• Relacje te pozostają niezmienne niezależenie od tego, czy pacjent

• Relacje te pozostają niezmienne niezależenie od tego, czy pacjent

Rozpoznanie prawidłowej anatomii klatki piersiowej oraz poprawnego technicznie radiogramu klatki piersiowej
$
%
| 17
&
Rycina 2-15 Jak ocenić rotację? A. Obraz przedstawiający powiększenie przyśrodkowych końców obojczyków ukazuje, że każdy z nich (pełna biała
strzałka) znajduje się w równej odległości od wyrostka kolczystego kręgu znajdującego się pomiędzy nimi (czarna strzałka). Oznacza to, że pacjent nie
jest zrotowany. B. Powiększony obraz przyśrodkowych końców obojczyków u pacjenta zrotowanego w swoją prawą stronę (pamiętaj, że oglądasz obrazy
RTG tak, jakby pacjent znajdował się twarzą do Ciebie). Wyrostek kolczysty kręgu (czarna strzałka) znajduje się w znacznie bliższej odległości od lewego
(przerywana biała strzałka) niż od prawego przyśrodkowego (mostkowego) końca obojczyka (pełna biała strzałka). C. Powiększony obraz przyśrodkowych
końców obojczyków u pacjenta zrotowanego w swoją lewą stronę. Wyrostek kolczysty kręgu (czarna strzałka) znajduje się w znacznie bliższej odległości
od prawego (pełna biała strzałka) niż od lewego przyśrodkowego (mostkowego) końca obojczyka (przerywana biała strzałka).
• Relacje te pozostają niezmienne niezależenie od tego, czy
pacjent w czasie zdjęcia był zwrócony twarzą w kierunku
lampy RTG (zdjęcie a-p), czy też kasety (zdjęcie p-a).
Pułapki wynikające z nadmiernej rotacji.
• Nawet niewielka rotacja może w istotny sposób zaburzyć
prawidłowy obraz anatomiczny serca i dużych naczyń,
wnęk oraz kopuł przepony.
• Znaczna rotacja pacjenta może prowadzić do błędnej
interpretacji: wnęka może wydawać się powiększona po
stronie odsuniętej z powodu rotacji od kasety, gdyż obiekty
znajdujące się dalej od niej często wydają się większe niż
obiekty położone bliżej.
• Rozwiązanie: Należy przyjrzeć się wnęce na bocznym
zdjęciu klatki piersiowej w celu sprawdzenia, czy ta
projekcja potwierdza powiększenie wnęk (zob. podrozdz.
Okolica wnęk w tym rozdziale). Należy również porównać
poprzednie badanie tego samego pacjenta w celu oceny
ewentualnych różnic.
• Rotacja pacjenta może również powodować zaburzenia
wyglądu prawidłowego obrysu serca i wnęk.
• Kopuła przepony położona po stronie, która została odsunięta od kasety, może wydawać się przesunięta ku
górze (ryc. 2-16).
• Rozwiązanie: Porównaj obecne badanie z poprzednim
badaniem tego samego pacjenta.
Powiększenie
tt
W zależności od ułożenia pacjenta względem kasety, pewną
rolę w ocenie wielkości serca może odegrać powiększenie.
Im bliżej dany obiekt znajduje się w stosunku do powierzchni, na której odbywa się obrazowanie, tym bliższe
prawdy są proporcje i wielkość danego obiektu. I odwrotnie: im
dalej dany obiekt jest położony względem powierzchni, na
której odbywa się obrazowanie, tym bardziej będzie się wydawał
powiększony.
• Na typowym zdjęciu p-a klatki piersiowej, czyli w projekcji
tylno-przedniej, serce – jako struktura położona z przodu
009-019-R02-Podrecznik-radiologii.indd 17
Rycina 2-16 Obraz zaburzony w wyniku znacznej rotacji. Czołowe
zdjęcie RTG klatki piersiowej u pacjenta w znacznym stopniu zrotowanego
w swoją prawą stronę. Należy zwrócić uwagę, na ile lewa kopuła przepony,
znajdująca się w większym oddaleniu od kasety niż prawa kopuła, rzutuje
się wyżej niż normalnie (pełna biała strzałka). Wynika to z rotacji pacjenta.
Serce oraz tchawica (pełna czarna strzałka) z tego samego powodu wydają
się przemieszczone w kierunku prawej części klatki piersiowej.
– jest położone bliżej powierzchni obrazowania i dlatego
jego wielkość na zdjęciu jest zbliżona do prawdziwej. Na
zdjęciu p-a promieniowanie X przenika od strony P (tylnej)
i wychodzi stroną A (przednią). Typowe czołowe zdjęcie
klatki piersiowej wykonywane jest właśnie za pomocą ekspozycji tylno-przedniej.
• W przypadku zdjęcia a-p, czyli w projekcji przednio-tylnej, serce znajduje się dalej od kasety, a w związku z tym
jest nieco powiększone. Na zdjęciu a-p promieniowanie
X przenika od strony A (przedniej) i wychodzi stroną P
(tylną). Badania przyłóżkowe za pomocą przenośnej aparatury RTG są niemal zawsze wykonywane za pomocą
ekspozycji przednio-tylnej.
2014-10-02 12:54:35