J 15,9-17 - Lectio Divina

Transkrypt

J 15,9-17 - Lectio Divina
Zamiast cierni wyrosną cyprysy, zamiast pokrzyw wyrosną mirty. I będzie to Panu na
chwałę, jako znak wieczysty, niezniszczalny!
Rdz 18,18 PrzecieŜ ma się on stać ojcem wielkiego i potęŜnego narodu, i przez niego
otrzymają błogosławieństwo wszystkie ludy ziemi.
Ps 71,18 Lecz i w starości, i w wieku sędziwym nie opuszczaj mnie, BoŜe, gdy moc
Twego ramienia głosić będę, całemu przyszłemu pokoleniu - Twą potęgę,
Ps 145,4 Pokolenie pokoleniu głosi Twoje dzieła i zwiastuje Twoje potęŜne czyny.
Za 1,4-6 Nie bądźcie jak wasi przodkowie, których napominali dawniejsi prorocy:
„Porzućcie drogi złe i swoje złe czyny - wyrocznia Pana Zastępów”. Ale oni nie usłuchali i
zlekcewaŜyli Mnie - mówi Pan. GdzieŜ są teraz wasi przodkowie? A moŜe prorocy Ŝyją
wiecznie? A jednak czyŜ słowa moje i moje rozkazy, które wydałem sługom moim,
prorokom, nie spełniły się na waszych przodkach? I nawracając się, przyznali: Jak zamierzył
Pan Zastępów postąpić z nami stosownie do czynów i złości naszych - tak wobec nas
postąpił».
Dz 20,25-28 Wiem teraz, Ŝe wy wszyscy, wśród których po drodze głosiłem królestwo,
juŜ mnie nie ujrzycie. Dlatego oświadczam wam dzisiaj: Nie jestem winien niczyjej krwi, bo
nie uchylałem się tchórzliwie od głoszenia wam całej woli BoŜej. UwaŜajcie na samych
siebie i na całe stado, nad którym Duch Święty ustanowił was biskupami, abyście kierowali
Kościołem Boga, który On nabył własną krwią.
1 P 1,14-17 Bądźcie jak posłuszne dzieci. Nie stosujcie się do waszych dawniejszych
Ŝądz, gdy byliście nieświadomi, ale w całym postępowaniu stańcie się wy równieŜ świętymi
na wzór Świętego, który was powołał, gdyŜ jest napisane: Świętymi bądźcie, bo Ja jestem
święty.
J 15,7 JeŜeli we Mnie trwać będziecie, a słowa moje w was, poproście, o cokolwiek
chcecie, a to wam się spełni.
J 16,23-24 W owym zaś dniu o nic Mnie nie będziecie pytać. Zaprawdę, zaprawdę,
powiadam wam: O cokolwiek byście prosili Ojca, da wam w imię moje. Do tej pory o nic nie
prosiliście w imię moje: Proście, a otrzymacie, aby radość wasza była pełna.
Mt 21,22 I otrzymacie wszystko, o co na modlitwie z wiarą prosić będziecie».
VI Niedziela Wielkanocna w roku B:
J 15,9-17
9.
Jak Mnie umiłował Ojciec, tak i Ja was umiłowałem. Wytrwajcie w miłości
mojej!
10. Jeśli będziecie zachowywać moje przykazania, będziecie trwać w miłości
mojej, tak jak Ja zachowałem przykazania Ojca mego i trwam w Jego
miłości.
11. To wam powiedziałem, aby radość moja w was była i aby radość wasza
była pełna.
12. To jest moje przykazanie, abyście się wzajemnie miłowali, tak jak Ja was
umiłowałem.
13. Nikt nie ma większej miłości od tej, gdy ktoś Ŝycie swoje oddaje za
przyjaciół swoich.
14. Wy jesteście przyjaciółmi moimi, jeŜeli czynicie to, co wam przykazuję.
15. JuŜ was nie nazywam sługami, bo sługa nie wie, co czyni pan jego, ale
nazwałem was przyjaciółmi, albowiem oznajmiłem wam wszystko, co
usłyszałem od Ojca mego.
16. Nie wyście Mnie wybrali, ale Ja was wybrałem i przeznaczyłem was na to,
abyście szli i owoc przynosili, i by owoc wasz trwał - aby wszystko dał
wam Ojciec, o cokolwiek Go poprosicie w imię moje.
17. To wam przykazuję, abyście się wzajemnie miłowali.
9 Jak Mnie umiłował Ojciec, tak i Ja was umiłowałem. Wytrwajcie w
miłości mojej!
J 15,13 Nikt nie ma większej miłości od tej, gdy ktoś Ŝycie swoje oddaje za przyjaciół
swoich.
17 To wam przykazuję, abyście się wzajemnie miłowali.
J 15,12 To jest moje przykazanie, abyście się wzajemnie miłowali, tak jak Ja was
umiłowałem.
1 P 2,17 Wszystkich szanujcie, braci miłujcie, Boga się bójcie, czcijcie króla!
1 J 3,14-17 My wiemy, Ŝe przeszliśmy ze śmierci do Ŝycia, bo miłujemy braci, kto zaś
nie miłuje, trwa w śmierci. KaŜdy, kto nienawidzi swego brata, jest zabójcą, a wiecie, Ŝe
Ŝaden zabójca nie nosi w sobie Ŝycia wiecznego. Po tym poznaliśmy miłość, Ŝe On oddał za
nas Ŝycie swoje. My takŜe winniśmy oddać Ŝycie za braci. Jeśliby ktoś posiadał majętność
tego świata i widział, Ŝe brat jego cierpi niedostatek, a zamknął przed nim swe serce, jak
moŜe trwać w nim miłość Boga?
Stronice te zawierają Słowa Pisma Świętego.
Dlatego powinny być uczczone i godnie traktowane!
J 17,23 Ja w nich, a Ty we Mnie! Oby się tak zespolili w jedno, aby świat poznał, Ŝeś Ty
Mnie posłał i Ŝeś Ty ich umiłował tak, jak Mnie umiłowałeś.
J 17,26 Objawiłem im Twoje imię i nadal będę objawiał, aby miłość, którą Ty Mnie
umiłowałeś, w nich była i Ja w nich».
1 J 2,28 Teraz właśnie trwajcie w Nim, dzieci, abyśmy, gdy się zjawi, mieli w Nim ufność
i w dniu Jego przyjścia nie doznali wstydu.
10 Jeśli będziecie zachowywać moje przykazania, będziecie trwać w
miłości mojej, tak jak Ja zachowałem przykazania Ojca mego i
trwam w Jego miłości.
J 14,15 JeŜeli Mnie miłujecie, będziecie zachowywać moje przykazania.
J 14,21 Kto ma przykazania moje i zachowuje je, ten Mnie miłuje. Kto zaś Mnie miłuje,
ten będzie umiłowany przez Ojca mego, a równieŜ Ja będę go miłował i objawię mu siebie».
1 Kor 7,19 Niczym jest zarówno obrzezanie, jak i nieobrzezanie, a waŜne jest tylko
zachowywanie przykazań BoŜych.
1 Tes 4,1 A na koniec, bracia, prosimy i zaklinamy was w Panu Jezusie: według tego,
coście od nas przejęli w sprawie sposobu postępowania i podobania się Bogu - jak juŜ
postępujecie - stawajcie się coraz doskonalszymi!
2 P 2,21 Lepiej bowiem byłoby im nie znać drogi sprawiedliwości, aniŜeli poznawszy ją
odwrócić się od podanego im świętego przykazania.
1 J 5 Kto zaś zachowuje Jego naukę, w tym naprawdę miłość BoŜa jest doskonała.
1 J 3,21-24 Umiłowani, jeśli serce nas nie oskarŜa, mamy ufność wobec Boga, i o co
prosić będziemy, otrzymamy od Niego, poniewaŜ zachowujemy Jego przykazania i czynimy
to, co się Jemu podoba. Przykazanie zaś Jego jest takie, abyśmy wierzyli w imię Jego Syna,
Jezusa Chrystusa, i miłowali się wzajemnie tak, jak nam nakazał. Kto wypełnia Jego
przykazania, trwa w Bogu, a Bóg w nim; a to, Ŝe trwa On w nas, poznajemy po Duchu,
którego nam dał.
1 J 5,2-3 Po tym poznajemy, Ŝe miłujemy dzieci BoŜe, gdy miłujemy Boga i wypełniamy
Jego przykazania, albowiem miłość względem Boga polega na spełnianiu Jego przykazań, a
przykazania Jego nie są cięŜkie.
Ap 22,14 Błogosławieni, którzy płuczą swe szaty, aby władza nad drzewem Ŝycia do nich
naleŜała i aby bramami wchodzili do Miasta.
J 4,34 Powiedział im Jezus: «Moim pokarmem jest wypełnić wolę Tego, który Mnie
posłał, i wykonać Jego dzieło.
J 8,29 A Ten, który Mnie posłał, jest ze Mną; nie pozostawił Mnie samego, bo Ja zawsze
czynię to, co się Jemu podoba».
J 12,49 Nie mówiłem bowiem sam od siebie, ale Ten, który Mnie posłał, Ojciec, On Mi
nakazał, co mam powiedzieć i oznajmić.
J 17,4 Ja Ciebie otoczyłem chwałą na ziemi przez to, Ŝe wypełniłem dzieło, które Mi dałeś
do wykonania.
Iz 42,1-4 Oto mój Sługa, którego podtrzymuję. Wybrany mój, w którym mam upodobanie.
Sprawiłem, Ŝe Duch mój na Nim spoczął; On przyniesie narodom Prawo. Nie będzie wołał ni
podnosił głosu, nie da słyszeć krzyku swego na dworze. Nie złamie trzciny nadłamanej, nie
zagasi knotka o nikłym płomyku. On niezachwianie przyniesie Prawo. Nie zniechęci się ani
nie załamie, aŜ utrwali Prawo na ziemi, a Jego pouczenia wyczekują wyspy.
Hbr 10,5-7 Przeto przychodząc na świat, mówi: Ofiary ani daru nie chciałeś, aleś Mi
utworzył ciało; całopalenia i ofiary za grzech nie podobały się Tobie. Wtedy rzekłem: Oto
idę - w zwoju księgi napisano o Mnie - abym spełniał wolę Twoją, BoŜe.
1 J 2,1-2 Dzieci moje, piszę wam to dlatego, Ŝebyście nie grzeszyli. Jeśliby nawet kto
zgrzeszył, mamy Rzecznika wobec Ojca - Jezusa Chrystusa sprawiedliwego. On bowiem jest
ofiarą przebłagalną za nasze grzechy, i nie tylko nasze, lecz równieŜ za grzechy całego świata.
11 To wam powiedziałem, aby radość moja w was była i aby radość
wasza była pełna.
Iz 53,11 Po udrękach swej duszy, ujrzy światło i nim się nasyci. Zacny mój Sługa
usprawiedliwi wielu, ich nieprawości On sam dźwigać będzie.
kocham». Rzekł do niego: «Paś baranki moje!» I znowu, po raz drugi, powiedział do niego:
«Szymonie, synu Jana, czy miłujesz Mnie?» Odparł Mu: «Tak, Panie, Ty wiesz, Ŝe Cię
kocham». Rzekł do niego: «Paś owce moje!». Powiedział mu po raz trzeci: «Szymonie, synu
Jana, czy kochasz Mnie?» Zasmucił się Piotr, Ŝe mu po raz trzeci powiedział: «Czy kochasz
Mnie?» I rzekł do Niego: «Panie, Ty wszystko wiesz, Ty wiesz, Ŝe Cię kocham». Rzekł do
niego Jezus: «Paś owce moje!
Rdz 9,15-16 Ja wyświadczam łaskę, komu chcę, i miłosierdzie, nad kim się lituję.
Wybranie więc nie zaleŜy od tego, kto go chce lub o nie się ubiega, ale od Boga, który
okazuje miłosierdzie.
Iz 49,1-3 Wyspy, posłuchajcie Mnie! Ludy najdalsze, uwaŜajcie! Powołał Mnie Pan juŜ z
łona mej matki, od jej wnętrzności wspomniał moje imię. Ostrym mieczem uczynił me usta,
w cieniu swej ręki Mnie ukrył. Uczynił ze mnie strzałę zaostrzoną, utaił mnie w swoim
kołczanie. I rzekł mi: «Tyś Sługą moim, Izraelu, w tobie się rozsławię».
Jr 1,5-7 «Zanim ukształtowałem cię w łonie matki, znałem cię, nim przyszedłeś na świat,
poświęciłem cię, prorokiem dla narodów ustanowiłem cię». I rzekłem: «Ach, Panie BoŜe,
przecieŜ nie umiem mówić, bo jestem młodzieńcem!» Pan zaś odpowiedział mi: «Nie mów:
„Jestem młodzieńcem”, gdyŜ pójdziesz, do kogokolwiek cię poślę, i będziesz mówił,
cokolwiek tobie polecę.
Mt 28,18-19 Wtedy Jezus podszedł do nich i przemówił tymi słowami: «Dana Mi jest
wszelka władza w niebie i na ziemi. Idźcie więc i nauczajcie wszystkie narody, udzielając im
chrztu w imię Ojca i Syna, i Ducha Świętego.
Mk 16,15-16 I rzekł do nich: «Idźcie na cały świat i głoście Ewangelię wszelkiemu
stworzeniu! Kto uwierzy i przyjmie chrzest, będzie zbawiony; a kto nie uwierzy, będzie
potępiony.
Rz 1,5 Przez Niego otrzymaliśmy łaskę i urząd apostolski, aby ku chwale Jego imienia
pozyskiwać wszystkich pogan dla posłuszeństwa wierze.
Rz 15,15-16 A moŜe niekiedy w liście tym zbyt śmiało się wyraziłem jako ten, który
wam pewne sprawy stara się przypomnieć - na mocy danej mi przez Boga łaski. Dzięki niej
jestem z urzędu sługą Chrystusa Jezusa wobec pogan sprawującym świętą czynność
głoszenia Ewangelii BoŜej po to, by poganie stali się ofiarą Bogu przyjemną, uświęconą
Duchem Świętym.
1 Kor 9,16-18 Nie jest dla mnie powodem do chluby to, Ŝe głoszę Ewangelię. Świadom
jestem ciąŜącego na mnie obowiązku. Biada mi, gdybym nie głosił Ewangelii! Gdybym to
czynił z własnej woli, miałbym zapłatę, lecz jeśli działam nie z własnej woli, to tylko
spełniam obowiązki szafarza. JakąŜ przeto mam zapłatę? OtóŜ tę właśnie, Ŝe głosząc
Ewangelię bez Ŝadnej zapłaty, nie korzystam z praw, jakie mi daje Ewangelia.
Ef 2,10 Jesteśmy bowiem Jego dziełem, stworzeni w Chrystusie Jezusie dla dobrych
czynów, które Bóg z góry przygotował, abyśmy je pełnili.
Jk 3,18 Owoc zaś sprawiedliwości sieją w pokoju ci, którzy zaprowadzają pokój.
Iz 55,10-13 Zaiste, podobnie jak ulewa i śnieg spadają z nieba i tam nie powracają,
dopóki nie nawodnią ziemi, nie uŜyźnią jej i nie zapewnią urodzaju, tak iŜ wydaje nasienie
dla siewcy i chleb dla jedzącego, tak słowo, które wychodzi z ust moich, nie wraca do Mnie
bezowocne, zanim wpierw nie dokona tego, co chciałem, i nie spełni pomyślnie swego
posłannictwa. O tak, z weselem wyjdziecie i w pokoju was przyprowadzą. Góry i pagórki
przed wami podniosą radosne okrzyki, a wszystkie drzewa polne klaskać będą w dłonie.
roztropnymi, a objawiłeś je prostaczkom. Tak, Ojcze, gdyŜ takie było Twoje upodobanie.
Ojciec mój przekazał Mi wszystko. Nikt teŜ nie wie, kim jest Syn, tylko Ojciec; ani kim jest
Ojciec, tylko Syn i ten, komu Syn zechce objawić. Potem zwrócił się do samych uczniów i
rzekł: «Szczęśliwe oczy, które widzą to, co wy widzicie.
Rz 16,25-26 Temu, który ma moc utwierdzić was zgodnie z Ewangelią i moim
głoszeniem Jezusa Chrystusa, zgodnie z objawioną tajemnicą, dla dawnych wieków ukrytą,
teraz jednak ujawnioną, a przez pisma prorockie na rozkaz odwiecznego Boga wszystkim
narodom obwieszczoną, dla skłonienia ich do posłuszeństwa wierze,
1 Kor 2,9-11 A jednak głosimy mądrość między doskonałymi, ale nie mądrość tego
świata ani władców tego świata, zresztą przemijających. Lecz głosimy tajemnicę mądrości
BoŜej, mądrość ukrytą, tę, którą Bóg przed wiekami przeznaczył ku chwale naszej, tę, której
nie pojął Ŝaden z władców tego świata; gdyby ją bowiem pojęli, nie ukrzyŜowaliby Pana
chwały; lecz właśnie głosimy, jak zostało napisane, to, czego ani oko nie widziało, ani ucho
nie słyszało, ani serce człowieka nie zdołało pojąć, jak wielkie rzeczy przygotował Bóg tym,
którzy Go miłują. Nam zaś objawił to Bóg przez Ducha. Duch przenika wszystko, nawet
głębokości Boga samego. Kto zaś z ludzi zna to, co ludzkie, jeŜeli nie duch, który jest w
człowieku? Podobnie i tego, co Boskie, nie zna nikt, tylko Duch BoŜy. OtóŜ myśmy nie
otrzymali ducha świata, lecz Ducha, który jest z Boga, dla poznania darów BoŜych.
Ef 1,7-10 W Nim mamy odkupienie przez Jego krew - odpuszczenie występków, według
bogactwa Jego łaski. Szczodrze ją na nas wylał w postaci wszelkiej mądrości i zrozumienia,
przez to, Ŝe nam oznajmił tajemnicę swej woli według swego postanowienia, które przedtem
w Nim powziął dla dokonania pełni czasów, aby wszystko na nowo zjednoczyć w Chrystusie
jako Głowie: to, co w niebiosach, i to, co na ziemi.
Ef 3,5-9 Nie była ona [tajemnica Chrystusa] oznajmiona synom ludzkim w poprzednich
pokoleniach, tak jak teraz została objawiona przez Ducha świętym Jego apostołom i
prorokom, to znaczy, Ŝe poganie juŜ są współdziedzicami i współczłonkami Ciała, i
współuczestnikami obietnicy w Chrystusie Jezusie przez Ewangelię. Jej sługą stałem się z
daru łaski udzielonej mi przez Boga na skutek działania Jego potęgi. Mnie, zgoła
najmniejszemu ze wszystkich świętych, została dana ta łaska: ogłosić poganom jako Dobrą
Nowinę niezgłębione bogactwo Chrystusa i wydobyć na światło, czym jest wykonanie
tajemniczego planu, ukrytego przed wiekami w Bogu, Stwórcy wszechrzeczy.
Kol 1,26-27 Tajemnica ta, ukryta od wieków i pokoleń, teraz została objawiona Jego
świętym, którym Bóg zechciał oznajmić, jak wielkie jest bogactwo chwały tej tajemnicy
pośród pogan. Jest nią Chrystus pośród was - nadzieja chwały.
16 Nie wyście Mnie wybrali, ale Ja was wybrałem i przeznaczyłem was
na to, abyście szli i owoc przynosili, i by owoc wasz trwał - aby
wszystko dał wam Ojciec, o cokolwiek Go poprosicie w imię moje.
J 15,19 Gdybyście byli ze świata, świat by was kochał jako swoją własność. Ale poniewaŜ
nie jesteście ze świata, bo Ja was wybrałem sobie ze świata, dlatego was świat nienawidzi.
J 13,18 Nie mówię o was wszystkich. Ja wiem, których wybrałem; lecz potrzeba, aby się
wypełniło Pismo: Kto ze Mną spoŜywa chleb, ten podniósł na Mnie swoją piętę.
J 21,15-17 A gdy spoŜyli śniadanie, rzekł Jezus do Szymona Piotra: «Szymonie, synu
Jana, czy miłujesz Mnie więcej aniŜeli ci?» Odpowiedział Mu: «Tak, Panie, Ty wiesz, Ŝe Cię
Iz 62,4 Nie będą więcej mówić o tobie „Porzucona”, o krainie twej juŜ nie powiedzą
„Spustoszona”. Raczej cię nazwą „Moje w niej upodobanie”, a krainę twoją „Poślubiona”.
Albowiem spodobałaś się Panu i twoja kraina otrzyma męŜa.
Jr 33,9 Jerozolima zaś będzie radością, chwałą i dumą wśród wszystkich narodów ziemi,
które usłyszą o dobrodziejstwach, jakie jej wyświadczyłem. Będą się one lękać i drŜeć wobec
wszelkich przejawów dobroci i pomyślności, jaką jej dałem.
Sof 3,17 Pan, twój Bóg jest pośród ciebie, Mocarz - On zbawi, uniesie się weselem nad
tobą, odnowi swą miłość, wzniesie okrzyk radości,
1 J 1,4 Piszemy to w tym celu, aby nasza radość była pełna.
J 16,24 Do tej pory o nic nie prosiliście w imię moje: Proście, a otrzymacie, aby radość
wasza była pełna.
J 15,33 To wam powiedziałem, abyście pokój we Mnie mieli. Na świecie doznacie ucisku,
ale miejcie odwagę: Jam zwycięŜył świat».
Rz 15,13 A Bóg, dawca nadziei, niech wam udzieli pełni radości i pokoju w wierze,
abyście przez moc Ducha Świętego byli bogaci w nadzieję.
Ef 5,18 A nie upijajcie się winem, bo to jest przyczyną rozwiązłości, ale napełniajcie się
Duchem.
1 Tes 5,16-24 Zawsze się radujcie, nieustannie się módlcie! W kaŜdym połoŜeniu
dziękujcie, taka jest bowiem wola BoŜa w Jezusie Chrystusie względem was. Ducha nie
gaście, proroctwa nie lekcewaŜcie! Wszystko badajcie, a co szlachetne - zachowujcie!
Unikajcie wszystkiego, co ma choćby pozór zła. Sam Bóg pokoju niech was całkowicie
uświęca, aby nienaruszony duch wasz, dusza i ciało bez zarzutu zachowały się na przyjście
Pana naszego Jezusa Chrystusa. Wierny jest Ten, który was wzywa: On teŜ tego dokona.
12 To jest moje przykazanie, abyście się wzajemnie miłowali, tak jak
Ja was umiłowałem.
J 13,34 Przykazanie nowe daję wam, abyście się wzajemnie miłowali tak, jak Ja was
umiłowałem; Ŝebyście i wy tak się miłowali wzajemnie.
Rz 12,10 W miłości braterskiej nawzajem bądźcie Ŝyczliwi! W okazywaniu czci jedni
drugich wyprzedzajcie!
Ef 5,2 Bądźcie więc naśladowcami Boga, jako dzieci umiłowane, i postępujcie drogą
miłości, bo i Chrystus was umiłował i samego siebie wydał za nas w ofierze i dani na
wdzięczną wonność Bogu.
Ef 4,9 Nie jest rzeczą konieczną, abyśmy wam pisali o miłości braterskiej, albowiem Bóg
was samych naucza, abyście się wzajemnie miłowali.
1 P 22 Skoro juŜ dusze swoje uświęciliście, będąc posłuszni prawdzie celem zdobycia
nieobłudnej miłości bratniej, jedni drugich gorąco czystym sercem umiłujcie.
1 P 3,8 Na koniec zaś bądźcie wszyscy jednomyślni, współczujący, pełni braterskiej
miłości, miłosierni, pokorni!
1 P 4,8 Przede wszystkim miejcie wytrwałą miłość jedni ku drugim, bo miłość zakrywa
wiele grzechów.
1 J 2,7-10 Umiłowani, nie piszę do was o nowym przykazaniu, ale o przykazaniu
istniejącym od dawna, które mieliście od samego początku; tym dawnym przykazaniem jest
nauka, którąście słyszeli. A jednak piszę wam o nowym przykazaniu, które prawdziwe jest w
Nim i w nas, poniewaŜ ciemności ustępują, a świeci juŜ prawdziwa światłość. Kto twierdzi,
Ŝe Ŝyje w światłości, a nienawidzi brata swego, dotąd jeszcze jest w ciemności. Kto miłuje
swego brata, ten trwa w światłości i nie moŜe się potknąć.
1 J 3,13-18. My wiemy, Ŝe przeszliśmy ze śmierci do Ŝycia, bo miłujemy braci, kto zaś
nie miłuje, trwa w śmierci. KaŜdy, kto nienawidzi swego brata, jest zabójcą, a wiecie, Ŝe
Ŝaden zabójca nie nosi w sobie Ŝycia wiecznego. Po tym poznaliśmy miłość, Ŝe On oddał za
nas Ŝycie swoje. My takŜe winniśmy oddać Ŝycie za braci. Jeśliby ktoś posiadał majętność
tego świata i widział, Ŝe brat jego cierpi niedostatek, a zamknął przed nim swe serce, jak
moŜe trwać w nim miłość Boga? Dzieci, nie miłujmy słowem i językiem, ale czynem i prawdą!
1 J 23 Przykazanie zaś Jego jest takie, abyśmy wierzyli w imię Jego Syna, Jezusa
Chrystusa, i miłowali się wzajemnie tak, jak nam nakazał.
1 J 4,21 Takie zaś mamy od Niego przykazanie, aby ten, kto miłuje Boga, miłował teŜ i
brata swego.
13 Nikt nie ma większej miłości od tej, gdy ktoś Ŝycie swoje oddaje za
przyjaciół swoich.
J 10,11 Ja jestem dobrym pasterzem. Dobry pasterz daje Ŝycie swoje za owce.
Rz 5,6-8 Chrystus bowiem umarł za nas, jako za grzeszników, w oznaczonym czasie,
gdyśmy jeszcze byli bezsilni. A nawet za człowieka sprawiedliwego podejmuje się ktoś
umrzeć tylko z największą trudnością. ChociaŜ moŜe jeszcze za człowieka Ŝyczliwego
odwaŜyłby się ktoś ponieść śmierć. Bóg zaś okazuje nam swoją miłość właśnie przez to, Ŝe
Chrystus umarł za nas, gdyśmy byli jeszcze grzesznikami.
1 J 4,7-11 Umiłowani, miłujmy się wzajemnie, poniewaŜ miłość jest z Boga, a kaŜdy, kto
miłuje, narodził się z Boga i zna Boga. Kto nie miłuje, nie zna Boga, bo Bóg jest miłością. W
tym objawiła się miłość Boga ku nam, Ŝe zesłał Syna swego Jednorodzonego na świat,
abyśmy Ŝycie mieli dzięki Niemu. W tym przejawia się miłość, Ŝe nie my umiłowaliśmy
Boga, ale Ŝe On sam nas umiłował i posłał Syna swojego jako ofiarę przebłagalną za nasze
grzechy. Umiłowani, jeśli Bóg tak nas umiłował, to i my winniśmy się wzajemnie miłować.
14 Wy jesteście przyjaciółmi moimi, jeŜeli czynicie to, co wam
przykazuję.
J 14,15 JeŜeli Mnie miłujecie, będziecie zachowywać moje przykazania.
Iz 41,8 Ty zaś, Izraelu, mój sługo, Jakubie, którego wybrałem sobie, potomstwo
Abrahama, mego przyjaciela!
Mt 12,50 Bo kto pełni wolę Ojca mojego, który jest w niebie, ten Mi jest bratem, siostrą i
matką».
Jk 2,23 I tak wypełniło się Pismo, które mówi: Uwierzył przeto Abraham Bogu i
poczytano mu to za sprawiedliwość, i został nazwany przyjacielem Boga.
J 2,5 Wtedy Matka Jego powiedziała do sług: «Zróbcie wszystko, cokolwiek wam powie».
J 14,21 Kto ma przykazania moje i zachowuje je, ten Mnie miłuje. Kto zaś Mnie miłuje,
ten będzie umiłowany przez Ojca mego, a równieŜ Ja będę go miłował i objawię mu siebie».
1 J 5,2-3 Po tym poznajemy, Ŝe miłujemy dzieci BoŜe, gdy miłujemy Boga i wypełniamy
Jego przykazania, albowiem miłość względem Boga polega na spełnianiu Jego przykazań, a
przykazania Jego nie są cięŜkie.
15 JuŜ was nie nazywam sługami, bo sługa nie wie, co czyni pan jego,
ale nazwałem was przyjaciółmi, albowiem oznajmiłem wam
wszystko, co usłyszałem od Ojca mego.
J 12,20 Pamiętajcie na słowo, które do was powiedziałem: „Sługa nie jest większy od
swego pana”. JeŜeli Mnie prześladowali, to i was będą prześladować. JeŜeli moje słowo
zachowali, to i wasze będą zachowywać.
J 12,26 A kto by chciał Mi słuŜyć, niech idzie za Mną, a gdzie Ja jestem, tam będzie i mój
sługa. A jeśli ktoś Mi słuŜy, uczci go mój Ojciec.
J 13,16 Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam: Sługa nie jest większy od swego pana ani
wysłannik od tego, który go posłał.
J 20,17 Rzekł do niej Jezus: «Nie zatrzymuj Mnie, jeszcze bowiem nie wstąpiłem do Ojca.
Natomiast udaj się do moich braci i powiedz im: „Wstępuję do Ojca mego i Ojca waszego
oraz do Boga mego i Boga waszego”».
Ga 4,6-7 Na dowód tego, Ŝe jesteście synami, Bóg wysłał do serc naszych Ducha Syna
swego, który woła: Abba, Ojcze! A zatem nie jesteś juŜ niewolnikiem, lecz synem. JeŜeli zaś
synem, to i dziedzicem z woli BoŜej.
Flm 1,15-16 MoŜe bowiem po to oddalił się od ciebie na krótki czas, abyś go odebrał na
zawsze, juŜ nie jako niewolnika, lecz więcej niŜ niewolnika, jako brata umiłowanego. Takim
jest on zwłaszcza dla mnie, ileŜ więcej dla ciebie zarówno w doczesności, jak w Panu.
Jk 2,23 I tak wypełniło się Pismo, które mówi: Uwierzył przeto Abraham Bogu i
poczytano mu to za sprawiedliwość, i został nazwany przyjacielem Boga.
J 4,19 Rzekła do Niego kobieta: «Panie, widzę, Ŝe jesteś prorokiem.
J 17,6-8 Objawiłem imię Twoje ludziom, których Mi dałeś ze świata. Twoimi byli i Ty Mi
ich dałeś, a oni zachowali słowo Twoje. Teraz poznali, Ŝe wszystko, cokolwiek Mi dałeś,
pochodzi od Ciebie. Słowa bowiem, które Mi powierzyłeś, im przekazałem, a oni je przyjęli i
prawdziwie poznali, Ŝe od Ciebie wyszedłem, oraz uwierzyli, Ŝeś Ty Mnie posłał.
J 17,26 Objawiłem im Twoje imię i nadal będę objawiał, aby miłość, którą Ty Mnie
umiłowałeś, w nich była i Ja w nich».
Rdz 18,17-19 a Pan mówił sobie: «CzyŜ miałbym zataić przed Abrahamem to, co
zamierzam uczynić? PrzecieŜ ma się on stać ojcem wielkiego i potęŜnego narodu, i przez
niego otrzymają błogosławieństwo wszystkie ludy ziemi. Bo upatrzyłem go jako tego, który
będzie nakazywał potomkom swym oraz swemu rodowi, aby przestrzegając przykazań Pana
postępowali sprawiedliwie i uczciwie, tak Ŝeby Pan wypełnił to, co obiecał Abrahamowi».
Ps 25,14 Pan przyjaźnie obcuje z tymi, którzy się Go boją, i powierza im swoje przymierze.
Am 3,7 Bo Pan Bóg nie uczyni niczego, jeśli nie objawi swego zamiaru sługom swym, prorokom.
Mt 13,11 On im odpowiedział: «Wam dano poznać tajemnice królestwa niebieskiego, im
zaś nie dano.
Łk 10,21-23 W tej właśnie chwili Jezus rozradował się w Duchu Świętym i rzekł:
Wysławiam Cię, Ojcze, Panie nieba i ziemi, Ŝe zakryłeś te rzeczy przed mądrymi i