Śluza Opatowice_komora - opis - Regionalny Zarząd Gospodarki

Transkrypt

Projekt wykonawczy na remont śluzy na stopniu wodnym Opatowice
na rzece Odrze w km 245+035.
SPIS TREŚCI
1.
PODSTAWA OPRACOWANIA. .................................................................................. 2
2.
CEL INWESTYCJI. ...................................................................................................... 2
3.
ZAKRES OPRACOWANIA ........................................................................................ 2
4.
LOKALIZACJA............................................................................................................. 2
5.
WYKORZYSTANE MATERIAŁY. ............................................................................. 3
6.
DANE OGÓLNE ŚLUZY OPATOWICE .................................................................. 3
7.
OCENA STANU TECHNICZNEGO ............................................................................ 5
8.
OPIS PROJEKTOWANYCH ROZWIĄZAŃ KONSTRUKCYJNYCH ...................... 6
9.
KOLEJNOŚĆ PROWADZENIA ROBÓT .................................................................... 8
10. WYTYCZNE PROWADZENIA ROBÓT................................................................... 9
SPIS RYSUNKÓW
Projekt zagospodarowania terenu .........................................................
Widok na ściany ..................................................................................
Płyta denna ...........................................................................................
Przekrój B-B .........................................................................................
Drabinki ................................................................................................
Krzyże cumownicze .............................................................................
Dylatacje, rozmieszczenie drenaży ......................................................
Drenaże .................................................................................................
-1-
Nr rys.
rys. nr II/K/1
rys. nr II/K/2
rys. nr II/K/3
rys. nr II/K/4
rys. nr II/K/5
rys. nr II/K/6
rys. nr II/K/7
rys. nr II/K/8
1.
PODSTAWA OPRACOWANIA.
Podstawę opracowania niniejszej dokumentacji stanowi umowa
nr TTR503/O/NZW/10/16 z dnia 15.06.2016 r. zawarta z Regionalnym Zarządem Gospodarki
Wodnej we Wrocławiu.
2.
CEL INWESTYCJI.
Celem inwestycji jest poprawa stanu technicznego komory śluzy oraz nadanie
technologicznego
śluzy
właściwych
parametrów
elementom
wyposażenia
wytrzymałościowych niezbędnych do bezawaryjnego funkcjonowania na potrzeby żeglugi.
Zakres remontu wynika z decyzji Nr 430/2016 Dolnośląskiego Wojewódzkiego Inspektora
Nadzoru Budowlanego, który to nałożył na Regionalny Zarząd Gospodarki Wodnej we
Wrocławiu (administratora śluzy) obowiązek usunięcia nieodpowiedniego stanu technicznego
śluzy.
3.
ZAKRES OPRACOWANIA
Niniejsze opracowanie stanowi jeden z elementów projektu wykonawczego dla zadania
„Remont śluzy na stopniu wodnym Opatowice na rzece Odrze w km 245+035”.
Dokumentacje projektową podzielono na następujące części:
CZĘŚĆ I
- OGÓLNA
CZĘŚĆ II - KONSTRUKCYJNO-BUDOWLANA
II/GG - GŁOWA GÓRNA
II/K - KOMORA ŚLUZY
II/GD - GŁOWA DOLNA
II/A - AWANPORTY
CZĘŚĆ III - MECHANICZNA
CZĘŚĆ IV - ELEKTRYCZNA
Niniejszy projekt swym
II/K – Komorę śluzy.
4.
zakresem
obejmuje
LOKALIZACJA
Lokalizacje inwestycji przedstawiono na rys.II/K/1
-2-
część
II-
Konstrukcyjno-budowlaną,
5.
WYKORZYSTANE MATERIAŁY.
• Operat Wodnoprawny dla zespołu stopni wodnych Bartoszowice – Opatowice na
rzece Odrze. Wrocław, grudzień, 2010 r.
• Protokół okresowej kontroli stanu technicznego obiektu hydrotechnicznego – stopnia
wodnego Opatowice nr. protokołu kontroli 4/2015.
• Decyzji Nr 430/2016 Dolnośląskiego Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru
Budowlanego.
• Okresowa 5- letnia kontrola stanu technicznego i przydatności do użytkowania
budowli stopnia wodnego Opatowice we Wrocławiu (jaz w km 245+035 rzeki Odry,
śluza w km 1,00 kanału opatowieckiego).
• Operat Wodnoprawny dla stopnia piętrzącego Opatowice. Wrocław, styczeń, 2001r.
6.
DANE OGÓLNE ŚLUZY OPATOWICE
Jest to śluza komorowa wybudowana w latach 1914-1926 w km 1+000 Kanału
Opatowickiego. Wykonana jest z betonu olicowanego okładziną z cegły klinkierowej o
łukowych ścianach komory. Zamknięcia główne stanowią stalowe wrota zabudowane na
górnej i dolnej głowie. Napełnienie i opróżnienie komory śluzy odbywa się przy pomocy
kanałów obiegowych zamykanych zasuwami. Napędy wrót i zasuw – elektryczny i ręczny.
Śluza Opatowice jest obiektem hydrotechnicznym IV klasy. Podstawowe dane techniczne
śluzy wynoszą:
• długość użyteczna śluzy……………………………………………………….. 73,88m
• szerokość użyteczna komory góra ……………………………………………. 13,68m
dół ……………………………………………… 9,60m
• rzędna progu głowy górnej ……………………………………………… 113,40 m Kr
• rzędna dna komory i progu głowy dolnej………………………………… 113,05m Kr
• rzędna korony głowy górnej …………………………………………….. 120,50 m Kr
• rzędna korony głowy dolnej i ścian komory……………………………... 118,35 m Kr
• rzędna normalnego piętrzenia - NPP-MaxPP …………………………… 117,59 m Kr
• rzędna NPP wody dolnej …………………………………………………115, 42 m Kr
• spad przy stanie normalnym ……………………………………………………. 2,17m
• rzędna najwyższej wody żeglownej (NWŻ) na śluzie…………………….. 118,11m Kr
RODZAJE URZĄDZEŃ POMIAROWYCH ORAZ ZNAKÓW WODNYCH
Śluza Opatowice wyposażona jest w łaty wodowskazowe oraz znaki wodne.
Łaty wodowskazowe zlokalizowane są:
• przy głowie górnej śluzy - „0” - 113,007 m Kr = 113,115 m NN
• przy głowie dolnej śluzy – „0” – 113,072 m Kr = 113,180 m NN
-3-
Znaki wodne zlokalizowane są:
• Na głowie dolnej – znak informujący o sposobach łączności z obsługą śluzy
• Na głowie górnej – znak informujący o sposobach łączności z obsługą śluzy
• W komorze śluzy – znak informujący o nazwie śluzy i jej kilometrażu
DANE HYDROLOGICZNE
Dane hydrologiczne dla śluzy Opatowice przyjęto jak dla przekroju Trestno (km 242,1 rzeki
Odry).
Q0,1% - 2858 m3/s
Q0,2% - 2635 m3/s
Q0,3% - 2504 m3/s
Q0,5% - 2338 m3/s
Q1% - 2109 m3/s
Q2% - 1876 m3/s
Q10% - 1311 m3/s
Q50% - 663 m3/s
Administrator jazu Opatowice posiada pozwolenie wodnoprawne WŚR.E.MS.6210/259/9/11
z dnia 08 marca 2011r. na min.:
• Śluzę małą Opatowice, zlokalizowaną w km 1,0 Kanału Opatowickiego,
eksploatowaną w okresie nawigacyjnym, w zakresie stanów wody: od minimalnego
poziomu piętrzenia MinPP=117,40 NN (117,29 m Kr) do stanu najwyższej wody
żeglownej WWŻ = 118,22 m NN (118,11 Kr).
• Pobór wody – przez śluzę Opatowice dla śluzowania obiektów pływających w ilości
na jedno śluzowanie Q=2,78 m3/s.
• Odprowadzenie wody – ze śluzy Opatowice do rzeki Odry w ilości: Q=2,78m3/s.
OGÓLNA CHARAKTERYSTYKA ŚLUZY
Śluza zlokalizowana na kanale żeglugowym w km 1,00 została wykonana w latach 1914 –
1916 z betonu oblicowanego okładziną ceglaną z cegły klinkierowej na zaprawie cementowej.
Śluza posiada głowę górną, komorę i głowę dolną. Zamknięcia śluzy stanowią wrota wsporne,
nitowane o kształcie łukowym. Pierwotnie nad dolną głową znajdował się most, który obecnie
nie istnieje. Posiadał on środkową część ruchomą dla umożliwienia przemieszczania się
jednostek pływających bez potrzeby składania masztów. Zniszczony podczas II Wojny
Światowej most nie został odbudowany. Zachowały się jedynie ślady po przyczółkach
mostowych nad dolną głową śluzy oraz brukowane drogi dojazdowe.
W połowie lat 60 – tych XX wykonano elektryfikację zamknięć śluzy z pozostawieniem
możliwości awaryjnej obsługi ręcznej. Ważniejsze remont, które nie zmieniły kształtu i
zasady działania śluzy były przeprowadzone w latach 1967, 1969, 1988 i 1993. Były to
głownie prace antykorozyjne, remontowe, malarskie oraz remonty mechanizmów
napędowych.
-4-
Śluza posadowiona jest na betonowej płycie dennej. Płyta denna oraz ściany zostały
wzniesione w grodzy z drewnianej ścianki szczelnej. Głowa górna i dolna wykonane są z
cegły , betonów i ciosów granitowych. Wrota i zamknięcia kanałów obiegowych wykonane są
jako konstrukcje stalowe nitowane z blach i usztywniających kształtowników. Ściany komory
śluzy mają łukowy kształt, w komorze znajdują się drabiny zejściowe, pachoły cumownicze
oraz krzyże cumownicze. Napełnienie i opróżnianie komory odbywa się przy pomocy
kanałów obiegowych usytuowanych na głowie górnej i dolnej, zamykanych zasuwami
rolkowymi. Wrota wsporne i zamknięcia kanałów obiegowych uruchamiane są za pomocą
mechanizmów napędzanych elektrycznie. Uszczelnienia wrót stanowią obecnie dębowe belki
mocowane do stalowej konstrukcji wrót za pomocą śrub. Śluza wyposażona jest w instalacje
elektryczną prądu trójfazowego i dwufazowego. Ponadto posiada 2 semafory i 34 punkty
świetlne.
W 1983 r. została wykonana przez Hydrogeo Kraków cementacja ścian kanału śluzy i
związane z nią prace badawcze. W ramach prac uszczelniających ściany wykonano iniekcje
cementacyjne w 254 otworach wiertniczych o średnicy 112 mm, głębokości 6,8m, przy
użyciu cementu portlandzkiego marki „350”, gdzie całkowite zużycie cementu na metr
otworu wynosiło 15,3 kg. Poczynionym błędem było zastosowanie zbyt wysokich ciśnień od
1 do 4 atm oraz wtłoczenia zaczynu o zbyt dużej zawartości wody, co spowodowało spękanie
iniektowanych ścian.
7.
OCENA STANU TECHNICZNEGO
KOMORA ŚLUZY
Komorę stanowi kanał żelbetowy z okładziną ceglaną o łukowym przekroju o promieniu
krzywizny R=8,0m. Szerokości peronów wynosi 0,75 cm, a rzędna peronu118,35 mKr.
Nawierzchnie peronów jak i krawędzie komory śluzy stanowi cegła klinkierowa. Dno
komory śluzy znajduje się na rzędnej 113,05 mKr i ma szerokość 9,6 m. Cegły, stanowiące
okładzinę ścian komory, pozbawione są szkliwa, spoinowania wykazują znaczny stopień
skorodowania. Wieloletnia eksploatacja, a przede wszystkim słabe betony o dużej
porowatości, spowodowały dużą korozje mrozową. Na koronach obu peronów zabetonowane
otwory iniekcyjne w odstępach co 50 cm, widoczne odcinkowe spękania. Okładzina prawej
ściana komory śluzy, na wysokości wody górnej, wykazuje spękania podłużne, w których
rozwijają się nieliczne porosty roślinności. Okładzina lewej ściany komory wykazuje
znacznie większe stopień destrukcji. Na całej długości ściany widoczne są liczne ubytki
cegieł w okładzinie, a długość spękań i szerokość rozwarcia rys, oraz porost roślinności jest
znacznie większy w porównania ze okładziną ściany prawej. Na obu ścianach komory
występują lokalnie wycieki węglanu wapnia wskazujące na nieszczelność ścian komory.
Zarówno ściany komory jaki płyta denna jest dylatowana co 16 - 17m. Dylatacje komory
śluzy są w znacznym stopniu pozbawione elastycznego wypełnienia, a krawędzie okładziny
przy dylatacjach są w większości uszkodzone. Na podstawie zdjęć odpompowanej śluzy
-5-
stwierdzono miejscowe spękanie płyty dennej. Dokładne określenie zakresu uszkodzenia
płyty dennej, z uwagi na zalegający na dnie rumosz, nie jest możliwe.
W komorze śluzy na ścianie lewej i prawej znajdują się krzyże cumownicze usytuowane w
dwóch rzędach. Na ścianie lewej jest 12 krzyże, na prawej również 12 krzyży.
Na każdej ścianie komory znajdują się po trzy drabinki zejściowe.
Na peronie prawym jaki lewym znajdują się po cztery pachoły cumownicze.
8.
OPIS PROJEKTOWANYCH ROZWIĄZAŃ KONSTRUKCYJNYCH
ŚCIANY KOMORY
Projektuje się rozebrać od góry ścianę prawą jak i lewą na wysokość 1,00 m i wykonać nową
konstrukcję betonową z betonu BH30, mrozoodporności F150, wodoszczelności W6 o klasie
ekspozycji XC2, kotwioną do istniejących ścian za pomocą kotew o średnicy #16mm ze stali
AIIIN B500B . Projektuje się rozebrać ceglane lico ściany w całości na stronie lewej jak
i prawej, a następnie wykonać remont poprzez wykonanie nowej okładziny z cegły
klinkierowej klasy 35 na zaprawie cementowej M10 z dodatkiem plastyfikatorów
poprawiających szczelność i mrozoodporność, kotwionej do istniejących ścian za pomocą
kotew o średnicy 8mm od rzędnej 115,00 mKr do rzędnej 118,35 mKr peronu komory.
Koronę peronu o szerokości 0,75 m oraz ścian należy wykończyć okładziną z cegły
klinkierowej klasy 35 na zaprawie cementowej M10 z dodatkiem plastyfikatorów
poprawiających szczelność i mrozoodporność (zaprawa do klinkieru marki Sopro lub
Baumit). Szczegóły konstrukcyjne zawierają rys. nr II/K/2, II/K/3 i II/K/4.
Ściany zewnętrzne komory na pozostałej wysokości należy oczyścić z wykwitów wapiennych
i wszelkich zanieczyszczeń metodą hydropiaskowania. Stwierdzone po hydropiaskowaniu
ubytki uzupełnić poprzez powierzchniową reprofilację, a następnie całą powierzchnię ściany
zaimpregnować specjalnymi środkami hydrofobowymi. Całość prac reprofilacyjnych
wykonać za pomocą gotowych systemów napraw betonu np. Ceresit PCC.
Na ścianie prawej na długości ok. 15,05 m mierzonej od głowy dolnej, w miejscu pęknięcia
ściany, projektuje się okładzinę żelbetową. W związku z powyższym, na obszarze tym należy
skuć istniejące betony ściany na głębokości 10cm (lub do odkrycia zbrojenia) ze względu na
minimalną grubość odtwarzanej warstwy betonu w postaci okładziny żelbetowej. Okładzina
żelbetowa powinna być dylatowana w miejscach istniejących dylatacji, a istniejące dylatacje
należy doszczelnić. Szczegóły zawierają rys. nr II/K/3 i II/K/4. Betonowanie należy wykonać
w technologii betonu natryskowego układanego warstwami, przy czym maksymalne grubości
warstwy nakładanej w jednym cyklu roboczym to 2 - 5cm. W celu uzyskania gładkiej
powierzchni betonu natryskowego ostatnią kilkunastomilimetrową warstwę wykonać należy
wykonać z kruszywa do 4 mm i dodatkiem włókien polipropylenowych i pyłów
krzemionkowych. Okładzinę żelbetową należy zbroić siatką prętów #12 o oczkach 15x15cm
ze stali AIIIN B500B.
Remont istniejących dylatacji oraz nowe dylatacje należy wykonać zgodnie z rys. nr II/K/7.
-6-
PŁYTA DENNA
Z materiałów archiwalnych wynika, iż dno komory zostało wykonane w postaci
betonowej płyty o grubości 0,5 m. Analiza zdjęć odpompowanej śluzy wykazała iż dno śluzy
jest uszkodzone. Z uwagi na rumowisko nie udało się precyzyjnie określić miejsc wypływu
wody jak i jednoznacznie stwierdzić czy występuje zjawisko sufozji.
W celu wzmocnienia płyty dennej , projektuje się wykonanie dodatkowej płyty
żelbetowej z betonu BH30 o grubości 0,20 m zespolonej z istniejącą za pomocą kotew #16 w
rozstawie 75x75 cm ze stali AIIIN B500B. Kotwy do połączenia istniejących konstrukcji
betonowych z nowymi należy zamontować we wcześniej przygotowanych (wywierconych)
otworach o średnicy min. 30mm. Otwór należy oczyścić z resztek betonu sprężonym
powietrzem a następnie zwilżyć wodą. Tak przygotowany otwór należy wypełnić zaczynem
cementowym o konsystencji ciekło-plastycznej. Wkładając do wypełnionych zaczynem
otworów kotwy należy kilkakrotnie je poruszać i okręcić tak aby uwolnić ewentualnie
powietrze znajdujące się w otworze. Kotwy należy zdystansować tak aby w miarę możliwości
w jak najmniejszym stopniu stykały się z brzegami otworu a w jak największym były otoczone
mleczkiem cementowym. Nadmiar mleczka należy usunąć. Tak zamontowane kotwy należy
pozostawić na min. 7 dni.
Płytę żelbetową należy zbroić siatkami prętów #12 o oczkach 15x15cm ze stali AIIIN
B500B.
Istniejącą płytę należy skuć na głębokość 5 cm tj. do rzędnej 113,00 m npm. Rzędna płyty
projektowanej wynosić będzie 113,20 mKr. Szczegóły konstrukcyjne zawierają rys. nr
II/K/3 i II/K/4.
Silne zamulenie dna nie pozwoliło na ustalenie czy w płycie wykonane są filtry. W
przypadku ich stwierdzenia w projektowanej płycie należy wbudować nowe drenaże.
Projektuje się drenaż z rur PVC o średnicy Ø110 mm, perforowanej w dolnej części na
długości 100mm, zakończonej od spodu perforowanym korkiem. Dren należy wypełnić
otoczakami o uziarnieniu 20-40mm. Wylot drenu zostanie zabezpieczony geowłókniną (np.
Flltex HT I/PP 6502 lub równoważne) oraz od zewnątrz siatką filtracyjną o splocie
kwadratowym z drutu miedzianego. Zabezpieczenie w postaci geowłókniny oraz siatki
zostanie przymocowane do rury za pomocą obejmy ze stali nierdzewnej (wg producenta).
Kolejność prac przy wykonywaniu drenażu:
Etap I
1. Nawiercenie w dnie istniejącej płyty otworu~ Ø 110- 140mm.
2. Zamocowanie rury PVC Ø 110mm z uszczelką olejoodporną.
3. Uszczelnienie styku rury PVC z krawędzią otworu poprzez zastosowanie zaprawy
szybkowiążącej np. Ceresit CX1 (lub innej o podobnych właściwościach).
4. Ewentualne uzupełnienie ubytków pod płytą komory śluzy z zagęszczeniem prętem
stalowym z tępą końcówką.
-7-
Etap II
1. Założenie osłony na rurę z geowłókniny Flltex HT I/PP 6502 oraz siatki filtracyjnej o
splocie kwadratowym z drutu miedzianego na rurę PVC Ø 110mm za pomocą obejmy ze
stali nierdzewnej.
Etap III
1. Wykonanie nowej płyty żelbetowej.
W przypadku wykrycia ubytków pod płytą śluzy należy wypełnić je otoczakami. Szczegóły
konstrukcyjne drenaży zawierają rys. nr II/K/7 i II/K/8.
ELEMENTY WYPOSAŻENIA TECHNOLOGICZNEGO
Przewidziano również wymianę wszystkich drabinek zejściowych na nowe, ze stali
S355J2, typu A i B , których rozmieszczenie i konstrukcje pokazano na rysunkach nr II/K/2 i
II/K/5.
Krzyże cumownicze w komorze ze względu na korozję i uszkodzenia należy
wymienić na nowe w ilości 24szt. Rozmieszczenie krzyży i szczegóły konstrukcyjne
pokazano na rysunkach II/K/2 i II/K/6.
Pachoły cumownicze należy oczyścić do stopnia przygotowania powierzchni Sa2 ½, a
następnie zabezpieczyć systemem antykorozyjnym o gwarancji trwałości minimum 5 lat np.
system malarski OLIVA lub równoważny.
9.
1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
8.
9.
KOLEJNOŚĆ PROWADZENIA ROBÓT
Montaż iglicowych zamknięć remontowych na głowie dolnej i górnej.
Odpompowanie śluzy.
Oczyszczenie ścian jak i dna komory śluzy
Remont dna komory śluzy
Remont korony peronów komory śluzy.
Remont ścian komory śluzy.
Montaż wyposażenia technologicznego komory śluzy.
Wykonanie zabezpieczeń antykorozyjnych i hydrofobowych.
Demontaż zamknięć remontowych.
-8-
10. WYTYCZNE PROWADZENIA ROBÓT
DESKOWANIA
Wykonanie deskowań:
a) Przed przystąpieniem do wykonania deskowań należy sprawdzić zgodność osi i
poziomów oraz zgodność wymiarów z rysunkami.
b) Należy dopasować połączenia szalunków oraz zapewnić ich wodoszczelność. Ilość
połączeń należy ograniczyć do minimum.
c)
Krawędzie wynikowe konstrukcji betonowych winny być fazowane.
d) Przed położeniem mieszanki betonowej należy wyczyścić deskowanie i podłoże
e) Deskowanie powinno pozostać na miejscu aż do uzyskania przez beton odpowiedniej
wytrzymałości pozwalającej przenieść obciążenia od ciężaru własnego betonu oraz
konstrukcji na nim umieszczonych.
Przygotowanie powierzchni deskowań:
a) Wszystkie powierzchnie deskowań mające wchodzić w kontakt z betonem przed
przystąpieniem do prac opisanych poniżej powinny zostać dokładnie oczyszczone z
pozostałości betonu, brudu i innych zanieczyszczeń powierzchniowych, powstałych w
trakcie czynności wcześniej wykonywanych przy jego użyciu. Nie wolno powtórnie
używać deskowań o zniszczonej powierzchni.
b) Z powierzchni kontaktowej deskowań należy usunąć wszelkie złuszczenia stali i inne
pozostałości metali oraz substancji organicznych (oleje, smary itp.)
c) Przed zainstalowaniem płyty mają być pokryte środkiem zapobiegającym przywieraniu
betonu. Środek ten nie powinien zmieniać barwy betonu i po 30-tu dniach nie powinien
być toksyczny.
Rozbiórka deskowań:
a) Deskowania oraz podpory dla wykonanych konstrukcji powinny pozostać na miejscu do
czasu gdy beton osiągnie wytrzymałość 28-dniową, która zostanie potwierdzona przez
test cylindryczny, lub do czasu zezwolenia na piśmie przez inżyniera
b) Po upływie niezbędnego okresu wszystkie deskowania, elementy usztywniające oraz
podpory powinny zostać usunięte.
ZBROJENIE
Zbrojenie powinno być składowane na stojakach dla zabezpieczenia przed
zanieczyszczeniami i zachowaniem kształtu nadanego prętom lub siatką.
ROBOTY BETONOWE.
Mieszanka betonowa powinna być dostarczona z wytwórni betonu. Dopuszcza się
przygotowanie drobnych partii betonu na miejscu budowy, pod warunkiem dochowania
reżimu wykonania mieszanki betonowej zgodnie z zatwierdzoną recepturą.
Przed rozpoczęciem prac betonowych, Wykonawca powinien przedstawić projektowany
skład mieszanki betonowej, sporządzony przez autoryzowane laboratorium – do akceptacji
-9-
Inżyniera. Producent betonu powinien dostarczyć atesty potwierdzające, że stosowane przez
niego materiały: cement, domieszki, kruszywa i woda spełniają wszystkie niezbędne
wymagania, oraz że stosowany przez niego projekt mieszanki, wykorzystujący te składniki,
spełnia wszystkie warunki trwałości dla uzyskania projektowanego betonu.
Badania materiałów i mieszanki powinno być wykonywane zgodnie z WTWiO i
pozostałymi wymaganiami projektu.
Deskowania, zbrojenie oraz osadzenie innych elementów mających się znajdować w
betonie, przed betonowaniem, wymaga akceptacji Inżyniera.
Układanie mieszanki betonowej powinno przebiegać zgodnie z zaleceniami
przedstawionymi w WTWiO.
Mieszankę
betonową
należy
układać
bezzwłocznie
po
opuszczeniu
betoniarki/betonowozu (i za zgodą Inżyniera), nie dopuszczając do jej segregacji lub utraty
składników oraz rozpryskiwania się mieszanki o deskowania i stal zbrojeniową, w warstwie o
grubości pozwalającej na jej skuteczne zawibrowanie.
Przed rozpoczęciem betonowania na miejscu budowy powinny znajdować się
dodatkowe gotowe do pracy wibratory (rezerwa), pozwalając na zastąpienie wibratorów które
ulegną ewentualnej awarii podczas układania mieszanki betonowej w deskowaniach.
Betonowanie przy wysokich temperaturach.
Nie należy dopuszczać do przekroczenia przez mieszankę podczas betonowania
temperatury wyższej od 30°C. W celu uniknięcia podwyższenia temperatury betonu należy
przed zamieszaniem schłodzić składniki mieszanki.
Betonowanie przy niskich temperaturach.
Układanie mieszanki betonowej przy temperaturach ujemnych lub przy prognozie
wystąpienia temperatur ujemnych w okresie wiązania betonu wymaga zgody Inżyniera. Beton
zniszczony przez przemarznięcie musi być usunięty i zastąpiony nowym na koszt
wykonawcy.
Łączenie faz betonowania
Powierzchnie poprzedniej fazy betonu należy groszkować i oczyścić aż do odsłonięcia
kruszywa. Powierzchnie kontaktowe należy pokryć środkiem wiążącym (szczepem), który
musi posiadać stosowne dokumenty dopuszczające do stosowania w budownictwie.
Pielęgnacja betonu
W przypadku temperatur ujemnych lub prognozy wystąpienia temperatur ujemnych
ułożony w deskowaniu beton należy chronić przed utratą ciepła, stosując maty ocieplające i
ewentualnie nagrzewnice.
Przygotowanie powierzchni do torkretowania:
Powierzchnia betonu po usunięciu warstwy skorodowanej winna być przygotowana
do położenia torkretu. Nie może zawierać lokalnych wgłębień ani wystających fragmentów,
które skutkowałyby nagłymi zmianami grubości narzuconej warstwy mieszanki betonowej.
- 10 -
Gładkie powierzchnie powinny być uszorstnione, np. przez piaskowanie lub
hydropiaskowanie. Gdy skucie powierzchniowej warstwy betonu spowodowało odsłonięcie
zbrojenia, należy skuwać tak głęboko, aby umożliwić oczyszczenie zbrojenie (np. przez
piaskowanie) na całym obwodzie. Podłoże przeznaczone do torkretowania powinno być
nasycone wodą, aby nie następowało odciąganie wody ze świeżego torkretu oraz w celu
wywołania pęcznienia podłoża betonowego dla zrekompensowania różnicy skurczów
świeżego torkretu i starego podłoża. Takie nasycenie powinno być prowadzone przez
minimum 2-3 dni.
Bezpośrednio przed torkretowaniem powierzchnia powinna być zmyta wodą pod
ciśnieniem i oczyszczona, a następnie osuszona do stanu matowo-wilgotnego, tj. do stanu w
którym na powierzchni przyłożonej dłoni do nawilżonej powierzchni nie widać śladów wody.
Prawidłowość przygotowania powierzchniowej warstwy betonu przeznaczonej do
torkretowania ocenia Inżynier stosownym wpisem do dziennika budowy.
W czasie nakładania betonu natryskowego należy przestrzegać następujących zasad:
- minimalna grubość narzucanej warstwy – 2 cm,
- maksymalna grubość narzucanej warstwy – 5 cm,
- przerwy w betonowaniu poszczególnych warstw – od 1 do 2 dni,
- przy torkretowaniu powierzchni zbrojonych grubość pierwszej warstwy powinna być tak
dobrana, aby całkowicie wypełniła przestrzeń pod prętami i między nimi,
- warstwa torkretu powinna być jednorodna, bez raków i pustek powietrznych,
- torkretowanie powinno odbywać się w następujących warunkach:
a) temperatura powietrza co najmniej +5°C,
b) temperatura podłoża powyżej 0°C,
c) bez intensywnego nasłonecznienia, wysuszającego wiatru i wysokiej temperatury,
d) przy zapewnieniu w ciągu kilku pierwszych dni po betonowaniu temperatury
powietrza powyżej 0°C,
Pielęgnacja torkretu:
Natychmiast po naniesieniu wykonanej warstwy betonu natryskowego należy rozpocząć
zabiegi pielęgnacyjne trwające przez 7 dni, polegające przede wszystkim na zabezpieczeniu
świeżego betonu przed odparowaniem wody.
Montaż konstrukcji okładzin ceglanych.
Przed przystąpieniem do montażu okładziny należy usunąć zanieczyszczenia organiczne
i inne, które mogą pogorszyć przyczepność nowej konstrukcji do podłoża. Następnie
powierzchnie istniejącego betonu należy uszorstkowić przez np. groszkowanie, zmycie wodą
pod ciśnieniem 400-600 bar lub metodą strumieniowo-cierną (piaskowanie na sucho,
hydropiaskowanie).
Po uszorstkowieniu powierzchni istniejącego betonu, należy zmyć jego powierzchnie
strumieniem wody pod ciśnieniem ok. 150-180 bar i dokonać kontroli jakości przygotowania
podłoża.
- 11 -
Cegły konstrukcji licówki (klasy 35) należy układać na listewkach drewnianych lub
innych elementach dystansowych, zapewniających utrzymanie stałej grubości spoiny
poziomej wynoszącej nie mniej niż 12-15 mm (konieczność zapewnienia właściwego otulenia
kotew łączących mur z podłożem). Zaprawa winna być wykonana na bazie cementu lub
spoiwa trachitowego, nie dopuszcza się zapraw na bazie innych spoiw, wytrzymałość na
ściskanie zaprawy po 28 dniowym okresie hydratacji w warunkach laboratoryjnych winna
odpowiadać wytrzymałości zaprawy M10 wg normy PN-EN 998-2 np. zaprawa do klinkieru
marki Sopro lub Baumit. W trakcie wykonywania konstrukcji muru należy również
przestrzegać grubości spoiny pionowej na poziomie od 12 do 15 mm oraz dochować warunku
pozostawienia „pustki” w spoinie od strony lica ściany na głębokość ok. 3 cm w celu
właściwego wykonania spoinowania lica muru. Należy mieszać cegły z kilku palet w celu
zapewnienia równomiernej kolorystyki ściany.
Spoinowanie wykonanej konstrukcji muru należy wykonać zaprawą na bazie
cementowej, modyfikowaną pod względem poprawy przyczepności do podłoża,
mrozoodporności i elastyczności lub zaprawą na bazie spoiwa trachitowego.
Górną powierzchnie świeżo wykonanego muru należy bezwzględnie chronić przed
rozmyciem przez wody opadowe poprzez okrycie folią lub innym materiałem
nieprzemakalnym.
Do wykonania kotwienia nowej licówki ceglanej do podłoża betonowego należy
stosować kotwy ze stali AIIIN B500B o średnicy 8mm.
Przed wykonaniem kolejnych faz w układaniu warstw poziomych należy oczyścić i polewać
wodą w celu polepszenia przyczepności betonów.
W następnej kolejności przy łączeniu kolejnych faz betonowania i robót murowych należy
istniejącą powierzchnię betonu (oprócz groszkowania) pokryć warstwą szczepną - producent
Megachemie - Megacrete CM lub inny o podobnych parametrach.
Przygotowanie podłoża:
Powierzchnia betonu powinna być sucha, czysta, lekko chropowata, o otwartych porach.
Wszelkie zanieczyszczenia takie jak: mleczko cementowe, pyły, zaolejenia, ślady tłuszczu,
luźne, niezwiązane lub słabo związane z podłożem fragmenty itp. - należy usunąć.
Czyszczenie podłoża betonowego najlepiej przeprowadzić metodą strumieniowo-ścierną
(piaskowanie, hydropiaskowanie lub wysokociśnieniowe czyszczenie hydrodynamiczne).
Przed aplikacją warstwy szczepnej należy dokładnie odpylić i odkurzyć podłoże oraz
nasączyć je wodą aż do osiągnięcia stanu matowo-wilgotnego. Podłoże o dużej chłonności
oraz o bardzo małej wilgotności najlepiej obficie zwilżyć wodą 24 h przed rozpoczęciem
nakładania materiału oraz bezpośrednio przed nałożeniem warstwy szczepnej.
Wykonanie ceglanej okładziny ścian głowy z cegły klinkierowej pełnej klasy 35 .
Parametry projektowanych okładzin z cegły kształtowej pełnej:
a) wytrzymałość na ściskanie: klasa 35,
b) twardość (odporność na zamrażanie-odmrażanie) F2 - wg PN-B-12012:2007
c) Absorpcja wody <6 % [m/m]
- 12 -

Śluza Opatowice_komora - opis - Regionalny Zarząd Gospodarki

Transkrypt

Podobne dokumenty

czytaj

HiSec 9 - Gunnebo

Śluza w Falkirk- cud budownictwa wodnego

64-67 rejs.indd - Water-Jet

infrastruktura transportowa

Zobacz zaświadczenie - WAAB Wytwórnia Betonu Sp. z oo