biczowan a. biczowany (1) - Słownik polszczyzny XVI wieku
Transkrypt
biczowan a. biczowany (1) - Słownik polszczyzny XVI wieku
Słownik polszczyzny XVI wieku - wersja elektroniczna hasło: BICZOWAN (stan na dzień: 01-11-2015) www.spxvi.edu.pl strona 1/1 BICZOWAN (14) part praet pass impf biczowan (10), biczowany (3), biczowan a. biczowany (1); biczowan OpecŻyw (2), TarDuch, KrowObr (2), KuczbKat, ArtKanc (4); biczowany LatHar (2), SiebRozmyśl. biczowån, biczowan-. sg m N (praed) biczowån (10), biczowany (3); -ån (9), -(a)n (1). ◊ pl N m pers biczowani (1). Sł stp s. v. biczować, Cn, Linde brak. Bity biczami (14) : O Panie Iezu námiloſciwſſy/ ienżes ku ſlupu przywiązán/ ij też bicżowán bytz rácżyles. OpecŻyw 128, 176; TarDuch [C4]; ktorzy byli Tárgáni/ śćináni/ bitzowani/ doſwiádtzáni KrowObr 60, 49v, 95v; KuczbKat 50; ArtKanc C18, D9v, D 11; LatHar 274, [541]; że iuż był poymány/ [...] Aż náwet biczowány/ y koronowány SiebRozmyśl A3v. biczowan czym: ksłupu przywiązán/ bicżmi, a miotłami bicżowan/ y po wſzem ćiele zranion. ArtKanc E9. W charakterystycznych połączeniach: biczowan okrutnie (2), srogo (2). Synonimy: bit, chlustany. Cf BICZOWAĆ HG