Ustawa z dnia 10 kwietnia 1974 r. o ewidencji ludności i dowodach

Transkrypt

Ustawa z dnia 10 kwietnia 1974 r. o ewidencji ludności i dowodach
©Kancelaria Sejmu
s. 1/23
Dz.U. 1974 Nr 14 poz. 85
USTAWA
z dnia 10 kwietnia 1974 r.
Opracowano na podstawie: tj. Dz.U. z
2001 r. Nr 87, poz.
960, Nr 110, poz.
1189, z 2002 r. Nr 74,
poz. 676, Nr 78, poz.
716, z 2003 r. Nr 128,
poz. 1176, Nr 130,
poz. 1190, z 2004 r.
Nr 93, poz. 887, z
2005 r. Nr 62, poz.
550, Nr 94, poz. 788.
o ewidencji ludności i dowodach osobistych
Rozdział 1
Przepisy ogólne.
Art. 1.
1. Ustawa normuje sprawy ewidencji ludności i dowodów osobistych.
2. Ewidencja ludności polega na rejestracji danych o miejscu pobytu osób, o urodzeniach, dotyczących obowiązku wojskowego, zmianach stanu cywilnego,
obywatelstwa, imion i nazwisk oraz o zgonach.
3. Dowód osobisty jest dokumentem:
1) stwierdzającym tożsamość osoby,
2) poświadczającym obywatelstwo polskie,
3) uprawniającym obywateli polskich do przekraczania granic między państwami członkowskimi Unii Europejskiej.
Art. 2.
Osoba przebywająca na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej jest obowiązana wy- art. 3 skreślony
konywać obowiązek meldunkowy określony w ustawie.
Rozdział 2
Obowiązek meldunkowy.
Art. 4.
Obowiązek meldunkowy polega na:
1) zameldowaniu się w miejscu pobytu stałego lub czasowego,
2) wymeldowaniu się z miejsca pobytu stałego lub czasowego,
3) zameldowaniu o urodzeniu dziecka,
4) zameldowaniu o zmianie stanu cywilnego,
5) zameldowaniu o zgonie osoby.
2005-06-17
©Kancelaria Sejmu
s. 2/23
Art. 5.
1. Osoba posiadająca obywatelstwo polskie i przebywająca stale na terytorium
Rzeczypospolitej Polskiej jest obowiązana zameldować się w miejscu pobytu
stałego.
2. W tym samym czasie można mieć tylko jedno miejsce pobytu stałego.
Art. 6.
1. Pobytem stałym jest zamieszkanie w określonej miejscowości pod oznaczonym
adresem z zamiarem stałego przebywania.
2. Miejscem pobytu stałego osoby zatrudnionej na statku żeglugi śródlądowej, zamieszkałej stale na statku, jest miejscowość, w której ma siedzibę przedsiębiorstwo żeglugowe zatrudniające tę osobę.
Art. 7.
1. Pobytem czasowym jest przebywanie bez zamiaru zmiany miejsca pobytu stałego w innej miejscowości pod oznaczonym adresem lub w tej samej miejscowości, lecz pod innym adresem.
2. Miejscem pobytu czasowego osoby zatrudnionej na statku morskim albo osoby,
która w związku z wykonywaniem pracy przebywa przez określony czas w ruchomym urządzeniu mieszkalnym poza miejscem pobytu stałego, jest miejscowość, w której ma siedzibę zakład pracy zatrudniający tę osobę.
Art. 8.
1. Osoba zameldowana na pobyt czasowy i przebywająca w tej samej miejscowości
nieprzerwanie dłużej niż 2 miesiące jest obowiązana zameldować się na pobyt
stały, chyba że zachodzą okoliczności wskazujące na to, iż pobyt ten nie utracił
charakteru pobytu czasowego. Za okoliczności uzasadniające zameldowanie na
pobyt czasowy trwający ponad 2 miesiące uważa się w szczególności:
1) wykonywanie pracy poza miejscem pobytu stałego,
2) pobyt związany z kształceniem się, leczeniem, wypoczynkiem lub ze względów rodzinnych,
3) odbywanie czynnej służby wojskowej,
4) pobyt w zakładach karnych i poprawczych, aresztach śledczych, schroniskach
dla nieletnich i zakładach wychowawczych.
2. Wątpliwości co do charakteru pobytu rozstrzyga właściwy organ gminy.
3. W tym samym czasie można mieć tylko jedno miejsce pobytu czasowego trwającego ponad 2 miesiące.
Art. 9.
1. Przy dopełnianiu obowiązku meldunkowego należy przedstawić dowód osobisty,
a w uzasadnionych przypadkach - inny dokument pozwalający na ustalenie tożsamości.
2005-06-17
©Kancelaria Sejmu
s. 3/23
[2. Przy zameldowaniu na pobyt stały lub czasowy trwający ponad 2 miesiące należy przedstawić potwierdzenie uprawnienia do przebywania w lokalu (pomieszczeniu), w którym ma nastąpić zameldowanie.]
Ad. ust. 2 wyrok TK - Dz.U. z 2002 r. Nr 78, poz. 716 - niezgodny z Konstytucją.
2a. Przy zameldowaniu na pobyt stały lub czasowy trwający ponad 2 miesiące należy przedstawić potwierdzenie pobytu w lokalu osoby zgłaszającej pobyt stały
lub czasowy trwający ponad 2 miesiące, dokonane przez właściciela lub inny
podmiot dysponujący tytułem prawnym do lokalu, oraz, do wglądu, dokument
potwierdzający tytuł prawny do lokalu tego podmiotu. Dokumentem
potwierdzającym tytuł prawny do lokalu może być umowa cywilno-prawna,
wypis z księgi wieczystej, decyzja administracyjna, orzeczenie sądu lub inny
dokument poświadczający tytuł prawny do lokalu.
2b. Zameldowanie w lokalu służy wyłącznie celom ewidencyjnym i ma na celu potwierdzenie faktu pobytu w tym lokalu.
3. Osoba niepełnoletnia nieposiadająca dokumentu stwierdzającego tożsamość
przedstawia odpis skrócony aktu urodzenia.
4. Osoby podlegające powszechnemu obowiązkowi obrony przedstawiają wojskowy dokument osobisty (potwierdzenie zgłoszenia się do rejestracji przedpoborowych) w celu zamieszczenia w nim stosownych wpisów dotyczących obowiązku meldunkowego.
Art. 9a.
Za osobę nieposiadającą pełnej zdolności do czynności prawnych obowiązek meldunkowy wykonuje jej przedstawiciel ustawowy lub inna osoba sprawująca nad nią
faktyczną opiekę w miejscu ich wspólnego pobytu.
Art. 9b.
1. Zameldowanie na pobyt stały lub czasowy następuje pod oznaczonym adresem.
2. Adres określa się przez podanie:
1) w gminach, które uzyskały status miasta - nazwy miasta (dzielnicy), ulicy,
numeru domu i lokalu, nazwy województwa oraz kodu pocztowego,
2) w innych gminach - nazwy miejscowości, numeru domu i lokalu, nazwy
gminy, nazwy województwa, kodu pocztowego oraz nazwy ulicy, jeżeli w
miejscowości występuje podział na ulice.
3. Przepisy ust. 1 i 2 stosuje się odpowiednio do zameldowania osób przebywających stale lub czasowo na statku morskim lub żeglugi śródlądowej albo w innych ruchomych pomieszczeniach mieszkalnych.
2005-06-17
©Kancelaria Sejmu
s. 4/23
Rozdział 3
Zameldowanie.
Art. 10.
1. Osoba, która przebywa w określonej miejscowości pod tym samym adresem dłużej niż trzy doby, jest obowiązana zameldować się na pobyt stały lub czasowy
najpóźniej przed upływem czwartej doby, licząc od dnia przybycia.
2. Osoba, która przybywa do zakładu hotelarskiego albo do zakładu udzielającego
pomieszczenia w związku z pracą, nauką, leczeniem się lub opieką społeczną,
jest obowiązana zameldować się na pobyt stały lub czasowy przed upływem 24
godzin od chwili przybycia.
Art. 11.
1. Osoba zobowiązana do zameldowania się na pobyt stały przedstawia organowi
gminy właściwemu ze względu na nowe miejsce jej pobytu stałego zaświadczenie o wymeldowaniu się z poprzedniego miejsca pobytu stałego oraz zgłasza następujące dane osobowe:
1) nazwisko i imiona,
2) nazwisko rodowe,
3) nazwiska i imiona poprzednie,
4) imiona rodziców,
5) nazwiska rodowe rodziców,
6) stan cywilny,
7) imię i nazwisko małżonka oraz jego nazwisko rodowe,
8) płeć,
9) datę i miejsce urodzenia,
10) obywatelstwo,
11) numer PESEL,
12) dotyczące obowiązku wojskowego, w tym stopień wojskowy, nazwę, serię i
numer wojskowego dokumentu osobistego z oznaczeniem wojskowej komendy uzupełnień lub poświadczenie o zgłoszeniu się do rejestracji przedpoborowych,
13) adres poprzedniego miejsca pobytu stałego,
14) adres nowego miejsca pobytu stałego,
15) rodzaj, serię i numer dokumentu tożsamości,
16) o wykształceniu.
2. W zastępstwie osoby obowiązanej do zameldowania się czynności zgłoszenia
danych może dokonać członek rodziny, opiekun ustawowy lub faktyczny albo
inna osoba.
2005-06-17
©Kancelaria Sejmu
s. 5/23
Art. 12.
1. Zameldowania na pobyt czasowy dokonuje się w sposób określony w art. 11 w
miejscu tego pobytu, z jednoczesnym zgłoszeniem zamierzonego czasu jego
trwania.
2. Osoba, która przedłuża pobyt czasowy w tej samej miejscowości ponad zgłoszony czas jego trwania, zmienia adres albo zmienia pobyt czasowy na stały, jest
obowiązana dokonać odpowiedniego zameldowania w ciągu następnej doby.
3. Zwalnia się od obowiązku zameldowania na pobyt czasowy dzieci do lat 7, na
okres nieprzekraczający 2 miesięcy.
Art. 13.
Zameldowanie na pobyt stały lub czasowy w zakładzie hotelarskim, w zakładzie
udzielającym pomieszczenia w związku z pracą, nauką, leczeniem się lub opieką
społeczną dokonuje się u kierownika zakładu lub upoważnionej przez niego osoby.
Przepisu art. 9 ust. 2 nie stosuje się.
Art. 14.
1. Dane dotyczące zmiany stanu cywilnego, imienia lub nazwiska oraz innych
zmian w aktach stanu cywilnego urząd stanu cywilnego przekazuje niezwłocznie
do organu gminy właściwego ze względu na miejsce pobytu stałego osoby, której dane dotyczą, a w przypadku braku miejsca pobytu stałego osoby - do organu
właściwego ze względu na ostatnie miejsce pobytu stałego lub czasowego trwającego ponad 2 miesiące.
2. Zgłoszenie urodzenia dziecka dokonane we właściwym urzędzie stanu cywilnego zastępuje zameldowanie. Datą zameldowania dziecka jest data sporządzenia
aktu urodzenia. Zameldowania dokonuje organ gminy właściwy ze względu na
miejsce pobytu stałego matki dziecka lub tego z rodziców, u którego dziecko
faktycznie przebywa.
3. Zgłoszenia o zmianie imienia lub nazwiska dokonuje kierownik urzędu stanu
cywilnego, który wydał decyzję o zmianie. Kierownik urzędu stanu cywilnego,
który wydał decyzję o zmianie imienia lub nazwiska, zawiadamia o zmianie organ gminy właściwy ze względu na miejsce pobytu stałego wnioskodawcy.
4. Zgłoszenia zmian w obywatelstwie dokonuje właściwy wojewoda. Dane o nabyciu lub utracie obywatelstwa polskiego wojewoda przekazuje niezwłocznie do
organu gminy właściwego ze względu na miejsce pobytu stałego osoby, której
zmiana dotyczy.
Rozdział 4
Wymeldowanie.
Art. 15.
1. Osoba, która opuszcza miejsce pobytu stałego lub czasowego trwającego ponad
2 miesiące, jest obowiązana wymeldować się w organie gminy, właściwym ze
względu na dotychczasowe miejsce jej pobytu, najpóźniej w dniu opuszczenia
tego miejsca.
2005-06-17
©Kancelaria Sejmu
s. 6/23
1a. Osoba zobowiązana do wymeldowania się zgłasza organowi gminy właściwemu
ze względu na dotychczasowe miejsce jej pobytu stałego lub czasowego trwającego ponad 2 miesiące następujące dane osobowe:
1) nazwisko i imiona,
2) nazwisko rodowe,
3) nazwiska i imiona poprzednie,
4) imiona rodziców,
5) nazwiska rodowe rodziców,
6) stan cywilny,
7) imię i nazwisko małżonka oraz jego nazwisko rodowe,
8) płeć,
9) datę i miejsce urodzenia,
10) obywatelstwo,
11) numer PESEL,
12) dotyczące obowiązku wojskowego, w tym stopień wojskowy, nazwę, serię i
numer wojskowego dokumentu osobistego z oznaczeniem wojskowej komendy uzupełnień lub poświadczenie o zgłoszeniu się do rejestracji przedpoborowych,
13) adres dotychczasowego miejsca pobytu stałego lub czasowego trwającego
ponad 2 miesiące,
14) rodzaj, serię i numer dokumentu tożsamości,
15) o wykształceniu.
2. Organ gminy wydaje na wniosek strony lub z urzędu decyzję w sprawie wymeldowania osoby, która opuściła miejsce pobytu stałego lub czasowego trwającego
ponad 2 miesiące i nie dopełniła obowiązku wymeldowania się.
3. Osoba, która wyjeżdża za granicę na okres dłuższy niż 2 miesiące, jest obowiązana zgłosić swój wyjazd oraz powrót właściwemu ze względu na miejsce pobytu stałego organowi wymienionemu w ust. 1. Zgłoszenia wyjazdu dokonuje się
najpóźniej w dniu opuszczenia dotychczasowego miejsca pobytu, a zgłoszenia
powrotu - najpóźniej przed upływem czwartej doby, licząc od dnia powrotu.
4. Jeżeli okres pobytu czasowego trwającego ponad 2 miesiące odpowiada okresowi zgłoszonemu przy zameldowaniu, osoba opuszczająca miejsce tego pobytu
jest zwolniona od obowiązku wymeldowania się.
5. Osobie, o której mowa w ust. 1, organ gminy wydaje zaświadczenie stwierdzające dopełnienie obowiązku wymeldowania się.
Art. 16.
1. Jeżeli okres pobytu czasowego trwającego do 2 miesięcy odpowiada okresowi
zgłoszonemu przy zameldowaniu, osoba opuszczająca miejsce tego pobytu jest
zwolniona od obowiązku wymeldowania się.
2. Osoba, która opuszcza miejsce pobytu czasowego trwającego do 2 miesięcy
przed upływem czasu zgłoszonego przy zameldowaniu, jest obowiązana wymeldować się najpóźniej w dniu opuszczenia tego miejsca.
2005-06-17
©Kancelaria Sejmu
s. 7/23
Art. 17.
Zgłoszenie zgonu, dokonane w urzędzie stanu cywilnego zgodnie z przepisami prawa o aktach stanu cywilnego, zastępuje wymeldowanie osoby zmarłej.
Rozdział 5
Obowiązek meldunkowy wczasowiczów i turystów.
Art. 18.
1. Osoba, która przybywa do domu wczasowego lub wypoczynkowego, pensjonatu,
hotelu, motelu, domu wycieczkowego, pokoju gościnnego, schroniska, campingu lub na strzeżone pole biwakowe albo do innego podobnego zakładu, jest
obowiązana zameldować się na pobyt czasowy przed upływem 24 godzin od
chwili przybycia.
2. Zameldowania dokonuje się u kierownika zakładu lub upoważnionej przez niego
osoby.
Art. 19.
Osoba przebywająca w określonej miejscowości w celach turystycznowypoczynkowych poza zakładami określonymi w art. 18 jest zwolniona z obowiązku
zameldowania się, jeżeli jej pobyt w tej miejscowości nie przekracza 30 dni.
Art. 20.
Uczestnicy wycieczki organizowanej przez instytucję państwową lub społeczną,
związek zawodowy albo inną organizację społeczną dokonują zameldowania się na
pobyt czasowy za pośrednictwem kierownika wycieczki, który jest obowiązany z
chwilą przybycia do zakładu hotelarskiego zgłosić pobyt wycieczki kierownikowi
zakładu lub pracownikowi upoważnionemu do przyjmowania zgłoszeń, przedstawiając listę uczestników oraz dowód upoważniający go do kierowania wycieczką.
Art. 21.
1. Uczestnicy kolonii i obozu turystyczno-wypoczynkowego organizowanego przez
instytucję państwową lub społeczną, związek zawodowy albo inną organizację
społeczną dla młodzieży szkolnej i studiującej są zwolnieni od obowiązku meldunkowego, jeżeli pobyt czasowy nie przekracza 30 dni.
2. Kierownik obozu lub kolonii jest obowiązany prowadzić listę uczestników.
Art. 22.
Przy wymeldowaniu się przepis art. 16 stosuje się odpowiednio.
2005-06-17
©Kancelaria Sejmu
s. 8/23
Rozdział 6
Obowiązek meldunkowy cudzoziemców.
Art. 23.
Cudzoziemiec przebywający na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej jest obowiązany wykonywać obowiązek meldunkowy na zasadach określonych w ustawie, jeżeli
przepisy niniejszego rozdziału nie stanowią inaczej.
Art. 24.
1. Cudzoziemiec przebywający poza zakładem hotelarskim, zakładem udzielającym
pomieszczenia w związku z pracą, nauką, leczeniem się lub wypoczynkiem jest
obowiązany zameldować się na pobyt czasowy przed upływem 48 godzin od
chwili przybycia do określonej miejscowości i nie później niż przed upływem 48
godzin od chwili przekroczenia granicy Rzeczypospolitej Polskiej.
2. Jeżeli koniec terminu do dokonania obowiązku meldunkowego przypada na
dzień ustawowo wolny od pracy, za ostatni dzień terminu uważa się najbliższy
następny dzień powszedni.
Art. 25.
Uczestnicy wycieczek dokonują zameldowania się na pobyt czasowy za pośrednictwem kierownika wycieczki, który jest obowiązany z chwilą przybycia wycieczki do
zakładu hotelarskiego zgłosić pobyt wycieczki kierownikowi zakładu lub pracownikowi upoważnionemu do przyjmowania zgłoszeń, przedstawiając listę uczestników
wycieczki oraz dokumenty uprawniające ich do pobytu na terytorium
Rzeczypospolitej Polskiej.
Art. 26.
[1. Cudzoziemiec, dokonując zameldowania się na pobyt stały, zgłasza wymagane
dane do zameldowania oraz przedstawia kartę pobytu wydaną w związku z
udzieleniem zezwolenia na osiedlenie się lub nadaniem statusu uchodźcy w Rzeczypospolitej Polskiej albo zezwolenie na osiedlenie się lub decyzję o nadaniu
statusu uchodźcy w Rzeczypospolitej Polskiej.]
<1. Cudzoziemiec, dokonując zameldowania się na pobyt stały, zgłasza wymagane dane do zameldowania oraz przedstawia kartę pobytu wydaną w
związku z udzieleniem zezwolenia na osiedlenie się, zezwolenia na pobyt rezydenta długoterminowego Wspólnot Europejskich, statusu uchodźcy lub
zgody na pobyt tolerowany albo zezwolenie na osiedlenie się, zezwolenie na
pobyt rezydenta długoterminowego Wspólnot Europejskich, decyzję o nadaniu statusu uchodźcy w Rzeczypospolitej Polskiej lub o udzieleniu zgody
na pobyt tolerowany.>
2. Obywatel państwa członkowskiego Unii Europejskiej i członek jego rodziny
niebędący obywatelem państwa członkowskiego Unii Europejskiej, dokonujący
zameldowania się na pobyt stały, zgłaszają wymagane dane do zameldowania,
przy czym obywatel państwa członkowskiego Unii Europejskiej przedstawia
kartę pobytu obywatela Unii Europejskiej albo zezwolenie na pobyt, a członek
2005-06-17
nowe brzmienia ust.
1 i 3 w art. 26 wchodzą w życie z dn.
1.10.2005 r. (Dz.U.
2005 r. Nr 94, poz.
788)
©Kancelaria Sejmu
s. 9/23
jego rodziny niebędący obywatelem państwa członkowskiego Unii Europejskiej
- dokument pobytu albo zezwolenie na pobyt.
[3. Cudzoziemiec, dokonując zameldowania się na pobyt czasowy trwający ponad 2
miesiące, zgłasza wymagane dane do zameldowania oraz przedstawia wizę, a w
przypadku gdy wjazd cudzoziemca nastąpił na podstawie umowy przewidującej
zniesienie lub ograniczenie obowiązku posiadania wizy - dokument podróży,
tymczasowe zaświadczenie tożsamości cudzoziemca, kartę pobytu albo zezwolenie na zamieszkanie na czas oznaczony lub na osiedlenie się bądź decyzję o
udzieleniu zgody na pobyt tolerowany lub o nadaniu statusu uchodźcy w Rzeczypospolitej Polskiej.]
<3. Cudzoziemiec, dokonując zameldowania się na pobyt czasowy trwający ponad 2 miesiące, zgłasza wymagane dane do zameldowania oraz przedstawia
wizę, a w przypadku gdy wjazd cudzoziemca nastąpił na podstawie umowy
przewidującej zniesienie lub ograniczenie obowiązku posiadania wizy - dokument podróży, tymczasowe zaświadczenie tożsamości cudzoziemca, kartę
pobytu albo zezwolenie na zamieszkanie na czas oznaczony, zezwolenie na
osiedlenie się lub zezwolenie na pobyt rezydenta długoterminowego Wspólnot Europejskich, bądź decyzję o udzieleniu zgody na pobyt tolerowany lub
o nadaniu statusu uchodźcy w Rzeczypospolitej Polskiej.>
4. Obywatel państwa członkowskiego Unii Europejskiej i członek jego rodziny
niebędący obywatelem państwa członkowskiego Unii Europejskiej, dokonujący
zameldowania się na pobyt czasowy trwający ponad 2 miesiące, zgłaszają wymagane dane do zameldowania, przy czym obywatel państwa członkowskiego
Unii Europejskiej przedstawia kartę pobytu obywatela Unii Europejskiej albo
zezwolenie na pobyt lub zezwolenie na pobyt czasowy, a członek jego rodziny
niebędący obywatelem państwa członkowskiego Unii Europejskiej - dokument
pobytu albo zezwolenie na pobyt lub zezwolenie na pobyt czasowy.
5. Przepisy ust. 2 i 4 stosuje się do obywateli państw Europejskiego Obszaru Gospodarczego oraz innych państw, które nie należą do Unii Europejskiej, ale na
podstawie umów zawartych z Unią Europejską korzystają ze swobody przepływu osób, oraz do członków ich rodzin.
Art. 27.
Od wykonywania obowiązku meldunkowego zwolnieni są pod warunkiem wzajemności szefowie i członkowie personelu przedstawicielstw dyplomatycznych oraz
urzędów konsularnych państw obcych, łącznie z członkami ich rodzin pozostającymi
z nimi we wspólnocie domowej, a także inne osoby na podstawie ustaw, umów lub
powszechnie ustalonych zwyczajów międzynarodowych, z wyjątkiem cudzoziemców mających stałe miejsce pobytu w Rzeczypospolitej Polskiej.
Art. 28.
Do cudzoziemców nie mają zastosowania przepisy art. 18-21.
Rozdział 7
Obowiązki właścicieli domów i lokali oraz innych podmiotów dysponujących
tytułem prawnym do lokalu, a także dozorców i administratorów domów,
sołtysów oraz zakładów pracy
2005-06-17
©Kancelaria Sejmu
s. 10/23
Art. 29.
1. Właściciel lub inny podmiot dysponujący tytułem prawnym do lokalu jest obowiązany potwierdzić fakt pobytu osoby zgłaszającej pobyt stały lub czasowy
trwający ponad 2 miesiące w tym lokalu. Potwierdzenia faktu pobytu osoby w
lokalu dokonuje się na formularzu meldunkowym w formie czytelnego podpisu
z oznaczeniem daty jego złożenia.
2. Osoby wymienione w ust. 1 są obowiązane do zawiadamiania właściwego organu gminy o stałym lub czasowym pobycie innej osoby w ich lokalach (pomieszczeniach) oraz o opuszczeniu przez nią tego lokalu (pomieszczenia), jeżeli osoba
ta nie dopełniła obowiązku meldunkowego. Zawiadomienie powinno być dokonane niezwłocznie po upływie terminu określonego do wykonania obowiązku
meldunkowego.
Art. 30.
1. Dozorca domu, a jeżeli nie ma dozorcy - administrator domu, a jeżeli nie ma administratora - właściciel domu jest obowiązany zawiadomić właściwy organ
wymieniony w art. 11 ust. 1 o niedopełnieniu obowiązku zameldowania lub
wymeldowania się przez osobę przebywającą w tym domu.
2. Na terenie wsi obowiązek określony w ust. 1 ciąży również na sołtysie.
3. Przepis art. 29 ust. 2 stosuje się odpowiednio.
Art. 31.
1. Zakład pracy jest obowiązany sprawdzić przy zatrudnieniu osoby w tym zakładzie, czy dopełniła ona obowiązku meldunkowego.
2. O niedopełnieniu przez tę osobę obowiązku meldunkowego zakład pracy jest
obowiązany zawiadomić niezwłocznie właściwy organ wymieniony w art. 11
ust. 1.
Rozdział 7a
Nadawanie numeru Powszechnego Elektronicznego Systemu
Ewidencji Ludności (PESEL)
Art. 31a.
1. Numer Powszechnego Elektronicznego Systemu Ewidencji Ludności, zwany w
niniejszej ustawie „numerem PESEL”, jest to 11-cyfrowy, stały symbol numeryczny, jednoznacznie identyfikujący osobę fizyczną, w którym sześć pierwszych cyfr oznacza datę urodzenia (rok, miesiąc, dzień), kolejne cztery - liczbę
porządkową i płeć osoby, a ostatnia jest cyfrą kontrolną służącą do komputerowej kontroli poprawności nadanego numeru ewidencyjnego.
2. Numer PESEL nadaje minister właściwy do spraw administracji publicznej w
formie czynności materialno-technicznej.
3. Numer PESEL nadaje się:
2005-06-17
©Kancelaria Sejmu
s. 11/23
1) obywatelom polskim zameldowanym na pobyt stały lub czasowy trwający
ponad 2 miesiące, a także osobom ubiegającym się o wydanie dowodu osobistego,
2) cudzoziemcom zameldowanym na pobyt stały lub czasowy trwający ponad
2 miesiące na podstawie art. 26 ustawy,
3) obywatelom polskim i cudzoziemcom, którzy podlegają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej ubezpieczeniom społecznym lub ubezpieczeniu
zdrowotnemu, z wyłączeniem osób, którym nadano ten numer na podstawie
pkt 1 i 2,
4) obywatelom polskim zamieszkałym za granicą, ubiegającym się o wydanie
paszportu.
4. Nadanie numeru PESEL następuje, w przypadku osób:
1) o których mowa w ust. 3 pkt 1 i 2 - na wniosek właściwego organu gminy,
2) o których mowa w ust. 3 pkt 3 - na wniosek płatnika składek ubezpieczeniowych,
3) o których mowa w ust. 3 pkt 4 - na wniosek polskiego konsula.
Art. 31b.
1. Minister właściwy do spraw administracji publicznej może nadać numer PESEL
osobom innym niż wymienione w art. 31a ust. 3 na ich pisemny wniosek, jeżeli
odrębne przepisy przewidują potrzebę posiadania numeru PESEL przez te osoby.
2. Osoby, o których mowa w ust. 1, składają umotywowany pisemny wniosek o
nadanie numeru PESEL bezpośrednio do ministra właściwego do spraw administracji publicznej, wraz z odpisem skróconym aktu urodzenia, a w przypadku
osób, które wstąpiły w związek małżeński - wraz z odpisem skróconym aktu
małżeństwa opatrzonym adnotacją o aktualnie używanym nazwisku.
3. Wniosek o nadanie numeru PESEL powinien zawierać następujące dane:
1) nazwisko i imiona,
2) nazwisko rodowe,
3) imiona rodziców,
4) nazwisko rodowe matki,
5) płeć,
6) datę i miejsce urodzenia,
7) obywatelstwo,
8) adres i miejsce pobytu stałego lub czasowego,
9) rodzaj, serię i numer dokumentu tożsamości.
4. Minister właściwy do spraw administracji publicznej może, na umotywowany
pisemny wniosek organów, o których mowa w art. 31a ust. 4, i osób, o których
mowa w art. 31b ust. 1, zmienić numer PESEL.
5. Numer PESEL podlega zmianie w przypadku:
1) sprostowania daty urodzenia osoby, dla której był nadany,
2) sprostowania oznaczenia lub zmiany płci osoby, dla której był nadany,
2005-06-17
©Kancelaria Sejmu
s. 12/23
3) sporządzenia nowego aktu urodzenia stosownie do przepisów ustawy z dnia
29 września 1986 r. - Prawo o aktach stanu cywilnego (Dz.U. Nr 36, poz.
180, z późn. zm.1)),
4) stwierdzenia faktu wprowadzenia w błąd organu co do tożsamości osoby,
dla której był nadany.
6. Przepisy ust. 2 i 3 stosuje się odpowiednio do zmiany numeru PESEL.
Art. 31c.
art. 32 i 35 skreślone
Minister właściwy do spraw administracji publicznej powiadamia o nadaniu numeru
PESEL organy, o których mowa w art. 31a ust. 4, oraz wnioskodawców, o których
mowa w art. 31b ust. 1.
Rozdział 8
Dowód osobisty
Art. 33.
Dowodu osobistego nie wolno zatrzymywać, z wyjątkiem przypadków określonych
w ustawie.
Art. 34.
1. Osoba będąca obywatelem polskim i zamieszkała w Rzeczypospolitej Polskiej
jest obowiązana posiadać dowód osobisty:
1) od ukończenia 18 roku życia,
2) od ukończenia 15 roku życia, jeżeli pozostaje w stosunku pracy lub nie zamieszkuje wspólnie z osobami, pod których władzą rodzicielską lub opieką
się znajduje, albo nie pozostaje pod władzą rodzicielską lub opieką.
2. Osoba będąca obywatelem polskim ma prawo otrzymać dowód osobisty od
ukończenia 13 roku życia.
3. Na uzasadniony wniosek rodziców lub opiekunów dowód osobisty może być
wydany osobie, która nie ukończyła 13 roku życia.
Art. 36.
1. Dowód osobisty jest ważny 10 lat od daty jego wydania.
2. Dowód osobisty wydany osobie, która nie ukończyła 18 roku życia, jest ważny 5
lat od daty jego wydania.
3. Dowód osobisty wydany osobie, która ukończyła 65 rok życia, jest ważny na
czas nie oznaczony, jeżeli osoba ta zwróciła się o wydanie dowodu osobistego z
takim terminem ważności.
1)
Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz.U. z 1988 r. Nr 19, poz. 132, z 1989 r. Nr 29,
poz. 154, z 1990 r. Nr 34, poz. 198, z 1995 r. Nr 83, poz. 417, z 1998 r. Nr 117, poz. 757, z 1999 r.
Nr 52, poz. 532, z 2001 r. Nr 43, poz. 476 i Nr 110, poz. 1189 oraz z 2003 r. Nr 130, poz. 1188 i
1189.
2005-06-17
©Kancelaria Sejmu
s. 13/23
Art. 36a.
1. Dowód osobisty wydaje się po uiszczeniu należnej opłaty stanowiącej równowartość kosztów jego wydania.
2. Opłata, o której mowa w ust. 1, stanowi dochód budżetu państwa.
3. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, wysokość opłaty za wydanie
dowodu osobistego, tryb jej uiszczenia oraz warunki i zakres stosowania ulg i
zwolnień od tej opłaty.
art. 38, 39 i 41 skreArt. 37.
ślone
1. W dowodzie osobistym zamieszcza się:
1) nazwisko i imię (imiona) oraz imiona rodziców i nazwisko rodowe,
2) datę i miejsce urodzenia,
3) adres miejsca zameldowania na pobyt stały, a w razie jego braku - zameldowania na pobyt czasowy trwający ponad dwa miesiące; w przypadku braku
zameldowania na pobyt stały albo pobyt czasowy trwający ponad dwa miesiące, danych o adresie nie zamieszcza się,
4) płeć, wzrost w centymetrach i kolor oczu,
5) numer ewidencyjny Powszechnego Elektronicznego Systemu Ewidencji Ludności (PESEL),
6) nazwę organu wydającego, datę wydania oraz termin ważności dowodu osobistego.
2. Dowód osobisty zawiera również zdjęcie i podpis jego posiadacza.
3. Dane zawarte w dowodzie osobistym przeznaczone do odczytania maszynowego
oraz dane zawarte w numerze ewidencyjnym, o którym mowa w ust. 1 pkt 5, nie
mogą obejmować innych danych osobowych niż określone w ust. 1 pkt 1-4 i 6.
Art. 40.
Posiadacz dowodu osobistego ma obowiązek wymienić ten dokument w razie:
1) zmiany danych, które zamieszcza się w dowodzie osobistym,
2) uszkodzenia dowodu osobistego lub zaistnienia innej okoliczności utrudniającej ustalenie tożsamości osoby,
3) upływu terminu ważności dowodu osobistego.
Art. 42.
1. Osoba, która utraciła dowód osobisty, jest obowiązana niezwłocznie zawiadomić
o tym najbliższy organ gminy. Organ ten wydaje zaświadczenie o utracie dowodu osobistego, ważne do czasu wydania nowego dokumentu.
2. W razie znalezienia własnego dowodu osobistego, zgłoszonego jako utracony,
należy niezwłocznie zawiadomić o tym organ gminy, któremu złożono wniosek
o wydanie nowego dowodu osobistego, jeżeli w miejsce zgłoszonego jako utracony nie został jeszcze wydany nowy dokument.
2005-06-17
©Kancelaria Sejmu
s. 14/23
3. W razie znalezienia własnego dowodu osobistego, w miejsce którego wydano już
nowy dowód osobisty, lub cudzego dowodu osobistego, należy niezwłocznie
złożyć znaleziony dokument najbliższemu organowi gminy.
Art. 43.
Dowód osobisty podlega obowiązkowi zwrotu w razie:
1) utraty obywatelstwa polskiego,
2) zgonu posiadacza dowodu osobistego; obowiązek zwrotu dowodu osobistego
ciąży w tym przypadku na osobach obowiązanych do zgłoszenia zgonu stosownie do przepisów prawa o aktach stanu cywilnego.
Art. 44.
Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, wzór dowodu osobistego oraz
tryb postępowania w sprawach wydawania dowodów osobistych, ich wymiany,
zwrotu lub utraty.
Rozdział 8a
Prowadzenie ewidencji ludności i ewidencji wydanych i utraconych
dowodów osobistych
Art. 44a.
1. Ewidencję ludności prowadzi się w systemie informatycznym na podstawie danych osobowych zgłoszonych przy wykonywaniu obowiązku meldunkowego
oraz zgłoszeń, o których mowa w art. 14 oraz w art. 17, w formie:
1) zbiorów meldunkowych jako:
a) zbioru danych stałych mieszkańców,
b) zbioru danych byłych mieszkańców,
c) zbioru danych obywateli polskich zameldowanych na pobyt czasowy
trwający ponad 2 miesiące oraz cudzoziemców zameldowanych na pobyt czasowy trwający ponad 2 miesiące posiadających karty pobytu,
d) zbioru danych osób zameldowanych na pobyt czasowy trwający do 2
miesięcy oraz cudzoziemców zameldowanych na pobyt czasowy trwający ponad 2 miesiące nieposiadających karty pobytu.
2) zbioru danych osobowych PESEL, zwanego dalej „zbiorem PESEL”, uzyskanych w związku z nadawaniem numeru PESEL na podstawie zbiorów meldunkowych, o których mowa w pkt 1 lit. a)-c).
2. W zbiorze danych stałych mieszkańców gromadzone są następujące ich dane:
1) nazwisko i imiona,
2) nazwisko rodowe,
3) nazwiska i imiona poprzednie,
4) imiona i nazwiska rodowe rodziców,
5) data i miejsce urodzenia,
6) stan cywilny,
2005-06-17
©Kancelaria Sejmu
s. 15/23
7) numer aktu urodzenia i oznaczenie urzędu stanu cywilnego, który ten akt
sporządził,
8) płeć,
9) numer PESEL,
10) obywatelstwo (data nabycia obywatelstwa polskiego, data utraty obywatelstwa polskiego),
11) imię i nazwisko rodowe małżonka oraz jego numer PESEL,
12) data zawarcia związku małżeńskiego, numer aktu małżeństwa i oznaczenie
urzędu stanu cywilnego, który ten akt sporządził, data rozwiązania związku
małżeńskiego, sygnatura akt i oznaczenie sądu, który rozwiązał małżeństwo, data zgonu małżonka, numer aktu zgonu i oznaczenie urzędu stanu
cywilnego, który ten akt sporządził,
13) adres i data zameldowania na pobyt stały,
14) poprzednie adresy zameldowania na pobyt stały wraz z określeniem okresu
zameldowania,
15) adres zameldowania na pobyt czasowy trwający ponad 2 miesiące wraz z
określeniem okresu zameldowania,
16) tryb wymeldowania,
17) stopień wojskowy, nazwa, seria i numer wojskowego dokumentu osobistego
oraz oznaczenie wojskowej komendy uzupełnień, w której ewidencji osoba
pozostaje, lub potwierdzenie zgłoszenia się do rejestracji przedpoborowych,
18) seria i numer aktualnego dowodu osobistego oraz serie i numery poprzednich dowodów osobistych, daty ich wydania i daty ważności oraz oznaczenie organów wydających,
[19) seria i numer karty pobytu wydanej w związku z udzieleniem zezwolenia na
osiedlenie się lub nadaniem statusu uchodźcy w Rzeczypospolitej Polskiej,
data jej wydania, data ważności oraz oznaczenie organu, który ją wydał,]
<19) seria i numer karty pobytu wydanej w związku z udzieleniem zezwolenia na osiedlenie się, zezwolenia na pobyt rezydenta długoterminowego
Wspólnot Europejskich, zgody na pobyt tolerowany lub nadaniem statusu uchodźcy w Rzeczypospolitej Polskiej, data jej wydania, data ważności oraz oznaczenie organu, który ją wydał,>
20) seria i numer karty pobytu obywatela Unii Europejskiej wydanej w związku
z udzieleniem zezwolenia na pobyt na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, data jej wydania, data ważności oraz oznaczenie organu, który ją wydał,
21) seria i numer dokumentu pobytu członka rodziny obywatela Unii Europejskiej wydanego w związku z udzieleniem zezwolenia na pobyt na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, data jego wydania, data ważności oraz
oznaczenie organu, który go wydał.
3. W zbiorze danych byłych mieszkańców gromadzone są:
1) ich dane, o których mowa w ust. 2,
2) data wymeldowania,
3) data zgonu oraz numer aktu zgonu i oznaczenie urzędu stanu cywilnego,
który akt sporządził.
4. W zbiorze danych osób, o którym mowa w ust. 1 pkt 1 lit. c, gromadzone są:
2005-06-17
nowe brzmienie pkt
19 w ust. 2 w art. 44a
wchodzi w życie z dn.
1.10.2005 r. (Dz.U.
2005 r. Nr 94, poz.
788)
©Kancelaria Sejmu
s. 16/23
1) dane, o których mowa w ust. 2 pkt 1-6, 9-11, 13, 15 i 17-21,
2) seria i numer karty pobytu wydanej w związku z udzieleniem zezwolenia na
zamieszkanie na czas oznaczony lub zgody na pobyt tolerowany, data jej
wydania, data ważności oraz oznaczenie organu, który ją wydał,
3) seria i numer karty pobytu obywatela Unii Europejskiej wydanej w związku
z udzieleniem zezwolenia na pobyt czasowy na terytorium Rzeczypospolitej
Polskiej, data jej wydania, data ważności oraz oznaczenie organu, który ją
wydał,
4) seria i numer dokumentu pobytu członka rodziny obywatela Unii Europejskiej wydanego w związku z udzieleniem zezwolenia na pobyt czasowy na
terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, data jego wydania, data ważności
oraz oznaczenie organu, który go wydał,
5) seria i numer tymczasowego zaświadczenia tożsamości cudzoziemca, data
jego wydania, data ważności oraz oznaczenie organu, który je wydał.
5. W zbiorze danych, o którym mowa w ust. 1 pkt 1 lit. d, gromadzone są:
1) dane, o których mowa w ust. 2 pkt 1, 5, 13, 18, 19-21 i w ust. 4 pkt 2-5,
2) adres pobytu czasowego oraz zamierzony czas jego trwania.
6. W zbiorach meldunkowych, o których mowa w ust. 4 i 5, zamieszcza się także
oznaczenie dokumentu uprawniającego do pobytu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej oraz datę przekroczenia granicy, jeżeli gromadzone dane dotyczą
cudzoziemców.
7. W zbiorze PESEL gromadzone są dane, o których mowa w ust. 2, ust. 3 pkt 3 i
ust. 4 pkt 2-5.
Art. 44b.
1. Zbiór danych osób przebywających w obiektach, o których mowa w art. 13, art.
18 ust. 1 i art. 20, prowadzi się w formie książki zameldowań lub w systemie informatycznym.
2. W zbiorze, o którym mowa w ust. 1, gromadzi się następujące dane osobowe:
1) nazwisko i imię,
2) imiona rodziców,
3) datę i miejsce urodzenia,
4) adres miejsca pobytu stałego,
5) datę przybycia i zamierzony czas trwania pobytu,
6) oznaczenie dowodu osobistego lub innego dokumentu stwierdzającego tożsamość, a w tym numer i serię, datę jego wydania, datę ważności oraz oznaczenie organu, który go wydał.
Art. 44c.
1. Organy prowadzące ewidencję ludności są obowiązane do bezzwłocznej aktualizacji każdej zmiany danych osobowych zawartych w zbiorach meldunkowych,
w zbiorze PESEL oraz w ewidencji wydanych i utraconych dowodów osobistych.
2005-06-17
©Kancelaria Sejmu
s. 17/23
2. Dane do aktualizacji zbioru PESEL przekazuje się na nośniku magnetycznym
lub w drodze teletransmisji w formie dokumentu elektronicznego z aktualnego
programu informatycznego.
3. Wojskowi komendanci uzupełnień obowiązani są do bezzwłocznej aktualizacji
danych dotyczących obowiązku wojskowego.
Art. 44d.
1. Organy, o których mowa w art. 46, są obowiązane do wzajemnego przekazywania danych zawartych w prowadzonych przez siebie zbiorach.
2. Minister właściwy do spraw administracji publicznej określi, w drodze rozporządzenia, tryb przekazywania danych pomiędzy organami, o których mowa w art.
46, oraz powiadamiania o nadaniu numeru PESEL organów, o których mowa w
art. 31a ust. 4, oraz wnioskodawcy, o którym mowa w art. 31b ust. 1, uwzględniając potrzebę zapewnienia ochrony danych zawartych w zbiorach.
Art. 44e.
1. Gminy, na podstawie danych zgłoszonych przy ubieganiu się o wydanie lub
wymianę dowodu osobistego, prowadzą ewidencję wydanych i utraconych dowodów osobistych.
2. Ewidencję, o której mowa w ust. 1, prowadzi się w formie informatycznej, a dane osobowe z tej ewidencji mogą być przetwarzane metodami informatycznymi.
3. Ewidencja, o której mowa w ust. 1, zawiera następujące dane osobowe:
1) nazwisko i imiona,
2) poprzednie imiona i nazwiska,
3) nazwisko rodowe,
4) imiona i nazwiska rodowe rodziców,
5) datę i miejsce urodzenia,
6) numer PESEL,
7) wzrost,
7a) kolor oczu,
8) płeć,
9) fotografię i podpis osoby ubiegającej się o wydanie dowodu osobistego,
10) adres miejsca pobytu stałego lub czasowego trwającego ponad 2 miesiące,
11) numer i serię aktualnego i poprzednich dowodów osobistych, a w tym daty
ich wydania, daty ważności oraz oznaczenie organu, który je wydał.
4. Minister właściwy do spraw administracji publicznej prowadzi ogólnokrajową
ewidencję wydanych i utraconych dowodów osobistych.
5. Ewidencję, o której mowa w ust. 4, prowadzi się w systemie informatycznym,
gromadząc dane określone w ust. 3.
6. Gminy są obowiązane do przekazywania ministrowi właściwemu do spraw administracji publicznej danych niezbędnych do prowadzenia ewidencji, o której
mowa w ust. 4.
7. Minister właściwy do spraw administracji publicznej określi, w drodze rozporządzenia, tryb przekazywania przez gminy danych z ewidencji wydanych i utraco2005-06-17
©Kancelaria Sejmu
s. 18/23
nych dowodów osobistych, uwzględniając terminy i formy przekazywania danych.
Art. 44f.
Dane do ogólnokrajowej ewidencji wydanych i utraconych dowodów osobistych
gminy przekazują bezpośrednio ministrowi właściwemu do spraw administracji publicznej w drodze teletransmisji danych w formie dokumentu elektronicznego z aktualnego programu informatycznego dostosowanego do wymogów PESEL.
Rozdział 8b
Udostępnianie danych osobowych ze zbiorów meldunkowych, zbioru PESEL
oraz ewidencji wydanych i utraconych dowodów osobistych
Art. 44g.
1. Organy prowadzące zbiory meldunkowe, zbiór PESEL oraz ewidencję wydanych
i utraconych dowodów osobistych, na pisemny wniosek zainteresowanej osoby,
są zobowiązane wydać, w formie zaświadczenia, pełny odpis przetworzonych
danych dotyczących tej osoby.
2. Zaświadczenie, o którym mowa w ust. 1, może mieć formę wydruku z aktualnego programu informatycznego.
Art. 44h.
1. Dane ze zbiorów meldunkowych, zbioru PESEL oraz ewidencji wydanych i
utraconych dowodów osobistych udostępnia się, o ile są one niezbędne do realizacji ich ustawowych zadań, następującym podmiotom:
1) organom administracji publicznej, sądom, prokuraturze,
2) organom Policji, Straży Granicznej, Służbie Więziennej, Wojskowym Służbom Informacyjnym, Żandarmerii Wojskowej, Agencji Bezpieczeństwa
Wewnętrznego, Agencji Wywiadu i strażom gminnym (miejskim),
3) organom kontroli skarbowej i wywiadu skarbowego,
4) państwowym i komunalnym jednostkom organizacyjnym oraz innym podmiotom - w zakresie niezbędnym do realizacji zadań publicznych
określonych w odrębnych przepisach,
5) Polskiemu Czerwonemu Krzyżowi - w zakresie danych osób poszukiwanych.
2. Dane, o których mowa w ust. 1, mogą być udostępnione:
2) osobom i jednostkom organizacyjnym - jeżeli wykażą w tym interes prawny,
3) jednostkom organizacyjnym - jeżeli po ich wykorzystaniu w celach badawczych, statystycznych, badania opinii publicznej lub rynku, dane te zostaną
poddane takiej modyfikacji, która nie pozwoli na ustalenie tożsamości osób,
których dane dotyczą,
4) innym osobom i podmiotom - jeżeli uwiarygodnią one interes faktyczny w
otrzymaniu danych i za zgodą osób, których dane dotyczą.
2005-06-17
pkt 1 w ust. 2 w art.
44h uchylony
©Kancelaria Sejmu
s. 19/23
3. Dane ze zbiorów meldunkowych, zbioru PESEL oraz ewidencji wydanych i
utraconych dowodów osobistych udostępnia się, z zastrzeżeniem ust. 5, na pisemny wniosek zainteresowanego podmiotu.
4. Dane udostępnione na podstawie wniosku, o którym mowa w ust. 3, nie mogą
być wykorzystane w innym celu niż wskazany w tym wniosku.
5. Wniosek, o którym mowa w ust. 3, składa się na formularzu.
6. Minister właściwy do spraw administracji publicznej określi, w drodze rozporządzenia, wzór formularza wniosku, uwzględniając zakres danych objętych wnioskiem oraz cel udostępniania danych.
7. Podmiotom, o których mowa w ust. 1, dane można udostępniać za pomocą urządzeń teletransmisji danych, bez konieczności składania pisemnego wniosku, o
którym mowa w ust. 3, jeżeli spełnią łącznie następujące warunki:
1) posiadają urządzenia umożliwiające identyfikację osoby uzyskującej dane w
systemie oraz zakresu, daty i celu ich uzyskania,
2) posiadają zabezpieczenia techniczne i organizacyjne uniemożliwiające wykorzystanie danych niezgodnie z celem ich uzyskania,
3) uzyskanie danych jest uzasadnione specyfiką lub zakresem wykonywanych
zadań albo prowadzonej działalności.
8. Udostępnienie danych ze zbiorów meldunkowych, zbioru PESEL oraz ewidencji
wydanych i utraconych dowodów osobistych następuje:
1) dla podmiotów, o których mowa w ust. 1 - nieodpłatnie,
2) dla podmiotów, o których mowa w ust. 2 - odpłatnie.
9. Opłaty pobrane za udostępnienie danych stanowią dochód budżetu państwa.
10. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, wysokość opłat za udostępnienie danych ze zbiorów meldunkowych, zbioru PESEL oraz ewidencji wydanych i utraconych dowodów osobistych oraz warunki i sposób ich wnoszenia.
Rozporządzenie powinno określać zróżnicowaną wysokość opłat w zależności
od zakresu udostępnianych danych oraz celu i częstotliwości ich udostępniania
w taki sposób, aby pokrywały one koszty udostępnienia tych danych.
Art. 44i.
1. Dane ze zbiorów meldunkowych oraz ewidencji wydanych i utraconych dowodów osobistych udostępnia organ gminy.
2. Dane, o których mowa w ust. 1, w odniesieniu do województwa udostępnia wojewoda.
3. Dane ze zbioru PESEL oraz ogólnokrajowej ewidencji wydanych i utraconych
dowodów osobistych udostępnia minister właściwy do spraw administracji publicznej.
4. O udostępnieniu danych za pomocą urządzeń teletransmisji danych rozstrzyga
właściwy organ w drodze decyzji administracyjnej.
5. Organ rozpatrujący wniosek odmawia, w drodze decyzji administracyjnej, udostępnienia danych osobowych, jeżeli udostępnienie danych spowodowałoby naruszenie dóbr osobistych osoby, której dane dotyczą, lub innych osób.
6. Od decyzji odmawiającej udostępnienia danych osobowych przysługuje odwołanie.
2005-06-17
©Kancelaria Sejmu
s. 20/23
Rozdział 9
Właściwość organów.
Art. 45.
1. Dowód osobisty wydaje właściwy organ gminy. W rozumieniu niniejszej ustawy
organem gminy jest wójt, burmistrz lub prezydent miasta.
2. Właściwość miejscową organu, o którym mowa w ust. 1, ustala się według miejsca pobytu stałego osoby ubiegającej się o wydanie dowodu osobistego, a w razie braku takiego miejsca - według ostatniego miejsca pobytu stałego tej osoby.
3. Jeżeli nie można ustalić właściwości miejscowej organu w sposób wskazany w
ust. 2, dowód osobisty wydaje organ gminy właściwy dla obszaru dzielnicy
Śródmieście w m.st. Warszawie.
Art. 46.
1. Ewidencja ludności jest prowadzona w systemie informatycznym przez:
1) ministra właściwego do spraw administracji publicznej - w formie zbioru
PESEL,
2) wojewodę - w formie wojewódzkich zbiorów meldunkowych, określonych w
art. 44a ust. 1 pkt 1 lit. a)-c),
3) organy gminy - w formie gminnych zbiorów meldunkowych.
2. Zbiór, o którym mowa w art. 44b, prowadzi kierownik zakładu lub osoba przez
niego upoważniona.
Art. 47.
1. Organ gminy prowadzący ewidencję ludności jest obowiązany na podstawie
zgłoszenia dokonać zameldowania lub wymeldowania przez zarejestrowanie danych dotyczących osoby i miejsca jej pobytu, jak również innych zdarzeń objętych obowiązkiem meldunkowym.
2. Jeżeli zgłoszone dane budzą wątpliwości, o dokonaniu zameldowania lub wymeldowania rozstrzyga właściwy organ gminy.
3. Organ gminy prowadzący ewidencję ludności współpracuje z Szefem Krajowego Centrum Informacji Kryminalnych w zakresie niezbędnym do realizacji jego
zadań ustawowych.
Art. 48.
Organ gminy może żądać od osoby, której dotyczy obowiązek meldunkowy, przedstawienia w określonym terminie danych niezbędnych do zaktualizowania ewidencji
ludności.
Art. 49.
Policja sprawuje kontrolę nad wykonywaniem obowiązków określonych w ustawie
przez osoby podlegające zameldowaniu lub wymeldowaniu się.
2005-06-17
©Kancelaria Sejmu
s. 21/23
Art. 50.
1. Minister właściwy do spraw administracji publicznej sprawuje zwierzchni nadzór nad wykonywaniem obowiązków określonych w ustawie.
2. Wojewodowie sprawują nadzór nad działalnością organów gmin w zakresie realizacji obowiązków określonych w ustawie.
3. Wojewoda jest organem odwoławczym od orzeczeń administracyjnych wydanych przez organy gminy na podstawie ustawy.
Art. 51.
1. Minister właściwy do spraw administracji publicznej określi, w drodze rozporządzenia, sposób zgłaszania i przyjmowania danych niezbędnych do zameldowania i wymeldowania, sposób prowadzenia ewidencji ludności i ewidencji wydanych i utraconych dowodów osobistych, wzory formularzy zgłoszeń meldunkowych oraz wzór wniosku o nadanie numeru PESEL, uwzględniając w szczególności sposób wykonywania obowiązku meldunkowego za osobę niepełnoletnią,
przez cudzoziemca oraz osoby przebywające stale lub czasowo na statku morskim lub żeglugi śródlądowej albo w innych ruchomych pomieszczeniach
mieszkalnych, potrzebę zapewnienia ochrony danych zawartych w ewidencji
ludności i ewidencji wydanych i utraconych dowodów osobistych, a także zakres
danych zgłaszanych przy zameldowaniu i objętych wnioskiem o nadanie numeru
PESEL oraz danych niezbędnych do ustalenia obowiązku wojskowego.
2. Minister właściwy do spraw administracji publicznej, w porozumieniu z Ministrem Obrony Narodowej, określi, w drodze rozporządzenia, zakres i sposób
art. 53 i 54 uchylone
zameldowania oraz wymeldowania żołnierzy w czynnej służbie wojskowej, a
także sposób prowadzenia ewidencji ludności w budynkach pozostających w zarządzie organów wojskowych, uwzględniając potrzeby wynikające z konieczności zapewnienia ochrony informacji niejawnych.
3. Minister właściwy do spraw administracji publicznej może w celu zapewnienia
porządku i bezpieczeństwa publicznego, a także zwalczania klęsk żywiołowych i
zagrożenia bezpieczeństwa państwa wprowadzić, w drodze rozporządzenia, na
czas określony obowiązek zameldowania się z chwilą przybycia do danej miejscowości oraz obowiązek zgłoszenia wyjazdu z danej miejscowości, uwzględniając określenie szczegółowego sposobu i terminu zameldowania osób oraz zakres danych, jakie powinny być zgłoszone przy zameldowaniu lub wymeldowaniu.
Art. 52.
Organy gminy wykonują zadania określone w ustawie jako zadania zlecone z zakresu administracji rządowej.
Rozdział 10
Przepisy karne
Art. 55.
Kto:
2005-06-17
©Kancelaria Sejmu
s. 22/23
1) uchyla się od obowiązku posiadania lub wymiany dowodu osobistego,
2) zatrzymuje cudzy dowód osobisty,
3) nie zwraca dowodu osobistego w razie utraty obywatelstwa polskiego,
4) nie zawiadamia o znalezieniu dowodu osobistego w przypadku, o którym
mowa w art. 42 ust. 2,
5) nie zwraca znalezionego dowodu osobistego w przypadku, o którym mowa w
art. 42 ust. 3,
podlega karze ograniczenia wolności do 1 miesiąca albo karze grzywny.
Art. 56.
Wykroczenia przeciwko obowiązkowi meldunkowemu podlegają ustawie z dnia 20
maja 1971 r. - Kodeks wykroczeń (Dz.U. Nr 12, poz. 114, z 1981 r. Nr 24, poz. 124,
z 1982 r. Nr 16, poz. 125, z 1983 r. Nr 6, poz. 35 i Nr 44, poz. 203, z 1984 r. Nr 54,
poz. 275, z 1985 r. Nr 14, poz. 60 i Nr 23, poz. 100, z 1986 r. Nr 39, poz. 193, z 1988
r. Nr 20, poz. 135 i Nr 41, poz. 324, z
1989 r. Nr 34, poz. 180, z 1990 r. Nr 51, poz. 297, Nr 72, poz. 422 i Nr 86, poz. 504,
z 1991 r. Nr 75, poz. 332 i Nr 91, poz. 408, z 1992 r. Nr 24, poz. 101, z 1994 r. Nr
123, poz. 600, z 1995 r. Nr 6, poz. 29, Nr 60, poz. 310 i Nr 95, poz. 475, z 1997 r. Nr
54, poz. 349, Nr 60, poz. 369, Nr 85, poz. 539, Nr 98, poz. 602, Nr 104, poz. 661, Nr
106, poz. 677, Nr 111, poz. 724, Nr 123, poz. 779, Nr 133, poz. 884 i Nr 141, poz.
942, z 1998 r. Nr 113, poz. 717, z 1999 r. Nr 83, poz. 931 i Nr 101, poz. 1178 oraz z
2000 r. Nr 22, poz. 271, Nr 73, poz. 852, Nr 74, poz. 855 i Nr 117, poz. 1228).
Rozdział 11
Przepisy przejściowe i końcowe.
Art. 57.
Dowody osobiste i tymczasowe zaświadczenia tożsamości wydane w trybie przepisów obowiązujących przed wejściem w życie ustawy zachowują swą ważność.
Art. 58.
Ustawa nie narusza przepisów normujących pobyt osób w strefie nadgranicznej.
Art. 59.
Tracą moc:
1) dekret z dnia 22 października 1951 r. o dowodach osobistych (Dz.U. z 1962 r.
Nr 2, poz. 5),
2005-06-17
©Kancelaria Sejmu
s. 23/23
2) ustawa z dnia 14 lipca 1961 r. o ewidencji i kontroli ruchu ludności (Dz.U.
Nr 33, poz. 164, z 1963 r. Nr 15, poz. 77, z 1967 r. Nr 44, poz. 220 i z 1971
r. Nr 12, poz. 115).
2005-06-17

Podobne dokumenty