Międzynarodowa kampania 19 dni przeciwko przemocy i
Transkrypt
Międzynarodowa kampania 19 dni przeciwko przemocy i
Międzynarodowa kampania 19 dni przeciwko przemocy i krzywdzeniu dzieci i młodzieży. Temat tegorocznej akcji to: BULLYING – przemoc rówieśnicza. "Zastraszanie jest aktem przemocy lub agresji w odniesieniu do jednego człowieka lub grupy ludzi". "Zastraszać to wiedzieć, co komuś sprawia ból, i świadomie to robić" Powtarzane i uporczywe prowadzi do poczucia, że zewsząd i w każdej chwili czyha niebezpieczeństwo zastraszania. W konsekwencji człowiek traci niewinną ufność do innych ludzi. Podstawowe znaczenie ma tu wyrządzona krzywda oraz możliwość powtarzania się tych działań w wykonaniu tych samych osób lub kogoś innego. Oczekiwanie na podobne wydarzenie i lęk, że zastraszanie może się powtórzyć, jest samo w sobie szkodliwe dla poczucia godności własnej, wiary w siebie i osobowości - niezależnie od tego czy incydent się powtórzy czy nie. Niezbędne jest potraktowanie zaistniałej sytuacji w sposób systemowy - przejawy tego problemu ogniskują w szkole, ale ich przyczyny leżą w destrukcyjnych relacjach i wzorcach zachowań w całej społeczności - w rodzinach, sąsiedztwie, nieformalnych grupach rówieśniczych. Poniżej przedstawiony został program zapobiegania przemocy w szkole opracowany przez D. Olweusa (1998). Działania w nim zawarte koncentrują się na różnych poziomach interwencji (poziom: szkoły, klasy i jednostki). Sugerowane przez Olweusa działania na poziomie szkoły mogą obejmować: badanie zachowań agresywnych na terenie szkoły, organizowanie szkolnego dnia przeciw przemocy, zwiększenie kontroli w czasie przerw, organizowanie ciekawych zajęć pozalekcyjnych, telefon kontaktowy w sprawach przemocy, ogólnoszkolne zebrania rodziców, doskonalenie zawodowe nauczycieli (m.in. dyskusje nauczycieli w poszukiwaniu sposobów zmniejszenia przemocy w szkole, poprawy relacji rówieśniczych między uczniami), rozwijanie współpracy między szkołą a rodzicami. Na poziomie klasy działania skierowane są do uczniów jednej klasy. Interwencja może dotyczyć: zasad klasowych zapobiegających przemocy, lekcji wychowawczych, nauki przez współpracę, zajęć integrujących klasę, zebrań z rodzicami i rozmów indywidualnych. Środki zaradcze na poziomie jednostki, skierowane do poszczególnych uczniów to: indywidualne rozmowy z ofiarami i sprawcami przemocy, pomaganie ofiarom i agresorom w radzeniu sobie z problemem, rozmowy z rodzicami, których dotyczy problem, angażowanie uczniów "neutralnych", wsparcie ze strony szkoły dla rodziców, fachowa pomoc psychologa lub pedagoga szkolnego, zmiana klasy. Program ten może być rozszerzany o inne rodzaje działań. Jego wartością jest wskazanie na potencjalne różne poziomy oddziaływań. Badania pokazują, że relacje rodzic - dziecko i praktyki dyscyplinujące stosowane w rodzinie wpływają na poziom agresji przejawianej przez dziecko. Kiedy między członkami rodziny panują ciepłe, serdeczne stosunki i rodzice nie stosują środków przymusu, dzieci są mniej skłonne do wykazywania zachowań agresywnych. Kiedy naukowcy zidentyfikowali niektóre czynniki związane z zachowaniem agresywnym, opracowali strategie pomocne w radzeniu sobie z przejawami agresji, m.in. trening umiejętności rodzicielskich oraz trening rozwiązywania problemów. Trening umiejętności rodzicielskich jest metodą szkoleniową pomagającą rodzicom zmienić naturę i jakość ich relacji z dziećmi, tak aby stłumić ich agresywne zachowania. Trening rozwiązywania problemów dostarcza dzieciom umiejętności niezbędnych w przezwyciężaniu konfliktów międzyludzkich bez konieczności odwoływania się do przemocy. Istnieje wiele metod interwencyjnych, z których mogą korzystać osoby pracujące z dziećmi mającymi do czynienia z prześladowaniem. Jednak istotne jest, aby dobrze opanować te metody i wielokrotnie je przećwiczyć przed zastosowaniem. Wybierając odpowiedni sposób interwencji, należy zebrać zarówno od dorosłych, jak i od dzieci jak najwięcej informacji o całej sytuacji. Należy otwarcie mówić o prześladowaniu i zachęcać dzieci i młodzież do zgłaszania aktów przemocy dorosłym. Trzeba być konsekwentnym w postępowaniu z tymi, których problem dotyczy oraz kierować się wytycznymi ustalonymi przez szkołę i specjalistów. Włączenie dzieci w proces przeciwdziałania prześladowaniom jest postrzegane jako kluczowy element każdej profilaktyki i interwencji. Psycholog - Katarzyna Łada Bibliografia: "Jak budować porozumienie i współpracę w szkole? Profilaktyka na co dzień" Aleksandra Karasowska, Warszawa: Wydawnictwo Edukacyjne PARPAMEDIA, 2009 "Zastraszanie. Co na to rodzice?" Kevin Brown, przeł. Tadeusz Szafrański, "Credo", Katowice: 2003 "Profilaktyka w grupach ryzyka. Działania" część 2, Redakcja naukowa Maria Deptuła, Warszawa 2010 "Przemoc i prześladowanie w szkole. Skuteczne przeciwdziałanie agresji wśród młodzieży". Suzanne Guerin, Eilis Henness, przeł. Jarosław Rybski, Biblioteka Wychowawcy, Gdańsk 2008