Warszawa, dn

Krajowa Izba Gospodarcza Elektroniki i Telekomunikacji
Warszawa, dn. 13.04.2007 r.
KIGEIT/372/04/2007
Pani Anna Streżyńska
Prezes
Urząd Komunikacji Elektronicznej
ul. Kasprzaka 18/20
01-211 Warszawa
W odpowiedzi na pismo z dnia 27 lutego 2007 r., w którym zwrócono się z prośbą o zajęcie
stanowiska w sprawie modelu kosztowego przyjętego do ustalenia wysokości opłat za
udostępnianie „rekordu” danych o Abonentach niezbędnych do świadczenia przez
Telekomunikacje Polską usługi ogólnokrajowej informacji o numerach telefonicznych,
Krajowa Izba Gospodarcza Elektroniki i Telekomunikacji wskazuje co następuje:
1. Elementy kosztowe
KIGEiT wskazuje, iż wymienione przez Prezesa UKE elementy kosztowe są elementami
koniecznymi, jakie musi ponieść każdy z dostawców usług, który będzie udostępniać dane
na warunkach wskazanych przez Telekomunikację Polską. Jednakże w związku z faktem,
iż to na Telekomunikacji Polskiej ciąży obowiązek świadczenia ogólnokrajowej informacji
o numerach telefonicznych zgodnie z decyzjami Prezesa Urzędu Komunikacji Elektronicznej z
dnia 14 lipca 2006 r., znak DRTD-WUD-6070-2/06(8) zmienioną decyzją Prezesa UKE
z dnia 25 września 2006 r., znak DRTD-WUD-6070-2/06(16) KIGEiT proponuje podział
na koszty jednorazowe i koszty powtarzalne, przy założeniu, iż Telekomunikacja Polska
pokrywa koszty jednorazowe, koszty powtarzalne natomiast są kosztami, jakie musi ponieść
przedsiębiorca telekomunikacyjny w związku z prowadzoną działalnością. Założenie KiGEiT
przedstawione powyżej ma swoje podłoże w sposobie rozumienia obowiązku nałożonego
na Telekomunikację Polską. Zdaniem KIGEiT obowiązek nie może stać się jednocześnie
„karą”.
Dlatego też koszty powtarzalne (m.in. koszt fizycznego udostępnienia danych czy koszty
ogólne związane z przetwarzaniem danych) są to koszty, które każdy przedsiębiorca powinien
ponieść w związku z prowadzoną działalnością. Koszt ten można porównać do kosztu
związanego z opłatami związanymi z telekomunikacją (opłata roczna, częstotliwość,
numeracja). Żaden z operatorów nie zwraca się o zwrot kosztów manipulacyjnych związanych
z tymi opłatami. Podobnie taka zasada powinna mieć zastosowanie w przypadku kosztów
powtarzalnych.
KIGEiT ponadto zwraca uwagę iż katalog elementów „jednorazowych” może mieć różny
charakter ze względu na specyfikę systemów, jakimi dysponują operatorzy. Na przykładzie
przetworzenia danych i upgrade systemu można wskazać, iż dla jednego przedsiębiorcy będzie
ul. Stępińska 22/30, 00-739 Warszawa, tel.:+48 22 8510309, 48 22 8406522, fax:+48 22 8510300, e-mail:[email protected]
http://www.kigeit.org.pl; NIP 526-00-29-121 Konto: BPH S.A. Oddział Warszawa nr 35 10600076 0000401040117879
Krajowa Izba Gospodarcza Elektroniki i Telekomunikacji
to wyłącznie upgrade, dla innego zaś kupno odpowiedniego systemu lub negocjacje
z dostawcą systemu IT.
By uniknąć takich sytuacji KIGEiT w drugiej części pisma proponuje rozwiązania legislacyjne
mające na celu rozwiązanie pewnych istniejących problemów związanych
z udostępnianiem danych. KIGEiT nie jest w stanie wskazać, jakie elementy składają się na
pozycje wskazane przez Prezesa UKE w elementach kosztowych. W celu sprawnej weryfikacji
KIGEiT proponuje, by każdy z przedsiębiorców udowodnił, iż określone czynności zawierają
się w pozycjach wskazanych przez Prezesa UKE.
Takie działanie powinno przeciwdziałać sytuacji w której pomiędzy przedsiębiorstwami
istnieją rozbieżności co do wysokości stawek. Należy także pamiętać, iż rozbieżności te będą
istniały ze względu na różnice dotyczące czynności, jakie każdy z przedsiębiorców będzie
musiał wykonać w związku z dostosowaniem swojego systemu do systemu wskazanego przez
Telekomunikację Polską.
2. Metodologia kosztów
a. Metoda on-line
KIGEiT stoi na stanowisku, iż powinna zostać zaakceptowana stawka zaproponowana przez
Telekomunikację Polską. Kwota 0,24 PLN jest stawką, która zyskała akceptację rynku
telekomunikacyjnego i powinna zostać zachowana. Za przyjęciem stawki w podanej wysokości
przemawiają argumenty wskazane w drugiej części pisma, a także fakt, iż kwestionowanie
przedmiotowej stawki opóźniłoby wprowadzenie tej usługi na rynek telekomunikacyjny, do
czego jako członek Unii Europejskiej jesteśmy zobowiązani dyrektywami.
b. Metoda „wsadowa”
Przy przyjęciu pozycji kosztowych wskazanych przez Prezesa UKE podstawowym kryterium
jest wskazanie, które elementy są elementami jednorazowymi, które zaś są czynnościami
o charakterze powtarzalnym. Określenie charakteru tych czynności jest konieczne przy
przyjęciu wysokości stawki za przekazywany rekord.
Zdaniem KIGEiT właściwym rozwiązaniem jest przyjęcie, iż podmioty przekazujące
„niezbędne” dane, w myśl art. 67 PT, dzielą koszty na koszty jednorazowe i koszty
„powtarzalne” co powoduje, iż Telekomunikacja Polska powinna tym podmiotom zwrócić
koszty jednorazowe, zaś koszty wynikające z elementów „powtarzalnych” ponosić będą
podmioty przekazujące dane.
Zastosowanie tej metody spowoduje, iż na początku świadczenia tej usługi Telekomunikacja
Polska poniesie znaczne nakłady związane z dostosowaniem przez Przedsiębiorców
telekomunikacyjnych swoich systemów IT do wymogów wskazanych przez nią. Zastosowanie
tej metody zdecydowanie ukształtuje charakter tej usługi i spowoduje, iż koszt „jednorazowy”
będzie jedynym kosztem. Jednocześnie zastosowanie tej metody spowoduje uproszczenie
rozliczania
się
z
Telekomunikacją
Polską,
a
także
brak
jest
podstaw
do rozważania co do długości alokowania kosztów. Przedsiębiorca telekomunikacyjny
odzyskuje wszystkie koszty związane z odpowiednim przygotowaniem swojego systemu IT.
Po stronie Prezesa UKE przyjęcie tej metody spowoduje, iż w krótkim okresie czasu Regulator
jest w stanie określić koszt świadczenia usługi informacji o numerach telefonicznych, w
przypadku braku kosztów związanych z elementami „powtarzalnymi”
KIGEiT rozpatrywał też inne metody ustalania wysokości stawki:
2
Krajowa Izba Gospodarcza Elektroniki i Telekomunikacji
-
podmioty nie dzielą kosztów na koszty jednorazowe i koszty „powtarzalne”.
Telekomunikacja Polska dostosowuje swoje systemy do systemów
posiadanych przez inne podmioty. Metoda ta powoduje, iż Abonent
korzystający z usługi ponosi koszt dostosowania systemów Telekomunikacji
Polskiej do systemów innych podmiotów.
Zdaniem KIGEiT najwłaściwszym rozwiązaniem jest przyjęcie metody zakładającej podział
kosztów na koszty „powtarzalne” i koszty „jednorazowe”.
W celu uniknięcia podobnej sytuacji, jaka ma miejsce obecnie KIGEiT wskazuje następujące
rozwiązanie.
KIGEiT pragnie zauważyć, iż to na Telekomunikacji Polskiej ciąży obowiązek świadczenia
ogólnokrajowej informacji o numerach telefonicznych zgodnie z decyzjami Prezesa Urzędu
Komunikacji Elektronicznej z dnia 14 lipca 2006 r., znak DRTD-WUD-6070-2/06(8)
zmienioną decyzją Prezesa UKE z dnia 25 września 2006 r., znak DRTD-WUD-6070-2/06(16).
W związku z powyższym na każdym dostawcy usług ciąży obowiązek przekazania
niezbędnych danych na podstawie art. 67 PT, co oznacza, iż to Telekomunikacja Polska
powinna mieć uprawnienie do żądania danych na podstawie określonych przez nią kryteriów.
Zastosowanie innego rozwiązania wskazywałoby, iż świadczenie tej usługi w ramach usługi
powszechnej jest pewnego rodzaju „karą”, nie zaś obowiązkiem.
KIGEiT swoje stanowisko argumentuje, iż to po stronie zobowiązanego do wypełnienia
obowiązków wynikających z PT należy przygotowanie odpowiednich rozwiązań
na podstawie decyzji Prezesa UKE lub wprost wynikających z przepisów PT. Prezes UKE
może w wyniku analizy rynków wskazanych w rozporządzeniu Ministra Infrastruktury z dnia
25 października 2004 r. w sprawie określenia rynków właściwych podlegających analizie przez
Prezesa Urzędu Regulacji Telekomunikacji i Poczty (Dz. U. Nr 242, poz. 2420) nałożyć
obowiązek m.in. przygotowania oferty ramowej (art. 42 PT). To po stronie przedsiębiorcy
telekomunikacyjnego posiadającego, w wyniku analizy i decyzji Prezesa UKE, pozycje
znaczącą (SMP) należy przygotowanie oferty ramowej. Zdaniem KIGEiT analogiczne
rozwiązanie powinno mieć miejsce w przypadku udostępniania niezbędnych danych
na podstawie art. 67 Pt. Tym samym KIGEiT postuluje, by proponowane rozwiązanie znalazło
swoje odzwierciedlenie w przygotowywanej nowelizacji Prawa telekomunikacyjnego.
1. „Oferta ramowa” dotycząca udostępniania danych wpłynęłaby pozytywnie na rynek
telekomunikacyjny i pozwoliłaby na uniknięcie podobnych sytuacji, jak ma to miejsce
obecnie - przed Prezesem UKE obecnie toczy się kilkanaście postępowań w wyniku
czego obecnie nie jest świadczona usługa ogólnokrajowej informacji o numerach
telefonicznych, do czego jesteśmy zobowiązani na podstawie dyrektyw europejskich.
2. Zastosowanie analogicznych przepisów dotyczących przygotowania oferty ramowej
(art. 42-43 PT) pozwoli Prezesowi UKE na pełną kontrole przygotowanego dokumentu
i ewentualnej interwencji, zgodnie z art. 43 Pt.
3. „Oferta ramowa” określi warunki uczestnictwa w rynku nowych podmiotów. Każdy z
podmiotów będzie wiedział na jakich warunkach ma przekazać niezbędne dane
w celu świadczenia przez Telekomunikację Polską usługi ogólnokrajowej informacji
o numerach telefonicznych.
Przedsiębiorcy telekomunikacyjni powinni mieć świadomość obowiązków spoczywających na
nich, ale także Prezes UKE powinien poprzez m.in. oferty ramowe określić podstawowe
kryteria dotyczące rynku telekomunikacyjnego. Nie budzi przecież wątpliwości, iż każdy
3
Krajowa Izba Gospodarcza Elektroniki i Telekomunikacji
operator musi uiszczać opłaty za częstotliwość czy też przydzieloną numerację. Tak samo,
każdy z operatorów ma możliwość zawrzeć umowę interconnectową na jasno określonych
warunkach wskazanych w ofercie ramowej z zakresie dostępu telekomunikacyjnego czy też
w zakresie połączenia sieci.
Zastosowanie rozwiązań wskazanych przez KIGEiT spowoduje, iż każdy z podmiotów chcący
komercyjnie świadczyć usługę informacji będzie musiał na zasadach handlowych lub w drodze
postępowania administracyjnego kupić dane od innych podmiotów w tym od Telekomunikacji
Polskiej. Prezes UKE, w celu ustalenia stawki w przypadku Telekomunikacji Polskiej, będzie
mógł skorzystać z instrumentów regulacyjnych w postaci regulacji kosztowej.
Proponowane przez KIGEiT rozwiązania dotyczące zmian regulacyjnych powinny mieć
zastosowanie w przyszłości. W obecnym stanie prawnym zastosowanie powinna mieć metoda
wskazana w pierwszej części pisma.
Prezes Zarządu
Stefan Kamiński
4