu lub
funkcji organu ciała, ani też utraty pracy lub ulubionego zajęcia, bo takie nie nastąpiły.
Po dokonanej analizie opisanych elementów kompensaty i zebranego materiału dowodowego Sąd powództwo oddalił,
jako nieuzasadnione.
Opisane okoliczności dały podstawę orzeczenia w sprawie, a w zakresie kosztów zastosowano przepis art. 102 k.p.c.
uwzględniając sytuacje finansowa i życiowa powoda oraz przedmiot sprawy.