Wymagania edukacyjne dla klasy: I TAK, I TI, I TE, I LP/ZI lekcji

Lp.
lekcji
Uszczegółowienie treści
Wymagania edukacyjne dla klasy: I TAK, I TI, I TE, I LP/ZI
Wymagania na ocenę
dopuszczającą
dostateczną
dobrą
bardzo dobrą
Uczeń:
1
2
3
4
5
6
7
Kinematyka - opis ruchu
1.
Opis ruchu
Pojęcie ruchu. Wielkości
opisujące ruch i ich
jednostki (szybkość i
prędkość, tor, droga i
przemieszczenie). Różnica
między wielkościami
wektorowymi i skalarnymi.
2.
Rejestracja
ruchu
Rejestrowanie ruchu
• zna symbole szybkości, drogi
jednostajnego różnymi
i czasu; • oblicza szybkość,
metodami. Mierzenie drogi i znając drogę i czas ruchu;
czasu trwania ruchu oraz
obliczanie szybkości.
3. Graficzne
Wykresy zależności drogi i
przemieszczenia od czasu.
metody opisywania ruchu Wyznaczanie szybkości i
prędkości z wykresów
zależności drogi od czasu i
położenia od czasu.
Podsumowanie wiadomości
o ruchu.
• wymienia wielkości opisujące
ruch; • wymienia jednostki
szybkości; dobiera te jednostki
do podanego przykładu ruchu;
• wskazuje na fakty
świadczące o tym, że dane
ciało znajduje się względem
nas w ruchu lub spoczynku;
• odczytuje dane pomiarowe z
tabeli i z wykresu; • rozpoznaje
ruch jednostajny na podstawie
wykresu zależności drogi od
czasu.
. Ruch przyspieszony
• definiuje szybkość i prędkość;
• zamienia km/h na m/s; •
posługuje się poprawnie
pojęciami szybkości i prędkości
oraz drogi i przemieszczenia;
• zamienia dowolne jednostki
szybkości i drogi; • oblicza
drogę przebytą przez ciało w
dowolnym czasie, znając jego prędkość;
• wskazuje na różnice między
szybkością i prędkością oraz
między drogą i przemieszczeniem; • definiuje wielkości
opisujące ruch (szybkość i
prędkość, droga, tor i
przemieszczenie);
• opisuje i wykonuje wybrany
przez siebie sposób rejestracji
ruchu; • umieszcza dane pomiarowe w tabeli; • określa
szybkość na podstawie
pomiarów;
• wskazuje zalety i wady
wybranego przez siebie
sposobu rejestracji ruchu; •
opisuje różne metody
pomiaru szybkości wózka; •
analizuje uzyskane dane
pomiarowe;
• interpretuje wykres zależności drogi i przemieszczenia od czasu; •
prowadzi rachunek mian
przy obliczeniach.
• planuje doświadczenie w celu
wyznaczenia prędkości
średniej; • porównuje metody
pomiaru prędkości pod kątem
niepewności pomiarowych;
• sporządza wykresy zależności drogi i przemieszczenia od czasu; •
wykonuje przekształcenia
wzoru definiującego prędkość
w celu obliczenia dowolnej
wielkości z tego wzoru.
• porównuje wartości prędkości
ciał dla dwóch wykresów zależności przemieszczenia od
czasu w ruchu jednostajnym. •
potrafi otrzymaç wykres
zależności szybkości od czasu
na podstawie wykresu zależności drogi od czasu.
4. Przyspieszenie Opis ruchu przyspieszonego.
w ruchu
jednostajnie
zmiennym
5. Pomiar
szybkości i
przyspieszenia
6.
Równania
ruchu ze
stałym przyspieszeniem
7
Ruch ze
zmiennym
przyspieszeniem
• podaje przykłady ruchu
Definicja przyspieszenia. Przy- przyspieszonego; • zna wzór na
spieszenie styczne i doprzyspieszenie; • zna symbol i
środkowe. Obliczanie
jednostkę przyspieszenia;
przyspieszenia. Jednostka
przyspieszenia.
Rejestracja ruchu
przyspieszonego
prostoliniowego. Wykresy
zależności prędkości od
czasu. Wyznaczanie przyspieszenia i drogi na
podstawie wykresów
zależności prędkości od
czasu.
Wyprowadzenie równań
opisujących ruch
jednostajnie przyspieszony
prostoliniowy.
• definiuje przyspieszenie; •
oblicza wartość przyspieszenia na podstawie
definicji; • interpretuje pojęcie
przyspieszenia;
• wykonuje obliczenia,
korzystając ze wzoru
definiującego przyspieszenie;
• prowadzi rachunek na
mianach;
• wyjaśnia różnicę między
przyspieszeniem stycznym i
dośrodkowym; • rozróżnia
przyspieszenie średnie i
przyspieszenia chwilowe;
• omawia wybrany sposób
• wykorzystuje metody graficzne
rejestracji ruchu
do przedstawiania przebytej
przyspieszonego; • sporządza
odległości, przemieszczenia,
wykres zależności prędkości od szybkości, prędkości i
czasu na podstawie tabelki; •
przyspieszenia;
wyznacza przyspieszenie na
podstawie wykresu zależności
prędkości od czasu;
• omawia różne sposoby
• porównuje różne sposoby
pomiaru szybkości i
pomiaru szybkości i
przyspieszenia; • wyznacza
przyspieszenia; • porównuje
przebytą odległość na
wartości przyspieszenia dwóch
podstawie wykresu zależności ciał na podstawie wykresów
szybkości od czasu oraz prze- zależności prędkości od czasu;
mieszczenie na podstawie
• oblicza zmianę prędkości na
wykresu zależności prędkości podstawie zależności
od czasu;
przyspieszenia od czasu;
• zna definicję ruchu
• zna równania prędkości i drogi • interpretuje równania ruchu• dowodzi prawdziwości równań
jednostajnie przyspieszonego w ruchu jednostajnie
jednostajnie przyspieszonego; opisujących ruch jednostajny
prostoliniowego; • zna
przyspieszonym
• dostrzega związki równań prostoliniowy;
równanie prędkości i drogi w prostoliniowym z
ruchu z wykresami prędkości
ruchu jednostajnie
uwzględnieniem prędkości
i drogi w ruchu jednostajnie
przyspieszonym
początkowej;
przyspieszonym;
prostoliniowym bez prędkości
początkowej;
Wykresy zależności
• rozpoznaje
wykresy zależności • rysuje styczną do krzywej w • uzasadnia związek między • stosuje graficzną interpretację
przyspieszenia jako
prędkości od czasu dla
prędkości od czasu dla ruchu danym punkcie; • określa
wartością przyspieszenia a
współczynnika kierunkowego
ruchu ze zmiennym
ze zmiennym przyspieszeniem. graficznie wartość
wartością współczynnika
stycznej do krzywej w celu poprzyspieszeniem. Graficzne
przyspieszenia w danej chwili. kierunkowego stycznej do
równywania wartości
wyznaczanie przyspiewykresu.
przyspieszeń w różnych
szenia chwilowego.
punktach wykresu zależności
Podsumowanie ruchu
prędkości od czasu.
przyspieszonego.
8 Sprawdzian
wiadomości
Dynamika - przyczyny ruchu
9. Siła i przy-
spieszenie
Związek między siłą
i przyspieszeniem.
II zasada dynamiki.
Definicja jednostki
siły.
• określa związek między przyspieszeniem
ciała i siłą;
• określa związek między przyspieszeniem
i masą ciała;
• wyjaśnia termin dyna• stosuje wzór wynikająmika;
cy z II zasady dynamiki w
• definiuje jednostkę sicelu obliczenia siły lub
ły; zapisuje za pomocą
przyspieszenia ciała;
symboli związek między siłą, • analizuje zwroty siły
przyspiesze-niem i masą ciała; wypadkowej i przyspieszenia w ruchu
przyspieszonym
i opóźnionym;
• stosuje II zasadę dynamiki w zadaniach problemowych i obliczeniowych (łącznie z zależnościami poznanymi w kinematyce);
10. Przyspiesze-
nie wywołane ciężarem
ciała
Swobodne spadanie ciał.
• wie, że spadające ciało
Niezależność
porusza się ruchem
przyspieszenia wywołanego jednostajnie przyspiegrawitacją od masy ciała.
szonym pod wpływem
Spadanie ciał na Ziemi
ciężaru;
i na Księżycu. Masa
• zna wartość przyspieciała, a jego ciężar.
szenia ziemskiego;
Związek przyspieszenia
• oblicza ciężar, mając
spadku swobodnego z
daną masę ciała;
natężeniem pola grawitacyjnego;
• przedstawia graficznie
siły działające na ciało
spadające w powietrzu;
• rozróżnia masę ciała
i ciężar;
• porównuje masy i ciężary ciał na Ziemi i na
Księżycu;
• uzasadnia, dlaczego na
• interpretuje przyspieZiemi ciała spadają z różnym szenie ciała spadająceprzyspieszeniem; • stosuje
go swobodnie jako
wzory dotyczące ruchu
wielkości określającej
jednostajnie
pole grawitacyjne;
przyspieszonego do opisu
• rozwiązuje algebraiczswobodnego
nie i graficznie zadania
spadania ciał;•przedstawia
dotyczące swobodnego
na wykresach zależność
spadania;
prędko-ści i drogi od czasu
dla swobodnego spadania
ciał;
•omawia i analizuje dwie
• proponuje sposoby zwiększania
różne metody wyznaczenia dokładności pomiarowych znawartości przyspieszenia ziem; nych mu metod wyznaczania
• korzysta z danych
przyspieszenia ziemskiego;
pomiarowych umieszczonych
w tabeli w celu wyznaczenia
wartości przyspieszenia ziem
11
Wyznaczamy wartości
• analizuje wybraną metodę
Pomiar
• omawia wybraną metodę
pomiaru przyspieszenia
przyspieszenia przyspieszenia ziemskiego. pomiaru przyspieszenia
Analizujemy dokładności
ziemskiego
ziemskiego; • zna jego wartość; ziemskiego pod kątem
pomiarowe.
dokładności pomiarowych;
12.
Masa i bezwładność
Poglądy uczonych na
związki między siłami a
ruchem (koncepcja braku
tarcia, poglądy Galileusza i
Newtona). Bezwładność
ciał. I zasada dynamiki.
• zna I zasadę dynamiki;
wyjaśnia, dlaczego otaczające
nas ciała po wprawieniu w
ruch zatrzymują się; • stosuje
pojęcie masy i bezwładności
przy opisie zjawisk;
• omawia poglądy Galileusza i • omawia i wskazuje błędy w
Newtona na istotę ruchu; •
interpretacji związków
wyjaśnia pojęcie bezwładności między siłami i ruchem;
i masy;
13
Ruch z
uwzględnieniem
oporów
Analiza sił podczas jazdy
samochodem. Spadanie
ciał z uwzględnieniem
oporu powietrza. Ruch ciał
w wodzie. Podsumowanie
dynamiki.
• omawia ruch samochodu
oraz przedstawia graficznie siły
ciągu i oporów ruchu; •
opisuje ruch ciał w powietrzu i
wodzie z uwzględnieniem
oporów ruchu.
• wyjaśnia zmiany prędkości
skoczka spadochronowego
przed i po otwarciu
spadochronu; • stosuje II
zasadę dynamiki w celu
obliczenia przyspieszenia
ciała, uwzględniając opory
ruchu.
• wyjaśnia, dlaczego
• rozwiązuje zadania rawszystkie pojazdy osiągają
chunkowe i problemowe,
prędkości maksymalne; •
stosując II zasadę dynamiki z
oblicza prędkość makuwzględnieniem oporów ruchu.
symalną pojazdu na
podstawie zależności siły
oporu od prędkości pojazdu.
• dodaje dwa wektory o
kierunkach dowolnych; •
oblicza wartość przemieszczenia całkowitego lub
siły wypadkowej, gdy kierunki
wektorów składowych są
prostopadłe;
• określa kierunek wektora • stosuje zasadę dodawania
wypadkowego, obliczając kąt wektorów w zadaniach
między wybranym
problemowych i rachunkowych
kierunkiem a kierunkiem
z wykorzystaniem II zasady
wektora wypadkowego; •
dynamiki;
dodaje trzy wektory i więcej
metodą wielo-kąta;
4. Wektory
14. Dodawanie
wektorów
Przypomnienie wielkości • dodaje przemieszczenia i siły o
skalarnych i wektorowych. tych samych kierunkach,
Dodawanie przemieszczeń zwrotach zgodnych i
prostopadłych. Dodawanie przeciwnych;
dwóch sił o tym samym kierunku i o kierunkach
wzajemnie prostopadłych.
Wyznaczanie siły
wypadkowej metodą
graficzną.
• uzasadnia słuszność I zasady
dynamiki; • stosuje I zasadę
dynamiki w zadaniach problemowych;
15. Składowe
wektora
16. Ruch po
równi pochyłej
Rozkładanie wektora na • rozkłada siłę na składowe
składowe prostopadłe.
wzajemnie prostopadłe;
åwiczenia w rozkładaniu i
dodawaniu wektorów.
Rozkład sił dla ciała na
równi pochyłej bez
uwzględnienia tarcia i z
tarciem. Rozwiązywanie
zadań metodą rozkładania
sił.
• rozkłada siłę ciężkości na siły
składowe w przypadku ciała na
równi pochyłej; • zna zasadę
niezależności składowych
wektora;
• oblicza wartości sił
• stosuje metodę rozkładania sił
składowych; • stosuje metodę w zadaniach problemowych i
rozkładania sił w celu obliobliczeniowych;
czenia siły wypadkowej;
• wie, jakim ruchem porusza • stosuje metodę rozkładu sił na • stosuje metodę rozkładu sił • stosuje metodę rozkładania sił
się ciało na równi pochyłej; •
na równi pochyłej w celu
równi pochyłej w celu
w zadaniach problemowych i
przedstawia graficznie i
obliczenia przyspieszenia ciała obliczenia przyspieszenia
obliczeniowych związanych z
nazywa siły działające na ciało zsuwającego się bez tarcia;
ciała zsuwającego z
równią pochyłą;
na równi pochyłej;
uwzględnieniem tarcia;
17.
Rzut pionowy
18.
Rzut ukośny i Analiza toru i prędkości
• zna pojęcia rzutu ukośnego i • stosuje zasadę niezależności
ciała rzuconego ukośnie.
poziomy
poziomego; określa tor ciała w ruchów dla opisu rzutu
Rozkład na ruchy w
ukośnego i poziomego rzucie ukośnym i w rzucie
kierunku poziomym i
omawia zmiany składowych
poziomym.
pionowym. Analiza toru i
prędkości w rzucie ukośnym i
prędkości ciała rzuconego
poziomym.
poziomo. Podsumowanie
zagadnienia o wektorach.
19.
Sprawdzian
wiadomości
Rzut ciała pionowo w górę i • omawia i klasyfikuje ruch
w dół. Analiza jego ruchu
ciała rzuconego pionowo w
podczas wznoszenia się ciała górę i w dół;
i spadania. Zwroty wektorów
przemieszczenia, prędkości i
przyspieszenia podczas tych
ruchów.
• określa znaki prze• znając prędkość, określa czas• stosuje równania ruchu
mieszczenia, prędkości i
ruchu ciała rzuconego
jednostajnie przyspieszonego
przyspieszenia ciała rzuconego pionowo w górę i w dół;
dla rzutu pionowego;
w górę; • oblicza wysokość na
którą wzniesie się ciało
rzucone do góry;
• analizuje ruch ciała
• oblicza zasięg i czas trwania
rzuconego ukośnie w
ruchu ciała rzuconego
kierunku poziomym i
ukośnie i poziomo.
pionowym; • oblicza
składowe poziome i pionowe
prędkości ciała rzuconego
ukośnie.
5. Siły, momenty i ciśnienie
20.
21.
Różne skutki Analiza zachowania się ciał• nazywa i określa kierunki oraz
działania sił
pod działaniem różnych sił. zwroty następujących sił:
Ârodek ciężkości. Obrót
ciężaru, siły reakcji podłoża,
ciała pod działaniem
siły ciągu, tarcia, siły wyporu,
dwóch sił.
naprężenia;
• przedstawia graficznie siły
• przewiduje zachowanie się • analizuje zachowanie się ciała
działające na dane ciało; •
ciała pod działaniem dwóch w wyniku działania sił o
porównuje cechy sił; •
sił o tych samych kierunkach; różnych kierunkach;
wskazuje środek ciężkości dla
ciał o kształcie kuli,
prostopadłościanu, walca;
Ciśnienie
• wyjaśnia pojęcie ciśnienia; • • porównuje ciśnienia
• stosuje pojęcie ciśnienia w
oblicza wartość ciśnienia,
wywierane przez różne ciała. zadaniach problemowych i
znając wartość siły i
obliczeniowych.
powierzchnię.
Definicje ciśnienia i jego
• zna definicję ciśnienia i jego
jednostki. Jednostki pochodne jednostkę.
ciśnienia. Podsumowanie o siłach i momentach sił.
6. Praca, energia i moc
22.
Wykonywanie
pracy
Pojęcie pracy. Przykłady
pracy wykonanej i nie
wykonanej w sensie
fizycznym. Obliczanie
pracy. Związek wykonanej
pracy z energią ciała.
Definicja 1 dżula.
• spośród podanych przykładów
wskazuje te, w których w fizyce
została wykonana praca; •
oblicza pracę w przypadku,
gdy siła działa w kierunku
przesunięcia;
23.
Rodzaje
energii
Energia potencjalna
ciężkości. Energia kinetyczna. Uzasadnienie
wzorów na energię
potencjalną ciężkości i na
energię kinetyczną.
• podaje przykłady ciał
• oblicza energię potencjalną • uzasadnia wzory na energię • dostrzega związki między
posiadających energię
ciężkości i energię kinetyczną; potencjalną ciężkości i
wykonywaną pracą a
potencjalną ciężkości i energię
energię kinetyczną;
poszczególnymi rodzajami
kinetyczną; • zna symbole i
energii;
wzory na te rodzaje energii; •
zna jednostki energii;
Moc
Definicja mocy i jej
jednostki. Obliczanie mocy.
Bilans energetyczny człowieka. Podsumowanie o
pracy, mocy i energii.
• zna wzór definiujący moc; •
zna podstawową jednostkę
mocy i jej pochodne; • omawia
przemiany energii zachodzące w
organizmie człowieka.
24.
• określa warunki, które muszą
byç spełnione, aby została
wykonana praca; oblicza pracę
w przypadku, gdy kierunki siły
i przemieszczenia są różne; •
definiuje jednostkę 1 dżul;
• dostrzega związek między • analizuje przykłady
wykonaną pracą i zmianą
wykonywania pracy w polu
energii ciała; • określa znak grawitacyjnym Ziemi;
wykonanej pracy,
uwzględniając zwroty siły i
przemieszczenia;
• określa moc jako szybkość • porównuje moce urządzeń • rozwiązuje zadania z
wykonania pracy; • zna
wykonujących tę samą pracę zastosowaniem pracy i mocy.
definicję 1 wata; oblicza moc w różnym czasie i
na podstawie wykonanej pracy wykonujących różną pracę w
i czasu.
tym samym czasie.
7. Siły, pojazdy i bezpieczeństwo
25.
26
Siły w czasie
jazdy samochodem
Analiza sił występujących w
czasie ruszania z miejsca
samochodu, podczas
chodzenia i hamowania. III
zasada dynamiki. Moc
napędowa.
• wskazuje na tarcie jako
warunek występowania siły
napędowej; • zna treść III
zasady dynamiki; • opisuje
budowę wybranego rodzaju hamulca;
• określa kierunki i zwroty sił
podczas ruszania samochodu z
miejsca; • stosuje III zasadę
dynamiki w celu określania
kierunków, zwrotów i wartości
sił wzajemnego oddziaływania
ruszającego pojazdu i podłoża;
• opisuje budowę hamulców
bębnowych i tarczowych;
• analizuje siły w czasie
ruszania, podczas jazdy
samochodu i jego
hamowania; • wyjaśnia
nagrzewanie się hamulców; •
uzasadnia zalety stosowania
hamulców tarczowych; •
oblicza moc napędową
pojazdu;
• wyjaśnia działanie hamulców,
posługując się pojęciem
momentu sił; • uzasadnia
zależność mocy napędowej od
siły napędowej i prędkości
pojazdu;
Bezpieczeństwo ruchu
Elementy konstrukcyjne
zapewniające
bezpieczeństwo w
samochodzie. Droga
zatrzymania i droga
hamowania. Czynniki
wpływające na wielkość
dróg reakcji i hamowania.
Podsumowanie zagadnienia „Siły, pojazdy i
bezpieczeństwo" .
• wymienia elementy
konstrukcyjne samochodu
łagodzące skutki wypadków
drogowych; • omawia
przeznaczenie pasów
bezpieczeństwa, poduszki powietrznej; • omawia znaczenie
bieżnika opon w celu
zapewnienia bezpieczeństwa
jazdy.
• wyjaśnia znaczenie pojęć:
czas reakcji, droga
zatrzymania, droga reakcji,
droga hamowania; • wie, że
droga zatrzymania jest sumą
drogi reakcji i drogi hamowania.
• przedstawia jakościową
zależność między rzeźbą
bieżnika, warunkami
drogowymi i drogą
hamowania; • wyjaśnia
działanie takich elementów
konstrukcyjnych samochodu,
jak: strefa zgniotu, poduszka
powietrzna, pasy
bezpieczeństwa.
• określa czynniki, od których
zależy droga reakcji i droga
zatrzymania; • wykorzystuje
wiadomości z kinematyki i
dynamiki do badania miejsc
wypadków drogowych.
27
Sprawdzian
wiadomości
8. Odkształcenia ciał stałych
28
Rozciąganie
sprężyny
29.
Odkształcenia
materiałów
30.
Energia potencjalna
sprężystości
Właściwości sprężyny.
Zależność wydłużenia od
obciążenia. Prawo
Hooke~a. Wyznaczanie
współczynnika sprężystości
dla jednej sprężyny i układu
sprężyn.
Sposoby badania
sprężystości drutu.
Odkształcenie i naprężenie.
Zależność naprężenia od
odkształcenia. Moduł
Younga. Pomiar modułu
Younga.
• opisuje właściwości
sprężyn; • zna treść prawa
Ho-oke~a; • zna sposoby
łączenia dwóch jednakowych
sprężyn;
• wyjaśnia pojęcia obciążenia i wydłużenia; •
oblicza współczynnik
sprężystości sprężyny; •
sporządza wykres zależności
wydłużenia od obciążenia
dla badanej sprężyny;
• omawia sposób badania
• wyjaśnia znaczenie pojęć:
właściwości sprężystych drutu; odkształcenie, naprężenie,
• przedstawia kształt wykresu moduł Younga; • oblicza
zależności naprężenia od
odkształcenie (względne
odkształcenia, wskazując na
wydłużenie); • oblicza
nim zakres stosowalności
naprężenia i moduł Younga;
prawa Hooke~a;
Związek energii po• podaje przykłady ciał, które
tencjalnej z odkształcaniem gromadzą energię potencjalną
ciał. Obliczanie energii
sprężystości.
potencjalnej. Podsumowanie zagadnienia
„Odkształcenia ciał
stałych".
• zna wzór na energię
potencjalną sprężystości; •
oblicza energię potencjalną
sprężystości, znając
współczynnik sprężystości i
wydłużenie.
• analizuje wykres zależności • określa współczynnik
wydłużenia od obciążenia,
jednakowych sprężyn
wskazując na nim zakres
połączonych szeregowo i
stosowalności prawa Hooke~a; • równolegle;
porównuje współczynniki
sprężystości sprężyn na podstawie
zależności wydłużenia od
• posługuje się wzorami
• interpretuje moduł Younga jako
definiującymi odkształcenie,
współczynnik kierunkowy
naprężenie i moduł Younga w prostoliniowej części wykresu
zadaniach obliczeniowych; •
zależności naprężenia od
opisuje sposób wyznaczenia
odkształcenia;
modułu Younga;
• uzasadnia wzór na energię • rozwiązuje zadania
potencjalną sprężystości; •
problemowe i rachunkowe
interpretuje energię potencjalną związane z energią potencjalną
jako pole figury zawartej pod
sprężystości.
wykresem zależności siły od
wydłużenia sprężyny.
9. Więcej o energii
31. Zmiana
energii poprzez wykonywanie
pracy
32. Zasada za-
chowania
energii
Wykorzystanie energii
przez człowieka.
Przemiany energii kinetycznej i potencjalnej.
Zwiększanie energii
kosztem wykonywanej
pracy. Wykonywanie pracy
przy wciąganiu ciała po
równi pochyłej.
•podaje przykłady
wykorzystywania energii przez
człowieka; •ozpoznaje
poszczególne rodzaje energii;
•zna wzory określające
energię kinetyczną i zmianę
energii potencjalnej;• podaje
przykłady przemian energii
potencjalnej i kinetycznej;
• oblicza energię kinetyczną i • analizuje przemiany
zmianę energii potencjalnej;
energii potencjalnej
•analizuje przemiany energii
i kinetycznej
na wybranym przykładzie
z uwzględnieniem
silnika,np.: silnika parowego; oporów ruchu; oblicza
•analizuje przemiany energii zmianę energii jako
potencjalnej i kinetycznej;
pracę wykonaną nad
• wie, że energia kinetyczna ciałem;
jest wielkością skalarną;
• oblicza pracę sił ciągu,
tarcia, ciężaru i reakcji
podłoża wykonaną
przy wciąganiu ciała
po równi pochyłej;
Sprawność silników
i urządzeń przetwarzających energię.
Zasada zachowania
energii. Podsumowanie wiadomości
o energii.
• omawia przemiany
energii dla silnika samochodu;
• zna zasadę zachowania energii.
• stosuje zasadę zachowania energii przy
omawianiu przemian
energii;
• interpretuje współczynnik sprawności urządzeń.
• stosuje zasadę zachowania energii w analizie zjawisk, w zadaniach problemowych
i rachunkowych.
• analizuje sprawność
urządzeń wykorzystujących przemiany
energii;
• określa sprawność
urządzeń.
10. Zderzenia i odrzut
33. Pęd ciała
Przykłady zderzeń.
Pęd ciała. Zasada
zachowania pędu.
• wymienia przykłady
zderzeń;
• opisuje zderzenia kul
i wózków;
• definiuje pęd ciała;
• oblicza pęd ciała;
• posługuje się pojęciem
układu ciał;• zna zasadę
zachowania pędu;
• oblicza pęd układu
ciał;
• analizuje zmiany pędu
w układzie zderzających się ciał;
• stosuje zasadę zachowania pędu w zadaniach ze zderzeniami;
34
35.
Zderzenia sprężyste i
• wymienia przykłady zderzeń • wyjaśnia pojęcia zderzeń
• stosuje zasadę zachowania
niesprężyste. Zasada
sprężystych i niesprężystych;
sprężystych i niesprężystych; pędu do zderzeń
zachowania pędu i energii
niesprężystych dwóch ciał;
w zderzeniach ciał.
Pęd ciała w
Konsekwencje zasady
• omawia zjawisko sztucznych • korzysta z zasady za• analizuje ilościowo zasadę
warunkach
zachowania pędu przy
ogni, wykorzystując zasadę za- chowania pędu przy opisie
zachowania pędu dla układu
makro-poruszaniu się w
zachowania się obiektów w
chowania pędu;
ciał: spadający kamień skopowych i
przestrzeni kosmicznej.
przestrzeni kosmicznej;
Ziemia;
mikroskopowych Zasada zachowania pędu
w badaniach cząstek
elementarnych. Związek
zasady zachowania pędu
ze sztucznymi ogniami.
Zderzenia ciał.
• stosuje zasadę zachowania
pędu i energii do zderzeń
sprężystych;
• omawia wykorzystanie zasady
zachowania pędu w badaniach
cząstek elementarnych;
11. Ruch po okręgu
36. Ruch po
okręgu
37. Siła i przy-
Opis ruchu po okręgu.
Przemieszczenie kątowe
wyrażane w stopniach i
radia-nach. Związek między kątem, długością łuku
i promieniem okręgu.
Szybkość i prędkość w
ruchu po okręgu. Okres,
prędkość kątowa i
częstotliwość.
Konieczność istnienia siły
spieszenie w
dośrodkowej w ruchu po
ruchu po okręgu okręgu na przykładzie
różnych oddziaływań. Siła
do-środkowa przyczyną
zmian kierunku prędkości.
Związek między siłą
dośrodkową, masą i
prędkością. Przyspieszenie
do-środkowe. I prędkość
kosmiczna. Analiza
38. Sprawdzian
wiadomości
• wymienia przykłady ruchów
po okręgu; • opisuje ruch
wskazówki zegara; • zna i
stosuje pojęcia: okres i
częstotliwość; • określa okres:
dla wskazówek zegara, dla
Ziemi i Księżyca w ruchu
obiegowym i obrotowym;
• stosuje pojęcie przemieszczenia kątowego; •
stosuje miarę kąta wyrażanego w radianach; •
wyjaśnia znaczenie pojęć:
okres i częstotliwość; •
definiuje prędkość kątową; •
stosuje związek między
okresem i częstotliwością;
• definiuje pojęcie radia-na; •
zamienia stopnie na ra-diany i
odwrotnie; • analizuje związek
między miarą kąta, długością
łuku i promienia; • posługuje
się związkiem między prędkością kątową i okresem oraz
prędkością kątową i
częstotliwością;
• wyjaśnia różnice między
prędkością i szybkością w
ruchu po okręgu; • uzasadnia
związek między szybkością i
prędkością kątową; • porównuje
prędkości liniowe punktów o tej
samej prędkości kątowej i
różnym promieniu;
• w wybranych przykładach
ruchów po okręgu (np.:
obracanie się ciała uwiązanego
na nici, ruchu Ziemi dookoła
Słońca) wskazuje siły
spełniające rolę siły
dośrodkowej; • wskazuje
wielkości, od których zależy
siła do-środkowa.
• uzasadnia konieczność
istnienia siły dośrodkowej
jako przyczyny zmiany
kierunku prędkości; • oblicza
siłę dośrodkową i
przyspieszenie dośrodkowe.
• interpretuje zależności siły od• analizuje graficznie wektory sił
szybkości, masy i promienia; • w ruchu po okręgu (np.: dla
dostrzega związek między siłą samochodu na nachylonym
dośrodkową i przyspieszeniem zakręcie, dla skręcającego
dośrodkowym jako II zasadę
samolotu).
dynamiki.