ZARZĄDZENIE NR 48/2010 DYREKTORA GENERALNEGO

ZARZĄDZENIE NR 48/2010
DYREKTORA GENERALNEGO SŁUŻBY WIĘZIENNEJ
z dnia 13 sierpnia 2010 r.
w sprawie realizacji uprawnień osób osadzonych w zakładach karnych
i aresztach śledczych do wyżywienia
Na podstawie art. 11 ust. 1 pkt 6 i 9 ustawy z dnia 9 kwietnia 2010 r. o Służbie
Więziennej (Dz. U. Nr 79, poz. 523), w celu ujednolicenia zasad postępowania
w zakresie uprawnień osób osadzonych w zakładach karnych i aresztach
śledczych do wyżywienia, zarządza się, co następuje:
§ 1.
Zarządzenie określa szczegółowe sposoby realizacji uprawnień do wyżywienia
osób osadzonych w zakładach karnych i aresztach śledczych, zwanych dalej
„zakładami”, a także zasady rozliczania wydatków na wyżywienie w przypadku
przekroczenia wysokości stawek dziennych.
§ 2.
1. Wartość dziennej normy wyżywienia może być realizowana w formie:
1) trzech gotowych posiłków, zwanych dalej posiłkami, w tym co najmniej
jednego posiłku gorącego, albo
2) suchego prowiantu.
2. Godziny wydawania poszczególnych posiłków ustala dyrektor zakładu
w porządku wewnętrznym zakładu. Odstęp czasowy pomiędzy kolejnymi
posiłkami w ciągu dnia nie powinien przekraczać 6 godzin, z tym, że
w przypadku osadzonych pracujących dopuszcza się możliwość
wydłużenia odstępu czasu pomiędzy posiłkami do 8 godzin.
§ 3.
1. Posiłki otrzymują osadzeni przebywający w zakładach, z wyjątkiem:
1) korzystających z wyżywienia w postaci suchego prowiantu;
2) tymczasowo
aresztowanych
korzystających
z
wyżywienia
otrzymywanego w trybie art. 216 § 2 Kodeksu karnego wykonawczego.
2. Wartość dzienna normy wyżywienia, o której mowa w § 2 ust. 1, winna
odpowiadać procentowej wysokości stawki dziennej przysługującej normy
wyżywienia lub rodzaju diet, w następujących proporcjach:
1) śniadanie - ok. 30% stawki;
2) obiad
- ok. 40% stawki;
3) kolacja
- ok. 30% stawki.
§ 4.
1. Osadzony konwojowany, zatrudniony poza terenem zakładu albo biorący
udział w czynnościach procesowych lub pobierający naukę poza obrębem
jednostki penitencjarnej otrzymuje, przed opuszczeniem zakładu,
wyżywienie w postaci suchego prowiantu oraz napój do zaspokojenia
2
pragnienia na czas trwania konwoju,
zatrudnienia,
planowanych
czynności procesowych lub nauki.
2. Osadzony, o którym mowa w ust. 1, korzystający z diety lekkostrawnej lub
cukrzycowej, a także osadzony, któremu lekarz zlecił indywidualne
wyżywienie, otrzymuje wyżywienie w postaci suchego prowiantu
w wysokości stawki dziennej diety lekkostrawnej, z uwzględnieniem zakazu
stosowania produktów zabronionych, a także z uwzględnieniem zaleceń
lekarskich.
§ 5.
1. Osadzony, po przyjęciu do zakładu, otrzymuje wyżywienie w postaci
suchego prowiantu, które wydaje się w czasie najbliższego terminu
wydawania posiłków. Pierwszy posiłek wydaje się w dniu następnym,
zaczynając od obiadu.
2. Osadzony konwojowany przyjęty z innego zakładu, w dniu przyjęcia
korzysta z wyżywienia w postaci suchego prowiantu, wydanego na czas
trwania konwoju. W dniu następnym otrzymuje śniadanie w postaci
suchego prowiantu, a następne wyżywienie, na czas pobytu w zakładzie,
w formie posiłków.
3. Osadzony przekazywany na podstawie umów międzynarodowych, w tym
Europejskiego Nakazu Aresztowania, konwojowany z zagranicy
w ramach lotów zbiorowych, przyjęty do zakładu po godzinach pracy
administracji, otrzymuje suchy prowiant w ciągu dwóch godzin licząc od
godziny przyjęcia. W dniu następnym otrzymuje śniadanie w postaci
suchego prowiantu, a następne wyżywienie, na czas pobytu w zakładzie,
w formie posiłków.
4. Osadzonym korzystającym z suchego prowiantu zapewnia się gorący
napój.
1.
2.
3.
4.
§ 6.
Osadzony opuszczający zakład, w związku z udzieloną przepustką lub
zezwoleniem na czasowe jego opuszczenie, otrzymuje posiłki do czasu
faktycznego opuszczenia zakładu.
Osadzonemu, który opuścił zakład, nie przysługuje wyżywienie na czas
korzystania z udzielonej przepustki lub zezwolenia na czasowe jego
opuszczenie.
Osadzony, który powrócił do zakładu z przepustki lub czasowego jego
opuszczenia w planowanym terminie, otrzymuje posiłki - pierwszy posiłek
wydaje się w czasie najbliższego terminu wydawania posiłków.
Osadzony, który powrócił do zakładu w innym niż planowano terminie,
otrzymuje wyżywienie na zasadach określonych w § 5 ust. 1.
§ 7.
1. Posiłki dostarczane tymczasowo aresztowanemu korzystającemu
z całodziennego wyżywienia spoza aresztu śledczego, powinny
odpowiadać co najmniej przysługującej mu wartości dziennej normy
wyżywienia i składać się z trzech posiłków. Przepis § 2 stosuje się
odpowiednio.
2. Koszt wyżywienia, o którym mowa w ust. 1, pokrywa tymczasowo
aresztowany lub osoba albo podmiot je dostarczający.
3
3. Tymczasowo aresztowanemu, w
przypadku otrzymywania przez
niego wyżywienia, o którym mowa w ust. 1, nie przysługuje zwrot
równowartości pieniężnej za posiłki, jak również zwrot równowartości
pieniężnej w wysokości stawki dziennej przysługującej mu normy
wyżywienia lub rodzaju diety.
4. W przypadku niedostarczenia tymczasowo aresztowanemu posiłku lub
zrezygnowania przez niego z wyżywienia spoza aresztu śledczego,
tymczasowo aresztowany otrzymuje wyżywienie na zasadach określonych
w § 5 ust. 1.
5. Warunki i sposób dostarczania oraz tryb kontroli posiłków, o których mowa
w ust. 1, a także sposób weryfikacji dokonania zapłaty przez tymczasowo
aresztowanego lub osobę, albo podmiot dostarczający wyżywienie,
określa dyrektor zakładu.
§ 8.
1. W razie odmowy przyjmowania posiłków przez osadzonego, o której mowa
w art. 116a pkt 5 Kodeksu karnego wykonawczego, kolejne posiłki, po
pierwszym posiłku nie przyjętym, nie są przyrządzane dla tego
osadzonego.
2. W przypadku, o którym mowa w ust. 1, osadzony, który zgłosił w danym
dniu chęć przyjmowania posiłków, otrzymuje w tym dniu wyżywienie
w postaci suchego prowiantu, w godzinach wydawania posiłków. W dniu
następnym otrzymuje posiłki.
§ 9.
1. Przekroczenia stawek dziennych każdej z norm wyżywienia lub diety,
rozlicza się z oszczędności tej samej normy.
2. Przekroczenia stawki dziennej każdej z norm wyżywienia, stwierdzone na
koniec roku sprawozdawczego uważa się za szkodę w majątku Służby
Więziennej.
§ 10.
Zarządzenie wchodzi w życie z dniem 13 sierpnia 2010 r.
Dyrektor Generalny
Służby Więziennej