Opinia o programie nauczania wiedzy o społeczeństwie „Dziś i jutro
Transkrypt
Opinia o programie nauczania wiedzy o społeczeństwie „Dziś i jutro
Gdańsk, 22.05.2009 r. mgr Robert Tocha nauczyciel mianowany historii i wiedzy o społeczeństwie w Gimnazjum nr 23 w Gdańsku Opinia o programie nauczania wiedzy o społeczeństwie „Dziś i jutro” autorstwa Teresy Kowalewskiej Teresa Kowalewska opracowała autorski program nauczania dla przedmiotu „wiedza o społeczeństwie”, który jest przewidziany do realizacji na III poziomie edukacyjnym. Powstał on w oparciu o określone przez reformujący się aktualnie system oświaty w Polsce założenia programowe, zawarte w „Podstawie programowej wychowania przedszkolnego oraz kształcenia ogólnego w poszczególnych typach szkół” (Dz. U. nr 4, poz. 17, z dnia 15 stycznia 2009 r.). Spełnia także wymogi MEN w sprawie dopuszczenia do użytku szkolnego programów nauczania (Dz. U. nr 4, poz. 18, z dnia 15 stycznia 2009 r.). Stworzony przez panią Teresę Kowalewską program jest niezwykle trafną odpowiedzią na zapotrzebowanie na dobry program do nauczania wiedzy o społeczeństwie. W szybko zmieniającym się świecie, w którym nieustannemu przewartościowaniu ulega każdy aspekt naszego życia, potrzebne są jasno określone zachowania, wartości i postawy niepodlegająca zmianie. Ważny jest także sposób, w jaki należy je młodemu człowiekowi wpajać, tak, aby zostały przez niego potraktowane jako uniwersalne i ponadczasowe. Dla współczesnego nauczyciela wiedzy o społeczeństwie są to wyzwania, z którymi, pozbawiony odpowiedniego wsparcia, może sobie nie poradzić. Uważam, że zaproponowany przez panią Teresę Kowalewską program nauczania jest właśnie taką formą wsparcia. Autorka postawiła sobie bowiem za cel przeprowadzić ucznia, a wraz z nim nauczyciela, przez meandry współczesnego życia społecznego, politycznego i gospodarczego Polski i świata, dając do ręki narzędzia pozwalające podczas tej wędrówki 1 zdobyć wiedzę i umiejętności niezbędne dla prawidłowego funkcjonowania obywatela w społeczeństwie. Postawione w programie cele jasno określają, jak ta droga i jej końcowy efekt powinny wyglądać: uczeń jako aktywny uczestnik życia polityczno-gospodarczego swojego państwa, świadomy swoich praw i obowiązków obywatel, człowiek dokonujący właściwych i przemyślanych wyborów i wreszcie osoba zdająca sobie sprawę z istniejących we współczesnym świecie zagrożeń oraz potrafiąca ich skutecznie unikać, a nawet z nimi walczyć. Droga do osiągnięcia tych celów wiedzie przez omawianie na zajęciach różnorodnych zagadnień, odpowiednio dobranych pod względem merytorycznym. Zostały one szczegółowo i jasno opisane, zarówno w aspekcie treści nauczania, jak i planowanych osiągnięć. Wybierając tę drogę, nauczyciel, który podejmuje się dzieła kształtowania nowego pokolenia, zyskuje wiedzę potrzebną do osiągnięcia tego nadrzędnego celu. Bardzo dokładne określenie celów edukacyjnych i wychowawczych w ciągu całego cyklu nauczania wiedzy o społeczeństwie w gimnazjum, a także rozpisanie ich na poszczególne działy, realizowane w dwuletnim cyklu nauczania, pozwalają nauczycielowi odpowiednio zaplanować proces edukacyjny. Jest to o tyle ważne, że wiedzy o społeczeństwie nie można nauczać „na bieżąco” – potrzebna jest ściśle określona wizja, do której nauczyciel powinien konsekwentnie zmierzać. Mimo faktu, iż na nauczanie wiedzy o społeczeństwie w III etapie edukacyjnym przeznaczono jedynie dwie godziny lekcyjne, a ilość zawartych w podstawie programowej treści uległa tylko nieznacznym zmianom, autorce udało się stworzyć program, w którym materiał nauczania nie jest przeładowany i nie zmusza nauczyciela do bezustannego wyścigu z czasem. Skupia się on na najistotniejszych zagadnieniach, dając nawet możliwość wzbogacenia go o dodatkowe zadania, będące uzupełnieniem dla obowiązkowych treści. Propozycje wycieczek edukacyjnych czy tematów realizowanych za pomocą różnorodnych metod aktywizujących pozwalają zróżnicować i uatrakcyjnić sposób przekazywania wiedzy. Uświadamiają też uczniom, że wiedza o społeczeństwie nie jest przedmiotem oderwanym od rzeczywistości. Wręcz przeciwnie, pozwala zdobyć wiadomości i umiejętności potrzebne z punktu widzenia dorosłego człowieka, a korzyści wynikające z aktywnego uczestnictwa w takich lekcjach stanowić będą trwały fundament ich kształtującej się osobowości. Ogromnym ułatwieniem są przedstawione w programie procedury osiągania celów edukacyjnych i wychowawczych, świadczące o dużym doświadczeniu dydaktycznym autorki. Zaproponowane formy pracy z uczniem, szczególnie metody aktywizujące, a także przykłady ich zastosowania w odniesieniu do konkretnych jednostek lekcyjnych pozwalają zaangażować 2 w proces uczenia się każdą osobę, bez względu na poziom jej rozwoju intelektualnego i emocjonalnego. Ponadto zachęcają ucznia do współtworzenia lekcji oraz uczą odpowiedzialności za osiągane rezultaty. Kształcą również umiejętności kluczowe, ważne z punktu widzenia spełnienia przez ucznia standardów egzaminacyjnych. Przedstawione w programie zakładane osiągnięcia uczniów oraz propozycje metod ich sprawdzania pozwalają nauczycielowi i uczniowi na bieżąco śledzić przebieg procesu nauczania i uczenia się. Stanowią także precyzyjnie sformułowaną podstawę do określenia wymagań edukacyjnych z „wiedzy o społeczeństwie”, zawartych w przedmiotowym systemie oceniania z tego przedmiotu, opracowywanym przez nauczyciela na potrzeby uczniów i ich rodziców. Bieżąca i uważna obserwacja osiąganych przez ucznia wyników daje możliwość natychmiastowego reagowania na pojawiające się problemy edukacyjne i opracowania strategii zmierzającej do ich wyeliminowania. Podsumowując, stwierdzam, że program „Dziś i jutro” Teresy Kowalewskiej został przygotowany w zgodzie z obowiązującymi przepisami, a jego zawartość jest adekwatna do stawianych szkole i nauczycielowi wymagań, związanych z przekazywaniem wiedzy i umiejętności w zakresie przedmiotu „wiedza o społeczeństwie”. Wszystkie elementy tego programu cechują się wewnętrzną przejrzystością i spoistością, świadczącą o tym, że autorka doskonale zna warsztat pracy nauczyciela wos-u, związane z tą pracą trudności i problemy oraz wie, jakie zaproponować rozwiązania, aby je przezwyciężyć. mgr Robert Tocha 3