Technologie przestrzennej dystrybucji dźwięku

Kod przedmiotu/modułu
TM2-14/2013
Nazwa przedmiotu
Technologie przestrzennej dystrybucji dźwięku
Kierunek
Kompozycja i Teoria Muzyki
Specjalność
Teoria muzyki
Typ studiów
II stopnia
Wymagania wstępne
Zdany egzamin wstępny na studia II stopnia, specjalność Teoria
Muzyki. Wymagania zostały określone w „Informatorze dla
kandydatów na studia stacjonarne II stopnia”.
Wymagania końcowe
Uczestnik kursu „Techniki Przestrzennej Dystrybucji Dźwięku”
powininen umieć zaprezentować różne metody wielokanałowej
dystrybucji dźwięku a także zastosować odpowienią metodę
dystrybucji w stosunku do zaistniałej potrzeby twórczej. Powinien
mieć także wiedzę dotyczącą metod kodowania wielokanałowych
nagrań i umiejętność ich odtwarzania oraz przestrzennej projekcji.
Cele przedmiotu/modułu
Treści kształcenia
•
Zaznajomienie studentów z różnymi metodami przestrzennej
dystrybucji dźwięku
•
Pokazanie praktycznych zastowsowań takiej dystrybucji
•
Zaznajomienie studentów z przestrzeniami akustycznymi,
gdzie używa się wielokanałowych systemów glośnikowych
•
Zaznajomienie studentów z literaturą przedmiotu
•
Opanowanie oprogramowania i sprzętu służącego realizacji
przestrzennej dystrybucji dźwięku
Kurs „Techniki Przestrzennej Dystrybucji Dźwięku” poświęcony jest
problematyce związanej z tworzeniem, dystrybuowaniem i
odtwarzaniem
dźwięku
oraz
muzyki
w
systemach
wielogłośnikowych (większych niż stereo) w sytuacji gry „na żywo”
oraz w studio.
Kurs zawiera wiadomości teoretyczne dotyczące
zagadnień jak i dystrybucję przestrzenną w praktyce
specjalistyczne oprogramowanie, a także zajęcia
działające systemy wielogłośnikowe dźwięku w
artystycznych Wrocławia.
Zamierzone efekty kształcenia
omawianych
w oparciu o
eksplorujące
instytucjach
w zakresie wiedzy:
•
posiada wiedzę dotyczącą swobodnego korzystania z
różnorodnych mediów (książki, nagrania, materiały nutowe,
Internet, nagrania archiwalne itp.) oraz umiejętność
samodzielnego poszerzania i rozwijania wiedzy dotyczącej
swej specjalności
•
ma podstawą wiedzę o stylach muzycznych, technikach
kompozytorskich oraz tradycjach wykonawczych i umie je
odnieść do pracy twórczej
•
wykazuje
zrozumienie
wzajemnych
relacji
pomiędzy
1
teoretycznymi i praktycznymi aspektami studiowanego
kierunku studiów oraz wykorzystuje tę wiedzę dla dalszego
rozwoju artystycznego
•
dysponuje wiedzą z zakresu dyscyplin pokrewnych, takich
jak: estetyka muzyki, psychologia muzyki, etnomuzykologia
pozwalającą na realizację zadań o charakterze
interdyscyplinarnym
•
zna powiązania i zależności pomiędzy teoretycznymi i
praktycznymi elementami studiowanego kierunku studiów
oraz potrafi je twórczo wykorzystywać
•
ma szeroką wiedzę dotyczącą wzorców, leżących u podstaw
treningu wyobraźni muzycznej, umożliwiającą swobodne jej
stosowanie w różnorakich kontekstach
w zakresie umiejętności:
•
potrafi wyszukiwać, analizować, oceniać, selekcjonować i
integrować informacje z różnych źródeł oraz formułować na
tej podstawie krytyczne sądy
•
jest przygotowany do przeprowadzenia własnych zamierzeń
twórczych, w ramach przedsięwzięć artystycznych i
naukowych
•
posiada umiejętność zawarcia danej idei w założonej formie
będącej syntezą dotychczasowych doświadczeń
•
posiada umiejętność analitycznego słuchania materiału
muzycznego, zapamiętywania go i wykorzystywania
efektów analizy pod kątem twórczym oraz naukowoartystycznym
•
w sposób odpowiedzialny podchodzi do występów
publicznych poprzez przygotowanie właściwych materiałów
i umiejętność nawiązania kontaktu z publicznością przez
muzykę
•
posiada biegłość w kształtowaniu otwartej formy
wypowiedzi artystycznej i naukowej z wykorzystaniem
słuchu wewnętrznego i posiadanej wiedzy oraz wyobraźni
słowno-muzycznej
w zakresie kompetencji społecznych:
•
rozumie potrzebę uczenia się przez całe życie
•
stymuluje działania artystyczne w zakresie szeroko pojętej
kultury
(podejmowanie
projektów
o
charakterze
interdyscyplinarnym lub też wymagających współpracy z
przedstawicielami innych dziedzin sztuki i nauki)
•
potrafi w sposób świadomy oraz poparty doświadczeniem
wykorzystać
w
różnych
sytuacjach
mechanizmy
psychologiczne wspomagające podejmowane działania
•
posiada umiejętność krytycznej oceny prowadzącej do
doskonalenia własnych dokonań twórczych, w pracy
2
naukowo-badawczej i artystycznej
•
Formy kształcenia
(np. wykład/ćwiczenia/inne)
inicjuje pracę z innymi osobami w ramach wspólnych
projektów i działań
Wykład z ćwiczeniami
Rok
I
Punkty ECTS (nakład pracy Semestr
studenta
niezbędny
do
osiągnięcia
zamierzonych Punkty ECTS
efektów kształcenia)
Ilość godzin w
tygodniu
II
1
2
2
2
1
1
zal
zst
3
4
Rodzaj
zaliczenia
Legenda
Kryteria oceny i sposoby
weryfikacji
zal – zaliczenie; zst – zaliczenie ze stopniem; egz
– egzamin; ekm – egzamin komisyjny
Postawą zaliczenia jest egzamin z wiedzy dotyczącej literatury
przedmiotu oraz test praktycznych umiejętności dystrybuowania
dźwięku w zadanej przestrzeni.
Literatura
•
John M. Chowning – The Simulation of Moving Sound
Sources
•
David Miles Huber, Robert E. Runstein – Modern Recording
Techniques
•
Bobby Owsinski – The Mixing Engineer's Handbook
•
David Gibson – The art of Mixing: A Visual Guide to
Recording Engineering, and Production
•
F. Alton Everest, Ken C. Pohlmann – Master Handbook of
Acoustics
•
Maja Trochimczyk – From Circles to Nets: On the
Signification of Spatial Sound Imagery in New Music
•
Guy Fedorkow, William Buxton and K. C. Smith – A
Computer-Controlled Sound Distribution System for the
Performance of Electroacoustic Music
•
Emmanuelle Loubet – The Beginnings of Electronic Music
in Japan, with a Focus on the NHK Studio: The 1970s
3
•
Takuya Yamauchi and Toru Iwatake – Sound Jewelry
Język wykładowy
polski
Prowadzący
instr. S. Ładyżyński
Uwagi
4