Bukowe Berdo jesienią

Artykuł pobrano ze strony eioba.pl
Bukowe Berdo jesienią
Z dedykacją dla Hussair'a, który jeszcze nie był w Bieszczadach :)
Bukowe Berdo to moim zdaniem najpiękniejszy grzbiet górski w Bieszczadach. Wędrówka szlakiem wijącym się
wśród skałek i jarzębinowych zagajników, widoki zapierające dech - to wszystko zostawia niezapomniane wrażenia.
Bukowe Berdo to podłużne pasmo (kierunek przebiegu: NW-SE) o trzech kulminacjach: 1201, 1238 oraz 1311 m
n.p.m. Charakterystyczne są liczne piaskowcowe skałki. Szczytowe partie zajmuje połonina, a poniżej masowo
występuje krzewiasta forma jarzębiny, co szczególnie efektownie wygląda jesienią, gdy dojrzewają jej czerwone
owoce.
Ze szczytu piękne widoki na dolinę potoku Terebowiec i połoninę Szerokiego Wierchu, Połoninę Caryńską, Połoninę
Wetlińską, pasmo Otrytu, Tarnicę, Krzemień, Halicz, Rozsypaniec, Kopę Bukowską, Kińczyk Bukowski, a przy dobrej
widoczności Bieszczady Wschodnie z najwyższym szczytem (Pikuj - 1406 m).
Dodatkowym walorem tej połoniny jest to, że leży na uboczu i jest rzadziej odwiedzana przez turystów, można więc
tu poczuć smaczek dawnych dzikich Bieszczadów, szczególnie poza sezonem. Połoniny Wetlińska i Caryńska też są
piękne, ale w lipcu i sierpniu zmieniają się w tłoczne ceprostrady, gdzie nie mam mowy o ciszy i intymnym
kontakcie z górskimi przestrzeniami.
Najszybsze i najłatwiejsze jest podejście z Mucznego – mapy pokazują czas wejścia 1h 15 min, ale bez problemu
można wejść w 3 kwadransy. Nawet dla osób pracujących za biurkiem nie jest to trudna trasa, a że cały czas
prowadzi przez las, więc nawet upał nie jest straszny. Dopiero ostatni odcinek po wyjściu z lasu robi się stromy, ale
po kilku minutach dochodzi się do grzbietu Bukowego Berda, gdzie ochłodzi nas wiatr, bo zawsze tu mocno
dmucha.
Znacznie ciekawsze przejście wymaga poświecenia 7-8 godzin.
Proponowana trasa to Ustrzyki Górne – Szeroki Wierch – Tarnica – Bukowe Berdo – Widełki (ok. 20 km).
Z odkrytego grzbietu Szerokiego Wierchu rozciągają się widoki na okoliczne szczyty, m.in. Połoninę Caryńską,
masyw Rawek, Bukowe Berdo, Krzemień, Tarnicę. Wzdłuż pasma biegnie czerwony szlak.
Po ok. 3 godzinach dochodzimy do siodełka pod Tarnicą (1286 m).
Tu powinniśmy skręcić w lewo na Przełęcz Goprowców, ale przecież przed nami Tarnica – najwyższy szczyt w
polskiej części Bieszczadów (1346 m). Po 15 minutach jesteśmy na szczycie.
Wracamy na siodełko i ścieżką przez Przełęcz Goprowców kierujemy się przez Krzemień (1335 m) na Bukowe
Berdo.
Rzut oka za siebie – na masyw Tarnicy.
Przed nami skałki i karłowa jarzębina na Bukowym Berdzie, a w oddali Połonina Caryńska (kulminacja 1297 m).
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------Podziwiając widoki maszerujemy wzdłuż grzbietu niebieskim szlakiem. Po minięciu odnogi szlaku do Mucznego
(żółty) idziemy prosto, aż szlak doprowadzi nas do Widełek, położonych przy głównej drodze.
Pozostaje powrót do Ustrzyk Górnych (ok. 7 km) jakąś okazją i zasłużony obiad.
A wieczorem można posłuchać np. KSU:
http://www.youtube.com/watch?v=5-CN7ZBVN0I
Autor: belfegor
Artykuł pobrano ze strony eioba.pl