Koło filozoficzne

I LO we Włocławku
Koło filozoficzne
15.09.2010.
Witam!
Po cudownej wakacyjnej przerwie zapraszam ponownie na próbę namysłu nad……..
Zanim powiem nad czym, usprawiedliwię się z tej „próby”. Nazywam
„próbą” nasze filozoficzne spotkania z dwóch powodów; po pierwsze dlatego, że raczkuję
w tej dziedzinie zważywszy na czas trwania filozoficznego namysłu w historii ludzkiej cywilizacji i
dokonania wielkich „namyślających” się przed nami, po drugie dlatego, że sama natura
filozofii nie skłania do formułowania sądów kategorycznych i ostatecznych. Poza tym to, co w tego
rodzaju intelektualnej aktywności jest chyba najpiękniejsze, to sam fakt prowadzenia dialogu, stawiania
pytań i poszukiwania odpowiedzi, a niekoniecznie formułowania gotowych, gładkich, wyważonych i
jedynie słusznych wniosków, twierdzeń i przekonań. Spotykamy się przede wszystkim po to, aby
rozmawiać, roztrząsać zagadnienia filozoficzne, moralne, egzystencjalne a nawet społeczne czy
obyczajowe, żeby podzielić się własnymi doświadczeniami, przekonaniami, po to, żeby spróbować
zrozumieć siebie i innych, także po to, żeby pochylić się z uważnością nad często niełatwym tekstem
filozoficznym. Mam nadzieję, że po paru takich spotkaniach zostanie w nas pewien rodzaj nawyku,
nałogu, potrzeby filozofowania, snucia refleksji nad otaczającą nas rzeczywistości, nad własną i świata
naturą. Może ten nałóg czy potrzeba stawiania sobie i światu pytań sprawi, że poszukując na te pytania
odpowiedzi nie damy się światu zwieść, oszukać, nie zgubimy też samych siebie w pogoni za realizacją
zadań, które nie zawsze my sami sobie stawiamy.
Wracam do próby namysłu nad ………… nad naturą, istotą przyjaźni. Temat może
banalny, niejednokrotnie poruszany w dyskusjach, opisywany w literaturze ale na pewno niebanalny w
filozoficznej refleksji nad charakterem i istotą wartości jaką jest przyjaźń. Nakłaniam więc do
samodzielnej refleksji i filozofowania na temat roli przyjaźni w życiu człowieka, istotą tego zjawiska,
skutkami jej braku i powodów, dla których tak bardzo jej poszukujemy ………..
Czym jest przyjaźń?
Wiem, nie wiem – a jeśli wiem czy oznacza to, że wierzę w jej istnienie? Istnieje wtedy, kiedy jej
doświadczam? Czy istnieje tylko jako abstrakt, myśl, życzenie, wyobrażenie, bez konieczności
doświadczania jej w realnej rzeczywistości? Chyba istnieje - bo o niej piszą, kręcą o niej filmy,
rozmawiają. Nie wiem albo nie jestem pewna czym tak naprawdę jest, czym nie jest, czym może być
przyjaźń. Wpływ na to ma wiele czynników a podstawowy leży w osobistym doświadczeniu zdrady
młodzieńczej przyjaźni. Zdrady tym boleśniejszej, że w tych odległych czasach przyjaźń była czymś
znacznie ważniejszym, cenniejszym niż miłość. Ona zapewniała poczucie wspólnoty, więzi,
bezpieczeństwa, bliskości, bez których niepodobna istnieć, kiedy jest się bardzo, bardzo młodym. Miłości
mogłabym tę zdradę wybaczyć, przyjaźni nie.
Czym więc jest ta tak często przywoływana w literaturze i filmie wartość? W imię tej przyjaźni ludzie stają
się zdolni do najwyższych poświęceń, do wyrzeczeń, ofiar. W obronie przyjaciela gotowi są nawet oddać
życie. Takie wzorce postaw przyjaciół przekazuje literatura, film. Taki sposób rozumienia przyjaźni
zapisany jest także w języku, w jego zasobie leksykalnym, w zwrotach, wyrażeniach, związkach
frazeologicznych a nawet przysłowiach. Czyż nie mówimy często, że: „prawdziwych przyjaciół
poznaje się w biedzie…”, albo, że „pies najlepszym przyjacielem człowieka”
– zwracając uwagę na silną więź emocjonalną, wierność, oddanie…. Skoro istnieje w języku,
istnieje także w świadomości jako zjawisko rozpoznane, opisane, obłaskawione i sklasyfikowane. Mimo
wszystko trudno mi to pojęcie zdefiniować. Na pewno nie jest tym czym chcieliby filozofowie aby była
– tylko i wyłącznie twórczą, pozytywną więzią między szlachetnymi (bo tylko tacy zdolni są
prawdziwie odczuwać, doznawać przyjaźni) istotami.
Magdalena Kwiatkowska
http://test.lzk.pl
Kreator PDF
Utworzono 6 March, 2017, 22:14