apel do społeczeństwa gminy kadzidło w związku ze zwiększonym

apel do społeczeństwa gminy kadzidło w związku ze zwiększonym

APEL DO SPO ECZE STWA GMINY KADZID O W ZWI ZKU ZE ZWI KSZONYM
ZAGRO ENIEM PO AROWYM TRAW I LASÓW
Najwi ksze zagro enie po arowe lasu wyst puje w okresie wiosny i lata. Wczesn wiosn w lesie wyst puj
du e ilo ci atwopalnych materia ów: opad e listowie, chrust, sucha ro linno dna lasu. W miar rozwoju
ro linno ci runa le nego, zagro enie po arowe lasu maleje. W miesi cach letnich trwa pe nia wegetacji ro lin.
Jednak, w wyniku silnego promieniowania s onecznego, zagro enie po arowe lasu mo e wzrosn . Utrzymuj ce
si wysokie temperatury bez opadów powoduj wysychanie ció ki i ro linno ci dna lasu - wystarczy iskra aby
spowodowa po ar.
Okres jesienny z ni szymi temperaturami i na ogó wi kszymi opadami charakteryzuje si mniejszym
zagro eniem po arowym. Bardzo wa nym czynnikiem kszta tuj cym zagro enie po arowe lasu w
poszczególnych porach roku s warunki pogodowe. Od nich zale y podatno lasu na zapalenie. Najwi ksze
znaczenie w ocenie zagro enia po arowego maj :
opady,
pr dko wiatru,
nat enie promieniowania s onecznego,
temperatura powietrza,
wilgotno powietrza.
STOPNIE ZAGRO ENIA PO AROWEGO
Co to s stopnie zagro enia po arowego ?
Na podstawie wilgotno ci ció ki sosnowej, wilgotno ci powietrza oraz wspó czynnika opadowego le nicy
okre laj aktualny stopie zagro enia po arowego. W okresie od 1.04 do 31.10 pomiary dokonywane s
codziennie i podawane do wiadomo ci S b Le nych a w okresie szczególnego zagro enia po arowego równie
do radia i telewizji. Wyró nia si nast puj ce stopnie zagro enia po arowego lasu:
0 brak zagro enia,
I zagro enie ma e,
II zagro enie du e,
III zagro enie katastrofalne.
Po wyst pieniu 5 dniowego okresu, w którym
wilgotno ció ki mierzona o godz. 9 by a ni sza
od 10% nadle niczy wprowadza zakaz wst pu
do lasu
BEZPIECZNE ZASADY ZACHOWANIA SI W LESIE
1. W lasach i na terenach ródle nych, na obszarze k, torfowisk i wrzosowisk, jak równie w odleg ci do
100m. od granicy lasu zabronione jest wykonywanie czynno ci mog cych wywo po ar a w szczególno ci:
- rozniecanie ognia poza miejscami wyznaczonymi (je li koniecznie chcesz rozpali ognisko zawiadom
le niczego, wska e on bezpieczne miejsce, gdzie móg by to zrobi , pami taj jednak, e przy III stopniu
zagro enia po arowego palenie ognisk w lesie jest zabronione).
- wypalanie wierzchniej warstwy gleby i pozosta ci ro linnych,
- palenie tytoniu, z wyj tkiem dróg utwardzonych i miejsc wyznaczonych do pobytu ludzi.
2. Nie wchod na uprawy le ne i do m odników o wysoko ci do 3 m.
3. Poruszaj si pojazdami mechanicznymi i zaprz gowymi tylko drogami oznakowanymi drogowskazami.
PAMI TAJ!
Wznieci po ar lasu mo na bardzo atwo o wiele trudniej go ugasi . W p omieniach gin
zwierz ta i ludzie. Tylko Ty mo esz temu zapobiec.
Ustawianie stert stogów, brogów jest dopuszczalne pod warunkiem zachowania odleg ci:
- 30 m od budynków wykonanych z materia ów palnych;
- 20 m od budynków wykonanych z materia ów nie palnych i o pokryciu co najmniej trudno zapalnym;
- 30 m od dróg publicznych i torów kolejowych;
- 30 m od urz dze i przewodów linii elektrycznych wysokiego napi cia;
- 100 m od lasów i terenów zadrzewionych;
- 30 m pomi dzy stertami i stogami.
WYPALANIE TRAW
Wspó cze nie to ogólny termin oznaczaj cy wzniecenie ognia na obszarach nieu ytków, trawiastych i
uprawnych w celu pozbycia si pozosta ci uschni tej ro linno ci.
Wypalanie traw nie ma uzasadnienia, pozostaj c szkodliwym, a nawet niebezpiecznym prze ytkiem, w
postaci mocno utrwalonych przyzwyczaje ludno ci wiejskiej, s dz cej e jest to dobry sposób na
pozbycie si resztek z pola. W du ej liczbie przypadków wypalanie traw to nieodpowiedzialne zabawy
dzieci. Podpalenia traw jest uznawane za akt bezmy lno ci i wandalizmu.
Prawo
Ustawa z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody (Dz. U. nr 92, poz. 880) okre la:
Art. 124. Zabrania si wypalania k, pastwisk, nieu ytków, rowów, pasów przydro nych,
szlaków kolejowych oraz trzcinowisk i szuwarów.
Art. 131. Kto: (...) wypala ki, pastwiska, nieu ytki, rowy, pasy przydro ne, szlaki kolejowe,
trzcinowiska lub szuwary – podlega karze aresztu albo grzywny.
Prawo nie zabrania jednak wypalania s omy na polach uprawnych, li ci w ogrodach oraz wypalania
zwi zanego z gospodark le
lub pracami budowlanymi.
Zagro enie po arowe
Efektem wypalania s cz sto niekontrolowane po ary, skutkuj ce nieraz du ymi stratami materialnymi,
a nawet ofiarami miertelnymi, spowodowane przerzuceniem si ognia na zabudowania lub lasy.
Zagro one s te trzcinowiska i oczerety. Szczególnie niekorzystne s przerzuty po arów na torfowiska,
które w wyniku po arów mog ulec ca kowitemu unicestwieniu, poniewa tl c si pod powierzchni s
bardzo trudne do ugaszenia. Stanowi te zagro enie dla przebywaj cych na nich ludzi i zwierz t.
Zwalczanie wypalania
Walka z tym zjawiskiem jest przedmiotem akcji edukacyjnych przeprowadzanych przez s by le ne,
Pa stwow Stra Po arn i organizacje ekologiczne przy wspó udziale m odzie y szkolnej. Od sierpnia
2004 r. sprzymierze cem w walce z wypalaniem traw sta y si przepisy dotycz ce dop at rolniczych.
Uznaje si w nich, e wypalanie traw jest dzia aniem wbrew tzw. dobrej kulturze rolnej, a rolnicy
dopuszczaj cy si takich praktyk mog zosta pozbawieni dop at bezpo rednich i rolno rodowiskowych
z funduszów Unii Europejskiej.
Skutki ekologiczne
Zdaniem organizacji ekologicznych:
brak jest uzasadnienia zarówno ekologicznego jak i rolniczego dla wypalania traw,
wypalania skutkuj negatywnie poprzez straty we florze i faunie oraz degradacj ekosystemu
przyrodniczego wa nego w nowoczesnej gospodarce rolnej.
Podczas po aru niszczona jest cz
niezb dnej dla yznej gleby materii organicznej, w wyniku czego
zostaje spowolniony proces tworzenia próchnicy (humusu). W trakcie spalania, redukcji i wyparowaniu
ulegaj zwi zki azotu, a zwi zki potasu i fosforu pozostaj w popiele. Cz
soli mineralnych (fosforu i
potasu) pozostaj cych w popiele mo e by roznoszona przez wiatr, a przy opadach deszczu
sp ukiwana do rzek i zbiorników wodnych.
Podczas wypalania powstaje dym, którego podstawowymi sk adnikami s w glowodory z
benzo-a-pirenem, dla ludzi kancerogenne, dla przyrody mierciono ne. Pióropusze dymów
uniemo liwiaj pszczo om oblatywanie k. Wp ywa to na zmniejszenie liczby zapylonych kwiatów i w
konsekwencji obni enie plonów ro lin. Do atmosfery przedostaj si du e ilo ci dwutlenku w gla, siarki
i w glowodorów aromatycznych o w ciwo ciach rakotwórczych. Eksperci od morfologii gleby mówi ,
znacznemu zmniejszeniu ulega ilo resztek organicznych, wypalana jest próchnica wype niaj ca
przestwory mi dzy mineralnymi gruze kami gleby i p czniej ca pod wp ywem wilgoci. Powoduje to
kurczenie gleby i powstawanie szczelin, sp ka , co prowadzi do erozji g bszych warstw. Wypalona
ka jest równie bardziej nara ona na erozj wietrzn , a na stokach grozi jej erozja wodna. Ekolodzy
radz : zamiast spala , powinno si resztki kompostowa i w postaci próchnicy ponownie wprowadza
na pole.
Czarne, wypalone ro liny i brak yj cych owadów, ptaków i innych zwierz t na kach budz
przera enie.
Dla wiata przyrody wypalanie traw to katastrofa ekologiczna. W po arach gin chronione cenne
gatunki ro lin: Ju przy 50 st. C nast puje mier tkanek ro linnych, a temperatura na powierzchni
gleby dochodzi do 700 st. C. U szkodzeniu ulegaj ro liny dwuli cienne, ich korzenie i rozety li ciowe.
Nast puje selekcja negatywna, gin trawy, najcenniejsze gatunki zió , pozostaj ro liny g boko
korzeni ce si . Zniszczona zostaje flora bakteryjna przy pieszaj ca rozk ad resztek ro linnych i
asymilacj azotu atmosferycznego.
ki, brzegi rzek, zakrzaczenia i zadrzewienia ródpolne s miejscami ycia ogromnej liczby
gatunków owadów, s ostoj ptaków i zwierz t. Gin wraz z p on
ro linno ci . Przy wypalaniu gin
tak e mrówki uwa ane za sanitariuszy pól. Jedna ich kolonia mo e zniszczy do 4 mln szkodliwych
owadów rocznie. Mrówki zjadaj c resztki ro linne i zwierz ce u atwiaj rozk ad masy organicznej oraz
wzbogacaj warstw próchnicy. Przewietrzaj gleb . Podobnymi sprzymierze cami w walce ze
szkodnikami s biedronki, zjadaj mszyce. Trzmiele i pszczo y umo liwiaj zapylenie koniczyny
czerwonej i lucerny. Ofiarami podpalaczy s drapie ne owady, aby, których populacje malej w
zastraszaj cym tempie, je e, krety zjadaj ce drobne gryzonie, m ode zaj ce, piskl ta. Gromady ptaków,
które maj tereny l gowe na kach, w przydro nych rowach, krzewach - gin w p omieniach.
Pole czy ka strawione ogniem potrzebuj kilku lat na regeneracj , by dawa takie plony jak przed
po arem. Pasza pochodz ca ze zniszczonej ki nie jest tak warto ciowa, a wypasaj ce si na niej
zwierz ta rosn wolniej, krowy daj ma o mleka.
Podczas po arów traw dochodzi ponadto do powstania wielu niebezpiecznych zjawisk:
Od pal cego si poszycia gleby zapaleniu ulega podziemna warstwa torfu, który mo e zalega
nawet do kilkunastu metrów w g b. S to po ary d ugotrwa e (nawet do kilu miesi cy) i
wyj tkowo trudne do ugaszenia. Ponadto, w przypadku gdy zwyk a ka po po arze regeneruje
si przez kila lat to pok ady torfu potrzebuj na to kilku tysi cy lat.
Powiewy wiatru powoduj bardzo szybkie rozprzestrzenianie si po aru, który bardzo cz sto
przenosi si na zabudowania mieszkalne, gospodarcze oraz lasy. Niejednokrotnie w takich
po arach ludzie trac dobytek ca ego ycia. Wyst puje równie bezpo rednie zagro enie dla
zdrowia i ycia ludzi.
Powstaj ce podczas po aru du e zadymienie jest szczególnie gro ne dla osób przebywaj cych
w bezpo rednim s siedztwie miejsca zdarzenia z uwagi na mo liwo zaczadzenia, a ponadto
powoduje zmniejszenie widoczno ci na drogach co mo e prowadzi do powstania gro nych w
skutkach kolizji i wypadków drogowych.
KOMENDANT GMINNY OSP