Brzydula (Yo soy Betty, la fea)

Brzydula (Yo soy Betty, la fea)
Wielu osobom hasło „telenowela” kojarzy się z typowym tasiemcem pochodzenia
południowoamerykańskiego o fabule nudnej jak flaki z olejem. Zdarzają się jednak wyjątki,
do których z pewnością można zaliczyć „Brzydulę”. Mało kto wie, że oryginalna wersja tego
popularnego w wielu krajach serialu została nakręcona w latach 1999-2001 właśnie
w Kolumbii.
Serial opowiada o perypetiach Beatriz Pinzón
Solano, przez rodzinę i przyjaciół nazywaną Betty.
Ta niezwykle inteligentna dziewczyna ze względu na
swoją brzydotę nie może znaleźć pracy zgodnej
z kwalifikacjami. W końcu udaje jej się jednak zdobyć
posadę sekretarki w ekskluzywnym domu mody
w Bogocie. Świat wielkich projektantów i pięknych
modelek nie jest dla Betty łaskawy. Współpracownicy
Serialowa Brzydula
szydzą z wyglądu bohaterki i szybko nadają jej
przydomek Brzydula (hiszp. la fea). Jednak swoją pracowitością i lojalnością Beatriz zyskuje
zaufanie prezesa, stając się jego prawą ręką i powiernicą wszelkich sekretów.
Historia
obfituje
w
wiele
zabawnych,
często
wręcz
kuriozalnych
scen,
na przemian bawi i wzrusza. „Brzydula” stała się swoistym fenomenem wśród telenowel,
o czym świadczy fakt, że w kilkudziesięciu krajach stworzono różne wersje tego popularnego
serialu. Do tej pory powstało aż 27 adaptacji. Lokalne odpowiedniki „Brzyduli” zostały
nakręcone na pięciu kontynentach, m.in. w Stanach Zjednoczonych („Ugly Betty”), Polsce
(„BrzydUla”), Chinach, Turcji, Gruzji, Indiach, Tajlandii, a nawet w Egipcie.
Jednak wybór oryginalnej wersji tego międzynarodowego hitu ma pewną niewątpliwą
zaletę. Otóż śledząc losy kolumbijskiej Betty, można w łatwy i przyjemny sposób podszkolić
znajomość języka hiszpańskiego. Oglądanie zagranicznych filmów i seriali jest bowiem
świetną metodą nauki języków obcych. Polecam wybieranie wersji bez lektora, gdyż w ten
sposób koncentrujemy się na dialogach, nie wyłączając myślenia. Dzięki temu można szybko
oswoić się z melodyką języka, a także wyłapać wiele przydatnych zwrotów i wyrażeń.
Dlaczego zatem nie połączyć przyjemnego z pożytecznym?
Alicja Chmielewska, W-7