Technologie przestrzennej dystrybucji dźwięku

Kod przedmiotu/modułu
D2-27/2013
Nazwa przedmiotu
Technologie przestrzennej dystrybucji dźwięku
Kierunek
Dyrygentura
Specjalność
Nie dotyczy
Typ studiów
II stopnia
Wymagania wstępne
Zdany egzamin wstępny na studia II stopnia, kierunek Dyrygentura.
Wymagania zostały określone w „Informatorze dla kandydatów na
studia stacjonarne II stopnia”.
Wymagania końcowe
Uczestnik kursu „Techniki Przestrzennej Dystrybucji Dźwięku”
powininen umieć zaprezentować różne metody wielokanałowej
dystrybucji dźwięku a także zastosować odpowienią metodę
dystrybucji w stosunku do zaistniałej potrzeby twórczej. Powinien
mieć także wiedzę dotyczącą metod kodowania wielokanałowych
nagrań i umiejętność ich odtwarzania oraz przestrzennej projekcji.
Cele przedmiotu/modułu
Treści kształcenia
•
Zaznajomienie studentów z różnymi metodami przestrzennej
dystrybucji dźwięku
•
Pokazanie praktycznych zastowsowań takiej dystrybucji
•
Zaznajomienie studentów z przestrzeniami akustycznymi,
gdzie używa się wielokanałowych systemów glośnikowych
•
Zaznajomienie studentów z literaturą przedmiotu
•
Opanowanie oprogramowania i sprzętu służącego realizacji
przestrzennej dystrybucji dźwięku
Kurs „Techniki Przestrzennej Dystrybucji Dźwięku” poświęcony jest
problematyce związanej z tworzeniem, dystrybuowaniem i
odtwarzaniem
dźwięku
oraz
muzyki
w
systemach
wielogłośnikowych (większych niż stereo) w sytuacji gry „na żywo”
oraz w studio.
Kurs zawiera wiadomości teoretyczne dotyczące
zagadnień jak i dystrybucję przestrzenną w praktyce
specjalistyczne oprogramowanie, a także zajęcia
działające systemy wielogłośnikowe dźwięku w
artystycznych Wrocławia.
Zamierzone efekty kształcenia
omawianych
w oparciu o
eksplorujące
instytucjach
w zakresie wiedzy:
•
posiada wiedzę dotyczącą swobodnego korzystania z
różnorodnych mediów (książki, nagrania, materiały nutowe,
Internet, nagrania archiwalne itp.)
•
posiada poszerzoną wiedzę na temat kontekstu
historycznego muzyki i jej związków z innymi dziedzinami
współczesnego życia, wykazać się znajomością istotnych
faktów z aktywności artystycznej wybitnych dyrygentów,
ich wpływu na rozwój sztuki wykonawczej oraz wykazuje
szeroką orientację odnośnie historii i obecnej działalności
1
czołowych orkiestr symfonicznych i zespołów operowych,
ich znaczenia dla rozwoju sztuki muzycznej
•
posiada głębokie zrozumienie wzajemnych relacji pomiędzy
teoretycznymi i praktycznymi elementami studiów oraz
zdolność do integrowania nabytej wiedzy
w zakresie umiejętności:
•
posiada podstawowe umiejętności obsługi sprzętu służącego
do rejestrowania i odtwarzania dźwięku i obrazu, swobodnie
poruszając się w obrębie specjalistycznego oprogramowania
koniecznego do profesjonalnego nagrywania ścieżki
dźwiękowej, dysponować znajomością podstawowych zasad
reżyserii dźwięku
w zakresie kompetencji społecznych:
•
Formy kształcenia
(np. wykład/ćwiczenia/inne)
w sposób świadomy doskonali swoją wiedzę i umiejętności
poprzez odpowiedzialny wybór dodatkowej specjalizacji
oraz przedmiotów uzupełniających podstawowy tok studiów
Wykład z ćwiczeniami
Rok
I
Punkty ECTS (nakład pracy Semestr
studenta
niezbędny
do
osiągnięcia
zamierzonych Punkty ECTS
efektów kształcenia)
Ilość godzin w
tygodniu
II
1
2
2
2
1
1
zal
zst
3
4
Rodzaj
zaliczenia
Legenda
Kryteria oceny i sposoby
weryfikacji
zal – zaliczenie; zst – zaliczenie ze stopniem; egz
– egzamin; ekm – egzamin komisyjny
Postawą zaliczenia jest egzamin z wiedzy dotyczącej literatury
przedmiotu oraz test praktycznych umiejętności dystrybuowania
dźwięku w zadanej przestrzeni.
Literatura
•
John M. Chowning – The Simulation of Moving Sound
Sources
•
David Miles Huber, Robert E. Runstein – Modern Recording
Techniques
•
Bobby Owsinski – The Mixing Engineer's Handbook
•
David Gibson – The art of Mixing: A Visual Guide to
Recording Engineering, and Production
2
•
F. Alton Everest, Ken C. Pohlmann – Master Handbook of
Acoustics
•
Maja Trochimczyk – From Circles to Nets: On the
Signification of Spatial Sound Imagery in New Music
•
Guy Fedorkow, William Buxton and K. C. Smith – A
Computer-Controlled Sound Distribution System for the
Performance of Electroacoustic Music
•
Emmanuelle Loubet – The Beginnings of Electronic Music
in Japan, with a Focus on the NHK Studio: The 1970s
•
Takuya Yamauchi and Toru Iwatake – Sound Jewelry
Język wykładowy
polski
Prowadzący
instr. S. Ładyżyński
Uwagi
3