Robert Draba Streszczenie dysertacji pod tytułem: Polskie regulacje
Transkrypt
Robert Draba Streszczenie dysertacji pod tytułem: Polskie regulacje
Robert Draba Streszczenie dysertacji pod tytułem: Polskie regulacje dotyczące tzw. oaz podatkowych na tle przepisów UE i dorobku OECD. Przedmiotem niniejszej pracy jest ocena regulacji obowiązujących w Polsce, których celem jest zapobieganie unikaniu i uchylaniu się od opodatkowania z wykorzystaniem oaz podatkowych. Jako założenie przyjęto, iż największy wpływ na polskie przepisy antyrajowe ma dorobek prawny Unii Europejskiej i OECD. Zarówno bowiem EU, jak i OECD są wiodącymi ośrodkami zajmującymi się rozwiązaniem problemu wykorzystywania rajów podatkowych dla ucieczki przed podatkami. Głównym celem niniejszej pracy jest uzasadnienie tezy, że polski porządek prawny spełniając niektóre wymogi UE i standardy OECD w walce z unikaniem i uchylaniem się od opodatkowania przy użyciu rajów podatkowych nie jest systemem skutecznie chroniącym przed zmniejszaniem lub eliminowaniem obciążeń podatkowych. Praca usiłuje dociec, jakie przyczyny decydują o tym, iż polskie regulacje antyoazowe nie stanowią wystarczającej bariery dla ochrony polskiego rynku przed korzystaniem z oaz podatkowych. Rozdział 1 niniejszej pracy stanowi omówienie zjawiska wykorzystywania oaz podatkowych oraz negatywnych konsekwencji z tym związanych dla państw, obywateli i przedsiębiorców. W rozdziale tym zostały przytoczone badania przeprowadzone przez instytucje, w tym instytucje UE, organizacje międzynarodowe i pozarządowe, których dane odnoszą się do oceny zjawiska wykorzystywania rajów podatkowych do unikania i uchylania się od opodatkowania. Rozdział II przedstawia regulacje antyoazowe obowiązujące w Unii Europejskiej oraz zalecenia, stanowiska i opinie poszczególnych instytucji unijnych wypowiadających się na temat zjawiska unikania i uchylania się od opodatkowania, w szczególności z wykorzystaniem rajów podatkowych. Dużo miejsca zostało poświęcone przeglądowi i analizie orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej, który wielokrotnie zajmował stanowisko w sprawie regulacji antyoazowych, wyznaczając granice legislacji państw członkowskich wprowadzających przepisy przeciwdziałające ucieczce przed podatkami. Rozdział III dysertacji wskazuje podstawowe dokumenty dorobku prawnego OECD odnoszące się do walki z wykorzystywaniem rajów podatkowych. Analizowane raporty, modele konwencji i inne materiały OECD nie mają mocy wiążącej, jednak wywierając istotny wpływ na regulacje wielu państw, w tym także Polski, zostały uznane za istotne tło dla oceny przepisów przeciwdziałających unikaniu i uchylaniu się od opodatkowania. Rozdział IV jest omówieniem regulacji polskich, które zaliczyć można do kategorii przepisów antyrajowych. W rozdziale niniejszym dokonano przeglądu i analizy instrumentów prawnych, których celem bezpośrednim jest ograniczenie wykorzystywania rajów podatkowych do unikania i uchylania się od opodatkowania, jak również regulacji które przeciwdziałając ucieczce przed podatkami w szerszym zakresie spełniają jednocześnie funkcję antyrajową. W konkluzji pracy stwierdza się, iż obecnie nie istnieje spójny system ochrony w UE przed wykorzystywaniem rajów podatkowych do unikania i uchylania się od opodatkowania. Istnieją jedynie fragmentaryczne uregulowania zapobiegające nadużyciom zawarte w poszczególnych dyrektywach wspierane przez unijny system wymiany informacji. Implementowanie przez państwa członkowskie zalecanych przez UE rozwiązań prawnych nie stanowi wystarczającej bariery przed unikaniem i uchylaniem się od opodatkowania z wykorzystaniem rajów podatkowych. Stworzone w ramach dorobku prawnego OECD zalecenia w zakresie zapobiegania wykorzystywaniu oaz podatkowych również nie stanowią skutecznego systemu zabezpieczeń. Podobne wnioski zostały sformułowane w odniesieniu do Polski. Przepisy zapobiegające korzystaniu z oaz podatkowych w Polsce nie stanowią spójnego i skutecznego systemu zapobiegającego przed nadużyciami. System ten wymaga uzupełnień, bez których trudno uznać, iż polski ustawodawca wykorzystał wszelkie dostępne i zależne od niego możliwości aby chronić się przed tym niekorzystnym zjawiskiem. Skuteczność funkcjonowania polskich uregulowań prawnych w tym zakresie zależy w dużej mierze od skuteczności działań instytucji UE oraz nacisku wywieranego poprzez OECD na kraje stosujące szkodliwą konkurencję podatkową. Ważną rolę odgrywa tu również kwestia politycznej zgody na funkcjonowanie niektórych rajów podatkowych. Decydują o tym rozbieżne interesy państw zobowiązanych do wprowadzania do własnych porządków prawnych zaleceń wypracowywanych na forum międzynarodowym. Niektóre działania krajów członkowskich UE można określić jako rodzaj nielojalności wobec innych uczestników gry rynkowej i wykorzystywanie ustanowionych w ramach UE reguł.