pełny tekst interwencji
Transkrypt
pełny tekst interwencji
Białystok, dnia siepnia 2015 r. Krzysztof Jurgiel L. Dz. 032/ /15/P.B. Sz. Pani Maria Wasiak Minister Infrastruktury i Rozwoju Przy wjeździe do Białegostoku ze strony Warszawy następuje rozgałęzienie drogi. Jedna na wprost prowadzi do centrum miasta, a druga, będąca kontynuacją drogi krajowej nr 8, odchodzi w lewo, stanowiąc część obwodnicy miasta. Tereny otaczające ten węzeł są zagospodarowane przez przedsiębiorstwa, w większości usługowo – handlowe, mające duży potencjał rozwoju przemysłowego. Na podkreślenie zasługuje fakt, że do większości przedsiębiorstw musi dotrzeć transport ciężarowy (TIR-Y, lory do przewozu samochodów itp.). Aktualnie podejmowane jest zadanie inwestycyjne zmierzające do rozwiązania tego węzła, dostosowując go do wymaganego na tym odcinku standardu. Całość projektowanego węzła przedstawia rysunek nr 3. W trakcie projektowania węzła zrodził się spór między przedsiębiorcami, a gestorem drogi krajowej o sposób rozwiązania fragmentu przedstawionego na załączonych rysunkach nr 1 i 2. Fragment ten poświęcony jest sposobowi przeniesienia ruchu z jednej strony drogi szybkiego ruchu na drugą, zawrócenia kierunku jazdy oraz sposobu obsługi ruchu lokalnego po południowej stronie trasy. Rozwiązanie nr 1 oparte jest na przeniesieniu ruchu (w tym pieszego i rowerowego) na rondo znajdujące się pod estakadą drogi głównej. W rozwiązaniu nr 2 przeniesienie ruchu kołowego odbywałoby się poprzez „bajpas” przebiegający tunelem pod drogą główną, zaś pieszy i rowerowy poprzez (istniejącą) kładkę nad jezdnią. Jeśli chodzi o ruch lokalny po stronie południowej, w tej części drogi, w obu wersjach ruch jest obsługiwany poprzez istniejący (zdaniem przedsiębiorców tymczasowy), nieracjonalny „bajpas”, który komplikuje dojazd do terenów od wsi Porosły do miasta Choroszcz. Przedsiębiorcy i mieszkańcy uważają, że rozwiązanie nr 2 z budową tunelu będzie tak niefunkcjonalne, że będzie mogło służyć za wzór zagmatwania komunikacyjnego i absurdu w połączeniu z istniejącą kładką. Przedsiębiorcy optują za rozwiązaniem nr 1 z uzupełnieniem drogi serwisowej, po południowej stronie, bezpośrednio przy jezdni głównej na całym odcinku (z pominięciem istniejącego „bajpasa”), uzasadniając to następująco: - rozwiązanie to w istotnym stopniu jest bardziej intuicyjne dla przyszłych użytkowników dróg lokalnych, a szczególnie ich klientów i obsługi transportu, - daje możliwość włączenia się do drogi szybkiego ruchu dla wyjeżdżających z miasta w obrębie spornego fragmentu węzła, a w przypadku rozwiązania według rysunku nr 2 dopiero po przejechaniu ok. 16 km drogą lokalną lub po cofnięciu się do miasta, - daje możliwość racjonalnego rozwiązania ruchu lokalnego, po stronie południowej, w tym lub przyszłym zadaniu inwestycyjnym, - zmniejszy, w istotnym stopniu, uciążliwość ruchu pieszego i rowerowego, - podniesie bezpieczeństwo ruchu poprzez uproszczenie rozwiązań co daje możliwość intuicyjnego poruszania się po węźle, - w istotny sposób obniży koszty transportu, co dotyka przedsiębiorców i to nie jednorazowo a przez dziesiątki lat eksploatacji węzła. Gestor drogi krajowej optuje za rozwiązaniem z rysunku nr 2, argumentując kosztami inwestycyjnymi wykonania estakady. Zaproszono mnie na spotkanie w którym uczestniczył również Burmistrz Choroszczy. Po wysłuchaniu argumentów obu stron oraz po przeanalizowaniu obu rozwiązań, przyznaje rację przedsiębiorcom szczególnie, że: - nie ma wyjazdu w kierunku Warszawy i źle komunikuje tereny po obu stronach drogi S-8 (utrudnia dojazdy i wyjazdy przez dużą ilość skrzyżowań i zakrętów), - gestor drogi krajowej przedstawiając koszty estakady nie pomniejsza ich o koszt wykonania „bajpasa” i tunelu, w którym ma przebiegać, - nie uwzględnia zwiększonych kosztów eksploatacji węzła, w preferowanym rozwiązaniu, przez jego użytkowników i to przez długie lata jego eksploatacji, - nie uwzględnia obniżenia walorów inwestycyjnych otaczających terenów oraz wstrzymuje ich rozwój, a w tym wpływów do Skarbu Państwa jak i budżetu gminy oraz strat przedsiębiorców wynikających z utrudnionego dojazdu (większość firm zlokalizowanych w tym rejonie to firmy o profilu handlowo-usługowym). Innymi słowy, odniosłem wrażenie, że przedstawiony w dyskusji przez gestora rachunek ekonomiczny jest nie- pełny i mało wiarygodny. Uwzględnia jedynie fragmentaryczne koszty inwestora. W moim przekonaniu powinien uwzględniać również wszelkie koszty społeczne i dobrze komunikować firmy. W tej sytuacji proszę o wsparcie stanowiska przedsiębiorców do którego dołączam się z pełnym przekonaniem. Mając na uwadze powyższe, działając na podstawie art. 20 ustawy o wykonywaniu mandatu posła i senatora zwracam się do Pani Mister z prośbą o analizę przytoczonej sprawy, oraz przyjęcie rozwiązań popieranych przez gm. Choroszcz, mieszkańców i lokalnych przedsiębiorców. Krzysztof Jurgiel Poseł na Sejm RP Załączniki: 1. rysunek nr 1; 2. rysunek nr 2; 3. rysunek nr 3; Do wiadomości 1. Pan Robert Wardziński - Burmistrz Choroszczy 2. Pan Stanisław Topczewski Adres Biura Poselskiego Krzysztofa Jurgiela: ul. Zwycięstwa 26C, 15-703 Białystok, tel./fax. 85 742 30 37 www.jurgiel.pl, e-mail: [email protected]