EKSPOSTULOWAĆ (3) - Słownik polszczyzny XVI wieku

Słownik polszczyzny XVI wieku - wersja elektroniczna
hasło: EKSPOSTULOWAĆ (stan na dzień:
04-10-2015)
www.spxvi.edu.pl
strona 1/1
EKSPOSTULOWAĆ (3) vb impf
Zawsze ex-.
e, oba o oraz a prawdopodobnie jasne.
inf ekspostulować (1). ◊ praet 3 sg m ekspostulow(a)ł (1). ◊ 3 pl m pers ekspostulowali (1).
Sł stp, Cn brak, Linde XVI (XVIII) - XVII w.
Uskarżać się na kogo, oskarżać kogo żądając od niego wytłumaczenia się, spierać się z kim [expostulo
— skarżę się, uskarżam się Mącz 315c; ‒ ... expostulare cum aliquo iniuriam, skarżyć się swej krzywdy,
swarzyć się z kim Mącz 315c; ‒ pilnie rzecz mówię, domagam się, wywiaduję się Calep; uskarżam się,
styskuję, żałuję się na tego, co mi niepraw przed niemże ‒ expostuło cum aliquo, aliquid, de aliqua re
Cn] (3) :
ekspostulować na kogo (1): pan Kanclerz nomine regio expostulował na posły, iż tymi artykuły,
ktore wczora podali, jawnie KJM osławili Diar 64.
ekspostulować z kim (1): A tak się każde wojewodztwo swemu wojewodzie i kasztelanom serio
opowiedzieli, iż jeśli co takowego włożono będzie na stan szlachecki, nikt iny tego przyczyną nie
będzie, jeno oni. [...] A tak się kazdzi posłowie do swych wojewod i kasztelanow osobno odeszli a
z niemi privatim expostulowali. Diar 61.
[ekspostulować z kim o co: złą ſwą rádą przywiodł [podczaszy Wojdyło] łatwie Jágiełłá/ [...] że
ſie przećiw Keyſtutowi/ [...] z Pruſkim Miſtrzem potáiemnie zmowił y ſpiſał: cżego gdy ſie Keyſtut
dowiedźiał [...] expoſtulował z ſynowcem ſwym Jágiełłem/ o to/ wſzákże gdy ſie tego przał/ dał mu
w tym wiárę. BielKron 1597, 258 (Linde).]
ekspostulować z strony czyjej [=z powodu kogo] (1): przy tym ma [poseł] expostulowac zstrony
Tatar Basze Kaphinskiego, ze się do Panstw Kr. IM. wezbrali ActReg 122.
Synonimy: domagać się, skarżyć się, styskować, swarzyć się, uskarżać się, wywiadować się, żałować
się.
KK