Narodowe Czytanie 2015
Transkrypt
Narodowe Czytanie 2015
MATERIAŁY DLA UCZESTNIKÓW EDUKACJA CZYTELNICZA Narodowe Czytanie 2015 w czasie akcji Narodowego Czytania 2015 – „Lalka” Bolesława Prusa na lekcjach języka polskiego w szkołach ponadgimnazjalnych przygotowała dr Małgorzata Juda-Mieloch konsultant ds. przedmiotów ogólnokształcących ODN Kalisz 2015–2016 Wypisy z kalendarium życia i twórczości Bolesław Prus 1874–1912. Kalendarz życia i twórczości, oprac. Krystyna Tokarzówna i Stanisław Fita pod red. Zygmunta Szweykowskiego, PIW, Warszawa 1969. 1887 1. Proces o kradzież lalki w Bernie – skrystalizowanie się koncepcji Lalki 9 II w „Gazecie Polskiej” (nr 39) ukazuje się sprawozdanie z procesu, jaki odbył się w Bernie. Oskarżoną była młoda kobieta o kradzież lalki na prezent gwiazdkowy dla swej córeczki. Oskarżenie okazało się bezpodstawne, gdyż właściciel sklepu galanteryjnego rozpoznał według znaku firmowego, iż lalka została u niego kupiona. Matkę uniewinniono. Notatkę o tym sprawozdaniu zapisał Prus w XX arkuszu „Notatek o kompozycji”. Podobną scenę wprowadził później do „Lalki” (t. II, rozdz. VIII). Jak wynika z późniejszych wypowiedzi samego pisarza, sprawozdanie z procesu berneńskiego miało decydujące znaczenie dla skrystalizowania się całej koncepcji powieści, którą od jakiegoś czasu obmyślał. Stąd również pochodzi tytuł – Lalka. Wszystkie te sprawy Prus wyjaśnia w liście do Władysława Korotyńskiego z 8 II 1897: „W powieści Lalka znajduje się rozdział poświęcony procesowi o kradzież lalki, rzeczywistej lalki dziecinnej. Otóż taki proces miał miejsce w Wiedniu. A ponieważ fakt ten wywołał w moim umyśle skrystalizowanie się, sklejenie całej powieści, więc przez wdzięczność użyłem wyrazu Lalka za tytuł. Powieść, o której mówię, powinna by mieć tytuł: Trzy pokolenia. Może nawet byłaby lepiej rozumiana z takim nazwiskiem”. 2. Praca nad Lalką Sierpień i pierwsze tygodnie września zapewne wypełnia Prusowi intensywna praca nad Lalką, której druk rozpocznie się wkrótce w „Kurierze Codziennym”. Przebywając w Nałęczowie, kontaktuje się z zamieszkałym tam Franciszkiem Bagieńskim, uczestnikiem walk na Węgrzech w roku 1848. 3. Lalka 29 IX w „Kurierze Codziennym” (nr 269) rozpoczyna się druk powieści. O powstawaniu tej powieści napisał Prus w roku 1890: „Temat i materiały do Lalki (tytuł jest przypadkowy) były gromadzone na parę lat pierwej, nim zacząłem mówić z wydawcami. Na kilka miesięcy przed rozpoczęciem, kiedy już całość była obmyślana, zapytałem p. Józefa Wolffa, jak mam pisać powieść: szeroko czy też ograniczając się. Odpowiedział: jak najszerzej – dlatego wyszły trzy tomy. Gdyby ograniczył mi miejsce, zredukowałbym cały plan do jednego tomu”. 1888 4. Koniec I tomu Lalki. Zmiana nazwiska jednego z bohaterów 5 V ukazuje się ostatni odcinek tomu I Lalki („Kurier Codzienny”, nr 123), po czym następuje z górą miesięczna przerwa w druku powieści. Autor postanawia zmienić w dalszym ciągu nazwisko subiekta Moraczewskiego na Mraczewski, na skutek protestu rodziny Moraczewskich. Pisze o tym w Kronice tygodniowej („Kurier Codzienny”, nr 135 z 20 V): „Ponieważ figura, o której nazwisko chodziło, jest w powieści mniej ważną, można ją więc nazwać inaczej […] W konsekwencji stawiam wniosek, żeby właściciele nazwisk nie protestowali przeciw drukowaniu ich; o ile, rozumie się, nie zachodzi wypadek szykany, której jednak nie dopuści się żaden uczciwy autor”. www.odn.kalisz.pl 2 ODN Kalisz 2015–2016 5. Lalka – tom II 8 VI rozpoczyna Prus druk II tomu Lalki („Kurier Codzienny”, nr 157). 6. Przerwa w druku Lalki – reakcje czytelników 5 VIII w „Kurierze Codziennym” (nr 215) ukazuje się ostatni odcinek III rozdziału II tomu Lalki, po czym w związku z wyjazdem autora na wakacje następuje dłuższa, niezapowiedziana przerwa w druku powieści. Po kilku tygodniach zaniepokojeni czytelnicy zaczynają upominać się w redakcji o kolejne odcinki. Redakcja zwraca się wówczas do przebywającego w Nałęczowie autora z zapytaniem o dalsze losy Lalki. 7. Dalszy ciąg Lalki 21 XI w „Kurierze Codziennym” (nr 323) ukazuje się po długiej przerwie kolejny odcinek Lalki (rozdział IV, tom II), która odtąd drukowana jest regularnie. 1889 8. Prus o Lalce 2 VI Prus wznawia Kroniki tygodniowe. W pierwszej Kronice odnotowuje fakt ukończenia Lalki wśród „wypadków sezonowej doniosłości”: „Szczęśliwi zaś prenumeratorowie „Kuriera Codziennego” mieli jeszcze czwartą przyjemność: doczekali się bowiem ukończenia Lalki, co w epoce wieży Eiffla i fonografu Edisona odpowiada doczekaniu lat Matuzalowych. Kto Lalkę przeżył – wiele przeżył”. 1890 9. Lalka Około Nowego Roku ukazuje się w wydaniu książkowym nakładem Gebetnera i Wolffa, Lalka, powieść w 3 tomach. Wydanie ozdobione portretem autora. Tekst tej edycji zawiera szereg zmian w stosunku do pierwodruku w „Kurierze Codziennym”: inny tu podział na rozdziały, inne częściowo ich tytuły. Wiele zmian powstało również na skutek ingerencji cenzury. Między innymi usunięty został rozdział „Pierwsze oskarżenia” (rozmowa Suzina z Wokulskim na temat różnicy między życiem polskim a rosyjskim, o wpływie nihilistów rosyjskich na Mraczewskiego). Usunął też pisarz fragmenty odnoszące się do pobytu Wokulskiego na Syberii (między innymi część rozmowy Izabeli z panną Florentyną o „czerwonych rękach” Wokulskiego) oraz fragment wzmiankujący o udziale Szumana i Szlangbauma w powstaniu styczniowym i wywiezieniu ich na Syberię. 10. Pierwsza recenzja Lalki 4 I Waleria Marrené-Morzkowska w „Przeglądzie Tygodniowym” (nr 1) omawia obszernie fabułę powieści i charakteryzuje główne postaci, zwłaszcza Wokulskiego. Podkreśla wartość Lalki polegającą na trafnym ukazaniu walki namiętności z refleksją w życiu głównego bohatera. Za najbardziej nieudaną postać uważa Szlangbauma („jest najmniej logiczną i jakby na dwoje rozłamaną postacią powieści”). W powieści – zdaniem recenzentki – dominuje nastrój smutku i pesymizmu: „…nawet w literaturach innych krajów, najsilniej zabarwionych pesymizmem, mało znajdziemy odpowiednich utworów”. 11. Dalsze głosy o Lalce 8-15 III Józef Kotarbiński w „Tygodniku Ilustrowanym” (nr 10-11) nazywa Lalkę „powieścią mieszczańską”. Zwraca uwagę na wszechstronny, najrozleglejszy w literaturze polskiej, obraz www.odn.kalisz.pl 3 ODN Kalisz 2015–2016 życia Warszawy. W powieści górują dwa „motywa społeczne”: wytwarzanie się mieszczaństwa oraz „przetwarzanie się ideałów społecznych w ostatnich czasach” (stosunek pokoleń: romantyków i pozytywistów). Ukazując wytwarzanie się mieszczaństwa, zwłaszcza kupiectwa, Prus przedstawił tę warstwę jednostronnie: „Autor ukazuje głównie ludzi, zostawia w półcieniu stosunki handlowe […]. Prus zagląda pilnie w głębie duszy kupców jako ludzi”. Zjawisko to ilustruje krytyk analizą postaci Wokulskiego. Również drugi motyw społeczny: potraktowany został w powieści jednostronnie, skutkiem czego wymowa utworu jest pesymistyczna: „W Lalce nie ma zarysów dodatniego programu, chyba jeżeli nadamy takowe znaczenie stosunkom Wokulskiego z Suzinem, który był mu szczerym druhem, dopomógł do zdobycia majątku. Autor potrącił tu przelotnie kwestię natury ekonomicznej, z której mogłyby wypłynąć ważniejsze rezultaty, gdyby Suzin stał się typem reprezentującym szerokie koła i rzesze”. Ogólny sąd o Lalce: „Imponuje w niej przede wszystkim wielki talent tworzenia żywych ludzi i bogactwo epizodów […]. Z wyjątkiem kilku postaci pobocznych [Prus] nie zadowala się rysami zewnętrznymi, sięga do wnętrza figur jako obserwator i analityk. Za specjalnym zamiłowaniem wkracza w dziedzinę nieświadomych i półświadomych aktów psychicznych […]. Ogromne bogactwo epizodów, scen, postaci i widoków stanowi główny powab powieści, której kapitalnym błędem jest brak artystycznej jednolitości i harmonii”. 9-11 III Kazimierz Ehrenberg w krakowskim „Kurierze Polskim” (nr 67-68) wypowiada szereg pochwał pod adresem Lalki (charakterystyka postaci, technika opowiadania, styl). Dużo miejsca poświęca próbie interpretacji tytułu: „Lalką bezsprzecznie jest panna Izabela, ale ona stanowczo w powieści jest na drugim planie […], są jednak dwa miejsca na początku i na końcu powieści, mogące nam dać pewne wyjaśnienia. Stary subiekt Rzecki lubi wyjmować i ustawiać na stole wszystkie mechaniczne cacka […]. Wszystkie te figury Rzecki nakręcał i jednocześnie puszczał w ruch. A gdy kogut zaczął piać, łopocząc sztywnymi skrzydłami, gdy tańczyły martwe pary, co chwila potykając się i zatrzymując, gdy ołowiani pasażerowie pociągu, jadącego bez celu, zaczęli przypatrywać mu się ze zdziwieniem i gdy cały ten świat lalek przy drgającym świetle gazu nabrał jakiegoś fantastycznego życia, stary subiekt, podparłszy się łokciami, śmiał się cicho i mruczał: «Dokąd wy jedziecie, podróżni? Dlaczego narażasz kark, akrobato? Co wam po uściskach, tancerze? Wykręca się sprężyny i pójdziecie na powrót do szafy. Głupstwo wszystko, głupstwo!... a wam, gdybyście myśleli, mogłoby się zdawać, że to jest coś wielkiego». (I, 20). Więc teraz już wiemy, kto jest lalką. Jest nią Wokulski, panna Izabela, jest Rzecki, jest Szlangbaum i wszyscy, ilu ich występuje w powieści i ilu żyje na świecie…”. 12. Jan Ludwik Popławski o Lalce 24 V – 7 VI w „Głosie” (nr 21-23) omawia Lalkę w obszernym studium Świat marionetek. Zwraca uwagę na jej walory literackie, zwłaszcza na kompozycję, oraz – znacznie szerzej – na ukazany w niej obraz współczesnego społeczeństwa. Pisząc o luźnej kompozycji będącej wynikiem odcinkowego pisania powieści, stwierdza, że nie jest ona wadą artystyczną. Uzasadnia ją natomiast naturą talentu autora i uwarunkowaniami zewnętrznymi: „W ciągu pisania Lalki musiał Prus spostrzeżenia swoje uzupełniać i niewątpliwie wiele faktów nowych zauważył, wiele w innym oświetleniu zobaczył, chociażby dlatego, że nastrój psychiczny tak wrażliwego umysłu ulegać musi daleko odchylającym się wahaniom i zmianom. Więc też w powieści dostrzec można wyraźną zmianę poglądów na niektóre objawy życia, zmianę będącą www.odn.kalisz.pl 4 ODN Kalisz 2015–2016 zapewne tylko rozwinięciem i lepszym sformułowaniem tych myśli, które już w głowie autora tkwiły, a wywołaną dokładniejszym zbadaniem pewnej sfery stosunków. Łatwo np. zauważyć, że podczas pisania Lalki zmieniły się w znacznej mierze zapatrywania Prusa na stanowisko Żydów w społeczeństwie i w ogóle na kwestię żydowską. Na Prusie publicyście, który tak ściśle dopełnia Prusa powieściopisarza, przeobrażenie to dokładnie sprawdzić możemy”. Polemizuje dalej autor z tymi krytykami, którzy uznają Lalkę za „historię miłości”. Według Popławskiego „romans” stanowi w powieści Prusa „dość ważną część utworu”, jest „ściegiem łączącym w jedną całość zupełnie na pozór oderwane epizody”. W Lalce „psychologiczny motyw utworu […] wiąże się ściśle z motywem społecznym”. Za najistotniejszą wartość powieści uznaje krytyk zawarty w niej wszechstronny obraz społeczeństwa. Obraz ten widzi on na kształt „świata marionetek”: „To cały świat maleńkich marionetek, grających odpowiednie role, skaczących tak, jak je poruszają ukryte w głębi mechanizmu społecznego sprężyny – formułki tradycyjne lub wyrozumowane”. „Lalka […] jest szeroką, wspaniałą, pierwszą u nas satyrą społeczną, która pod względem głębokości pomysłu, bogactwa spostrzeżeń, siły uczucia tak wysoko przerasta wszystkie tego rodzaju utwory w naszym piśmiennictwie, że wydają się wobec niej marnymi, płaskimi bufonadami”. 13. Antoni Lange o Lalce 20 IX – 11 X w „Życiu” (nr 38-39 i 41) ogłasza recenzję „Lalki”. Wiele uwagi poświęca obrazowi współczesnego społeczeństwa w powieści: „…widzimy w Lalce społeczeństwo, które stoi na miejscu, ale przeciwnie, tak się porusza, że zacierają się kontrasty tych oddzielnych światów lub wytwarzają się nowe […]. Tak więc Lalka stanowi ruchomy kalejdoskop społeczeństwa, które się formuje, które się staje, stąd porywy są w nim społeczne, dążenia osłabiające się nawzajem, rozczarowania bolesne, upadki gwałtowne”. Zasadniczą wadę utworu widzi w nieprzemyślanej kompozycji: „Niestety, Lalka arcydziełem nie jest. Jeżeli beztendencyjność Lalki stanowi jej cechę estetyczną, to przeciwestetyczną cechę stanowi przypadkowość jej roboty, w całym dziele widoczna […] pisząc każdy felieton z osobna, kierował się autor przypadkiem swego natchnienia, przy tym bardzo kapryśnego i dzięki temu stworzył powieść, w której pojedyncze zdania są genialne, sceny wyborne, rozdziały bardzo dobre, tomy bardzo przyjemne, a całość chaotyczna, rozerwana i niejednolita”. 1891 14. Recenzje Lalki Teodor Tomasz Jeż ogłasza w „Świecie” (nr 5-6) artykuł W sprawie powieści poświęcony Lalce Prusa. Powieść ta – według niego – „przedstawia się jako skupienie wszystkich cech charakteryzujących powieść naszą współczesną i nadających jej odrębne w literaturze światowej stanowisko. Jest ona analityczną na wzór i podobieństwo francuskiej; analiza w niej atoli nie idzie w próżnię pozwalającą czytelnikowi wyciągać wnioski, jakie mu się podoba, lecz podąża ku celowi, który na widoku mając, autor grupuje wypadki, wchodzące do akcji powieściowej. Wytknięty cel ukutym jest z materiału zasadniczego, stanowiącego doktrynę, znaną u nas pod nazwą «pracy organicznej». Porównując Prusa z przodownikami piśmiennictw nadobnych obcych, nie znajduję ani jednego, co by go przewyższał. Dalej Jeż stwierdza, że Lalka jest utworem na wskroś i wyraźnie tendencyjnym”. www.odn.kalisz.pl 5 ODN Kalisz 2015–2016 Omawia następnie akcję powieści. W końcu stawia autorowi jeden zarzut dotyczący postaci Rzeckiego: „Mam zaszczyt zaliczać się do zastępu kolegów tego typu. Być może, żeśmy wytworzyli pokolenie ślamazarników; tego jednak nie rozumiem, jak się mógł spośród nas wziąć bałwochwalca idei napoleońskiej? Nie przyświecała już ona młodości naszej”. Na końcu zwraca uwagę na atmosferę pesymizmu w Lalce, widząc w tym jej łączność z całą współczesną twórczością powieściową. Władysław Bogusławski w „Bibliotece Warszawskiej” (t. I, s. 332-342) zajmuje się głównie analizą postaci Wokulskiego jako człowieka przejściowego: „Jest to człowiek przejściowy – wielka pokusa dla każdego pisarza, opierającego twórczość swoją na gruncie społecznym. Uległ więc tej ponęcie i Prus, a uległ po swojemu, upraszczając sobie naturę swego bohatera według formuł sporządzonych przez publicystykę, która lat temu kilkanaście nadawała ton całej literaturze. […] Do czynów poprzyczepiane są wyraźne etykiety, a kolejne ich po sobie następstwo stanowi charakter bohatera […]. Jeżeli z rozproszonych rysów fantastycznej, zygzakowatej psychologii Wokulskiego spróbujemy złożyć fizjognomię, odpowiadającą choćby w czymkolwiek typowi ówczesnego przejściowego pokolenia, przedstawi nam się skwaśniały malkontent, kończący tragiczną śmiercią zrozpaczonego. Niezadowolonym zrobił go pozytywny krytycyzm, odsłaniający same tylko ciemne strony społeczeństwa, którego Wokulski jest synem; do rozpaczy doprowadziła go romantyczna pogoń za szczęściem osobistym w miłości – wszystkiemu zaś winien ów nienasycony ogół, dla którego ciągłych od niego żądają poświęceń. […] Wartość Wokulskiego tkwi w monologach. Porównuje następnie Wokulskiego z Płoszowskim, bohaterem Bez dogmatu. Porównanie to wypada na korzyść bohatera Sienkiewiczowskiego: „Między dwoma ludźmi przejściowymi kapitalna jednak istnieje różnica: Płoszowskiemu dyktuje zwierzenia samokrytyka, Wokulskiemu – samochwalstwo; przedstawiciel arystokracji kultury jest skromny, od reprezentanta demokratycznej cywilizacji bije próżność; obaj są bez jutra, ale jeden wie, że sam temu winien, i to jego przeświadczenie może być bogactwem, drugi oskarża o to wszystkich i wszystko oprócz siebie i ta jego pretensja, w najlepszym razie, nic nikogo nie interesuje”. Ogólna charakterystyka powieści: „jeżeli Lalka może być nazwana typowym dziełem Prusa, to bynajmniej nie dlatego, żeby Wokulski miał przedstawiać typowego bohatera, wcielającego w sobie ducha całej generacji, ale że książka streszcza wszystkie zalety i wszystkie wady twórczości pełnego oryginalności pisarza”. 1897 15. Dlaczego Lalka? 8 II pisze Prus list do redaktora Władysława Korotyńskiego, w którym, odpowiadając na częste zapytania, wyjaśnia genezę i znaczenie tytułu „Lalka”. Wykłada w nim cztery zasady swej teorii twórczości literackiej oraz tłumaczy, w jaki sposób informacja prasowa o procesie w spawie kradzieży lalki wpłynęła na ostateczne ukształtowanie koncepcji powieści. List ten ukazuje się na łamach „Kuriera Warszawskiego” (nr 41) 10 II, a następnie przedrukowuje go wiele dzienników i czasopism. www.odn.kalisz.pl 6 ODN Kalisz 2015–2016 16. Lalka – wydanie jubileuszowe W marcu ukazuje się jubileuszowa edycja Lalki w dwóch tomach, nakładem wydawnictwa Gebethner i Wolff. Jest to tanie wydanie (cena dwu tomów – 1 rubel 20 kopiejek, w oprawie – 1 rubel 60 kopiejek) przeznaczone dla szerokich rzesz czytelników. 1912 17. Utwory Prusa – lekturą szkolną 6 II w siedzibie Polskiego Związku Nauczycielstwa odbywa się posiedzenie pedagogiczne z dyskusją nad wyborem dział literatury pięknej dla młodzieży. Zebrani analizują trzy tomy dzieł Bolesława Prusa i wybierają z nich te utwory, które „mają znaczenie moralne, wywołują wrażenie estetyczne, sprawiają radość – słowem – są pod każdym względem zrozumiałe dla młodzieży i wzbogacają w sposób najwyższy umysł i ducha”. ZADANIE PRZED WYKONANIEM ĆWICZEŃ NA BAZIE MATERIAŁÓW Korzystając ze słownika terminów literackich, ustal różnicę między krytyką literacką a historią literatury. ------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------(Uczeń powinien mieć świadomość, że wypowiedzi krytycznoliterackie odnoszą się do książek wydawanych współcześnie, historyk literatury zajmuje się dziełami z przeszłości. Zacytowane w materiałach wypowiedzi są reakcjami współczesnej Prusowi krytyki literackiej) www.odn.kalisz.pl 7 ODN Kalisz 2015–2016 ZADANIA DO MATERIAŁÓW 1. Spośród podanych fragmentów recenzji wybierz jedną, wypisz jej autora, główną tezę i przeprowadź z nią polemikę, odwołując się do znajomości powieści Bolesława Prusa. Recenzja autorstwa: -------------------------------------------------Teza krytyka literackiego: -------------------------------------------------Polemika: --------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------- www.odn.kalisz.pl 8 ODN Kalisz 2015–2016 2. Odnajdź w materiałach pierwotny tytuł utworu. Sformułuj dwa argumenty na korzyść tego tytułu. Tytuł: ------------------------------------------------Argumenty: a. --------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------b. --------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------3. Wypełnij tabelę i sformułuj wniosek dotyczący przyjęcia Lalki przez ówczesną krytykę literacką. Krytyk literacki Walor powieści Wada powieści Wniosek: ----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------4. Jak rozumiesz sformułowanie Bolesława Prusa: „Kto Lalkę przeżył – wiele przeżył” z 2 czerwca 1889 roku w kontekście jego wypowiedzi? Jak można je rozumieć bez znajomości tego kontekstu? ------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------- www.odn.kalisz.pl 9