ZAPOMNIANE PERLICE

OID (275) 8/2014
ZAPOMNIANE PERLICE
Jeszcze kilka kolejnych artykułów będzie dotyczyć drobiu utrzymywanego w gospodarstwie.
Dziś o mało docenianych perlicach.
Perlice są chowane w wielu krajach, szczególnie docenia się je we Francji, Włoszech, Grecji, Belgii, Rosji, USA. W Polsce duże pogłowie
tych ptaków odnotowano w latach 1965-1975
i szybko się zwiększało. Już w 1964 roku Polska mogła wyeksportować pierwsze tuszki
perlicze do Włoch. W następnym roku w kraju skupiono około 50 ton perliczek, co umożliwiło zwiększenie eksportu oraz przeznaczenie
pewnej liczby tuszek perliczych na rynek krajowy. Z biegiem lat liczba tych ptaków zaczynała stopniowo maleć.
W naszym kraju najczęściej hodowano odmianę perłowoszarą oraz srebrzystoniebieską.
Perlice szare są bardziej odporne na choroby
i mniej wymagające jeśli chodzi o warunki środowiskowe. Ptaki odmiany niebieskiej są większe oraz spokojniejsze. Nie powinno się krzyżować ze sobą różnych odmian perlic.
Rozróżniamy dwa typy perlic: nieśny, o tułowiu cylindrycznym oraz mięsny, o tułowiu szerokim. Samce i samice nie różnią się między
sobą upierzeniem, lecz jedynie kształtem hełmu na głowie. Samice mają mniejszy hełm, prawie prosty, natomiast u samców jest on większy
i pochylony ku przodowi. Ponadto perlik ma
dłuższe i większe dzwonki niż perlica.
Warto byłoby przystąpić do rozszerzenia chowu tych cennych ptaków. Dostarczają one bowiem nie tylko wartościowych pod względem
odżywczym jaj, ale również dobrego mięsa.
Jajo perlicy jest bogate w witaminy, głównie
w witaminę A oraz witaminy z grupy B. Jest
40
ono cenne szczególnie w diecie dzieci i rekonwalescentów. Masa jaj mieści się w granicach
od 35 do 52g. Najwyższa jest w maju, czerwcu
i lipcu, najniższa natomiast w kwietniu. Warto
także podkreślić, że jajo tego ptaka ma bardzo
mocną skorupę. Jest ono bardziej okrągłe niż
jajo kurze, lekko białawe oraz błyszczące. Jaja
mogą być przechowywane prawie przez cały
rok w temperaturze od 10 do 15°C.
Perlica składa jaja nieprzerwanie przez kilkanaście dni, później następuje krótki okres przerwy w nieśności, trwający około 5 dni. Średnia
nieśność tego ptaka wynosi od 70 do 100 jaj, a w
dobrych warunkach można osiągnąć 180, a nawet więcej jaj w roku.
Cenne walory ma również mięso perlicze. Jest
ono kruche, zawiera więcej białka niż mięso
kurze oraz mniej tłuszczu i wody, zasobne jest
w związki mineralne, posiada dużo sodu, wapnia, fosforu, magnezu, żelaza, krzemu i siarki.
Tuszkę perliczą cechuje wysoka wydajność dochodząca do 78% i więcej. Mięso perlicze piecze się znacznie szybciej niż kurze.
Wszystkie te walory jaj oraz mięsa powinny zachęcać producentów drobiu zarówno
tych większych, jak i mniejszych do zwrócenia większej uwagi na perliczki. Chów ich jest
bowiem łatwy i tani, zwłaszcza gdy mogą one
przebywać dłuższy czas na wybiegu.
Naturalny wyląg tych ptaków odbywa się od
marca do czerwca. Czas wylęgu trwa od 25 do
27 dni. Jaja perlicze może wysiadywać nie tylko perlica (robi to bardzo niechętnie), ale również indyczka czy kura. Młode perliczęta zdążą się już opierzyć do jesieni.
OID (275) 8/2014
W pomieszczeniu, w którym przebywają dorosłe osobniki, na 4-6 ptaków trzeba przeznaczyć
1m² podłogi. Należy również zachować właściwą obsadę ptaków na wybiegu, która powinna
wynosić 20-30m² na 1 sztukę.
Sprzęt stosowany w chowie tych ptaków jest
taki sam jak dla kur. Na perlicę przeznacza się
15-20 cm grzędy, ponadto powinna być ona
umieszczona wyżej niż dla kur, a mianowicie
na wysokości około 1m od podłogi.
Na ściółkę nadają się wióry, cięta słoma zbożowa lub słoma roślin motylkowych. Perlice
nie rozgrzebują ściółki, co znacznie ułatwia
ich chów oraz zmniejsza zapylenie w pomieszczeniu.
Ptaki wymagają dużo światła, dlatego też stosunek powierzchni okien do podłogi nie może
być mniejszy jak 1:11. Z uwagi na dużą płochliwość perlic zarówno w pomieszczeniu, jak
również w jego otoczeniu powinno się zachować spokój. Wszelkie bowiem hałasy wpływają bardzo niekorzystnie na ich samopoczucie
oraz stan zdrowia.
W przypadku korzystania tych ptaków z wybiegu należy obsiać go lucerną, koniczyną lub
cykorią. Można również wysiewać mieszanki
roślin wieloletnich. Wybieg dobrze jest urządzić w sadzie. Jednak w tym wypadku trzeba
bezwzględnie przestrzegać, aby w okresie opryskiwania drzew i krzewów owocowych perlice
nie korzystały z niego.
Perlice lubią także żerować na przestrzeni
otwartej, gdzie mogą zbierać wiele cennej paszy. Należy jednak uważać, aby nie przebywały one na tych terenach w czasie zwalczania
szkodników roślin lub chwastów za pomocą środków chemicznych. Młode ptaki można
wypuszczać na wybieg już od czwartego tygodnia życia.
Żywienie wiosenne oraz letnie nie sprawia kłopotów, jeśli ptaki mają dostęp do dobrego wybiegu. Wieczorem daje się im przede wszyst42
kim pasze węglowodanowe, a więc ziarno lub
śruty. Najchętniej zjadają one jęczmień, natomiast nie lubią żyta. Cennymi paszami są
ziarno kukurydzy, grochu, bobiku oraz nasiona rzepaku i lnu w postaci śruty oraz świeże
młode zielonki, a także pokrzywa, którą bardzo lubią zarówno młode, jak i dorosłe osobniki. Z pasz pochodzenia zwierzęcego zaleca
się twaróg, mleko chude, mączkę rybną. Ptaki
też chętnie zjadają owoce, które oddziaływają
korzystnie na ich kondycję oraz podnoszą walory smakowe mięsa.
W żywieniu dorosłej perlicy można zastosować
następujący skład dawki pokarmowej:
• ziarno lub śruta - 45 do 55 g
• ziemniaki parowane albo inne
okopowe - 30 g
• mączka rybna - 8 g
• zielonka - 20 do 30 g
• pasza mineralna - 3 g
• sól kuchenna - 0,5 g
Dorosły ptak w diecie powinien otrzymać
dziennie około 17% białka ogólnego i do 4%
włókna, gdyż jego nadmiar obniża nieśność.
W pomieszczeniu, w którym przebywają perlice oraz na wybiegach zawsze musi być
w poidłach świeża, odpowiedniej jakości pitna
woda. Woda nie może zawierać zanieczyszczeń
ani drobnoustrojów chorobotwórczych.
Jednym z warunków powodzenia chowu perlic
jest utrzymanie czystości w pomieszczeniach.
Dlatego też należy przeprowadzać często ich
dezynfekcję oraz tępić gryzonie. Szkodliwe są
również pasożyty zewnętrzne, jak ptaszyńce,
kleszcze, wszoły lub roztocze podskórne.
U perlic może czasem wystąpić kokcydioza
- stan zapalny jelita cienkiego i prostnicy. Leczenie tej choroby trzeba powierzać lekarzom
weterynarii, gdyż tylko badania kliniczne i sekcyjne są w stanie potwierdzić pojawienie się
kokcydiozy.
Perlice mogą także czasem zachorować na
cholerę ptaków, która objawia się: zmianą za-
OID (275) 8/2014
barwienia dzwonków, które wówczas stają
się granatowe, chwiejnym chodem, biegunką
i zwiększonym pragnieniem. W tym przypadku również niezbędna okazuje się pomoc lekarza weterynarii.
Perlice są wrażliwe na wszelkie zatrucia spowodowane złą jakością pasz. Dlatego nie wolno
skarmiać pasz nadpsutych, stęchłych, nadmarzniętych. Są też wrażliwe na niedobór witamin,
co szczególnie może występować u ptaków
utrzymywanych w pomieszczeniu. Niedostateczna ilość witaminy A w diecie objawia się
wyciekiem z nosa oraz opuchnięciem worków
spojówkowych. Aby zapobiec tej awitaminozie, należy ptakom dawać więcej zielonek, marchwi lub kapusty pastewnej, a także preparaty
zawierające witaminę A. W przypadku braku
witaminy B następują zaburzenia w systemie
nerwowym i trudności w poruszaniu się. Tutaj również skarmianie pasz zasobnych w witaminy z grupy B poprawia stan zdrowotny pta-
44
ków. Do pasz tych zalicza się przede wszystkim
drożdże, mleko i zielonki. Przy niedoborze
witaminy E u perlic obserwuje się niedowład
skrzydeł. Można temu zapobiec wprowadzając
do diety ptaków takie pasze jak kiełki zbożowe, jęczmień, lucernę względnie preparat z tą
witaminą.
dr inż. Alina Rachwał