całość w pliku pdf - Mierzejewski.org.pl

1
II Posiedzenie Dwunastej Sesji Szanghajskiego Zgromadzenia Przedstawicieli
Ludowych oraz II Posiedzenie Dziesiątej Sesji Szanghajskiego Komitetu Ludowo
Politycznej Rady Konsultatywnej Chin
(11– 15 styczeń 2004 r.) – analiza materiałów prasowych
W dniach 11 – 15 stycznia br. w Chinach odbyły się miejskie (cztery miasta
wydzielone – Pekin, Szanghaj, Tianjin oraz Chongqing) oraz prowincjonalne i
regionalne (regiony autonomiczne: Xinjiang, Xizang, Guanxi, Ningxia, Mongolia
Wewnętrzna) posiedzenia Zgromadzeń Przedstawicieli Ludowych (chiń. Renmin
Daibiao Da Hui, w skrócie gazetowym Ren Da) oraz Konferencji Rad
Konsultatywnych ChRL (chiń. Zhongguo Renmin Zhengzhi Xieshang Hui w skrócie
gazetowym Zheng Xie ang. The People’s Republic of China’s Political Consultative
Congress). Oba posiedzenie w języku chińskim określane są skrótowo jako liang hui
– dwa spotkania.
W Szanghaju spośród 864 delegatów na Zgromadzenie Przedstawicieli
Ludowych uczestniczyło 815. Głównym punktem obrad Komitetu Konferencji Radu
Konsultatywnej było sprawozdanie rządowe mera miasta Han Zhena. Wystąpienie
zostało podzielone na dwie zasadnicze części poświęconej rozwojowi miasta w 2003
roku oraz perspektywom w roku bieżącym. Dla dobrego zrozumienia tematu należy
przedstawić dwa aspekty posiedzeń rządowo – partyjnych: 1. raport rządowy –
Zhengfu Gongzuo Baogao przedstawiony przez mera Han Zhena1; 2. analizę medialną
obrad przeprowadzoną na podstawie trzech chińskich dzienników: Jiefang Ribao
Dziennika Wyzwolenia (gazety szanghajskiej) oraz Dong Fang Zaobao (Wiadomości
Porannych) oraz anglojęzycznego dziennika Shanghai Daily.
I. Wystąpienie Mera Han Zheng
W trakcie posiedzenia Mer Szanghaju Han Zheng przedstawił raport rządowy
poświęcony rozwojowi miasta w 2003 roku oraz perspektywom na 2004 rok. Produkt
brutto całego miasta wyniosło 624 mld Yuanów, wzrost w porównaniu z rokiem
poprzednim wyniósł 11,8%, przychody poszczególnych dystryktów wzrosły o 32,5%,
bezrobocie zarejestrowane w Szanghaju wyniosło 4,9%. Przyrost naturalny w mieście
wzrósł o 12% a w regionach wiejskich o 7%.
Mer w części pierwszej podsumowującej rok ubiegły za najważniejsze
osiągnięcia miasta uznał:
1. zwalczenie epidemii SARS - (ideologiczna nadbudowa);
2. zwiększenie
sprawności
mechanizmów
działania
przemysłu;
wprowadzenie w życie produkcji wysokich technologii; wykorzystanie
transferu międzynarodowych technologii oraz wprowadzenie ich na rynek
chiński m.in. w przemyśle informatycznym, samochodowym,
petrochemicznym oraz stoczniowym. Partia wprowadza strategię „Jijiao
Zhang Jiang” – „Skupienie uwagi na Yangzi”. Plan ten według mera
miasta ma służyć synchronizacji przemysłu delty Yangzi, w tym
usprawnienia cyrkulacji energii elektrycznej, przemysłu software –
oprogramowania oraz przemysłu farmaceutycznego. Wartość przemysłu w
mieście wzrosła w porównaniu z rokiem poprzednim o 17,5%, natomiast
wartość przemysłu zaawansowanych technologii o 26,5%. Ważnym
elementem rozwoju miasta stał się „trzeci przemysł” – usługi m.in. usługi
finansowe, informacyjne oraz obrotu nieruchomościami;
1
Opracowano na podstawie
www.shanghai.gov.cn
strony
internetowej
Szanghajskiego
Rządu
Ludowego
–
2
3. za sukces uznano prowadzenie „Tymczasowej Regulacji dotyczącej
Monitorowania Finansów Przedsiębiorstw Państwowych”. W opinii mera
miasta przyśpieszyło to restrukturyzację przedsiębiorstw państwowych a
także zwiększyło inwestycje narodowe. Regulacja usprawniła również
działanie małych i średnich przedsiębiorstw w tym agencji nieruchomości
– w całym roku 2003 wartości zawartych umów na zakup mieszkań
wyniosła: 3244 mld Yuanów. Ponadto na uwagę zasługuje rozwój sektora
prywatnego, który stawowi 35% całość przedsiębiorstw;
4. dla rozwoju miasta najważniejsze jest rozwijanie strefy ekonomicznej
Pudong. W roku ubiegłym wykorzystane zagraniczne inwestycje
bezpośrednie wyniosły 5 mld 800 mln USD, wzrastając w porównaniu do
roku 2002 o 29%. Ponadto szacowany eksport firm szanghajskich wyniósł
48 mld USD, wzrastając o 49,7% w stosunku do roku 2002, ogólna
szacowana wartość eksportu i importu portów Szanghaju wyniosła 203
mld USD wzrastając w stosunku do roku 2002 o 42,5%. Za bardzo ważną i
istotną mer uznał współpracę Szanghaju i Hong Kongu w ramach CEPA.
Ponadto ważnym krokiem było powołanie Biura ds. Organizacji EXPO
2010. Przygotowania do wystawy będę pozytywnie wpływały na rozwój
dorzecza Yangzi – ekonomii, społeczeństwa oraz środowiska naturalnego.
5. Wysoki pułap osiągnął projekt „San Kang Liang Wang” – Trzy porty dwie
sieci. Budowa Międzynarodowego Centrum Transportowego osiągnęła
nowy poziom, w portach Szanghaju przeładowana w ubiegłym roku 11
mln 280 tys. kontenerów. W ramach projektu Trzy porty dwie sieci
zbudowano 285 km dróg szybkiego ruchu, wzrósł także kilometraż dróg
transportowych z 65 km do 112 km. (chińskie określenie yunying xianlu),
usprawniono również połączenia kolejowe. Ponadto ważnym aspektem
było zbudowanie nitki zaopatrującej Szanghaj w gaz naturalny.
6. omówienie zagospodarowania zieleni miejskiej;
7. wzrost poprawy jakości opieki medycznej;
8. w porównaniu z rokiem ubiegłym nastąpił 11%-owy wzrost zgłoszeń
patentowych zwłaszcza w zakresie technologii informacyjnych i wysokich
technologii. Ponadto wprowadzono w życie technologie komputerowe
(chiń. hexin jishu – ang. core technology) oraz technologie z zakresu
wiedzy indywidualnych naukowców. Sukcesem stało się otworzenie
specjalnej strefy Yang Pu mającej na celu dalszy rozwój technologiczny –
chiń., Yang Pu Zhi Shi Chuang Xin Qu. Do szkół średnich wprowadzono
odpowiednie programy techniczne w celu kształcenia przyszłej kadry
technologicznej
9. w roku 2003 doszło do wzmocnienia, reformy oraz tranzycji miejskiego
aparatu partyjnego – realizowano program „San Ding” – trzech ustaleń
(słowo ding w języku chińskim na kilka znaczeń m.in. decyzja,
stabilizacja, uporządkowania, ustalenie). Przeredagowano 19 regulacji
dotyczących pracy rządu oraz 20 dotyczących funkcjonowania dystryktów.
Za najważniejsze uznano przyjęcie dwóch regulacji – Shanghai Shi
Renmin Zhengfu Guanyu Jiaqiang Zisheng Jianshen De Ruogan Guiding –
Kilka Regulacji w Sprawie Wzmocnienia Konstrukcji Szanghajskiego
Rządu Ludowego oraz Shanghai Shi Renmin Zhengfu Gongzuo Guize –
Reguła Pracy Szanghajskiego Rządu Ludowego. W przyjętych ustawach
jedna z ważniejszych norm było stworzenie reguł dla rzeczników
3
prasowych poszczególnych wydziałów miejskich oraz ulepszenie mediów
internetowej miejskich władz.
Następnie Mer Szanghaju wyraził podziękowania dla ciężko pracującego ludu,
personelowi administracyjnemu, delegatom Szanghajskiego Zgromadzenia
Przedstawicieli Ludowych, członkom Szanghajskiego Komitetu Partii, członkom
Parti, członkom stowarzyszeń gospodarczych i innych, przedstawicielom centralnych
departamentów, wojskowym stacjonującym w Szanghaju, rodakom z Hong Kongu,
Macau i Tajwanu, wszystkim Chińczykom mieszkającym zagranicą (chiń. huaqiao)
oraz przyjaciołom z zagranicy.
W dalszej części wystąpienia Han Zheng nakreślił trzy główne problemy
(chiń. maodun oznaczające sprzeczności) jakie stoją przed miastem:
1. rozwój ekonomiczny przyniósł nową sytuację, nowe sprzeczności –
zwłaszcza stworzenie właściwych ram i regulacji dla rozwoju
przemysłowego. Rozwój usług (trzeci dział gospodarki) potrzebuje
promocji i pomocy w rozwoju m.in. rynek nieruchomości. Z drugiej strony
pomocy potrzebują niektóre obszary miasta zwłaszcza przedmieścia w
takich dziedzinach jak higiena społeczna, edukacja czy rozwój kultury;
2. sprzeczność między zatrudniającym a zatrudnianym – zasady prawa pracy
nie zostały jeszcze dobrze opracowane przez rząd ludowy, ponadto słabym
punktem jest bezpieczeństwo pracy oraz ubezpieczenia. Ważny problem
stanowią rolnicy, których status nie jest jeszcze uregulowany;
3. problem stanowi niedostateczna organizacja pracy rządu ludowego (Han
Zheng nie używa tu jednak chińskich określeń oznaczających sprzeczność
maodun czy trudność kunnan). W sprawozdaniu mowa jest o słabych
punktach organizacyjnych i niezadowalającej pracy członków
administracji i partii. (chiń. buzu – brak oraz boruo – słabość). Mer
przedstawił to w trzech sformułowaniach a. cuowei – źle obsadzone
stanowiska; b. yuewei – przekraczanie urzędniczych kompetencji; c.
quewei – nie kompetencja urzędników- Mer zwrócił również uwagę na
fakt, iż niektórzy członkowie rządu w pracy przejawiają formalizm –
xingshi zhuyi,
biurokratyzm – guanliao zhuyi, robienie trików,
oszukiwanie - nongxu zuojia, fenomen korupcji – fanbai xiangxiang.
W drugim paragrafie swojego wystąpienia Han Zheng przedstawił
perspektywy miasta na 2004 rok. Z politycznego punktu widzenia w bieżącym roku
należy realizować teorie trzech reprezentacji oraz kontynuować wszystkie dyrektywy
trzeciego i czwartego Plenum XVI Zjazdu KPCh. Z ekonomicznego punktu widzenia
Produkt brutto Szanghaju ma być utrzymany w granicach 10%, bezrobocie
zarejestrowane w mieście w skali 4,6%, natomiast indeks konsumpcji należy
utrzymać w granicach 103 punktów. Ważnym elementem jest synchronizacja
przychodów poszczególnych dystryktów z ich wzrostem produktu brutto. Wydatki z
budżetu na badania społeczne oraz rozwój ekonomiczny wyniosą 2,2% a na ochronę
środowiska około 3%, dotacjami zostaną również objęte tereny wiejskie. W roku 2004
władze w Szanghaju będą zdecydowanie promować rozwój nauki uznając, iż jest ona
pierwszą siłą napędową gospodarki, podobnie jak baza ludzka jest najważniejszym
źródłem rozwoju gospodarczego.
Dla utrzymania wzrostu ekonomicznego, stabilnego rozwoju społeczeństwa
oraz poziom reform oraz powiązania tych czynników należy:
1. Kejiao Xing Shi – realizowanie strategii tworzenia z Szanghaju miasta
naukowego w celu podniesienia zdolności innowacyjnych miejskiej
społeczności;
4
2. usprawnienie mechanizmów i regulacji prowadzenia handlu i przemysłu w
celu zwiększenia konkurencyjności miasta na arenie międzynarodowej. W
ramach trzeciego działu przemysłu należy promować rynek usług
finansowych, doradczych, usług komunikacyjnych i informacyjnych,
turystycznych oraz zwiększyć zakres firm developerskich. W ramach
drugiego działu gospodarki należy promować przemysł chemiczny oraz
wymianę międzynarodową w tym zakresie;
3. promowanie ochrony środowiska oraz tworzenie kompleksów zieleni
miejskiej;
4. zwiększenie zmian w rynku kapitałowym wewnętrznym, promowanie
wolności handlu, utrzymywanie przemysłu państwowego oraz popieranie
prywatnych inicjatyw;
5. rozwój specjalnej strefy ekonomicznej Pudong a następnie przenoszenie
podobnych zmian na cały region i w dalszej kolejności na Chiny (efekt
domina – chiń. xiao ying). Ważnym aspektem ma być pomoc inwestycyjna
dla regionów zachodnich (program Zachód realizowany przez chiński rząd
– chiń. Dui Xi Kai Fa) oraz północno – wschodnich;
6. oddanie priorytetu technologiom komunikacyjnym oraz informacyjnym w
celu stworzenia warunków dla osiągnięcia najlepszych wyników w kraju w
tej dziedzinie;
7. w każdy możliwy sposób (chiń. qianfang baiji) zagwarantować
mieszkańcom Szanghaju pracę;
8. realizacje programów oświatowo – kulturalnych powszechnie dostępnych;
9. podnoszenie kwalifikacji kadry administracyjno – partyjnej oraz
specyficznego systemu polityczno – ekonomicznego w ChRL. M.in.
programy – san ge jizhong – trzech centralizacji, san tongshi – trzech
zgodności (chiń. tongshi oznacza dosłownie w tym samym czasie)
poświecony ochronie środowiska oraz rozwojowi wsi – san nong;
10. przestrzeganie chińskiego prawa administracyjnego – Zhong Hua Renmin
Gong he Guo Xingzheng Xuke Fa.
II. Reakcja prasy
1. Dong Fang Zao Bao – Wschodni Dziennik Poranny.
Spośród wszystkich omawianych mediów w Szanghaju gazeta zdecydowanie
najwięcej miejsca poświęciła II Posiedzeniu SzZPL. W trakcie trwania posiedzenia w
gazecie ukazywał specjalny kilkustronicowy dodatek dokładnie omawiający obrady.
Spośród artykułów i opinii należy wyróżnić:
a. przedstawiając informację o wystąpieniu mera dziennikarze nie przekazują
stanu z 2003 roku podając jedynie prognozy na rok 2004 dane za rok 2003
zostały przedstawione na stronie A4. (cyt. za. Dong Fang Zao Bao,
13.01.2004, s. A1) .
b. Z wystąpienia mera przedstawiono cześć poświęcono sprzecznościom i
problemom miasta; (cyt. za ibidem)
c. Przedstawiono gości zagranicznych uczestniczących w posiedzeniu:
Konsula Generalnego Szwecji Hansa J. Rotha oraz Konsula Generalnego
Królestwa Wielkiej Brytanii (cyt. za ibidem);
d. zagospodarowanie trzeciej co do wielkości wyspy Chin – Chong Ming
Dao. Spośród ponad 800 delegatów wyspę reprezentowało trzydziestu
czterech. Sun Lei – przewodniczący dystryktu zapewnił, iż strategia
rozwoju wyspy jest wdrażana. 21 października 2003 roku kilka firm, w
5
tym: SOM Co., SASAKI Co., TERRY FARRELL&PARTNERS
podpisali umowę o dalszym rozwoju dystryktu – regulacji arterii wodnych,
komunikacji oraz ochrony środowiska. Wice mer miasta Tang Dengjie
uznał restrukturyzację dystryktu za rozpoczętą. (cyt. za Dong Fang Zao
Bao, 14.01.2004 r.)
e. opublikowano krótkie wywiady z delegatami poświęcone ocenie
wystąpienia mera Han Zhenga m.in. Wu Tulin – wice przewodniczącym
Miejskiego Komisji ds. Finansów i Ekonomii. Łącznie opublikowano
cztery wywiady. (cyt. za ibidem)
f. dokładne omówienie strategii rozwoju miasta – Kejiao Xing Shi – miasta
nauki i techniki. 12 grudnia 2003 roku przyjęto program – Shanghai
Shichu Kejiao Xing Shi Zhanglu Xingdong Gangyao – Kompendium
Strategii Rozwoju Szanghaju jako miasta nauki i techniki. Li Yiping –
przewodniczący Miejskiego Komitetu Nauki twierdzi, że najważniejsze
jest połączenie rozwoju naukowego i technologicznego miasta z
wzbogacaniem bazy ludzkiej. (chiń. Keshi shi di yi shengchang li, rencai
shi di yi ziyuan – Technika jest siłą produkcji, potencjał ludzki
najważniejszym kapitałem, w skrócie liang ge di yi – połączenie dwóch w
jedno). Xie Shengwu – wice przewodniczący Szanghajskiego
Stowarzyszenia Naukowego, Rektor Uniwersytetu Jiaotong uważa, że
program przyciągnie większą ilość studentów do Szanghaju oraz rozwinie
akademicki sektor miasta. Z kolei Ge Jianxiong z Uniwersytetu Fudan
(Wydział Historii Chin) twierdzi, że program będzie znakomitym
impulsem dla rozwoju intelektualnego potencjału miasta. W swojej
wypowiedzi wice rektor Partyjnej Politechniki, oraz wice dziekan
Wydziału Zarządzania Kadrami Technicznymi Zhou Zongzhi mimo, iż
uznaje że głównym kreatorem programu będą Departamenty: Technologii i
Oświaty to jednak zastrzega, iż z uwagi na różnice między krajami
rozwiniętymi a rozwijającymi oraz różnice między Szanghajem a resztą
Chin wszystkie reformy w dziedzinie techniczno – naukowej będą musiały
zyskać akceptację rządu ludowego. (cyt. za: Dong Fang Zao Bao, 16.
01.2004 r.);
g. omówienie rozwoju programów nowych wysokich technologii (chiń. gao
xin chanye – przemysł wysokich technologii). W okolicach Szanghaju do
2007 roku ma powstać kilka parków technologicznych m.in. Song Jiang
Gao Keshu Kexing Yuanqu – Park Technologii Komputerowych (chiń.
kexing ma znaczenie również nuklearny), Fushe Sizhou de Wei Xing Keji
Yuan – Park Badań Kosmicznych – Otaczającej Radiacji. (chiń. fushe –
radiacja, sizhou – otaczać) – (cyt. za ibidem);
h. w trakcie posiedzenia przejęto 94 ustawy i rezolucje dotyczące m.in.
szkolnictwa, rozwoju delty Yangzi czy systemu prawnego. (cyt. za: Dong
Fang Zao Bao, 15.01.2004 r.) .
2. Jiefang Ribao – Dziennik Wyzwolenia.
Gazeta zdecydowanie promuje przedsięwzięcia Szanghajskiego Rządu
Ludowego, choć zdecydowanie uwydatnia rolę Szanghajskiego Komitetu
Komunistycznej Partii Chin, zwłaszcza rolę I Sekretarza Chen Liangyu.
a. dzień po rozpoczęciu obrad gazeta opublikowała relację ze spotkanie I
Sekretarza Chen Liangyu z delegatami reprezentującymi szanghajską
dzielnicę Huang Pu. Spotkanie poświęcono promocji raportu rządowego
6
b.
c.
d.
e.
f.
g.
2
oraz „centralizacji sił i ducha” (chiń. jizhong qingli). (cyt. za: Jiefang
Ribao, 13.01.2004 r.)
gazeta przytacza również wypowiedzi i opinie delegatów m.in. Sun
Anming twierdzi, że raport rządowy został przyjęty entuzjastycznie
wyrażając głośną radość ludu szanghajskiego, Jiang Qie natomiast uznał,
że przyszły rozwój Szanghaju przyniesie zarówno korzyści jak i nowe
wyzwania (chiń. tiaozhan), dlatego potrzebna będzie uważna praca
organów partyjnych. (cyt. za: ibidem);
przedstawiono relacje ze spotkań poszczególnych członków rządu i partii –
m.in. Gong Xueping wziął udział w spotkaniu z delegatami dzielnicy
Qing An. W opinii Gong Xueping przed Szanghajem stoi duże wyzwanie –
budowa nowoczesnego miasta mającego znaczenie na arenie światowej.
(rozwój przemysłu, usług oraz budownictwa mieszkalnego). Natomiast
Jiang Yiren (przewodniczący Dziesiątej Sesji Szanghajskiego Komitetu
Konferencji Rady Konsultatywnej podczas spotkania omawiającego
raport rządowy podkreślił, iż w 2004 roku należy wprowadzać w życie
„teorię trzech reprezentacji” (chiń. san ge daibiao) oraz uchwały XVI
Zjazdu KPCh oraz III Plenum KC. Ponadto istotne będzie wcielenie w
życie programu Kejiao Xingshi oraz budowy społeczeństwa dobrze
prosperującego w gospodarce rynkowej(chiń. xiaokang shehui zhuyi
shichang jingji- xiao kang w jęz. angielskim oznacza well - off). Mer
miasta natomiast wziął udział w spotkaniu z delegacją dzielnicy Putuo.
Jeszcze raz mer uznał, za bardzo ważną walkę z korupcją i błędnym
obsadzaniem stanowisk. Rozwój ekonomiczny miasta będzie służył
podnoszeniu wzrostu ekonomicznego całego kraju oraz wzmacniał
konkurencyjność miasta na arenie międzynarodowej (cyt. za: ibidem);
w strukturach Szanghajskiego Komitetu Konferencji Rady Konsultatywnej
dokonano zmian personalnych – wice przewodniczącym został Chen
Hongguang, sekretarzem generalnym został Yang Jichuang, wybrano
również dwóch nowych stałych członków: Wang Luning oraz Li Weibing
(cyt. za: Jiefang Ribao, 16.01.2004 r.);
W dzienniku opublikowano krótką notkę biograficzną nowego wice
przewodniczącego Szanghajskiej Konferencji Rady Konsultatywnej Chen
Hongguang – 53 letni członek KPCh, studiował historię, od grudnia 1968
roku pracował jako rolnik i żołnierz. Od 1984 roku przewodniczył
departamentom partyjnym począwszy od dzielnicowych a skończywszy na
miejskim m.in. Departamencie Propagandy, Kontroli, Organizacyjnym.
Od czerwca 1999 roku pełnił funkcję wice sekretarza Komitetu Miejskiego
KPCh, od grudnia 2003 roku jest członkiem stały Komitetu Miejskiego
KPCh oraz dyrektorem Departamentu Administracyjnego (chiń. TongZhan
Bu). Według gazety Chen przywiązuje dużą wagę do pilnego studiowania
myśli partii oraz specyficznego kierunku rozwoju Chińskiej Republiki
Ludowej. Ponadto wg gazety wiele studiował myśli „starych towarzyszy”
(chiń. lao tonzhimen)2 (cyt. za: ibidem);
Raport rządowy mera Sznaghaju opublikowano dopiero 18 stycznia –
sześć dni po jego przedstawieniu (cyt. za: Jiefang Ribao, 18.01.2004 r.);
w publikacji raportu podsumowującego rozwój ekonomii i społeczeństwa
w roku 2003 przedstawionego 16 stycznia br. podczas sesji Zgromadzenia
Kwestia tzw. starych towarzyszy często pojawia się w ogólno chińskim dzienniku Renmin Ribao .
Główną rolę w promowaniu myśli starych towarzyszy odgrywa wice prezydent ChRL Zeng Qinghong.
7
Przedstawicieli Ludowych przez Dyrektora Komitetu Rozwoju i Reform
Jiang Yignshi opublikowano dane z raportu rządowego mera miasta oraz
prognozy rozwoju miasta na rok 2004. Wg raportu zakłada się: utrzymanie
wzrostu produktu brutto powyżej 10% w stosunku do 2003 roku, wzrost
produktu brutto trzeciego działu gospodarki o 10%, wzrost wartości
produkcji powyżej 12%, wzrost konsumpcji społeczeństwa o 9%; import i
eksport portów szanghajskich o 10%, handel zagraniczny o 15%,
zagraniczne inwestycje bezpośrednie mają osiągnąć kwotę 6 mld 500 mln
USD, wpływy do budżetów poszczególnych jednostek administracyjnych
mają wzrosnąć o 13,8%, wydatki na rozwój społeczeństwa oraz ochronę
środowiska odpowiednio o 2,2% i ponad 3%. Przedstawiono również
paragraf poświęcony umowie CEPA – stwierdza się, iż będzie ona
stanowiła ważny aspekt przyciągający inwestycje zagraniczne oraz
zwiększy konkurencyjność miasta na rynkach światowych. (cyt. za:
Jiefang Ribao, 19.01.2004 r.);
h. opublikowano również raport z 16 stycznia wygłoszony podczas sesji
plenarnej Zgromadzenia Przedstawicieli Ludowych a poświęcony
finansom miasta w roku ubiegłym i perspektywom na 2004 rok
Przedstawiony przez Dyrektora Biura Finansów Sznaghaju – Liu
Hongwei. Wg raportu lokalne przychody (chiń. difang caizhi shou ru –
ang. fiscal revenue) wzrosły w roku 2003 o 32,5% wynosząc 89 mld 930
mln Yuanów, w roku 2004 planowany jest wzrost o 13,8% i ma wynieść
102 mld 330 mln Yuanów. Totalne dochody miasta w roku 2003 wyniosły
110 mld 530 mld Yuanów, wydatki wyniosły 110 mld 430 mln Yuanów. W
budżecie miasta pozostało 100 mln Yuanów. W roku budżetowym totalne
przychody mają wynieść 127 mld 220 mln Yuanów i pokryć całość
wydatków (cyt. za: ibidem).
3. Shanghai Daily.
Gazeta ograniczyła się do podanie wskaźników ekonomicznych (niektóre z
nich nie odpowiadały tymże podanym w dziennikach chińskich). Anglojęzyczny
dziennik Shanghai Daily przytaczając wypowiedź Jiang Yingshi dyrektora
Szanghajskiej Komisji Rozwoju i Reform podaje, iż produkt brutto wyniósł 625 mld
100 mln Yuanów. Z raportu rządowego mera wynika jednak, że produkt brutoo
wyniósł 624 mld Yuanów. Ponadto przytaczając wypowiedź cytowanego wyżej Jiang
Yingshi podaje, iż eksport wzrósł w stosunku do roku 2002 o 51,2% wynosząc 48,5
mld USD. W oryginalnej wersji dane te przedstawiają się odpowiednio – 49,7% - 48
mld USD. Analizując wystąpienie Liu Hongwei – dyrektora Szanghajskiego Biura
Finansów dziennik nie podaje danych za rok 2003 przedstawiając tylko prognozy na
rok 2004. Dalsze dane przedstawione w dzienniku zostały „przeredagowane” a w
oficjalnej wersji publikowanej w chińskim dzienniku Jiefang Ribao z 19 stycznia br.
nie istnieją3. Ponadto dziennik nie opublikował danych dotyczących przyrostu
naturalnego miasta i obszarów wiejskich.
III. Wnioski
Z politycznego punktu widzenia należy podkreślić, iż posiedzenia nie
przyniosły istotnych zmian personalnych w kierownictwie partii i rządu w Szanghaju.
Niemniej jednak na uwagę zasługuje nominacja Cheng Hongguana na stanowiska
wice przewodniczącego Szanghajskiego Komitetu Konferencji Rady Konsultatywnej.
Ważnym aspektem ujętym w gazecie Jiefang Ribao jest fakt studiowania myśli tzw.
starych towarzyszy. Może to sugerować, iż stanowisko to objął członek partii
3
Patrz załącznik nr 1.
8
związany z frakcją szanghajską w łonie Komunistycznej Partii Chin. (frakcja wice
prezydenta Zeng Qinghonga oraz przewodniczącego Centralnej Komisji Wojskowej
Jiang Zemina. W konsekwencji może oznaczać to zwiększoną ideologiczną kontrolę
w łonie szanghajskiej partii. Również doświadczenia Cheng Hongguana będą
pomocne w takim zadaniu.
Warto również podkreślić, że mer miasta Han Zhen nie został, choćby
honorowym, członkiem grupy liderów (chiń. zhuxi tuan) Zgromadzenia
Przedstawicieli Ludowych, W skład tej grupy (w sumie 85 osób) weszli I Sekretarz
Szanghajskiej Partii Chen Liangyu oraz Gong Xueping.
Z ekonomicznego punktu widzenia główny nacisk należy położyć na zmianę
struktury gospodarczej miasta. W przyszłym roku, głównym ogniwem skupiającym
uwagę partii będzie rozwój trzeciego działu gospodarki – usług. Fakt, iż Szanghaj
staje się miastem zbyt drogim dla inwestorów m.in. Unilever przeniósł swoje fabryki
do stolicy prowincji Anhui – Hefei, świadczy o konieczności zmian strukturalnych
miasta. Ważnym elementem korelującym z promowaniem usług jest przyjęty program
Kejiao Xing Shi – naukowego rozwoju miasta. Ponadto ściąganie zaawansowanych
technologii i rozwijanie „partnerstwa” z Hong Kongiem w ramach CEPA będą
podnosiły międzynarodowa rangę miasta.
Całość podjętych decyzji i ich realizacja świadczy o restrukturyzacji miasta
przygotowującej do zorganizowania międzynarodowej wystawy EXPO 2010.
Innym aspektem przedstawianego opracowanie jest skonfrontowanie relacji
prasowych omawiających dwa posiedzenia. Dong Fang Zao Bao jest gazetą podającą
wiele szczegółów, wywiadów i opinii (choć cenzurowanych) – wydaje się medium
przenoszącym najwięcej informacji dotyczących miasta. Jiefang Ribao to typowa
gazeta partyjna przekazująca dokumenty partyjne oraz opinie członków partii. Jest
zdecydowanie ukierunkowana na Komitet Miejski Partii. Anglojęzyczny Shanghai
Daily podaje nieprawdziwe dane, czasem „przeredagowane” fakty.