Pobierz tekst - Akademia Bajki Kaszubskiej

Najpiękniejsze bajki i baśnie kaszubskie
część 2
Czyta: Jan Błaszkowski
Franciszek Sędzicki Lës
i wilk
Wilk i lës bëlë dôwni dobrima drëchama. Rôz lës ùdôwôł nieżëwégò i légł so
nade drogą, kądka téż przejéżdżôł rëbôk z niewòdã i rëbama. Rëbôk, mëslącë, że
lës je zdechłi, pòłożił gò kòle rëbów na wòzu. Czej przëjachôł dodóm, tej sã doznôł,
że na wòzu ni ma ani lësa, ani rëbów. Òb czas jachaniô lës zdrzucył rëbë z wòza,
a swiôdczëłë ò tim jich môłé grëpczi, jaczé rëbôk nalôzł, czej copnął sã całi sztëk
drodżi Czej lës zajôdôł so rëbë, przëszedł do niegò wilk.
– Skądka të môsz tëli rëbów? – pitôł sã lësa.
– Ha, jô so ùłowił w stôwkù.
– A jakżeż to sã robi? – dopitiwôł wilk.
– Pòj le sa za mną, to cë pòkôżã.
Szlë tej do jezora, dze jesz bëłë wëcãté przerãble òd niewòdu.
– Tu leno włóż ògón w nã dzurã i czekôj jaż rëbë gò chwëcą, a jô timczasã pùdã
zazdrzec do mòji jamë, a pòtemù przińdã nazôd i cë pòmògã te rëbë wëcygnąc.
Wilk czekôł i czekôł, a że béł srodżi mróz, tak tej wkół ògóna ùtwòrził sã lód. Wilk
cygnął i cygnął, ale wëdobëc gò ni mógł. Lës timczasã przëszedł nazôd. I smiôł sã,
czej widzôł, jak wilk sã mãczi.
– A widzysz, wiele tëch rëbów sã nagromadzëło, czekôj, jô cë pòmògã je wëcygnąc.
Ùzdrzôł w pòblëżim psa i nãcącë gò, zaprowadzył jaż do wilka. Sóm ùcekł, a wilk
napadłi przez psa tak sã szarpnął, że jaż so ògón ùrwôł. Ùjôdanié psa scygło tam
zarô lëdzy, a ti wilka ùbilë.
I tak skùńczëło sã to drëszstwò.
www.akademiabajkikaszubskiej.pl
4