VAT a samochód osobowy w firmie Ministerstwo Finansów wyjaśnia

BIULETYN 07/04/2011
VAT a samochód osobowy
w firmie
Ministerstwo Finansów wyjaśnia
– wydane zaświadczenia OSK
pojazdów nie tracą ważności
Wyposażenie, środki trwałe
– ewidencje
Amortyzacja jednorazowa
ul. Piłsudskiego 40/1
31-111 Kraków
tel. 12 422 18 08
fax 12 430 07 83
[email protected]
kancelaria-banasik.pl
lawandinvestments.pl
Teksty zebrała i opracowała
Monika Stasica
strona 1 z 6
BIULETYN 07/04/2011
VAT a samochód osobowy
w firmie
ul. Piłsudskiego 40/1
31-111 Kraków
tel. 12 422 18 08
fax 12 430 07 83
[email protected]
kancelaria-banasik.pl
lawandinvestments.pl
W przypadku zakupu samochodów osobowych oraz innych pojazdów
samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej
3,5 tony, w okresie od 1 stycznia 2011 roku do 31 grudnia 2012 roku,
kwotę podatku naliczonego, o którą można obniżyć kwotę podatku
należnego, stanowi 60 % kwoty podatku określonej w fakturze lub
kwoty podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia
towarów lub kwoty podatku należnego od dostawy towarów, dla
której podatnikiem jest ich nabywca – nie więcej jednak niż 6.000,00
zł. Takie ograniczenie przy odliczaniu VAT NIE dotyczy jednak
pojazdów określonych w art. 3 ust.2 ustawy, to jest:
- pojazdów samochodowych mających jeden rząd siedzeń, który
oddzielony jest od części przeznaczonej do przewozu ładunków
ścianą lub trwałą przegrodą, klasyfikowanych na podstawie przepisów
prawa o ruchu drogowym do podrodzaju: wielozadaniowy, van;
- pojazdów samochodowych mających więcej niż jeden rząd
siedzeń, które oddzielone są od części przeznaczonej do przewozu
ładunków ścianą lub trwałą przegrodą i u których długość części
przeznaczonej do przewozu ładunków, mierzona po podłodze,
od najdalej wysuniętego punktu podłogi pozwalającego postawić
pionową ścianę lub trwałą przeszkodę pomiędzy podłogą, a sufitem
do tylnej krawędzi podłogi, przekracza 50% długości pojazdu; dla
obliczenia proporcji, o której mowa w zdaniu poprzednim, długość
pojazdu stanowi odległość pomiędzy dolną krawędzią przedniej szyby
pojazdu, a tylną krawędzią podłogi części pojazdu przeznaczonej
do przewozu ładunków, mierzona w linii poziomej wzdłuż pojazdu
pomiędzy dolną krawędzią przedniej szyby pojazdu, a punktem
wprowadzonym w pionie od tylnej krawędzi podłogi części pojazdu
przeznaczonej do przewozu ładunków;
- pojazdów specjalnych w rozumieniu przepisów prawa o ruchu
drogowym o przeznaczeniach wymienionych w załączniku do ustawy
nowelizującej;
- pojazdów samochodowych konstrukcyjnie przeznaczonych
do przewozu co najmniej 10 osób łącznie z kierowcą – jeżeli
z dokumentów wydanych na podstawie przepisów prawa o ruchu
drogowym wynika takie przeznaczenie;
- pojazdów samochodowych. Które posiadają kabinę kierowcy
i nadwozie przeznaczone do przewozu ładunków, jako konstrukcyjne
oddzielne elementy pojazdu;
- pojazdów samochodowych, które mają otwarta część przeznaczoną
do przewozu ładunków;
- pojazdów specjalnych w rozumieniu przepisów prawa o ruchu
drogowym o przeznaczeniach wymienionych w załączniku do ustawy
nowelizującej;
strona 2 z 6
BIULETYN 07/04/2011
- przypadków, gdy przedmiotem działalności podatnika jest:
* odsprzedaż tych samochodów/pojazdów;
LUB
* oddanie w odpłatne używanie tych samochodów/pojazdów na
podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innych umów
o podobnym charakterze i te samochody/pojazdy są przez podatnika
przeznaczone wyłącznie do wykorzystania na te cele przez okres
nie krótszy niż sześć miesięcy;
Do importu samochodów osobowych oraz innych pojazdów
samochodowych również stosuje się odpowiednio ograniczenia
w obniżeniu kwoty podatku należnego, jednakże w tym wypadku,
kwotę podatku naliczonego stanowi 60% kwoty wynikającej
z dokumentu celnego – nie więcej jednak niż 6.000,00 zł.
Natomiast usługobiorcy użytkujący samochody osobowe oraz inne
pojazdy samochodowe, na podstawie umowy najmu, dzierżawy,
leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze, kwotę
podatku stanowi wówczas 60% kwoty podatku naliczonego od
czynszu (raty) lub innych płatności wynikających z zawartej
umowy, udokumentowanych fakturą. Przez cały okres użytkowania
samochodów i pojazdów, o których mowa w zdaniu pierwszym, suma
kwot, dotycząca jednego samochodu lub pojazdu, nie może jednak
przekroczyć sumy 6.000,00 zł.
Natomiast ograniczenie nie znajduje zastosowania do pojazdów
samochodowych będących przedmiotem umowy najmu, dzierżawy,
leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze, w stosunku
do których podatnikowi przysługiwało, na dzień 31 grudnia 2010
roku, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku
naliczonego od czynszu (raty) lub innych płatności wynikających
z takiej umowy i do których nie miał zastosowania art. 86 ust. 7
ustawy o podatku od towarów i usług w brzmieniu obowiązującym
do dnia 31 grudnia 2010 roku. Odnosi się to do umów zawartych
najpóźniej do 31 grudnia 2010 roku, bez uwzględniania zmian
dokonanych po tym dniu oraz istnieje warunek, że dana umowa
została zarejestrowana we właściwym urzędzie skarbowym do dnia
31 stycznia 2011 roku.
Od 01 stycznia 2011 roku do 31 grudnia 2012 roku wyłączono
również prawo do odliczenia VAT od zakupu paliw silnikowych, oleju
napędowego oraz gazu, wykorzystywanych do napędu samochodów
osobowych, a także niektórych pojazdów samochodowych
o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony
(również tak zwanych samochodów z „kratką”), w tym użytkowanych
na podstawie umów najmu, dzierżawy, leasingu lub innych umów
o podobnym charakterze za wyjątkiem pojazdów określonych w art.
3 ust. 2 ustawy nowelizującej (tj. wymienionych wyżej)
ul. Piłsudskiego 40/1
31-111 Kraków
tel. 12 422 18 08
fax 12 430 07 83
[email protected]
kancelaria-banasik.pl
lawandinvestments.pl
strona 3 z 6
BIULETYN 07/04/2011
Ministerstwo Finansów wyjaśnia
– wydane zaświadczenia OSK
pojazdów nie tracą ważności
Ministerstwo Finansów uspokaja, iż wymagania dla pojazdów
samochodowych, których spełnienie potwierdzają zaświadczenia,
wydane przez okręgową stację kontroli pojazdów, nie uległy zmianie
po 31 grudnia 2010 roku. Takie zaświadczenia pozostają aktualne,
jeżeli nie zostaną dokonane żadne zmiany w badanym pojeździe, na
skutek których pojazd nie spełniałby już wymagań potwierdzonych
wydanym wcześniej zaświadczeniem. Podatnicy, zgodnie z przepisami
obowiązującymi od 01 stycznia 2011 roku, nie mają także
obowiązku dostarczenia do naczelnika urzędu skarbowego kopii
zaświadczenia wydanego przez okręgową stacje kontroli pojazdów,
które potwierdzałoby spełnienie wymagań dla powyżej wskazanych
pojazdów. Zaświadczenia – podobnie jak i zaświadczenia wydane
przed dniem 01 stycznia 2011 roku – podatnicy mają obowiązek
przechowywać do czasu upływu terminu przedawnienia zobowiązania
podatkowego (wraz z innymi dokumentami związanymi z rozliczaniem
podatku).
Wyposażenie, środki trwałe
– ewidencje
ul. Piłsudskiego 40/1
31-111 Kraków
tel. 12 422 18 08
fax 12 430 07 83
[email protected]
kancelaria-banasik.pl
lawandinvestments.pl
Wyposażenie
Pojęcie wyposażenia zostało określone w § 1 pkt 3 rozporządzenia
Ministra Finansów w sprawie prowadzenia podatkowej księgi
przychodów i rozchodów (Dz. U. z 2003 r. nr 152, poz. 1475 ze zm.)
i oznacza rzeczowe składniki majątku, związane z wykonywaną
działalnością, niezliczone do środków trwałych – zgodnie z przepisami
ustawy o podatku dochodowym.
Sprzęt i urządzenia biurowe, produkcyjne itp., których koszt nabycia
nie przekracza 1.500,00 zł i ich dowolny okres użytkowania – to tzw.
niskocenne wyposażenie. Nie wymaga ono żadnego dodatkowego
ewidencjonowania. W księdze przychodów i rozchodów, w rubryce
„koszty” należy wpisać pełną wartość ich nabycia lub wytworzenia.
Przedmioty (składniki majątkowe), których koszty nabycia lub
wytworzenia przekraczają 1.500,00 zł (bez ograniczeń kwoty górnej),
a przewidywany okres użytkowania wynosi do jednego roku oraz
przedmioty o koszcie nabycia lub wytworzenia wynoszą od 1.500,00
zł do 3.500,00 zł i okresie użytkowania powyżej jednego roku (jeżeli
nie zostaną zaliczone do środków trwałych) stanowią wyposażenie i
muszą zostać wpisane do ewidencji wyposażenia. Cenę ich nabycia
strona 4 z 6
BIULETYN 07/04/2011
lub koszt wytworzenia, koszty związane z zakupem należy wpisać do
księgi przychodów i rozchodów w rubryce „ koszty” – w dniu nabycia.
W koszty wartość netto wpisują podatnicy VAT, natomiast nievatowcy
wpisują kwotę brutto.
Kto prowadzi ewidencję wyposażenia
Obowiązek prowadzenia ewidencji wyposażenia dotyczy zarówno
osób rozliczających się na podstawie podatkowej księgi przychodów
i rozchodów, jak i ryczałtowców. Jaki jedyni, nie muszą jej prowadzić
opłacający kartę podatkową.
Ewidencją wyposażenia obejmuje się rzeczowe składniki majątku
związane z wykonywaną pozarolnicza działalnością gospodarczą,
niezliczone do środków trwałych, których wartość początkowa
przekracza 1.500,00 zł.
Ewidencja powinna zawierać co najmniej następujące dane:
- numer kolejny wpisu;
- datę nabycia;
- numer faktury lub rachunku;
- nazwę wyposażenia;
- cenę zakupu wyposażenia lub koszt wytworzenia;
- datę likwidacji – w tym także data sprzedaży lub darowizny oraz
przyczyna likwidacji wyposażenia;
Wyceny wyposażenia według cen zakupu lub według wartości rynkowej
z dnia założenia ewidencji dokonują podatnicy, którzy zakładają
ewidencję wyposażenia po raz pierwszy albo ci, którzy w ciągu roku
podatkowego utracili lub zrzekli się prawa do opodatkowania w formie
kraty podatkowej. W przypadku ryczałtowców, obowiązek prowadzenia
ewidencji wyposażenia nie dotyczy osiągających przychodów z najmu,
podnajmu, dzierżawy i podobnych umów.
ul. Piłsudskiego 40/1
31-111 Kraków
tel. 12 422 18 08
fax 12 430 07 83
[email protected]
kancelaria-banasik.pl
lawandinvestments.pl
Środki trwałe
Środkami trwałymi są rzeczowe składniki majątku, związane
z wykonywaną działalnością, o okresie użytkowania dłuższym niż
rok i o koszcie nabycia lub wytworzenia powyżej 3.500,00 zł oraz
te o wartości początkowej poniżej 3.500,00 zł, które nie zostały
zaliczone do wyposażenia. Zalicza się do nich nabyte lub wytworzone
we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia
do użytkowania przedmioty majątkowe: maszyny, urządzenia, środki
transportowe i inne przedmioty, a także budowle, budynki, lokale,
o przewidywanym okresie użytkowania dłuższym niż rok.
Tak sklasyfikowane środki trwałe należy wpisać do ewidencji środków
trwałych i wartości niematerialnych i prawnych. Sama ewidencja
powinna zawierać co najmniej następujące dane:
- liczbę porządkową;
- datę nabycia;
- datę przyjęcia do używania;
- określenie dokumentu stwierdzającego nabycie;
- określenie środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej;
- symbol Klasyfikacji Środków Trwałych (KŚT),wydanej na podstawie
odrębnych przepisów;
strona 5 z 6
BIULETYN 07/04/2011
- wartość początkową;
- datę likwidacji oraz przyczynę likwidacji ALBO datę zbycia środka
trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej;
Najpóźniej w miesiącu przyjęcia do używania dokonuje się zapisów
dotyczących omawianych składników majątku. Późniejszy termin ich
wprowadzenia uznaje się za ujawnienie środka trwałego.
Niewprowadzenie składników majątkowych do ewidencji lub
nieprowadzenie ewidencji uniemożliwia dokonywanie tych odpisów
do kosztów uzyskania przychodów.
Amortyzacja jednorazowa
ul. Piłsudskiego 40/1
31-111 Kraków
tel. 12 422 18 08
fax 12 430 07 83
[email protected]
kancelaria-banasik.pl
lawandinvestments.pl
Do jednorazowych odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej
środków trwałych (tj. z grupy 3-8 KŚT) mają prawo podatnicy
rozpoczynający działalność o raz mali podatnicy (nie dotyczy to
samochodów osobowych).
W roku bieżącym łączna kwota jednorazowych odpisów amortyzacyjnych
nie może przekroczyć równowartości 50.000,00 euro. Limit ten,
w przeliczeniu na złotówki, daje kwotę 197.000,00 zł.
W przypadku małych podatników, tj. takich, u których wartość przychodu
ze sprzedaży ( razem z kwotą należnego podatku od towarów i usług) nie
przekroczyła w 2010 roku wyrażonej w złotych kwoty odpowiadającej
równowartości 1200.000,00 euro, tj. 4736.000,00 zł.
Kwoty wyrażone w euro, należy przeliczyć na złote według średniego
kursu euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski, na pierwszy dzień
roboczy października poprzedniego roku podatkowego, w zaokrągleniu
do 1.000,00 zł.
Podatnik rozpoczynający po raz pierwszy prowadzenie działalności
gospodarczej, to osoba, która w roku rozpoczęcia tej działalności,
a także w okresie dwóch lat, licząc od końca roku poprzedzającego rok
jej rozpoczęcia, nie prowadziła działalności gospodarczej samodzielnie
lub jako wspólnik spółki mniemającej osobowości prawnej, a także
działalności takiej nie prowadził małżonek tej osoby, o ile między
małżonkami istniała w tym czasie wspólność majątkowa.
Warto zaznaczyć, że skorzystanie z metody amortyzacji jednorazowej
oznacza przyjęcie od państwa pomocy „de minimis”. Zasada ta określa
wielkość pomocy publicznej, która to nie wymaga jej wcześniejszego
zgłoszenia do Komisji Europejskiej. Pomoc uzyskana przez przedsiębiorcę
zgodnie z zasadą „de minimis” nie może przekroczyć w ciągu kolejnych
trzech lat 200.000,00 euro.
strona 6 z 6