Wybrane bitwy polskiego września.

Niemcy:
Polska:
 Ok. 1850 000 piechoty
 Ok. 100000 piechoty
 Ok. 2800 czołgów
 Ok. 800 czołgów
 2000 samolotów
(większość tankietek)‫‏‬
 10000 artylerii
 800 samolotów
 Ok. 200 statków
 4300 artylerii
Podzielone na dwie Grupy Armii:  16 statków
Północ
Dowodzone przez marszałka
Edwarda Rydza - Śmigłego
gen. Gerd von Rundstedt‫‏‬
Południe
gen. Fedor von Bock‫‏‬
Naczelny dowódca:
gen. Walther von Brauchitsch
Edward Śmigły-Rydz
Walther von Brauchitsch
G. von Rundstedt
F. von Bock



Siedem armii
Dwie grupy operacyjne
Zgrupowanie KOP
•1 - 7 września 1939 r.
•Dowódca: mjr. Henryk Sucharski,
kpt. Franciszek Dąbrowski
•Siły:205 Polaków, 4000 Niemców
•Straty: 15 Polaków, ok. 325
Niemców
Mjr. Henryk Sucharski
kpt. Franciszek Dąbrowski
załoga Westerplatte po kapitulacji

Poza Westerplatte, głównymi ośrodkami
obrony były Kępa Oksywska broniona do 19
września oraz Hel, który utrzymał się do 2
października.
1 – 5 września
Dowódcy: płk.J.Werobej,
gen. J.Drapella, gen.bryg.
S.Skotnicki.
 W czasie trwania operacji
miała miejsce słynna
szarża kawalerii pod
Krojantami.


Bataliony Obrony Narodowej
płk. J. Werobej
gen. S. Skotnicki
gen. H. Guderian
1 września
Dowódcy:płk. dypl.
Julian Filipowicz
 Straty: ok. 500
Polaków i 1000
Niemców oraz 100
czołgów i samochodów
pancernych


7 – 10 września
Dowódcy: kpt. Władysław
Raginis, gen. Heinz
Guderian.
 Siły: 360 Polaków, 42 000
Niemców i 350 czołgów
 Gen. Guderian pisał:„ W
pierwszej linii rozgrywała
się jakaś niepojęta scena.
10 dywizja nie potrafiła
przełamać skromnych
polskich umocnień...”


Władysław Raginis



9 – 18 września
Dowódcy: gen.dyw. Tadeusz
Kutrzeba, gen.dyw.
Władysław Bortnowski.
Straty: ok.15 000 żołnierzy
polskich, ok. 7 000
Niemców.

9 września marszałek
Edward Śmigły-Rydz wydał
rozkaz generałowi Kutrzebie
aby ten, na czele armii
"Poznań" oraz "Pomorze"
uderzył na północne
skrzydło Grupy Armii
Południe. Celem uderzenia
było zmuszenie Niemców do
zaprzestania pościgu za
odchodzącymi do
wschodniej Polski armiami
"Prusy", "Lublin", "Kraków",
"Karpaty".
gen. Tadeusz Kutrzeba
8 – 28 września
Dowódcy: gen. bryg.
Walerian Czuma, gen.
dyw. Juliusz Rómmel,
gen. bryg. Juliusz Zulauf,
płk. dypl. Marian Porwit
 Straty: 12 ooo żołnierzy
polskich i cywilów
biorących udział w
obronie, 1500 Niemców.


Marian Porwit
Walerian Czuma
Juliusz Zulauf
Juliusz Rómmel
Po bitwie nad Bzurą, rozproszone
Świadkiem polskiego ataku był włoski
oddziały polskie ruszyły na pomoc
korespondent wojenny, Mario Appelius,
walczącej stolicy. 19 września odbyła który opisał go w sposób następujący:
się ostatnia w dziejach jazdy polskiej Nagle bohaterski zespół kawalerzystów w
szarża 14.pułku ułanów pod dow.
sile około paruset koni wyłonił się w galopie
płk. Edwarda Godlewskiego.
z zarośli. Nacierali oni, mając w środku
rozwinięty sztandar... Wszystkie niemieckie
karabiny maszynowe umilkły, a tylko działa
strzelały. Ich ogień stworzył zaporę
ogniową na przestrzeni 300 metrów przed
liniami niemieckimi. Polscy kawalerzyści
nacierali całym pędem, jak na
średniowiecznych obrazach! Na czele
wszystkich galopował dowódca z
podniesioną szablą. Widać było, jak malała
odległość pomiędzy grupą polskich
kawalerzystów, a ścianą niemieckiego
ognia. Szaleństwem było kontynuować tę
szarżę na spotkanie śmierci. A jednak
Polacy przeszli.
2 – 5 października
Dowódcy: gen. bryg.
F. Kleeberg, płk. dypl.
M. Łapicki.
 Siły: 18000 Polaków,
30000 Niemców
Bitwa zakończyła
działania wojskowe w
obronie Polski.


Bibliografia



www.wikipedia.org/wiki/Kampania_wrześnio
wa
www.1939.pl
Historia Polski, wyd.DeAgostini, [w:]Druga
wojna światowa, s.1-20
Marcin Mucha kl. 3B