Lp. Elementy składowe sylabusu Opis 1. Nazwa przedmiotu Teoria

Lp.
Elementy składowe sylabusu
Opis
1.
Nazwa przedmiotu
Teoria versus praktyka w sztuce XX wieku
2.
Nazwa jednostki prowadzącej
Wydział Filozoficzny, Instytut Filozofii, Zakład Estetyki
przedmiot
3.
Kod przedmiotu
ES19
4.
Język przedmiotu
polski
5.
Grupa treści kształcenia,
w ramach której przedmiot
jest realizowany
Przedmiot może być realizowany w ramach następujących
grup:
- grupa treści podstawowych: estetyka i sztuka
współczesna
· grupa treści kierunkowych: historia sztuki
· grupa treści kształcenia do wyboru: kulturoznawstwo
6.
Typ przedmiotu
Wydział Filozoficzny, Instytut Filozofii, Zakład Estetyki
7.
Rok studiów, semestr
I semestr
8.
9.
Imię i nazwisko osoby (osób)
prowadzącej przedmiot
Imię i nazwisko osoby (osób)
egzaminującej bądź
udzielającej
zaliczenia w przypadku,
gdy nie jest nim osoba
prowadząca
dany przedmiot
Dr hab. Michał Ostrowicki
10.
Formuła przedmiotu
Kurs jest skierowany do studentów studiów pierwszego
i drugiego stopnia oraz dla doktorantów na kierunku
filozofia, jak również dla wszystkich zainteresowanych
przedstawianą problematyką.
11.
Wymagania wstępne
Prerekwizyt: ES01
12.
Liczba godzin zajęć
dydaktycznych
30 godzin
13.
Liczba punktów ECTS
przypisana
przedmiotowi
3 punkty ECTS
1
14.
15.
Czy podstawa obliczenia
średniej ważonej?
Założenia i cele przedmiotu
Tak
Tematyka kursu związana jest z filozoficzno-estetycznymi
poglądami na sztukę XX z uwzględnieniem przykładów
i opisu wybranych dzieł sztuki. Poruszane zagadnienia
prezentowane są z perspektywy przekształcania się
struktury i zmiany elementów sytuacji estetycznej oraz
w nawiązaniu do takich pojęć jak np. konceptualizm,
nowość, oryginalność, pluralizm lub krytycyzm. Pod uwagę
bierze się kształtowanie sztuki na tle kolejnych nurtów
artystycznych np. futuryzmu, dadaizmu, pop-artu, minimal
artu, industrializmu lub sztuki krytycznej oraz wpływu na
sztukę, np. techniki, kultury masowej lub mediów.
Nawiązuje się również do wartościowania i definicji dzieła
sztuki, znaczenia twórcy i odbiorcy lub odnoszenia się
sztuki do wybranych zjawisk pozaartystycznych.
Efektem kształcenia jest zaznajomienie słuchaczy
z dziełami sztuki, które niekoniecznie są powiązane
z wartością piękna, ale z wartościami konceptualnymi,
tj. np. z ekspresją znaczenia, zawieraniem i przenoszeniem
przez sztukę sensów i uogólnień.
Słuchacze są przygotowywani do spotkania ze sztuką
współczesną, jej różnorodnymi formami, w tym sensie
świadomego uczestnictwa w świecie sztuki i kultury.
Słuchacze są przygotowywani również do przeprowadzenia
krytyki i oceny zjawisk artystycznych z wykorzystaniem
pojęć i omawianych teorii.
16.
Metody dydaktyczne
Wykład wsparty jest prezentacją multimedialną oraz
wspólną dyskusją. Są także prowadzone indywidualne
konsultacje dla studentów, którzy są szczególnie
zainteresowanych prezentowaną problematyką.
2
17.
Forma i warunki zaliczenia
przedmiotu, w tym zasady
dopuszczenia do egzaminu,
zaliczenia z przedmiotu,
a także formę i warunki
zaliczenia
poszczególnych form
zajęć wchodzących w zakres
danego przedmiotu
18.
Treści merytoryczne
przedmiotu
oraz sposób ich realizacji
19.
Wykaz literatury
podstawowej
i uzupełniającej,
obowiązującej
do zaliczenia danego
przedmiotu
Podstawą oceny z egzaminu jest końcowa (semestralna)
praca pisemna, dotycząca wybranego pojęcia estetyki.
Praca składa się z tekstu o objętości minimum 5 stron
(1800
znaków
na
stronie)
oraz
bibliografii
z książek/czasopism, jak i z Sieci. W pracy pisemnej
oceniana jest samodzielność prowadzenia analizy, zdolność
wyciągania wniosków, które wykraczają poza tezy zawarte
w materiałach bibliograficznych, także wnikliwość
i oryginalność przedstawienia tematyki. Na ocenę ma
również wpływ samodzielne zaprezentowanie, podczas
wykładu, wybranego zagadnienia lub przygotowanie
wprowadzenia do wykładu oraz aktywność na zajęciach, co
ma charakter oceny ciągłej.
1. Sytuacja estetyczna – aspekty estetyki na tle
przemian sztuki XX i XXI wieku
2. Tradycyjne i awangardowe kryteria opisu sztuki
3. Sztuka bez granic - granice sztuki
4. Przestrzenie w sztuce awangardowej
5. Od ready made do minimal art
6. Sztuka pod wpływem techniki
7. Sztuka na tle kultury masowej
8. Konceptualny wymiar sztuki - od piękna do
znaczenia
9. Instytucjonalizm – artefakt i dzieło
10. Sztuka akcji – performance
11. Sztuka zaangażowana – krytycyzm lat 90.
12. Ekran i obraz - sztuka wideo i animacji
komputerowej
13. Estetyka cyfrowa - rodzaje i własności sztuki
elektronicznej
14. Tradycja i nowoczesność (I) –
obraz/symulacja/realność
15. Tradycja i nowoczesność (II) – forma/materia/treść
1. W. Benjamin, Dzieło sztuki w epoce możliwości
jego technicznej reprodukcji, (przeł. K. Krzemień),
w pod red. A. Hellman „Estetyka i film”, WAF,
Warszawa 1972.
2. U. Czartoryska, R. W. Kluszczyński, Wybory i
ryzyka awangardy: studia o teorii awangardy,
PWN, Warszawa-Łódź, 1985.
3. G. Dickie, Czym jest sztuka? Analiza
instytucjonalna, w pod red. 9. M. Gołaszewska,
„Estetyka w świecie”, t. I, Uniwersytet Jagielloński,
Kraków 1985.
4. B. Dziemidok, Główne kontrowersje estetyki
współczesnej, Wydawnictwo Naukowe PWN,
Warszawa 2002.
5. M. Gołaszewska, Estetyka i antyestetyka, Wiedza
Powszechna, Warszawa 1984.
6. J. Kosuth, Sztuka po filozofii, w pod red. S.
Morawski, „Zmierzch estetyki – rzekomy czy
autentyczny?”, Czytelnik, Warszawa 1987.
3
7. Kowalska, Ciało i władza. Polska sztuka krytyczna
lat 90., Sic!, Warszawa 2002.
8. M. Ostrowicki, Idea koncepcyjnej teorii dzieł sztuki,
w „Kwartalnik Filozoficzny”, Polska Akademia
Umiejętności – Uniwersytet Jagielloński, tom.
XXVIII, nr 2, Kraków 2000.
9. G. Sztabiński, Problemy intelektualizacji sztuki w
tendencjach awangardowych, Łódź, Wydawnictwo
Uniwersytetu Łódzkiego, 1991.
10. S. LeWitt, Paragraphs on Conceptual Art,
„Artforum”, vol. 5, no. 10, 1967.
4