Zmiana zasad doręczania pism procesowych przez sądy w

6
INFOLEX
0 W związku ze zmianą
stawek podatku od towarów
i usług, które od dnia
 stycznia  r. wynosić
będą , oraz  proc.,
podatnicy stosujący kasy
fiskalne mają obowiązek
dostosowania kas do nowych
stawek VAT. Podatnik nie
powinien rozpoczynać
sprzedaży, jeżeli drukarka
kasy nie jest dostosowana do
aktualnych stawek podatku.
Resort finansów planuje
również, aby w sytuacji,
gdy podatnik wprowadzi
do obrotu kasę, która nie
będzie spełniać funkcji,
kryteriów i warunków
technicznych, naczelnik
urzędu skarbowego będzie
mógł nałożyć na podatnika
karę w wysokości  tys. zł.
0 W dniu  listopada br.
odbyło się pierwsze czytanie
projektu Ustawy o finansach
publicznych. Projekt zakreśla
trzy podstawowe cele, do
jakich ma dążyć sektor
publiczny. Jego celem jest
obniżenie poziomu długu
publicznego i kosztów
jego obsługi, głównie
poprzez zmniejszenie
potrzeb pożyczkowych
Skarbu Państwa. Kolejnym
celem jest obniżenie
ryzyka nadmiernego
wzrostu wydatków
budżetu państwa, poprzez
wprowadzenie dodatkowych
reguł dyscyplinujących.
Istotną zmianą będzie też
wprowadzenie zespołu
progów ostrożnościowych.
W wypadku ich
przekroczenia zostaną
zastosowane dodatkowe
procedury.
0 Od nowego roku
wchodzi w życie ustawa
o zmianie ustawy
Prawo wodne. Ustawa
dostosowuje prawo polskie
do dyrektywy //WE
Parlamentu Europejskiego
i Rady z dnia  lutego
 r. Zmiany dotyczą
m.in. odpowiedzialności za
jakość wody w kąpieliskach.
Dotychczas za kontrolę
jakości wody we wszystkich
kąpieliskach w kraju
odpowiadała Państwowa
Inspekcja Sanitarna. Od
stycznia  r. obowiązek
ten będzie ciążył na
podmiotach, które podjęły
się prowadzenia kąpieliska.
Jednocześnie podmioty
te w okresie dwóch lat
od dnia wejścia w życie
ustawy mogą ubiegać
się o dofinansowanie
w wysokości  proc.
kosztów poniesionych na
poprawę jakości wody
w kąpieliskach.
Opracowanie: Kancelaria prawna
Peter Nielsen & Partners Law Office
3 – 9 grudnia 2010 r.
Zmiana zasad doręczania pism procesowych
przez sądy w postępowaniu cywilnym
Z dniem 20.10.2010 r. weszło w życie
Rozporządzenie Ministra Sprawiedliwości
z dnia 12.10.2010 r. w sprawie szczegółowego
trybu i sposobu doręczania pism sądowych
w postępowaniu cywilnym (dalej jako:
„Rozporządzenie”), które zostało wydane na
podstawie art. 131 §2 ustawy z dnia 17.11.1964 r.
Krzysztof Rąpała – Jest ono
konsekwencją wprowadzonej nowelizacji przepisów kpc
(Ustawa o zmianie ustawy Kodeks postępowania cywilnego
oraz niektórych innych ustaw
z dnia .. r.), która weszła w życie w dniu .. r.
Powyższa nowelizacja dokonała między innymi zmiany
dotychczasowego brzmienia
art.  kpc, znosząc monopol
Poczty Polskiej na doręczanie
pism sądowych w postępowaniu cywilnym i umożliwiając
korzystanie przez sądy z innych operatorów pocztowych
w rozumieniu prawa pocztowego (Ustawa z dnia
.. r. Prawo pocztowe).
Rozporządzenie wprowadza
kilka nowych uregulowań,
które w znacznym stopniu
wpłyną na praktykę doręczeń
pism procesowych oraz zdaniem autora lepiej zabezpieczą
interesy uczestników postępowania cywilnego.
Adresat czy odbiorca pisma?
Jednym z istotnych novum
wprowadzonych przez Rozporządzenie jest expressis
verbis dokonany podział podmiotów, którym mogą być
doręczane przesyłki w postępowaniu cywilnym, na dwie
grupy: adresatów i odbiorców (por. § ust.  Rozporządzenia). Powyższy podział
zgodny jest z aktualnie obowiązującymi przepisami
kpc (por. art.  kpc oraz
art.  kpc), które posługują
się ww. pojęciami, natomiast
nie normują kwalifikacji poszczególnych podmiotów jako
adresatów lub odbiorców.
Wprowadzenie powyższego
podziału stanowi odpo-
wyłączenia możliwości doręczenia zastępczego (tj. za
pośrednictwem dorosłego
domownika, administracji
domu, dozorcy domu lub
sołtysa), generalnie lub w stosunku do oznaczonych osób.
Nowelizacja zniosła monopol Poczty Polskiej na
doręczanie pism sądowych w postępowaniu cywilnym
wiedź na zgłaszane problemy
z zakwalifikowaniem danego
podmiotu jako adresata lub
odbiorcy przez Pocztę Polską
(A. Kuchta, Nowe przepisy
określające tryb doręczania
pism sądowych, serwis infor.pl.). W celu rozwiania
tych wątpliwości resort sprawiedliwości zdecydował się
na wprowadzenie w Rozporządzeniu zapisów określających, że przesyłkę doręcza
się wskazanemu na niej adresatowi (doręczenie właściwe) lub innemu odbiorcy
(doręczenie zastępcze). Przy
wykorzystaniu powyższego
podziału dychotomicznego
przepisy Rozporządzenia
umożliwiają w konkretnym
przypadku wyłączenie zastosowania art.  § kpc.
Wyłączenie możliwości
doręczenia zastępczego
Sąd – w oparciu o § ust. 
Rozporządzenia – poprzez zamieszczenie odpowiedniej
wzmianki na stronie adresowej przesyłki ma prawo do
Powyższe rozwiązanie należy
ocenić pozytywnie, gdyż de
iure od dnia .. r.
obliguje sądy do zapewnienia, aby w toku postępowania nie doręczano przesyłek,
np. domownikowi będącemu
przeciwnikiem procesowym
adresata w sprawie (np. drugiemu z małżonków w sprawie rozwodowej). Zauważyć
należy, że brzmienie art. 
§ kpc przed wejściem w życie Rozporządzenia de facto
obligowało listonosza do
weryfikacji, czy odbiorca
nie jest przeciwnikiem procesowym adresata w danej sprawie. Trudno jednak
od listonosza wymagać rozstrzygania, czy odbiorca jest
w sporze z adresatem w konkretnym postępowaniu sądowym (M. Domagalski,
Poprawione zasady doręczania przesyłek sądowych,
artykuł dostępny jest pod
następującym adresem internetowym: http://www.rp.pl/
artykul/ , .
html).
Miejsce pracy jako
miejsce doręczenia
przesyłki adresatowi
Zgodnie z treścią art. 
§ kpc dla adresata, którego
doręczający nie zastanie w miejscu pracy, można doręczyć pismo osobie upoważnionej do
odbioru pism [odbiorcy (doręczenie zastępcze)]. Powyższa
regulacja w związku z wejściem
w życie Rozporządzenia uległa
ograniczeniu, bowiem jej zastosowanie jest możliwe wyłącznie wtedy, jeżeli sąd (organ
wysyłający) wskazał jako miejsce doręczenia przesyłki adres
miejsca pracy (zazwyczaj będzie
to adres zakładu pracy), gdzie
zatrudniony jest adresat (por.
§ ust.  Rozporządzenia).
Zapobieganie swobodnemu
doręczaniu przesyłek
Powyższe ograniczenie służyć ma zapobieganiu zupełnie
swobodnemu doręczaniu przesyłek w toku postępowania sądowego w każdym miejscu,
w którym możliwe będzie zastanie adresata. Powyższy przepis Rozporządzenia wydaje się
być niezgodny z treścią art. 
§ kpc, który wprowadza swoistą gradację miejsc, w których
mogą być adresatowi doręczane przesyłki. Pierwszeństwo
ma doręczenie w mieszkaniu,
a dopiero w razie trudności
z tym związanych – w miejscu pracy. Doręczyciel (np.
listonosz – KR) nie ma obowiązku poszukiwać miejsca
pracy adresata, jeśli nie jest
ono wskazane w adresie podanym przez sąd (por. postanowienie SN z .. r., III
CKN /, OSNC ,
Nr , poz. ). Zatem wprowadzenie w § ust.  Rozporządzenia wymogu wskazania
przez sąd adresu miejsca pracy
adresata jako miejsca doręczenia przesyłki jest implementacją wyżej powołanego
orzeczenia Sądu Najwyższego
do porządku prawnego. Reasumując: § ust.  Rozporządzenia – choć jest przepisem
aktu normatywnego niższego
rangą – jako przepis szczególny
znajduje zastosowanie przed
art.  § kpc.
Autor jest aplikantem radcowskim
w Kancelarii Kwaśnicki, Wróbel
i Partnerzy
KOMENTARZ
Przepisy Rozporządzenia stanowią słuszny krok
w kierunku uzupełnienia dość lakonicznych przepisów KPC dotyczących doręczeń właściwych oraz
zastępczych. Pozytywnie należy ocenić przesunięcie decyzyjności o możliwości doręczenia zastępczego z podmiotów doręczających na sądy, co zbliża
omawiane rozwiązanie do poprzednio obowiązującego w latach 1970-1999. W związku z powyższym nowa regulacja pozwala rozwiać powstające
nierzadko wątpliwości podmiotów doręczających
w przedmiocie możliwości dokonywania w konkretnych okolicznościach doręczeń zastępczych. Również na pozytywną ocenę zasługuje, ograniczenie
możliwości dokonywania doręczenia właściwego
w miejscu pracy, wyłącznie w przypadku gdy sąd
wskazał miejsce pracy adresata jako adres do doręczenia. Powyższe pozwoli na uniknięcie – szczególnie w mniejszych aglomeracjach – nierzadkich
sytuacji, w których do doręczeń właściwych w miejscu pracy adresata dochodzi wyłącznie w oparciu
o osobistą wiedzę podmiotu doręczającego (np. listonosza – KR), a nie obowiązujące przepisy prawa.
Trwa konflikt prawnika z telewizją i SKOK-iem
Trwa konflikt na linii mecenas Piotr Rogowski – TV
Trwam i SKOK. Sprawa zaczęła się od kontrowersyjnej wypowiedzi prawnika na temat telewizji i Spółdzielczej Kasy Oszczędnościowo-Kredytowej. Teraz
do sporu włączył się dziennik„Gazeta Wyborcza”. ReCW
akcja SKOK-u była natychmiastowa.
Szanowni Państwo,
W dzisiejszym ( listopada
br. – dop. red.) wydaniu „Gazety Wyborczej” na stronie szóstej ukazał się artykuł pt. „KK
SKOK chce uciszyć prawnika Agory”. Poruszana w nim
kwestia dotyczy procesu, jaki
Krajowa SKOK wytoczyła
pełnomocnikowi prawnemu
„GW” po komentarzu pt.
„TV Trwam i SKOK drwią
z prawa”, który mec. Piotr Rogowski opublikował w „Gazecie Wyborczej”  lipca  r.
Godzi się zatem w tym miejscu przypomnieć, że proces
został spowodowany przekroczeniem nie tylko dobrych
obyczajów przez mec. Rogowskiego. Zniesławił on także
i pomówił opisywane strony,
używając obraźliwych epitetów
i mijając się z prawdą, twierdził, że SKOK drwi z prawa
i nie wykonuje prawomocnych wyroków (m.in. rzecznika prasowego Krajowej
SKOK porównał do „przestępcy ukrywającego się
przed karą więzienia”). Wydaje się rzeczą oczywistą, że
prawnik jest takim samym
obywatelem, jak wykonawca
każdego innego zawodu.
Nie stoi ponad prawem i tak
samo ponosi odpowiedzialność
za słowo, szczególnie wypowiadane publicznie, na łamach
ogólnopolskiej gazety.
Dzisiejsza publikacja jest niejako kontynuacją poprzedniego komentarza. Już sam
bowiem tytuł sugeruje chęć
„uciszenia” radcy prawnego
„Gazety Wyborczej” przez
Krajową SKOK. To niebywały sposób interpretowania
procesu, w którym poniżani na łamach „Gazety Wyborczej” zamierzają bronić
swojego dobrego imienia.
Tymczasem tę jedyną możliwość obrony w „Gazecie Wyborczej” nazywa się metodą,
„nie mogącą być akceptowaną w demokratycznym
państwie prawa”.
Trudno polemizować z artykułem, którego teza sprowadza się
do następującej konstatacji: obrażanie ludzi na łamach gazety
jest w pełni demokratyczne,
zaś obrona przed takimi praktykami w sądzie w porządek
demokratyczny godzi. W sytuacji, gdy „Gazeta Wyborcza”
stale odmawia publikowania
naszych odpowiedzi prasowych, nie pozostaje nic innego
jak jedynie dochodzenie swoich praw na drodze sądowej.
Z poważaniem
Andrzej Dunajski
Rzecznik prasowy
Krajowej SKOK