UWAG KILKA O JĄKANIU… Jąkanie to zaburzenie płynności mowy
Transkrypt
UWAG KILKA O JĄKANIU… Jąkanie to zaburzenie płynności mowy
UWAG KILKA O JĄKANIU… Jąkanie to zaburzenie płynności mowy wraz z reakcjami towarzyszącymi utrudniające w mniej lub bardziej znaczącym stopniu proces komunikacji międzyludzkiej. Pojawia się ono zazwyczaj pomiędzy 2. a 4. rokiem życia, częściej dotyczy chłopców niż dziewczynek, a jego przyczyny nie są do końca znane. Istnieje wiele koncepcji powstawania jąkania, ale badacze zgadzają się, że jest ono rezultatem oddziaływania na siebie kilku czynników. Jąkanie jest zaburzeniem o zmiennej dynamice. Pojawia się i znika, mija lub utrwala się, występuje w jednych sytuacjach, nie pojawia się w innych. Jąkanie może mieć wpływ na osiągnięcia szkolne i życie społeczne dziecka. W mowie osoby jąkającej się usłyszeć i zaobserwować można wybrane spośród wymienionych niżej objawów: powtarzanie pojedynczych dźwięków, sylab, słów przedłużenia dźwięków, tzw. prolongacje blokady – dziecko blokuje się na dźwięku wtrącenia typu: „yyy”, „eee” zmiany tonu i natężenia głosu reakcje wskazujące na wzmożony wysiłek oraz dyskomfort psychiczny związany z mówieniem, tj. przymykanie oczu, wzmożone napięcie mięśniowe w okolicy ust, nadreaktywność ciała (bębnienie palcami, tupanie nogami, in.). Nie istnieje niezawodny „lek” na jąkanie, nie wyłączając terapii. Celem terapii jest zwiększenie płynności mowy, wypracowanie sposobów radzenia sobie z trudnościami w trakcie mówienia oraz kształtowanie prawidłowej postawy i uczuć wobec mówienia. Badania pokazują, że ludzie, którzy się jąkają, są tak samo dobrze przystosowani do życia jak ci, którzy się nie jąkają. W gronie powszechnie znanych i szanowanych osób jąkających się znaleźli się m.in.: Jerzy VI – król Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej Marilyn Monroe – aktorka Winston Churchill – brytyjski polityk, dwukrotny premier Zjednoczonego Królestwa Joseph Biden – wiceprezydent USA Jerzy Owsiak – dziennikarz, działacz charytatywny, twórca WOŚP Anna Józefina Lubieniecka - piosenkarka Kenyon Martin – gwiazda koszykówki WSKAZÓWKI DLA RODZICÓW DZIECKA JĄKAJĄCEGO SIĘ: Nie udzielaj rad typu: „zwolnij, weź głęboki oddech”, „zrelaksuj się”. Nie dopowiadaj słów za dziecko; nie kończ rozpoczętej przez nie wypowiedzi. Nie przerywaj wypowiedzi dziecka. Wymagaj tego samego od dziecka jąkającego się, co od pozostałych. Rozmawiaj z dzieckiem w sposób spokojny, rób pauzy. Okazuj dziecku, że słuchasz tego, co mówi, a nie tego, jak mówi. Nie pozwól, by jąkanie traktowane było jak coś, czego należy się wstydzić. Rozmawiaj z dzieckiem o jąkaniu otwarcie, tak jak rozmawiacie o innych sprawach. BIBLIOGRAFIA: Tarkowski Z., Jąkanie, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2002 Węsierska K. red., Jak mówić w szkole o jąkaniu. Podręcznik dla nauczycieli i logopedów, Centrum Logopedyczne, Katowice 2012