Modraszek aleksis

160
151
Modraszek aleksis
Glaucopsyche alexis (Poda)
Cechy imago. DPS 13-18 mm, RS 30-33 mm. Dymor
fizm plciowy wyrazny O. Wsrod samic © zdarzaj^ sic
osobniki z mniej lub bardziej rozlegh/m niebieskim na.
lotem na wierzchu przy nasadzie skrzydet. Od podob
nego modraszka semiargusa rozni si? plamami na spodzie ©, wyraznie wi^kszymi na przednich niz na tylnych skrzydlach.
Siedlisko. Suche kwieciste murawy i ta_ki, zwykle n u
skrajach lasow, polany, nasypy kolejowe, przydroza.
Okres lotu. W jednym pokoleniu, od V do VII.
Zachowanie. Zazwyczaj spotykany w niewielkiej Hczbit.
Ponadto niezbyt rzuca si? w oczy ze wzgledu na szybki
lot. Maio wiadomo o strukturze populacji.
RoSliny zywicielskie g^sienic. Rozne gatunki motylku
watych (Fabaceae), przede wszystkim: janowiec barwierski (Genista tinctoria), nostrzyki bialy (Me/i/ofi/.-;
alba) i zolty (M. offietnalis), lucerna siewna (Medicagc
sativa), cieciorka pstra (Coronilla varia), sparceta siewna (Onobrychis viciifolid), wyka ptasia (Victia cracca),
traganek szerokolistny (Astragalus glycyphyllos).
Rozwoj. Samicc skladaj^ biale jaja (typ 8) © na wierzchoikach i kwiatostanach roslin zywicielskich. Na najatrakcyiniejszych roslinach, rosna.cych w zacisznych
miejscach, moze ich bye wiele. Wyl^g larw nast^puje
mniej wi(?c«j po tygodniu. Zeruja. one na kwiatach i rozwijajEjcych siQ nasionach i sa. fakultatywnie myrmekofilne. W zaleznosci od pogody i pory dnia te same larwy mog^ odwiedzac mrowki roznych gatunkow. Ga,sienice wykazuj^ zmiennosc w ubarwieniu, wsrod zarowno mah/ch O, jak i wiekszych osobnikow O O O. Moga,
bye od bialawych przez rozowe po zolte, ale takze dwubarwne, a nawet czijsciowo zielone lub niebieslde. Rozwoj trwa 3-4 tygodnie. Poczwarki (typ 10) bladobezowe
z liniq grzbietow^ z ciemnobrunatnych plam, podobne
mniej lub bardziej intensywne plamki wyst^pujq na carym ciele ©. Zimuja^ u nasady rosliny zywicielskiej lub
w jej sasiedztwie na ziemi.
Mrowki towarzyszqce. Lasius alienus © O, Formica
spp. 0, Camponotus spp., Myrmica scabrinodis, Tapinoma erraticum.
Rozmieszczenie. Palearktyczny, w Polsce wyst^puje na
rozproszonych stanowiskach, glownie na wschodzie,
najwi^cej stanowisk na Podlasiu. Izolowane populacje
w Sudetach i Wielkopolsce.
Zagrozenia I ochrona. Znikn^l z wielu stanowisk w Polsce. Zagrozony (status - VU) i jednoczesnie malo pozna-
ny gatunek. Rezultaty badan w Czechach wskazuj^, ze
motyl moze wymagac mozaiki posrednich stadiow sukcesji z rozrzuconymi krzewami i duzyrni platami roslin
zywicielskich. Siedlisko powinno bye aktywnie chronione w celu zapobiezenia calkowitemu zamkni^ciu przez
drzewa i lazewy, np. przez okresowy, niezbyt intensywny wypas.