zagadnienie 16 - Zorientowani Uczniowie

ZAGADNIENIE 16
Opera włoska w XIX w.
1) Twórczość kompozytorów I połowy XIX w. (kultywowanie tradycji barokowej opery
neapolitańskiej: bel canto, popisowe arie, recytatywy secco z b.c. klawesynu, dominacja
muzyki nad tekstem słownym, numeryczna budowa opery; klasyczne brzmienie orkiestry,
prosta harmonia, wpływy muzyki ludowej)
a) Gioacchino Rossini, mistrz opery buffa (ok. 40 oper: Tankred; Sroka złodziejka;
Kopciuszek; Cyrulik sewilski; Włoszka w Algierze; Wilhelm Tell)
b) Gaetano Donizetti (ok. 70 oper: Don Pasquale; Napój miłosny; Łucja z
Lamermoor; Lucrezia Borgia)
c) Vincenzo Bellini (ok. 10 oper: Norma; Purytanie; Lunatyczka), Bellini wprowadza
typ opery semi-seria, jego dzieła są monumentalne, duży udział ma w nich chór,
kompozytor pogłębia stronę wyrazową muzyki, do czego przyczynia się
odpowiednio wyeksponowana orkiestra.
2) Twórczość kompozytorów II połowy XIX w. (pogłębienie strony wyrazowej w operze,
podejmowanie przez kompozytorów kontrowersyjnych tematów, skoncentrowanie się na
przeżyciach bohaterów i psychologii postaci, zrównoważenie słowa i muzyki, stopniowe
rezygnowanie z bel canto i popisu wirtuozowskiego, odchodzenie od numerycznej budowy
opery, rozbudowanie orkiestry, stosowanie śmiałej harmonii, podkreślenie znaczenia
kolorystyki)
a) Giuseppe Verdi (ok. 30 oper: Nabucco; Joanna d’Arc; Makbet; Zbójcy; Rigoletto;
Trubadur; Traviata; Bal maskowy; Don Carlos; Aida; Nieszpory sycylijskie;
Otello; Falstaff)
b) Giacomo Puccini, przedstawiciel opery werystycznej (ponad 10 oper: Manon
Lescaut; Cyganeria; Madama Butterfly; Jaskółka; Płaszcz; Tosca; Księżniczka
Turandot)
c) Ruggiero Leoncavallo, reprezentujący operę werystyczną (Cyganeria; Pajace)
d) Pietro Mascagni, przedstawiciel opery werystycznej (Rycerskość wieśniacza)