W NASZEJ PARAFII48 - Parafia Najświętszego Serca Pana

W NASZEJ PARAFII…
pw. Najświętszego Serca Pana Jezusa w Radymnie
Nr 48 – 30 października 2016r. – XXXI Niedziela Zwykła
1 listopada 2016r. – Uroczystość Wszystkich Świętych

Ewangelia na niedzielę (Łk 19, 1-10)
Jezus wszedł do Jerycha i przechodził przez miasto. A pewien człowiek, imieniem Zacheusz,
który był zwierzchnikiem celników i był bardzo bogaty, chciał koniecznie zobaczyć Jezusa, któż to
jest, ale sam nie mógł z powodu tłumu, gdyż był niskiego wzrostu. Pobiegł więc naprzód i wspiął
się na sykomorę, aby móc Go ujrzeć, tamtędy bowiem miał przechodzić.
Gdy Jezus przyszedł na to miejsce, spojrzał w górę i rzekł do niego: «Zacheuszu, zejdź prędko,
albowiem dziś muszę się zatrzymać w twoim domu». Zszedł więc z pośpiechem i przyjął Go
rozradowany. A wszyscy, widząc to, szemrali: «Do grzesznika poszedł w gościnę».
Lecz Zacheusz stanął i rzekł do Pana: «Panie, oto połowę mego majątku daję ubogim, a jeśli
kogoś w czymś skrzywdziłem, zwracam poczwórnie».
Na to Jezus rzekł do niego: «Dziś zbawienie stało się udziałem tego domu, gdyż i on jest
synem Abrahama. Albowiem Syn Człowieczy przyszedł odszukać i zbawić to, co zginęło».
Wspomnienie dnia konsekracji kościoła
„Mój dom będzie domem modlitwy” Łk 19,46
Są takie ważne wydarzenia związane z każdą świątynia, to dzień oddania jej na własność Bogu (dedykacja)
i dzień jej patrona (odpust). Od momentu dedykacji świątynia nie może służyć do innych celów, jak tylko
do kultu Bożego. To dom, mieszkanie samego Boga. W niej każdego dnia Bóg przychodzi w gościnę
do grzesznika (por. Łk 19,7). W niej Bóg zstępuje z nieba, by odszukać i zbawić to, co zginęło (por Łk 19,10).
Podczas uroczystej Mszy św. sprawowanej 3 kwietnia
2016 r., w niedzielę Miłosierdzia Bożego, pod
przewodnictwem Ks. Arcybiskupa Józefa Michalika
i kilkudziesięciu Księży, ówczesny Metropolita Przemyski
dokonał konsekracji naszego kościoła. Konsekracja jest
znakiem, który potwierdza wobec wszystkich i na zawsze,
że jest to miejsce wybrane w sposób szczególny przez Pana
Boga. W akcie poświęcenia wody, ścian kościoła, ołtarza
i wiernych nawiązuje się do chrztu, który czyni z nas
świątynię Ducha Świętego. W homilii Arcybiskup
podkreślił, że wybudowany w Radymnie kościół jest
piękny. „Wyrósł z wiary, najpierw Księdza Proboszcza,
który wybudował już kolejny kościół po Iskrzyni
i Tuczempach. Kiedy była potrzeba, nie wymawiał się.
Nie wszyscy może wierzyli w potrzebę i możliwość
wybudowania tak pięknego kościoła. Ksiądz Prałat Czesław uwierzył ludziom i że łaska Boża będzie
mu pomagać. Stworzył nowy ośrodek duszpasterski, co nie było łatwe. Pomagało mu wielu ludzi.
Przede wszystkim parafianie. Wy dodawaliście mu odwagi i siły. Rosła rodzina parafialna”. Po Liturgii
Słowa miało miejsce namaszczenie olejem ołtarza i ścian kościoła. Ołtarz namaszcza się, aby służył
do sprawowania Najświętszej Ofiary. Ściany, bo ma być tylko Bogu oddany i Jemu służyć jako Jego dom.
Następnie okadzone zostały ołtarz i ściany kościoła, a także wierni. Po czym uroczyście oświetlono
ołtarz i kościół (miejsca namaszczenia ścian) oraz zapalono wszystkie inne świece. Płonąca świeca
oznacza Jezusa Chrystusa - Światłość świata.
(z opracowania p. Zdzisława Wójcika)
Niech dzisiejszy dzień będzie dla każdego okazją do wdzięczności samemu Bogu za naszą
świątynię. To także okazja do wdzięczności tym, którzy troszczą się o jej piękno.
-We Wszystkich Świętychkocham Was moi świeci
dnia codziennego
ci od porannego pacierza
i smakowitej zupy
ci od uśmiechu dla innych
i skrywanych łez bólu
tak nie święci na pokaz
że aż święci na wieczność

Uroczystość Wszystkich Świętych
Uroczystość Wszystkich Świętych - jak każda uroczystość w Kościele - ma charakter bardzo
radosny. Wspominamy bowiem dzisiaj wszystkich tych, którzy żyli przed nami i wypełniając w swoim
życiu Bożą wolę, osiągnęli wieczne szczęście przebywania z Bogiem w niebie. Kościół wspomina nie tylko
oficjalnie uznanych świętych, czyli tych beatyfikowanych i kanonizowanych, ale także wszystkich
wiernych zmarłych, którzy już osiągnęli zbawienie i przebywają w niebie. Widzi w nich swoich
orędowników u Boga i przykłady do naśladowania. Wstawiennictwa Wszystkich Świętych wzywa się
w szczególnie ważnych wydarzeniach życia Kościoła. Śpiewa się wówczas Litanię do Wszystkich Świętych,
która należy do najstarszych litanijnych modlitw Kościoła i jako jedyna występuje w księgach liturgicznych
(w liturgii Wigilii Paschalnej; ponadto także w obrzędzie poświęcenia kościoła i ołtarza oraz w obrzędzie
święceń).
W pierwszych wiekach chrześcijaństwa w Kościele nie wspominano żadnych świętych.
Najwcześniej zaczęto oddawać cześć Matce Bożej. Potem kultem otoczono męczenników, nawiedzając ich
groby w dniu narodzin dla nieba, czyli w rocznicę śmierci. W IV wieku na Wschodzie obchodzono jednego
dnia wspomnienie wszystkich męczenników. Z czasem zaczęto pamiętać o świątobliwych wyznawcach:
papieżach, mnichach i dziewicach. Większego znaczenia uroczystość Wszystkich Świętych nabrała za
czasów papieża Bonifacego IV (+ 615), który zamienił pogańską świątynię, Panteon, na kościół
Najświętszej Maryi Panny i Wszystkich Męczenników. Uroczystego poświęcenia świątyni wraz ze
złożeniem relikwii męczenników dokonano 13 maja 610 roku. Rocznicę poświęcenia obchodzono co roku
z licznym udziałem wiernych, a sam papież brał udział we mszy św. stacyjnej. Już ok. 800 r. wspomnienie
Wszystkich Świętych obchodzone było w Irlandii i Bawarii, ale 1 listopada. Za papieża Grzegorza IV (828844) cesarz Ludwik rozciągnął święto na całe swoje państwo. W 935 r. Jan XI rozszerzył je na cały Kościół.
W ten sposób lokalne święto Rzymu i niektórych Kościołów stało się świętem Kościoła powszechnego.

Powołani do świętości – święci wśród nas
Kilka lat temu jeden ze znajomych, życzył mi „Wesołych Wszystkich Świętych”. Niechcący pobudził
mnie do głębszego przeżywania tej uroczystości. Nie jako „święto zmarłych”, ale właśnie „Wszystkich
Świętych”. Dzień radości i chwały tych, którzy osiągnęli już zbawienie. W wielu momentach życia miałem
swoich ulubionych świętych, swego rodzaju towarzyszy i przewodników, którzy prowadzili mnie ku Bogu
swoim przykładem, ale „Wszystkich Świętych” to była jakaś abstrakcja. Wtedy uświadomiłem sobie,
że każdy z nas ochrzczonych jest powołany do świętości. Świętość, to stan naturalny każdego
chrześcijanina. To coś, co jest, a przynajmniej powinno być moim największym szczęściem i pragnieniem.
Uroczystość Wszystkich Świętych to potencjalnie święto każdego z nas.
I jeszcze nauka, która wypływa z wtorkowej uroczystości. Wiele grobów, które będziemy
w najbliższych dniach odwiedzać, kryje w sobie doczesne szczątki świętych. Pewnie znakomita większość
z nich nie będzie nigdy beatyfikowana czy kanonizowana, ale to nie zmienia faktu, że są w niebie. To mogą
być nasi rodzice, bywa, że dzieci lub rodzeństwo, znajomi, przyjaciele. Umarli, a dziś dzięki ich
orędownictwu doświadczamy szczególnych łask. Czasami Bóg daje w ten sposób znak, że ta czy inna osoba
jest już w niebie. Nie bójmy się wierzyć w świętość tych osób, bo Uroczystość Wszystkich Świętych
pokazuje, że jest to wiara naszego Kościoła. (D.E.)

Święci o modlitwie za zmarłych
Powinniśmy pomagać duszom czyśćcowym, gdyż domaga się tego miłość, a niesienie pomocy stanowi
heroiczny akt chrześcijańskiej miłości. (…) Dlatego jeżeli wspomaganie ubogich, podnoszenie upadłych,
dodawanie sił słabym i małodusznym jest przejawem miłości, to takimże przejawem miłości jest i niesienie
pomocy i przynoszenie ulgi strapionym i cierpiącym duszom czyścowym! (…) Święty Sobór Trydencki
zwraca nam uwagę, że duszom w czyśćcu możemy pomagać szczególnie przez Najświętszą Ofiarę. (…)
Wspomnijmy, najmilsi, że w owym więzieniu są i nasi krewni. (…) Uwalniając biedne dusze z czyśćca,
będziemy mieć w nich tyleż obrońców w niebie, którzy będą prosić o naszą szczęśliwość i o nasze wieczne
zbawienie.
Św. Wincenty Palotti
Dusze czyścowe dla siebie nic zrobić nie mogą, lecz mogą wiele dla swych dobroczyńców.
Św. Jan Maria Vianney
Nieśmy im pomoc i pamiętajmy o nich. Jeśli synowie Hioba zostali oczyszczeni przez ofiarę ich ojca,
dlaczego mielibyśmy wątpić, że nasze ofiary za zmarłych przynoszą im jakąś pociechę? Nie wahajmy się
nieść pomocy tym, którzy odeszli i ofiarujmy za nich nasze modlitwy.
Św. Jan Chryzostom
Ujrzałam Anioła Stróża, który mi kazał pójść za sobą. W jednej chwili znalazłam się w miejscu mglistym,
napełnionym ogniem, a w nim całe mnóstwo dusz cierpiących. Te dusze modlą się bardzo gorąco, ale bez
skutku dla siebie, my tylko możemy im przyjść z pomocą. Płomienie, które paliły je, nie dotykały się mnie.
Mój Anioł Stróż nie odstępował mnie ani na chwilę. I zapytałam się tych dusz, jakie ich jest największe
cierpienie? I odpowiedziały mi jednozgodnie, że największe dla nich cierpienie to jest tęsknota za Bogiem.
(…) Wyszliśmy za drzwi tego więzienia cierpiącego. - [Usłyszałam głos wewnętrzny], który powiedział:
Miłosierdzie Moje nie chce tego, ale sprawiedliwość każe. (…) W twojej mocy jest im przynieść ulgę. Bierz
ze skarbca Mojego Kościoła wszystkie odpusty i ofiaruj za nie... O, gdybyś znała ich mękę, ustawicznie byś
ofiarowała za nie jałmużnę ducha i spłacała ich długi Mojej sprawiedliwości.
Św. Siostra Faustyna Kowalska
Módlcie się, módlcie się, módlcie się. Musimy opróżnić czyściec. Wszystkie dusze muszą być uwolnione.
Św. Ojciec Pio

„Miłość nigdy nie ustaje” – nasza więź z Tymi, którzy odeszli
Większość ludzi ma dzisiaj dziwne odczucie, że czas się skurczył. Wydaje się to niemożliwe,
bo przecież godzina nadal trwa 60 minut, a doba składa się z 24 godzin. Jednak chociaż żyjemy coraz
szybciej, ciągle brakuje nam czasu. Tyle rzeczy trzeba zrobić, tyle spraw załatwić. Nasza biedna głowa
przyjmuje setki informacji, a większość z nich budzi lęk, zdenerwowanie i niepokój. Każdego dnia mijamy
wielu podobnie zabieganych ludzi. Każdy ma swoje sprawy, nie mamy czasu nawet spokojnie
porozmawiać, a odwiedziny przyjaciół i krewnych często odkładamy na jakiś „luźniejszy” termin, który
zwykle nie nadchodzi. Ten pędzący świat, w którym jesteśmy zanurzeni, pochłania całą naszą uwagę. Nie
pytamy o sens i cel naszej krzątaniny. Nie myślimy o śmierci, a to, co nas czeka za jej progiem wydaje się
odległe i nierzeczywiste w zestawieniu z krzykliwą i zaborczą teraźniejszością. Sytuacja zmienia się, gdy
odchodzi ktoś bliski, gdy dowiadujemy się o katastrofach i nagłych wypadkach, gdy słyszymy o kontaktach
ze zmarłymi, gdy odwiedzamy groby krewnych i przyjaciół. Wtedy pojawiają się pytania o los tych, którzy
odeszli.
Dlaczego powinniśmy wspierać bliskich i dalekich zmarłych?
Troska o zmarłych, zarówno tych bliskich, jak i dalekich, często
kompletnie nam nieznanych należy do najpiękniejszych postaw
chrześcijańskich. Błogosławiony ojciec Stanisław Papczyński, założyciel
Zgromadzenia Księży Marianów, któremu zlecił modlitwę za zmarłych
w swoim dziele „Mistyczna Świątynia Boża” zapisał piękne słowa:
„Wreszcie najwyższym przejawem miłości jest wstawianie się do Boga
o uwolnienie dusz znajdujących się w płomieniach czyścowych albo
wspieranie ich pobożnymi jałmużnami, lub niesienie im pomocy
różnymi innymi sposobami. Po prostu, bezbożnym i bez serca jest ten,
kto nie wzrusza się ich mękami i nie niesie pomocy cierpiącym, choć
może to uczynić. Juda Machabeusz, zarówno dzielny, jak i cnotliwy
wódz, „zebrawszy dwanaście tysięcy drachm srebra, posłał do
Jeruzalem, aby złożono za grzechy umarłych ofiarę, dobrze i pobożnie o
zmartwychwstaniu myśląc” (2 Mch 12,43). Uczynił to ten, który był
zajęty ciągłymi wojnami, jakie zazwyczaj wygaszają pobożność; a czyż
mógł on wiedzieć, że Synagoga nie miała takiej władzy, jaką ma nasza święta Matka – Kościół
w przydzielaniu wiernym zmarłym zasług Chrystusa? Czyż nie powinniśmy podobnie czynić my, którzy
i wiele możemy uzyskać u Jezusa, i mamy tak częste zachęty do podjęcia dzieła niesienia pomocy duszom
wiernych, poddanym czasowej męce?
Ojciec Papczyński przywołuje także powody, dla których powinniśmy wspierać zmarłych. Oni tego
bardzo potrzebują! Proszą o to! Kościół uczy, że dla nich czas „zasługiwania” na niebo przeminął wraz
z ziemskim życiem, sami nie mogą już ulżyć swojej doli, ale my możemy nieść im pomoc. Oczyszczające
płomienie czyśćca, chociaż są ogniem miłosiernej miłości, pozostają ogniem palącym. Niektórzy święci
i wizjonerzy twierdzili, że jest to cierpienie przewyższające wszystko, czego możemy doświadczyć na
ziemi. Ojciec Stanisław Papczyński po jednej z wizji czyśćca, której udzielił mu Bóg, wstrząśnięty tym, co
zobaczył powiedział do pierwszych Marianów: „Bracia, błagam Was, módlcie się za zmarłych, bo nieznośne
cierpią męki”, po czym zamknął się na kilka dni w zakonnej celi i bez jedzenia i picia modlił się za dusze
w czyśćcu cierpiące. Ludzie już w momencie odchodzenia z tego świata odczuwają bardzo mocno
i wyraźnie potrzebę tej modlitwy. Wszyscy pamiętamy gorącą prośbę Ojca Świętego Jana Pawła II
o modlitwę i Msze Święte wyrażoną słowami w ostatnich dniach życia i zapisaną w jego testamencie.
Modlitwa za zmarłych to przejaw czystego, bezinteresownego miłosierdzia. Nie otrzymamy za to
podwyżki, ludzie nie będą nas podziwiać, nie usłyszymy za życia słowa „dziękuję”. Jest ona darem
szczególnie wielkodusznym, zwłaszcza wtedy, gdy modlimy się za osoby bliżej nam nieznane; za tych,
których groby są zapomniane; którzy umierali nagle, niegotowi na śmierć; którzy odeszli samotni,
o których pamięta jedynie Kościół, polecając ich Bogu w każdej Mszy Świętej.
Wspierając zmarłych, jesteśmy pomocnikami Chrystusa w dziele zbawienia świata. Można to
porównać do trudu tych, którzy odsuwali kamień zakrywający grób Łazarza wtedy, gdy stanął przed nim
Zbawiciel i zapłakał. Usunęli „brzemię”, które oddzielało zmarłego od współczującej miłości Pana, niosącej
uzdrowienie i życie (J 11, 38-44).
Pomoc duszom w czyśćcu cierpiącym przynosi wiele pożytku również tym, którzy ją wyświadczają.
Ojciec Stanisław Papczyński we wspomnianym już dziele stwierdza, że „będziemy mieli w niebie tylu
patronów i pomocników, ilu tam dzięki naszemu staraniu przeprowadzimy z pieca czyśćcowego”. Możemy
więc zyskać przyjaciół po tamtej stronie, którzy odwdzięczą się nam już teraz, a kiedyś wesprą i przyjmą
na progu domu Ojca. Pamięć o zmarłych pomaga nam nie zatracić pełnej, otwartej na wieczność
perspektywy ludzkiego życia. Ostatecznie „tamten” odległy świat za zasłoną śmierci jest bardziej
rzeczywisty niż „teraźniejszość”, która pochłania całą naszą uwagę. Żyjąc z taką perspektywą, łatwiej nam
uciec od pazernej żarłoczności świata rzeczy. Możemy także jaśniej widzieć i pełniej rozumieć wagę
naszych czynów i decyzji.

Jak możemy wspierać zmarłych?
Pomoc zmarłym najczęściej kojarzy nam się z modlitwą, tymczasem możemy im pomagać na wiele
różnych sposobów. W czasie objawień w Kibeho Matka Boża prosiła Nathalie (jedną z „widzących”)
o modlitwę za dusze w czyśćcu. Dziewczyna się buntowała, tłumacząc, że ma już wystarczająco dużo
intencji do modlitwy za żywych i byłoby lepiej, żeby ci żyjący się nawrócili, wtedy nie byłoby potrzeby
modlić się za zmarłych. Matka Boża odpowiedziała, że dusze, które cierpią w czyśćcu także potrzebują jej
modlitwy, postu i umartwień, i że czekają na jej pomoc. Oprócz praktyk wskazanych Nathalie przez Maryję
tradycyjnie z pomocą dla zmarłych łączona jest także jałmużna, dobre uczynki oraz cierpliwe znoszenie
utrapień życia. Najskuteczniejsze jest łączenie modlitwy z innymi sposobami wspierania przebywających
w czyśćcu. Spróbujmy zebrać razem te wszystkie środki pomocy:
MSZA ŚWIĘTA. Kościół poleca Bogu wszystkich zmarłych w każdej bez wyjątku Mszy Świętej. Z naszej
strony największą pomocą dla przebywających w czyśćcu jest prośba o sprawowanie za nich Eucharystii.
Uczestnictwo w niej i przyjęcie Komunii Świętej w intencji polecanych Bogu osób jest darem
przewyższającym wszystkie inne modlitwy. W czasie Mszy Świętej sam Chrystus modli się ze swym
Kościołem i składa Ojcu ofiarę ze swego życia. Istnieje tradycja sprawowania Eucharystii w intencji zmarłej
osoby w siódmy i trzydziesty dzień po śmierci, a także w rocznicę narodzin i zejścia z tego świata. Wyrazem
wielkiej troski i miłości wobec zmarłych są tak zwane Msze Święte gregoriańskie. Praktykę tę rozpoczął
już w V wieku papież Grzegorz I Wielki. Termin ten oznacza odprawienie trzydziestu Mszy Świętych przez
kolejne dni bez przerwy, za jedną osobę zmarłą. Msze Święte gregoriańskie od wieków uznawane są za
wyjątkowo skuteczną formę modlitwy.
OFICJUM ZA ZMARŁYCH. Modlitwa brewiarzowa w intencji zmarłych także ma szczególne znaczenie,
gdyż podobnie jak Msza Święta jest działaniem całego Kościoła w jedności z Chrystusem. Szczególnie
piękną formą tej modlitwy są śpiewane nieszpory za zmarłych celebrowane w niektórych kościołach
zwłaszcza od 1 do 8 listopada. Często ta forma modlitwy jest łączona z wypominkami.
WYPOMINKI. Ta praktyka wywodzi się najprawdopodobniej ze średniowiecza, ze środowisk zakonnych.
Kiedy umierał któryś z braci, starano się zapewnić mu jak najwięcej modlitwy. Imiona zmarłych spisywano
na zwoju pergaminu, a jeden z zakonników odbywał długą drogę do innych klasztorów, aby polecić
zmarłych modlitwie poszczególnych wspólnot. Każdy klasztor dopisywał swoich zmarłych i w ten sposób
wiele wspólnot równocześnie modliło się za braci, którzy odeszli z tego świata. Wypominki praktykuje się
najczęściej w listopadzie. To piękny zwyczaj, gdyż poszerza serce, otwierając naszą modlitwę także na
osoby, których nie znaliśmy osobiście. Dzieje się tak oczywiście wtedy, gdy uczestniczymy w nabożeństwie
z wypominkami, nie ograniczając się jedynie do zapisania „swoich” zmarłych.
MODLITWY I NABOŻEŃSTWA ZA ZMARŁYCH. Wszelkie modlitwy zanoszone za zmarłych niosą im
pomoc. Może być to tradycyjny „Wieczny odpoczynek…”, może być „Ojcze nasz” lub „Zdrowaś Maryjo”,
a także inne antyfony maryjne. Bardzo cenną modlitwą w ich intencji mogą być tradycyjne nabożeństwa
takie, jak Różaniec, Droga Krzyżowa, Koronka do Miłosierdzia Bożego, ich wartość i skuteczność podnosi
możliwość uzyskania odpustu, który jest z nimi powiązany.
ODPUSTY ZA ZMARŁYCH. Zgodnie z oficjalną definicją Kościoła „Odpust jest to darowanie przed Bogiem
kary doczesnej za grzechy, zgładzone już co do winy (w sakramencie spowiedzi), którego dostępuje wierny
odpowiednio usposobiony i pod pewnymi, określonymi warunkami, za pośrednictwem Kościoła, który
jako szafarz owoców odkupienia rozdaje i prawomocnie przydziela zadośćuczynienie ze skarbca zasług
Chrystusa i świętych” (KKK 1471). Odpust może być cząstkowy lub zupełny. Ten ostatni można uzyskać
tylko raz dziennie. W tym celu wymagane jest spełnienie następujących warunków: wykonanie czynu
(dzieła) obdarzonego odpustem, spowiedź sakramentalna (niekoniecznie w dniu odpustu i nie według
zasady: jedna spowiedź jeden odpust), Komunia eucharystyczna, modlitwa w intencjach Ojca Świętego,
wykluczenie przywiązania do wszelkiego grzechu, nawet lekkiego.
Poniżej zamieszczono wybrane akty pobożne, które każdy może wypełnić oraz ofiarować uzyskany
w ten sposób odpust za zmarłych. Warto podkreślić, że oprócz tych aktów, czynów i praktyk zawsze trzeba
wypełnić obowiązujące warunki zwykłe.
1. Za pobożne odmówienie cząstki Różańca Świętego, w sposób ciągły, z rozważaniem tajemnic
różańcowych, w kościele albo w kaplicy, albo w rodzinie, albo we wspólnocie zakonnej, we wspólnocie
wiernych.
2. Za czytanie Pisma Świętego z czcią należną Słowu Bożemu i na sposób lektury duchowej przynajmniej
przez pół godziny z tekstu zatwierdzonego przez władzę kościelną (jeśli ktoś nie może czytać,
wystarczy, że słucha).
3. Za nawiedzenie i adorowanie Najświętszego Sakramentu przez pół godziny.
4. Za pobożne odprawienie Drogi Krzyżowej – przed stacjami prawnie erygowanymi – połączone
z rozważaniem Męki i Śmierci Chrystusa – i przechodzeniem od stacji do stacji; w publicznym
odprawianiu wystarczy przechodzenie prowadzącego.
5. Za pobożne odmówienie Koronki do Miłosierdzia Bożego w kościele lub kaplicy wobec Najświętszego
Sakramentu publicznie wystawionego lub przechowywanego w tabernakulum. Jeżeli wierny
z powodu choroby lub innej słusznej racji nie może wyjść z domu, ale odmówi Koronkę do
Miłosierdzia Bożego z ufnością i pragnieniem miłosierdzia dla siebie oraz gotowością okazania go
innym, pod zwykłymi warunkami również zyskuje odpust zupełny.
6. W okresie Wielkiego Postu: za udział w nabożeństwie „Gorzkich Zali” w jakimkolwiek kościele lub
kaplicy na terenie Polski.
7. W uroczystość Najświętszego Ciała i Krwi Pańskiej: za udział w uroczystej procesji eucharystycznej
prowadzonej w kościele czy poza nim.
8. W dniu Pierwszej Komunii Świętej: za przystąpienie do Pierwszej Komunii Świętej lub pobożny udział
w uroczystości pierwszokomunijnej.
9. W rocznicę swojego chrztu: za odmówienie przyrzeczeń chrzcielnych według formuły zatwierdzonej
przez Kościół.
10. Za udział w ćwiczeniach duchowych (rekolekcjach) trwających przynajmniej pełne trzy dni.
11. Za pobożne nawiedzenie cmentarza w dniach od 1 do 8 listopada połączone z modlitwą choćby myślą
za zmarłych. Odpust ten można ofiarować tylko za zmarłych.
12. Za nawiedzenie sanktuarium diecezjalnego, narodowego czy międzynarodowego ustanowionego
przez kompetentną władzę: w uroczystość tytułu tego sanktuarium; raz w roku w dniu wybranym
przez wiernego; ilekroć wierny bierze udział w zbiorowej pielgrzymce.
JAŁMUŻNA, UMARTWIENIA, CIERPIENIA, POST, CIERPLIWE ZNOSZENIE ŻYCIOWYCH
PRZECIWNOŚCI, ŚWIADCZENIE MIŁOSIERDZIA. Wszystkie te uczynki pełnione lub przyjmowane
w wolności i z dobrą intencją czynią nas miłymi Bogu, podobnymi do Chrystusa, mogą być
zadośćuczynieniem za nasze grzechy i grzechy zmarłych przebywających w czyśćcu.
Twórzmy wspólnotę.
Dla żyjącego współcześnie katolika starającego się podążać drogą zbawienia i praktykującego
zwyczajne formy pobożności, uzyskanie odpustu zupełnego nie stanowi większego wysiłku. Świadomość,
że poprzez ten niewielki wysiłek można okazać ogromną pomoc tym, którzy zakończyli swoje ziemskie
życie winna być zachętą do jej podjęcia. Pan Jezus wielokrotnie zwracał się do słuchających jego nauki
słowami nakazującymi wręcz podejmowanie gestów miłości i miłosierdzia. Modlitwa za tych, którzy
odeszli już do wieczności z pewnością jest jednym z najpiękniejszych dowodów życia według nauki Jezusa
Chrystusa. Warto ją zatem podejmować uczestnicząc w ten sposób w przekraczającej granicę życia
i śmierci wspólnocie żywych i umarłych. (D.E.)
Z życia Oazy: Dzień Wspólnoty w Wielkich Oczach
W ubiegłą niedzielę w Sanktuarium Matki Bożej Pocieszycielki Strapionych
w Wielkich Oczach miał miejsce pierwszy w tym roku formacyjnym Dzień Wspólnoty
grup Ruchu Światło-Życie z rejonu Radymno. W spotkaniu uczestniczyli członkowie
Kręgów Domowego Kościoła, Oaz Młodzieżowych z Radymna i Wielkich Oczu oraz
działającej w parafii w Wielkich Oczach Oazy Dorosłych. Gościliśmy też dziewczęta z Wincentyńskiej
Młodzieży Maryjnej z Przeworska wraz z prowadzącą tę wspólnotę siostrą Agnieszką ze Zgromadzenia
Sióstr Miłosierdzia św. Wincentego à Paulo (szarytki).
Po zawiązaniu wspólnoty i modlitwie „namiotu spotkania” wraz z goszczącą nas parafią
przeżywaliśmy nabożeństwo różańcowe. Mszę Świętą odprawił nasz ks. Krzysztof, a kazanie wygłosił
ks. Michał Bester. Przygotowywało ono do Aktu przyjęcia Jezusa jako Króla i Pana, który będzie miał
miejsce 19 listopada w Łagiewnikach. Na dalszą część naszego oazowego świętowania przenieśliśmy się
do budynku szkolnego. Konferencję nt. uczynków miłosiernych względem duszy wygłosił ks. Daniel Odor,
nowomianowany moderator Ruchu Światło-Życie rejonu Radymno. Doświadczeniem Bożego działania
w ważnych chwilach naszego życia dzieliliśmy się w grupach. Spotkanie zakończyła wspólna Agapa,
w czasie której przy herbatce i ciastkach mogliśmy radować się liczną obecnością członków Ruchu
Światło-Życie.

Podziękowanie
W imieniu organizatorów zbiórki zniczy na lwowskie cmentarze – Janowski i Łyczakowski chcemy
podziękować wszystkim Parafianom, którzy włączyli się w tę akcję. Daliśmy wspólnie wyraz szacunku
dla Polaków, których doczesne szczątki spoczywają na tych nekropoliach. Pamiętajmy, byśmy do tego daru
serca dołączyli modlitwę, aby Boże Miłosierdzie obdarzyło ich chwałą nieba.

OGŁOSZENIA PARAFIALNE
1. Dzisiaj uroczystość poświęcenia kościoła. Wyrażamy Bogu Najwyższemu wdzięczność za ten Dom
modlitwy, w którym przebywa, a także za ludzi, którzy go wybudowali, dbają o jego wygląd i ciągle go
upiększają. Modlimy się szczególnie za wszystkich żywych i zmarłych ofiarodawców.
2. W poniedziałek (31 X) zakończenie nabożeństw różańcowych.
3. We wtorek Uroczystość Wszystkich Świętych. Wspólne nabożeństwa dla Radymna, dla mieszkańców
obu parafii, z modlitwą za naszych Zmarłych:
1) Msza św. w kościele NSPJ o godz. 11.30 i po niej procesja żałobna na STARY CMENTARZ.
2) Msza św. w kaplicy na NOWYM CMENTARZU o godz. 14.00 i tam procesja żałobna z modlitwą za
Zmarłych.
Uwaga!!! Nie będzie Mszy św. popołudniowej w kościele NSPJ.
4. Możliwości zyskania odpustów za zmarłych w listopadzie:
1. W Uroczystość Wszystkich Świętych lub we Wspomnienie Wszystkich Wiernych Zmarłych wierni
mogą zyskać odpust zupełny, który może być ofiarowany jedynie za zmarłych. Warunkiem jest
wyzbycie się przywiązania do grzechów, nawet lekkich, przystąpienie do sakramentu pojednania
i pokuty, przyjęcie Komunii sakramentalnej, pobożne nawiedzenie kościoła lub kaplicy oraz
odmówienie tam „Ojcze nasz”, „Wierzę w Boga” oraz jakiejkolwiek modlitwy w intencjach Ojca Św.
2. W miesiącu listopadzie każdego dnia można zyskiwać odpusty za zmarłych nawiedzając pobożnie
cmentarz, gdzie należy pomodlić się choćby tylko w myślach za zamarłych. Warunkiem zyskania tego
odpustu jest wyzbycie się przywiązania do grzechów, nawet lekkich, przystąpienie do sakramentu
pojednania i przyjęcie Komunii sakramentalnej, z tym, że spowiedź sakramentalna wystarczy dla
zyskania odpustów w wielu dniach. W dniach od 1 do 8 XI, odpust jest zupełny, w pozostałych
zaś dniach odpust cząstkowy. Jedna spowiedź wystarcza do zyskania wielu odpustów.
5. Na cmentarzach w Uroczystość Wszystkich Świętych kwestować będzie młodzież. Młodzież
posiada identyfikatory z pieczęcią parafii.
6. We środę (2 XI) Dzień Zaduszny. U nas Msze św. o godz. 6.30; 16.00 i 18.00. Serdecznie zapraszamy
wszystkich parafian do modlitwy za zmarłych.
7. W tym tygodniu pierwszy czwartek, piątek i sobota. W czwartek Adoracja Najświętszego
Sakramentu od godz. 15.00 do wieczornej Mszy św. W piątek wyjazd do chorych o godz. 8.00.
W sobotę nabożeństwo ku czci Niepokalanego Serca NMP. W sobotę zapraszamy szczególnie Rodziców
i dzieci przygotowujące się w tym roku do I Komunii św.
8. W przyszłą niedzielę (6 listopada) zmiany tajemnic różańcowych na nabożeństwie o godz. 15.30.
9. Na balaskach wyłożone kartki na wypominki. Będziemy modlić się za zmarłych polecanych
w wypominkach. Wypominki prosimy składać w zakrystii.
10. Dziękujemy parafianom za sprzątanie kościoła. Prosimy do sprzątania w SOBOTĘ na godz. 8.00
mieszkańców os. Jagiełły blok nr 5.
11. Młodzież oazowa, dzisiaj i przez najbliższe dni, będzie rozprowadzać znicze. Zebrane środki
zostaną przeznaczone na wakacyjne rekolekcje dla dzieci i młodzieży. Prosimy o włączenie się w tę
akcję.
12. Prosimy DIAKONIĘ EWANGELIZACYJNĄ na spotkanie w najbliższy czwartek po Mszy św. wieczornej,
a WSZYSTKICH REJONOWYCH i należących do WSZYSTKICH DIAKONII na spotkanie w piątek, także
po Mszy św. wieczornej.

INTENCJE MSZY ŚW. 30/10 - 06/11/2016
30/10/2016 XXXI Niedziela - Rocznica Poświęcenia Kościoła
08:00
11:30
Za Parafian; 10:00 Msze św. gregoriańskie za + JANUSZA Pilsaka
Greg. za + KAZIMIERZA Nowakowskiego; 16:00 Za ++ JÓZEFA i ANIELĘ Mrozowicz
i KAZIMIERZA Kanak
31/10/2016 Poniedziałek
06:30
17:00
1. Za ++ ZOFIĘ i STEFANA; 2. Za + WIESŁAWĘ Jasiejko
1. Msze św. gregoriańskie za + JANUSZA Pilsaka; 2. Za + TADEUSZA Dubika
01/11/2016 Wtorek - Uroczystość Wszystkich Świętych
08:00
11:30
Za Parafian; 10:00 Msze św. gregoriańskie za + JANUSZA Pilsaka
Za + HENRYKA; 11:30 Za ++ KAZIMIERZA i WŁADYSŁAWA Nowakowskich
02/11/2016 Środa – Dzień Zaduszny
06:30
16:00
18:00
1. Za + MIECZYSŁAWA w 2 rocznicę śmierci; 2. Za ++ z Rodziny Koralewiczów
1. Msze św. gregoriańskie za + JANUSZA Pilsaka; 2. Za ++ WŁADYSŁAWA i KRYSTYNĘ
Za Wiernych Zmarłych
03/11/2016 Czwartek
06:20
17:00
1. Za ++ polecanych w wypominkach; 2. O Boże błogosławieństwo dla rodziny
1. Msze św. greg. za + JANUSZA Pilsaka; 2. Za ++ ZOFIĘ, MICHAŁA, KATARZYNĘ i MICHAŁA
04/11/2016 Piątek
06:30
17:00
1. Za ++ JÓZEFĘ, MAGDALENĘ i FRANCISZKA; 2. Za + WIESŁAWĘ Jasiejko
1. O Boże błogosławieństwo i opiekę Matki Bożej dla DOMINIKI; 2. Msze św. gregoriańskie
za + JANUSZA Pilsaka
05/11/2016 Sobota
06:30
17:00
Za ++ BOŻENĘ, EUGENIUSZA i zmarłych z rodziny
1. O Boże błogosławieństwo, potrzebne łaski, opiekę Matki Bożej dla KS. KRZYSZTOFA;
2. Msze św. gregoriańskie za + JANUSZA Pilsaka; 3. Za + STANISŁAWA
06/11/2016 XXXII Niedziela Zwykła
08:00
11:30
Za Parafian; 10:00 Za + JULIANA w 10 rocznicę śmierci
Msze św. gregoriańskie za + JANUSZA Pilsaka; 16:00 Za + WIESŁAWĘ Jasiejko

Gazetka parafialna powstała staraniem Diakonii Ewangelizacyjnej działającej w naszej parafii