Wymagania edukacyjne z geografii
Transkrypt
Wymagania edukacyjne z geografii
Wymagania edukacyjne z geografii Klasa I (zakres rozszerzony) Liceum Ogólnokształcące Sióstr Salezjanek w Ostrowie Wielkopolskim (nowa podstawa programowa) I. INFORMACJE PODSTAWOWE NAUCZYCIEL Przemysław Zimniak PROGRAM Program nauczania geografii w zakresie rozszerzonym PODRĘCZNIK „Ciekawi świata” Radosław Wróblewski & Maria Zawadzka-Kuc II. WYMAGANIA EDUKACYJNE NA POSZCZEGÓLNE OCENY Temat lekcji 1.1. Źródła informacji geograficzne j Wymagani a konieczne (ocena dopuszczaj ąca) Uczeń: – wyjaśnia pojęcia: geografia, źródła informacji geograficzn ej. Wymagania podstawowe (ocena dostateczna) Wymagania rozszerzające (ocena dobra) Wymagania dopełniające (ocena bardzo dobra) Dział: Źródła informacji geograficznej Uczeń: Uczeń: Uczeń: – omawia – określa – podaje zakres trójpodział zakres badań geografii tematyki poszczególnych (podaje obejmującej nauk nazwy trzech geografię geograficznych, jej części), fizyczną, – określa – wskazuje społecznosposób źródła ekonomiczną korzystania z informacji i regionalną, pozapodręcznik geograficznej – wymienia owych źródeł znajdujące pozapodręczni wiedzy. się w klasie. kowe źródła wiedzy geograficznej. Wymagani a wykraczają ce (ocena celująca) Uczeń: – przedstawia rolę geografii w systemie nauk o Ziemi, jej powiązania z innymi naukami przyrodnicz ymi, ekonomiczn ymi i społecznym i, – ocenia stopień wiarygodno ści informacji pochodzący ch z różnych źródeł (w tym 1.2. Mapa i jej elementy 1.3. Klasyfikacje map – wyjaśnia, co to jest mapa, – wymienia elementy mapy, – wyjaśnia różnice między siatką geograficzn ąa kartograficz ną. – wskazuje różne sposoby klasyfikacji map, – przedstawia różnice między globusem, mapą i planem, – definiuje odwzorowani e kartograficzn e. – przedstawia formy skali mapy oraz jej poprawne przekształceni a, – wskazuje odpowiednie odwzorowani e w zależności od celu. – przedstawia odwzorowanie kartograficzne stosowane na mapach, – wyjaśnia zależność treści mapy od jej skali, – interpretuje zdjęcie lotnicze/satelita rne. – przedstawia na przykładzie klasyfikację map według sali. – przedstawia na przykładach klasyfikację map według treści. – wyjaśnia proces generalizacji treści mapy. – wskazuje metody interpretacji treści przedstawion ych na mapie, – omawia sposób wykonania profilu hipsometrycz nego, – dokonuje prostych pomiarów na różnych – odczytuje i interpretuje treści przedstawione na wskazanej mapie, – wyszukuje przykłady różnych graficznych metod prezentacji zjawisk na mapach, – dokonuje prostej analizy – dobiera do wskazanych zjawisk metody przedstawienia ich na mapie, – wykonuje prosty profil hipsometryczny , a następnie go interpretuje, – przedstawia na podstawie mapy sposób obliczania rzeczywistej powierzchni, a następnie – definiuje generalizacj ę mapy. 1.4. Interpretacja treści map topograficzn ych i hipsometryc znych – wskazuje metody interpretacji treści przedstawio nych na mapie, – przedstawia sposoby mierzenia odległości na mapie, – wymienia rodzaje sygnatur, – wymienia internetu). – ocenia przydatność odwzorowa ńw zależności od wskazanego celu. – określa sposób generalizacj iw zależności od przeznaczen ia mapy, – rozpoznaje i charakteryz uje różne mapy, biorąc pod uwagę kryterium skali i treści map. – uzasadnia zastosowani e danej metody do prezentacji konkretneg o zjawiska, – wykonuje interpolację na dowolnym rysunku poziomicow ym (mapie topograficz nej), – dokonuje rodzaje izolinii, – wskazuje obiekty przedstawia ne za pomocą różnych rodzajów sygnatur. 1.5. Interpretacja map tematycznyc h, wykresów i tabel – wyjaśnia pojęcia: jakościowe metody prezentacji zjawisk, ilościowe metody prezentacji zjawisk, – przedstawia pojęcia: wykres, diagram. 1.6. Badamy swój region – wymienia elementy środowiska przyrodnicz mapach, – oblicza na podstawie mapy rzeczywiste odległości w terenie. rysunku poziomicowe go, – wykonuje prosty profil hipsometrycz ny, – przedstawia na podstawie mapy sposób obliczania rzeczywistej powierzchni. – wskazuje – wskazuje różnice różnice między między poszczególny poszczególny mi metodami mi metodami (grupa metod (grupa metod prezentujący prezentującyc ch cechy h cechy jakościowe), ilościowe), – przedstawia – przedstawia na na przykładach przykładach sposoby sposoby stosowania stosowania metod metod prezentacji prezentacji cech cech jakościowych ilościowych, . – wskazuje różnice w zastosowaniu poszczególny ch metod kartograficzny ch, – wyszukuje przykłady różnych graficznych metod prezentacji zjawisk na mapach. – omawia – odczytuje z sposoby mapy efekty przedstawian działalności ia na mapie społeczno- przelicza wskazane powierzchnie, – przedstawia sposób obliczania spadków wraz z interpretacją wyników, – wyjaśnia zasadę interpolacji. bezbłędnej interpretacji treści dowolnej mapy topograficz nej. – odczytuje z mapy i interpretuje informacje przedstawione różnymi metodami kartograficzny mi, – interpretuje zawartość wskazanej tabeli, wykresów lub innych form prezentacji danych. – uzasadnia zastosowani e danej metody do prezentacji konkretneg o zjawiska, – wykonuje na podstawie danych statystyczny ch graficzną prezentację zjawiska za pomocą wybranej metody. – odczytuje z mapy i opisuje efekty działalności – stosuje różne techniki prezentacji ego, – wymienia dziedziny działalności społecznogospodarcz ej człowieka, – wymienia elementy środowiska geograficzn ego. elementów środowiska przyrodnicze go, – omawia sposoby przedstawian ia na mapie efektów działalności społecznogospodarczej człowieka, – typuje elementy środowiska geograficzne go do zadań terenowych. geograficznej człowieka, – planuje badanie wybranych elementów środowiska geograficzneg o. społecznogeograficznej człowieka, – planuje, a następnie przeprowadza badanie wybranych elementów środowiska geograficznego. Dział: Ziemia we Wszechświecie 2.1. – wyjaśnia – wymienia – wyjaśnia – lokalizuje Wszechświat pojęcia: elementy pojęcie rok Układ Wielki składające się świetlny, Słoneczny we Wybuch, na – opisuje Wszechświecie, sklepienie Wszechświat, budowę – opisuje niebieskie, – porównuje Wszechświata budowę sfera odległości we , galaktyki Drogi niebieska, Wszechświec – wymienia Mlecznej, zenit, ie, nazwy – wskazuje na widnokrąg, – wskazuje przyrządów mapie nieba horyzont, na mapie służących do wybrane gwiazdozbi nieba badania gwiazdozbiory, ór, gwiazdozbior Wszechświata – dokonuje – wymienia y Wielkiej i , prostych etapy Małej – określa obserwacji powstawani Niedźwiedzic zasady nieba. a y oraz wyznaczania Wszechświ Gwiazdę położenia ciał ata. Polarną. na sferze niebieskiej. 2.2. Układ – wymienia – wyjaśnia – wskazuje – wskazuje Słoneczny składniki różnice różnice różnice miedzy Układu między między teorią Słoneczneg gwiazdą a planetami geocentryczną a o, planetą, wewnętrznym heliocentryczną, – nazywa – wymienia ia – wskazuje rzeczywisty podstawowe zewnętrznymi konsekwencje kształt cechy planet, , wynikające z Ziemi, – podaje – wyjaśnia kształtu Ziemi, danych, – proponuje odpowiedni e źródła, formułuje problem badawczy, podaje cel badań, a następnie planuje przeprowad zenie badań umożliwiają cych charakteryst ykę geograficzn ą własnego regionu. – opisuje rozwój poglądów na powstanie i budowę Wszechświ ata, – planuje obserwację dowolnych ciał niebieskich za pomocą różnych dostępnych przyrządów. – charakteryz uje ciała niebieskie Układu Słoneczneg o, – przedstawia – wymienia dowody na kształt Ziemi. podstawowe wymiary planety, – rozpoznaje i wymienia fazy Księżyca. powstawanie zaćmień Słońca i Księżyca, – wyjaśnia powstawanie faz Księżyca. – wykazuje zależności między fazami Księżyca oraz zaćmieniami Słońca i Księżyca. 2.3. Ziemia się kręci – ruch obiegowy – wymienia parametry ruchu obiegowego Ziemi, – wymienia konsekwenc je ruchu obiegowego Ziemi, – wymienia strefy oświetlenia Ziemi i wskazuje ich zasięg, – przelicza szerokość geograficzn ąi wysokość górowania Słońca w określonym punkcie podczas równonocy, – wydziela astronomicz ne i kalendarzo we pory roku. – omawia oświetlenie Ziemi podczas równonocy i przesileń, – przelicza szerokość geograficzną i wysokość górowania Słońca w określonym punkcie podczas równonocy, – wyjaśnia sposób wydzielenia klimatycznyc h pór roku. – przelicza szerokość geograficzną podczas przesilenia zimowego, – oblicza wysokość górowania Słońca na różnych szerokościach geograficznyc h w dniach równonocy i dniach przesileń, – wskazuje różnice między astronomiczn ymi, kalendarzowy mi i klimatycznym i porami roku. – przedstawia genezę dni i nocy polarnych oraz zorzy polarnej, – przelicza szerokość geograficzną i wysokość górowania Słońca w określonych punktach podczas przesileń i równonocy, – wskazuje różnice między kalendarzem juliańskim a gregoriańskim. 2.4. Ziemia się kręci – ruch obrotowy – wyjaśnia pojęcia: doba słoneczna, – wskazuje i krótko charakteryzuj e – wyjaśnia pojęcia: górowanie Słońca, – wyjaśnia wpływ siły Coriolisa na środowisko znaczenie pola magnetyczn ego Ziemi, – planuje i dokonuje obserwacji faz i zaćmień Księżyca. – wykazuje zależność między widomym ruchem Słońca na tle gwiazdozbi orów i ruchem obiegowym Ziemi, – przedstawia zależność między wyróżnienie m stref oświetlenia Ziemi i astronomicz nych pór roku a zmianami wysokości Słońca nad horyzontem w ciągu roku, – określa lata przestępne w kalendarzu gregoriańsk im. – analizuje i uzasadnia wpływ występowa gwiazdowa, czas strefowy, uniwersalny słoneczny, urzędowy, – wymienia parametry ruchu obrotowego Ziemi, – wymienia konsekwenc je ruchu obrotowego Ziemi, – podaje przeliczniki kątowe 1 godziny oraz 4 minut, – wyjaśnia, dlaczego w życiu nie stosuje się czasu słonecznego . konsekwencj e ruchu obrotowego Ziemi, – uzasadnia przeliczniki czasowe 1 oraz 15, – tłumaczy sposób wydzielania stref czasowych, – oblicza różnicę czasu na podstawie znajomości długości geograficznej , – opisuje widomą wędrówkę Słońca nad horyzontem. południe słoneczne, – oblicza czas słoneczny na podstawie długości geograficznej wskazanych punktów, – zamienia czas słoneczny na strefowy oraz strefowy na słoneczny, – oblicza różnicę czasu na podstawie znajomości długości geograficznej i odwrotnie, – podaje przebieg międzynarodo wej linii zmiany daty. przyrodnicze, – oblicza długość geograficzną na podstawie czasu słonecznego we wskazanych punktach, – wyjaśnia działanie linii zmiany daty, – oblicza współrzędne geograficzne na podstawie różnic czasu i wysokości górowania Słońca, – podaje przebieg międzynarodow ej linii zmiany daty i podaje datę przy przemieszczani u się przez tę linię z różnych kierunków. nia zjawiska dnia i nocy na dobowy rytm życia organizmó w żywych na Ziemi. III. SZCZEGÓŁOWE KRYTERIA OCENIANIA A. OBSZARY AKTYWNOŚCI UCZNIA PODLEGAJACE OCENIE: a) Test polega na jednokrotnym lub wielokrotnym wyborze poprawnych odpowiedzi. Zawiera materiał całego działu. b) Sprawdzian może mieć różną formę, obejmuje materiał całego działu. c) Kartkówki obejmują nie więcej niż trzy ostatnie tematy. Trwają 5 – 20 minut i mogą być wcześniej niezapowiedziane. Kartkówki uczeń nie poprawia. d) Odpowiedź ustna polega na sprawdzeniu bieżącej wiedzy (do trzech ostatnich tematów). Polega na omówieniu podstawowego zagadnienia i odpowiedzi na pytania. e) Zadanie domowe – praca wykonana przez ucznia w domu. f) Projekty prace długoterminowe, wykonane przez ucznia w domu, prezentowane lub omówione na zajęciach. g) Referaty i materiały pomocnicze – prace wyszukane lub zrobione przez ucznia w domu. B. Wszystkie oceny wystawiane są według następującej skali procentowej: 96 - 100% celujący 90 - 95 % bardzo dobry 75 - 89 % dobry 55 - 74 % dostateczny 40 - 54 % dopuszczający 0 - 39 % niedostateczny C. Przypisuje się następujące wagi za poszczególne formy aktywności: x 5 – testy, projekty indywidualne x 3 – odpowiedzi, kartkówki x 2 – zadania domowe, referaty, praktyczne umiejętności D. Na ocenę semestralną i końcoworoczną uczeń pracuje systematycznie; nie ma możliwości zmiany oceny w wyniku jednorazowego przygotowania się z określonej części materiału. E. Podstawą wystawienia oceny okresowej jest średnia ważona wszystkich ocen otrzymanych w tym czasie, wg wzoru: S X1 W1 X 2 W2 X n Wn W1 W2 Wn Gdzie: X1,X2…Xn są otrzymanymi ocenami (1,2,3,4,5,6) za daną formę aktywności W1,W 2…W n są przypisanymi wagami Zależność oceny okresowej od średniej ważonej: Średnia ważona S S ≤ 1,59 1,6 ≤ S ≤ 2,59 2,6 ≤ S ≤ 3,59 Ocena niedostateczny dopuszczający dostateczny 3,6 ≤ S ≤ 4,59 4,6 ≤ S 5,6 < S dobry bardzo celujący dobry Ocenę końcoworoczną obliczamy wg wzoru: S = 0,5 x średnia ważona I okresu + 0,5 x średnia ważona II okresu Przemysław Zimniak nauczyciel geografii