Codzienne rozważania rozpoczynaj od zaproszenia Ducha

F0 2017 – SEMINARIUM PODSTAW WIARY
K4. RACHUNEK SUMIENIA
Codzienne rozważania rozpoczynaj od zaproszenia Ducha Świętego – Ducha
Wspomożyciela, Ducha Prawdy.
1. Zacznij spotkanie z Bogiem od medytacji 2 Kor 12, 7-10
Rachunek sumienia to część sakramentu pokuty i pojednania. Każdy sakrament to
wyjątkowe spotkanie z Bogiem. Skoro rachunek sumienia to część sakramentu to również
i on jest spotkaniem z Bogiem, jest modlitwą. Nie jest to lista, którą trzeba dać pani
w aptece, która da odpowiednie medykamenty. Nie jest to kartkówka, z której pani
nauczycielka jasno rozliczy mówiąc: no, proszę, zapomniałeś o tym i o tym, niestety, nie
zdałeś… To nie test, to nie spisanie licznika z zużytym prądem, aby zapłacić rachunek. To
kolejne spotkanie z Bogiem, który chce powiedzieć, że On Jest oraz to jaki ja jestem
naprawdę. Bo tylko mnie prawdziwego chce zmieniać, odnawiać. „Mnie sztucznego” nie
zmieni, bo „ja sztuczny” nie istnieję. Oczywiście, ten rodzaj modlitwy ma konkretny cel,
ale aspekt spotkania z Bogiem jest niezbędny. Z Bogiem Wychowawcą, Nauczycielem
i Ojcem pełnym miłosierdzia warto porozmawiać o stanie naszej duszy. Za każdym razem
gdy stajesz do spotkania, które ma na nowo przybliżyć Ciebie Tobie samemu, proś Ducha
Świętego o Jego nieustanne światło, żeby widzieć siebie jasno i wyraźnie.
2. Dziękować Bogu za otrzymane dobrodziejstwa – przeczytaj i rozważ Ps 103
W końcu to rachunek. Nie można zapomnieć o tym, że chcemy zobaczyć również dobro,
które się wydarzyło w naszym życiu. Ile razy dziennie dziękujesz Bogu za to, czym Cię
obdarzył? Z czego odczuwasz radość, dumę i wdzięczność? Jak często Bóg obdarza Cię
czymś ekstra, poza Twoimi planami i prośbami? Czy podziękowałeś dzisiaj Bogu za to, że
po prostu przy Tobie jest? Zrób to teraz. Bo właśnie teraz przy Tobie jest.
3. Prosić o łaskę poznania grzechów – przeczytaj i rozważ Ps 40
Poznać swoje grzechy jest ciężko. Wstyd, strach, albo mocno zakorzeniony grzech pychy
mogą ukryć grzechy głęboko. Proś więc Boga, aby On był tym, który odkryje to, co sam
przed sobą ukryłeś. Potrzebne Ci wsparcie (patrz historia Dawida i proroka Natana –
2 Sm 12). On to zrobi z miłości i z miłością, więc oddaj Mu swój strach, wstyd,
niepewność i wszystko, co wiąże się z tym, że jesteś obciążony grzechem. Gdy On będzie
dla Ciebie wsparciem, to będziesz mógł się czuć bezpiecznie.
Materiały formacyjne Wspólnoty Effatha przy parafii Wieczerzy Pańskiej w Lublinie; www.effatha-lublin.pl
4. Żądać od duszy swojej zdania sprawy – przeczytaj i rozważ Ps 41
Zachęcam Cię, abyś spojrzał na siebie w kontekście wszystkich relacji – wobec Boga,
wobec innych ludzi, wobec siebie.
- Ile razy spotkałeś się dziś z Bogiem, jak wyglądało to spotkanie, ile Bogu oddałeś, co Mu
oddałeś, co od Niego przyjąłeś, co do Niego mówiłeś, czy Go słuchałeś, co usłyszałeś, czy
Jego słowa zostały przez Ciebie przyjęte? O co prosił Cię Bóg? Czy Go posłuchałeś?
- Kogo dzisiaj spotkałeś? Jak wyglądały te spotkania? Czy oddałeś te osoby Bogu? Czy
modliłeś się za nich? Czy pamiętasz o modlitwie za osoby, które prosiły Cię o modlitwę?
Czy po spotkaniu z Tobą w ludziach pozostaje Boża radość czy Twój smutek, dobre czy złe
słowo? Jakie ziarno zasiałeś w drugim człowieku? Czy potrafiłeś przyjąć czyjś dar dla
Ciebie (czas, siły, modlitwę, dobre słowo). Czy potrafiłeś oddać coś dla bliźniego?
- Co zrobiłeś dzisiaj dla siebie. Czy zadbałeś o siebie? Myślę tutaj o trosce o życie wieczne.
Jak często uwalniasz się od grzechów poprzez spowiedź? Jak często rozmawiasz z tymi,
którzy sprawiają, że jesteś lepszy? Czy potrafisz przyjmować pozytywne informacje
o sobie? Czy Twoja pycha nie objawia się w fałszywej pokorze? Bóg chce, żebyś był
szczęśliwy, wolny. Nie oszukuj siebie, by się nie stać niewolnikiem własnego grzechu.
5. Prosić Boga o przebaczenie win – przeczytaj i rozważ Ps 51
Nasze grzechy bolą. Bolą Boga, bolą tych, których skrzywdziliśmy. Normalne, wręcz
oczywiste jest to, że gdy zdam sobie sprawę z bólu, jaki zadałam osobie, która mnie kocha,
to wtedy jest mi ogromnie przykro i żal.
Nasza prośba o przebaczenie win powinna wynikać z tego bólu, a nie ze strachu przed
karą. Jak patrzysz na Boga – jak na policjanta, czy na Osobę, która Cię bezgranicznie
kocha? Warto poczuć się zażenowanym swoim grzechem, niewykorzystaniem daru, który
był dla mnie, nie słuchaniem Tego i tych, którzy mnie kochają. Gdy doświadczysz tego to
znaczy, że jesteś obdarzony łaską. Ta łaska żalu uzdrawia, daje pocieszenie, radość
i nadzieję.
6. Postanowić poprawę przy Jego łasce – przeczytaj i rozważ Ps 32
Mój rachunek sumienia kończy się ofiarowaniem Bogu na przyszłość. Jest szansa na
piękną przyszłość, mimo „brzydkiej” przeszłości. Postanawiam się poprawić – to nie
znaczy, że ja teraz już będę silny, nie zrobię żadnego głupstwa, nie zmarnuję żadnej okazji
danej przez Boga, ale że wyciągnąłem wnioski ze zmarnowanych łask, z bólu sprawionego
Miłości – Bogu i proszę Jego o siły na następny dzień, aby łaska dana przez Niego nie była
daremna. Bóg może przemienić zło, które wydarzyło się wczoraj w coś pięknego, co
wydarzy się jutro.
Materiały formacyjne Wspólnoty Effatha przy parafii Wieczerzy Pańskiej w Lublinie; www.effatha-lublin.pl