" Szkolne echo " Nr 7 - Ośrodek Szkolno

" Szkolne echo "
Nr 7
Gazetka szkolna / Styczeń 2015
"Tym razem witamy na przełomie
roku szkolnego 2014/2015"
wraz
z nowym rokiem postanowiłyśmy o redagowaniu gazetki
"Szkolnego Echa" w dwukrotnym wydaniu w danym roku szkolnym, jednakże
obfitszym ze względu na kumulację wydarzeń wynikających z harmonogramu i
współpracy z różnymi środowiskami, instytucjami.
Mamy nadzieję, że w dalszym ciągu zadowalać będzie Państwa przyjęta przez
nas forma współpracy, dostarczy wiedzy i ożywi przeżyte już spotkania,
wzbudzi miłe wspomnienia odnośnie zdarzeń opisanych na łamach naszej
gazetki.
A mamy się czym pochwalić - olbrzymi sukces pozyskania sprzętu
komputerowego na użytek naszych uczniów pozwoli na poszerzenie pakietu
oddziaływań i możliwości rozwoju podczas zajęć edukacyjnych. Z tym tematem
powiązany jest artykuł pogłębiający wiedzę na temat wartości jaką niesie
komputer w procesie rozwoju i edukacji.
Zapraszamy do lektury
1
" Szkolne echo "
Nr 7
Gazetka szkolna / Styczeń 2015
KOMPUTERY DLA DZIECIAKÓW Z GAJU
wspierających naszą inicjatywę. Nie było
łatwo o wygraną. Internetowe głosowanie
trwało dwa miesiące, o fundusze walczyło 410
zgłoszonych z całego kraju pomysłów. Z
pomocą p. Malwiny Ferenz, autorki bloga
dzieciowo.pl, która zmobilizowała blogerów
do głosowania na nasz pomysł- zrealizowanie
marzeń stało się możliwe. 5 grudnia 2014
roku jury konkursu Fundacji Aviva ogłosiło
Dzięki
Wojtkowskiej
aktywności
jesienią
9 laureatów wśród nich znalazł się projekt z
Agnieszki
ubiegłego
Gaju „Mój komputer”. Nagrodą w nim była
roku
kwota 10 tys. zł od Fundacji Aviva, z
przyłączyliśmy się do udziału w II edycji
przeznaczeniem na zakup 5 laptopów dla
konkursu grantowego „ To dla mnie ważne”
dzieciaków z Gaju. Wymarzone komputery
ogłoszonego przez Fundację Aviva. Celem
wychowankowie otrzymali tuż przed Świętami
projektu było pozyskanie grantów na zakup
sprzętu
komputerowego,
który
Bożego Narodzenia- tym większa była radość
właściwie
nas
wykorzystywany mógłby przyczynić się do
większych
wychowaniu
sukcesów
w
uczniów
nauczaniu
naszej
i
szkoły.
Dotychczas dzieci korzystały z jednego 7letniego komputera zakupionego ze środków
EFS na potrzeby logopedii.
Korzystanie z
niego było więc dość ograniczone.
Zadanie konkursowe polegało na zebraniu jak
największej
ilości
głosów
internautów
2
wszystkich.
" Szkolne echo "
Nr 7
Gazetka szkolna / Styczeń 2015
ROLA KOMPUTERA
W EDUKACJI SPECJALNEJ
Pedagogika specjalna dąży do stworzenia dla każdej jednostki objętej rewalidacją takich
programów, które pozwolą maksymalnie przybliżyć ją do normy. Przedmiotem jej oddziaływań są
zdolności człowieka i ich rozwój. Pedagog specjalny zajmuje się odkrywaniem i urzeczywistnianiem
takich działań, które nastawione są na podnoszenie tych zdolności. Jest mu do tego potrzebne
odpowiednie przygotowanie oraz bogaty repertuar środków dydaktycznych. Jednym z nowszych
środków dostępnych edukacji specjalnej jest komputer.
Specyfika komputera ze względu na jego techniczne możliwości przetwarzania informacji
pozwala wyróżnić następujące sytuacje kształcenia, w których użycie komputera może być celowe i
pomocne:
Komputer jako źródło informacji.
Nie wszystkie dane faktograficzne wymagają zapamiętania, lecz potrzebne są do interpretacji. Ze
względu na szybkość wyszukiwania informacji, komputer może stać się narzędziem nieocenionym.
Komputer jako środek upoglądowiający.
Zasada poglądowości jest warunkiem niezbędnym efektywności procesów edukacyjnych. Komputer
daje możliwość szybkiego zestawiania pożądanych kombinacji obrazów, tworzenia obrazów
ruchomych, sterowania treściami, obiektami lub jego fragmentami.
Komputer jako środek symulacji i modelowania.
Użycie komputera daje możliwość m.in. rozpatrywania i prognozowania możliwych wariantów
rozwoju procesów i zdarzeń, opartego na racjonalnych i dobrze określonych przesłankach.
Komputer jako narzędzie ćwiczenia umiejętności.
Zastępuje papier i ołówek. Pozwala na szybsze przeprowadzanie ćwiczeń gramatycznych,
stylistycznych, rachunkowych i to w atrakcyjniejszej formie.
Komputer jako partner dialogu nie zastąpi on dialogu ucznia z nauczycielem, ale jest pomocny
w niektórych sytuacjach, pomaga w rozwiązywaniu zadań, uczy i bawi.
Komputer jako narzędzie wypowiedzi. Wykorzystanie w tym zakresie komputera wyraża się
głównie w pracach redakcyjnych, korektorskich, a także powielających wypowiedzi pisemne uczniów.
Obok ułatwienia realizacji szczegółowych celów dydaktycznych, zastosowanie komputera
prowadzi do realizacji ogólniejszych zadań edukacyjnych, z których najważniejsze to:
- przygotowanie osób kształconych do cywilizacji, która nadejdzie,
3
" Szkolne echo "
Nr 7
Gazetka szkolna / Styczeń 2015
-
przysposabianie młodzieży do wykonywania przyszłych zawodów będącym środkiem do
podnoszenia sprawności własnej i działania zbiorowego,
-
przygotowanie młodzieży do wykorzystania komputera jako środka umożliwiającego przeżycie
przygody intelektualnej.
Doświadczenie pokazuje, że dzieci niepełnosprawne, w tym także upośledzone umysłowo, którym
stworzono możliwość dostępu do komputera, bardzo chętnie z tej możliwości korzystają, szybko
opanowują zasady prezentowanych programów komputerowych, które są zazwyczaj dość proste, z
dużym zaangażowaniem pokonują kolejne stopnie wtajemniczenia komputerowego. Niewątpliwym
walorem komputera jest jego atrakcyjność dla ucznia, który wywołuje pozytywną motywację do
uczenia się. Sprzyja zainteresowaniu się nauką, pobudza jego aktywność własną. Na rzecz
komputerowego wspomagania procesu kształcenia dzieci specjalnej troski świadczy też fakt, że w
specjalnych ośrodkach szkolno-wychowawczych, obok dzieci z ewidentnym niedorozwojem
umysłowym, przebywają wychowankowie wywodzący się ze środowisk zaniedbanych. Rewalidacja
tych dzieci, wsparta technika komputerową, mogłaby przebiegać szybciej i efektywniej.
Sprzęt komputerowy i systemy operacyjne dla edukacji specjalnej
Zastosowanie systemu komputerowego w edukacji specjalnej stwarza nie tylko wspaniałą
jakość
metodyczną,
lecz
przygotowuje
także
osobę
niepełnosprawną
do
samodzielnego
przełamywania swoich ograniczeń fizycznych i równoprawnego korzystania z dostępu do informacji,
teleedukacji, telepracy, a także teleusług dostępnych dziś poprzez sieci komputerowe, w tym Internet.
Komputer wraz z programem jest tylko urządzeniem, pomocą dydaktyczną. Nie zastępuje
nauczyciela. Program komputerowy potrafi jedynie w skończony sposób reagować na ściśle
ograniczoną liczbę sytuacji, nie posiada żadnej inwencji, wyobraźni ani możliwości pełnej oceny
kontekstu pracy dziecka.
Ze względu na cechy formalne edukacyjne programy komputerowe można podzielić na:
-
zabawy komputerowe,
-
ćwiczenia,
-
gry,
-
programy użytkowe i informacyjne.
Zabawami komputerowymi są programy służące przede wszystkim wprowadzeniu do właściwego
procesu edukacji, nie zaś realizujące określone cele i zadania, np.: przyzwyczajają dziecko do
używania komputera.
4
" Szkolne echo "
Nr 7
Gazetka szkolna / Styczeń 2015
Ćwiczenia komputerowe to programy realizujące wprost określone cele edukacyjne i terapeutyczne.
Są najbardziej zbliżone do ćwiczeń wykonywanych metodą tradycyjną, ale mają ciekawszą grafikę,
dźwięk.
Gry komputerowe są programami, w których cele edukacyjne są realizowane w sposób pośredni.
Zadanie postawione przed dzieckiem wynika ze scenariusza (układu) gry, ma znaczenie motywacyjne.
Scenariusz gry odwraca uwagę dziecka od właściwych treści kształcenia. Gry często wykorzystują
element rywalizacji.
Programy użytkowe – to przede wszystkim różnego rodzaju edytory (tekstu, grafiki, melodii ). Są to
programy – narzędzia służące do tworzenia rozmaitych obiektów (pisma, grafiki, tabel, analiz
statystycznych ).
Programy informacyjne są to formy komputerowej prezentacji wiedzy, np.: multimedialne
encyklopedie.
Ze względu na cele dydaktyczne wyróżniamy następujące programy komputerowe :
-
kształcące (rozwijające, korygujące deficyty) sprawności psychomotoryczne,
-
pomagające w opanowaniu określonych umiejętności,
-
wspomagające zdobywanie wiedzy.
Programy kształcące sprawności psychomotoryczne można podzielić na :
-
programy kształcące sfery percepcyjne, a w szczególności
 programy kształcące analizę percepcyjną (np.: analizę słuchową jako wstęp do nauki
pisania)
 syntezę percepcyjną (np.: syntezę słuchową, jako wstęp do nauki czytania)
 sferę ruchową,
 koordynację percepcyjno – motoryczną ( np.: wzrokowo-ruchową, słuchowo-ruchową).
Programy pomagające w opanowaniu wiadomości to:
-
programy wspomagające naukę czytania różnymi metodami (sylabową, całościową,
syntetyczno-głoskową) i w różnych aspektach (proste czytanie, rozumienie tekstu,
usprawnianie szybkości czytania)
-
programy wspomagające naukę pisania,
-
programy wspomagające naukę matematyki na poziomie elementarnym.
Programy wspomagające zdobywanie wiedzy to formy prezentacji komputerowej lub multimedialnej.
Program komputerowy, jako jedno z wielu narzędzi dydaktycznych, musi być
podporządkowany zaplanowanemu wcześniej przebiegowi kształcenia. Najbardziej pożądany program
powinien być:
5
" Szkolne echo "
Nr 7
Gazetka szkolna / Styczeń 2015

dostosowany do wieku i poziomu dziecka,

atrakcyjny wizualnie i dźwiękowo,

komunikatywny i łatwy w obsłudze,

dopasowany do potrzeb konkretnego dziecka oraz do konkretnych wymogów procesu
dydaktycznego lub terapii pedagogicznej,

efektywny, tzn. angażować, nie nużyć dziecka,

wzbudzający pozytywne emocje odbiorcy, dawać poczucie dobrej zabawy,

budujący wiarę we własne możliwości, dawać poczucie osiągania sukcesu.
Podstawowym rodzajem programów dydaktycznych przeznaczonych dla dzieci powinny być gry
komputerowe. Ich najważniejsze zalety to:
-
motywacja, ukierunkowanie na zainteresowania, możliwość wykreowania świata zgodnego z
oczekiwaniami dzieci,
-
możliwość dowolnego kształtowania jawnych (zgodnych ze scenariuszem gry) i ukrytych
(dydaktycznych i terapeutycznych) celów programu, tym samym sprowadzenie pracy
dydaktycznej i nauki do zabawy,
-
wykorzystanie rywalizacji jako ważnego bodźca motywacyjnego.
Ogół gier komputerowych można podzielić na gry zręcznościowe, logiczne i strategiczne.
Gry zręcznościowe charakteryzują się tym, że osiągnięcie w nich sukcesu zależy głównie od
sprawności manualnej, refleksu, zdolności do koncentracji uwagi oraz koordynacji percepcyjno –
motorycznej. Pomimo na ogół dużej prostoty i daleko posuniętych uproszczeń przedstawionego
świata, bywają bardzo wciągające. Mogą mieć charakter korekcyjny i stymulować
rozwój opóźnionych funkcji psychomotorycznych dziecka.
Gry logiczne charakteryzują się tym, że osiągnięcie w nich sukcesu wymaga umiejętności złożonych
operacji logicznych na materiale symbolicznym. Powodzenie w nich zależy także od koncentracji
uwagi.
Gry strategiczno – ekonomiczne (symulacyjne) są przeznaczone na ogół dla dzieci starszych.
Charakteryzują się mniej symboliczną i bardziej kompleksową kreacją świata programu. Na ogół są
wykorzystywane do nauki podejmowania trafnych decyzji w sytuacjach problemowych.
Rola technik informatycznych w procesie integracji osób niepełnosprawnych
Techniki informatyczne stwarzają szczególną szansę osobą z niepełnosprawnością
sensoryczną oraz poważną niesprawnością narządu ruchu. Komputer może pomóc tym osobom w
pełnej integracji ze społeczeństwem. Osobom z dysfunkcją narządu ruchu komputer wraz z
6
" Szkolne echo "
Nr 7
Gazetka szkolna / Styczeń 2015
odpowiednim oprogramowaniem może zastąpić konieczność fizycznej obecności w danym miejscu.
Osoby niesłyszące mogą wykorzystać dwie istotne właściwości komputera, które pozwalają na
zmniejszenie bariery komunikacyjnej. Pierwszym jest wykorzystanie możliwości wymiany myśli na
piśmie. Drugim jest wykorzystanie syntezatora mowy. Dla niewidomych podstawową trudnością w
kształceniu i działalności zawodowej jest niemożność korzystania z różnych form słowa pisanego.
Komputer będzie dla niewidomego nieocenionym narzędziem pracy po zastosowaniu takich urządzeń
jak monitor brajlowski i syntezator mowy bądź programów powiększających znaki na ekranie.
Ogromnym przełomem jest dla niewidomych rozpowszechnienie się skanerów i programów
rozpoznających pismo.
Bibliografia:
1.
„Komputer w kształceniu specjalnym”, Jan Łaszczyk, WSiP, Warszawa 1998
2.
"Informatyczne środki w edukacji specjalnej", wyd. Universitas Rediviva, Warszawa 2003
3.
"Uwagi wynikające z praktyki stosowania programów komputerowych w terapii dzieci mających trudności w nauce
czytania", Modzelewski M., Skrzypek A., Tokarski A.: Radom, 1997
SŁOWO O SZKOLNYCH FORMACH TERAPII
Metoda Porannego Kręgu,
czyli stymulacja polisensoryczna według pór roku
Metoda zwana „porannym kręgiem” została opracowana przez Hedwig Abel (Niemcy), a
zaadoptowana dla dzieci młodszych przez Jacka Kielina.
Poranny krąg jest metodą, którą określamy jako stymulację polisensoryczną, czyli
wielozmysłową. Obejmuje swym zasięgiem dotyk, wzrok, słuch, węch i smak. Istotą tych zajęć jest
„spotkanie” z drugą osobą oraz budowanie zaufania i poczucia bezpieczeństwa. Tym podstawowym
celom służy utworzenie kręgu, ciepły nastrój panujący w pomieszczeniu, zapalona świeca, znajomy
zapach. Po prostu spotkanie z drugą osobą, gdzie każdy element zajęć jest dla dziecka przewidywalny,
znany a więc bezpieczny.
Podstawą tworzenia programu „Porannego kręgu” jest świat przyrody. Świat, którego
jesteśmy częścią, w którym jesteśmy zakorzenieni, od niego uzależnieni i poddani jego rytmowi. Ten
7
" Szkolne echo "
Nr 7
Gazetka szkolna / Styczeń 2015
świat jest źródłem symboli podstawowych: żywiołów, barw, zapachów, smaków, wrażeń dotykowych
i termicznych. Na co dzień, przebywając na dworze, choćby przez chwilę doświadczamy potęgi świata
przyrody: ciepła lub zimna, zatykającego dech wiatru lub miłego głaszczącego twarz wietrzyku.
Patrzymy na świat pełen zapachów, kolorów: świeżą zieleń wiosny, spalone upalnym słońcem lato,
pastelowe – ciepłe barwy opadających liści bądź oślepiającą biel śniegu.
Organizując „Poranny krąg”, terapeuta nie zamierza czymkolwiek zastąpić bodźców
płynących wprost ze świata natury, lecz są one dla niego źródłem inspiracji do pracy z dzieckiem.
Rodzaje bodźców, na których opierają się zajęcia „ Porannego Kręgu ”
Bodźce wzrokowe
Najważniejszym bodźcem wzrokowym jest nauczyciel prowadzący zajęcia:

elementem najbardziej oddziałującym na dzieci jesteśmy my sami: nasza postawa, nastrój
uwidaczniający się w postawie ciała, twarzy, ruchach

pozostałe elementy są tylko narzędziami mającymi stworzyć nastrój, atmosferę, jego oprawę i
rytuał.
Każda pora roku ma przyporządkowany inny kolor:

Do wiosny należy kolor zielony, który kojarzy się z siłą tworzenia, wzrostu, z procesem dorastania
i odnowy. Zieleń łagodzi emocje, przynosi zadowolenie, uspokaja i odpręża.

Do lata należy kolor czerwony, który bardzo pobudza i wpływa na ożywienie osób powolnych.

Do jesieni należy kolor żółty, który kojarzy się z radością życia, rozpoczynającym się dniem. Jest
kolorem spadających liści i dojrzałych owoców. Barwa żółta działa łagodząco na nasze emocje.

Do zimy należy kolor biały, który jest neutralny, uspokaja i rozjaśnia. Do zimy należy też błękit,
kojarzący się z głębią i dalą nieba lub wody. Jest to kolor ciszy i spokoju, przypomina zimowy
chłód.
Oddziaływanie przez barwę w czasie „Porannego kręgu” odbywa się poprzez zmianę wystroju
całego wnętrza, w którym odbywają się zajęcia. Kolor każdej pory roku decyduje o wystroju ścian i
sufitu odpowiednio dobranymi kolorystycznie tkaninami, dekoracjami. W trakcie zajęć dzieci
zasłaniane są dużymi kawałkami materiału o odpowiedniej barwie, a w świetle ultrafioletowym
przesuwa się przed nimi błyszczące i fosforyzujące wstążki, tak aby te muskały je po twarzy i by
8
" Szkolne echo "
Nr 7
Gazetka szkolna / Styczeń 2015
dzieci mogły je łapać, przesuwać między palcami itp.. Można posłużyć się także fosforyzującymi w
tym świetle zabawkami. Ważnym momentem „Porannego kręgu” jest ciemność, która silnie działa na
nasze emocje. Im jest głębsza, tym głębiej do nas dociera. Może budzić niepokój a nawet lęk, ale
bardzo ważne jest oswojenie się z ciemnością i opanowanie emocji. Dzięki ciemności wyraźniej
dostrzegamy każdy element, który nią nie jest. Dlatego w ciemności tak dużego znaczenia nabiera
zapalona świeca pojawiająca się w zasięgu wzroku. Ciepłe, migoczące światło niesie za sobą spokój i
poczucie bezpieczeństwa.
Bardzo istotnymi elementami tych zajęć są bodźce dotykowe. Szczególną uwagę powinniśmy
poświęcić naszym rękom. To, w jaki sposób nimi poruszamy i dotykamy dziecko, ma wielkie
znaczenie. Bo nasz dotyk powinien być przekonujący i precyzyjny a nie mechaniczny i bezmyślny.
Podając dłonie, powinniśmy przekazywać pozytywny stosunek do dziecka i poczucie bezpieczeństwa.
Receptory dotyku znajdują się na powierzchni całej skóry dziecka. Jej powierzchnia rejestruje
ucisk, wibracje, temperaturę, ból i inne wrażenia. Podstawową propozycja stymulacji dotykowej jest
masaż dłoni na powitanie. Towarzyszy temu piosenka, a olejek używany do masażu ma
charakterystyczny dla danej pory roku zapach. Właśnie podczas masażu dłoni możemy spotkać się z
dziećmi w sposób najbardziej osobisty, przekazując im ciepło dłoni i budując poczucie
bezpieczeństwa. Ta codziennie powtarzająca się czynność staje się rytuałem i rodzi zaufanie.
Bodźce zapachowe występują nie tylko podczas masażu dłoni. Do każdej pory roku
przyporządkowujemy inny zapach, którym napełniamy pomieszczenie przez wlanie kilku kropel
olejku zapachowego do lampki zapachowej. Lampka ta zapalana jest za każdym razem na rozpoczęcie
zajęć i zgaszona przez jednego z uczestników na ich zakończenie.

do wiosny należy zapach cytrynowy, który działa antyseptycznie, pobudza apetyt i ożywia

do lata należy zapach różany, działa on kojąco, uśmierza złość, pomaga rozładować stres

do jesieni należy zapach lawendowy, który łagodzi napięcia, uspokaja i wzmacnia

do zimy należy zapach mięty, działający uspokajająco, wzmacniająco i rozluźniająco.
Kolejną grupą bodźców są wrażenia smakowe. I te zmieniają się cyklicznie z porami roku.
Celem dostarczania tych bodźców jest zwiększenie wrażliwości warg i języka, by pomóc w
przeżywaniu przyjemności smakowania, delektowania się potrawami – przy czym ważny jest nie tylko
smak, ale i zapach pokarmu.

wiosną podajemy dzieciom cytrynę posypaną cukrem, by dzieci poznały smak słodko –kwaśny

latem podajemy słodką konfiturę z wiśni

jesienią podajemy miód

zimą podajemy miętowy smak (pastylki w czekoladzie, herbatę).
9
" Szkolne echo "
Nr 7
Gazetka szkolna / Styczeń 2015
Każdej porze roku przypisany jest instrument będący źródłem bodźców słuchowych
(dźwiękowo – wibracyjnych):

Wiosną gramy na bębnie.

Latem używamy gongu (typu kościelnego) i grzechotki z piaskiem

Jesienią gramy wiatrem na dzwonach rurowych

Zimą posługujemy się dzwonami i trójkątem
Instrumenty wywołują silne wibracje, które mogą być odczuwane przez dzieci. Najpierw gra
się na instrumentach blisko ciała uczniów, tak by mogli czuć wibracje, a potem źródło dźwięku oddala
się w celu wytworzenia odruchu orientacyjnego i uczenia dziecka rozpoznawania kierunku z którego
dochodzi dźwięk.
W każdej porze roku możemy uczyć dziecko innej samogłoski, której wypowiedzenie będzie
stanowić reakcję dziecka na wywołanie jego imienia. Gdy uczeń odpowie, mówimy do niego kilka
serdecznych, podtrzymujących dialog słów.

Wiosną jest to głoska „o”, nią też odpowiadają.

Latem „i”

Jesienią „e”

Zimą „a”
Każdą porę roku charakteryzuje inny żywioł, który jest cennym elementem zajęć gdyż
poszczególny żywioł sam w sobie ma charakter polisensoryczny.

Ziemia to żywioł wiosny, stanowi bodziec wzrokowy i zapachowy.

Ogień to żywioł lata, jest to bodziec wzrokowy, ale też dotykowy dający ciepło.

Wiatr to żywioł jesieni, czujemy go na skórze, jego działanie możemy też zobaczyć i usłyszeć.

Woda to żywioł zimy, możemy usłyszeć jej plusk, poczuć jej krople i doświadczyć zimna lodu,
możemy ją oglądać.
Głównym celem „Porannego kręgu” jest budowanie u uczniów poczucia radości,
bezpieczeństwa, a co za tym idzie wzajemnego zaufania i komunikacji poprzez dostarczanie im
określonej ilości i jakości bodźców sensorycznych pobudzających zmysły do działania. W czasie „
porannego kręgu” chciejmy spotkać się z dziećmi jak najpełniej, przynosząc im poczucie
bezpieczeństwa, ofiarowując przyjemność i zadowolenie. Temu właśnie służy utworzenie kręgu,
10
" Szkolne echo "
Nr 7
Gazetka szkolna / Styczeń 2015
ciepły nastrój panujący w pomieszczeniu, zapalona świeca, znajomy zapach czyli rytuał, którego
reguły są dobrze znane. Każdy element „porannego kręgu” powinien być dla dziecka przewidywalny,
a więc bezpieczny.
Podstawowe zasady prowadzonych zajęć
Aby prowadzone zajęcia przynosiły oczekiwane rezultaty należy kierować się podstawowymi
zasadami:
-
stworzenie miłej i przyjemnej atmosfery
-
obdarzanie dziecka akceptacją i zrozumieniem (indywidualizacja)
-
zajęcia muszą być dokładnie zaplanowane i przemyślane (planowość)
-
przestrzeganie określonych rytuałów (rytualizacja)
-
przestrzeganie zasad bezpieczeństwa, zapewnianie uczniowi poczucia bezpieczeństwa
-
optymalna aktywizacja poszczególnych zmysłów
-
nastawienie przede wszystkim na komunikację (szczególnie pozawerbalną – dotyk, kontakt
wzrokowy)
-
podstawowe znaczenie ma rytualizacja czynności, stymulowanie bez rytualizacji wprowadzi
chaos, co pociągnie za sobą zamknięcie się dzieci na kontakt,
-
konieczne jest uświadomienie sobie przez nauczyciela własnej ekspresji mimicznej, ruchowej,
głosowej oraz kształtowanie pozytywnego nastawienia do dzieci i motywacji do działania.
Spotkania „Porannego Kręgu” dostarczają dzieciom niepełnosprawnym intelektualnie w
stopniu głębokim środków, które pozwalają uporządkować, zrozumieć i wyrazić swoje emocje oraz
odzwierciedlić dominujący nastrój eliminując niepożądane agresywne, autoagresywne zachowania.
Zajęcia porannego kręgu są bardzo „cenne”, gdyż mogą w nich uczestniczyć dzieci najmniej
sprawne, ze sprzężeniami, te które często nie mogą brać udziału w innych zajęciach grupowych.
Konspekt „Porannego Kręgu”
1. Zapalenie lampki zapachowej (jesień – lawendowy, zima – miętowy, wiosna – cytrynowy, lato –
zapach różany)
2. Obejście z lampką kręgu dzieci, wymienienie imion, zwrócenie uwagi na cechy ognia ciepły,
jasny
3. Śpiewanie powitalnej piosenki, w której wymienia się imię każdego dziecka, i jednoczesne
masowanie dłoni oliwką zapachową (zapach oliwki powinien być taki sam jak lampki
11
" Szkolne echo "
Nr 7
Gazetka szkolna / Styczeń 2015
zapachowej, piosenką mogą być np. dwukrotnie powtarzające się słowa „Witaj... (imię dziecka),
jak się masz. Wszyscy cię witamy. Wszyscy cię kochamy, bądź wśród nas”.
4. Krótkie opowiadanie o danej porze roku, w którym możemy pokazać różne ciekawostki
przyrodnicze z nią związane (wiosna – podlewanie rzeżuchy, zboża w doniczkach, lato –
zwrócenie uwagi na wysoką temperaturę; przy demonstracji możemy otwierać okna, jesień –
oglądanie liści i kasztanów, zima – obserwowanie śniegu, zwrócenie uwagi na niską temperaturę)
5. Spotkanie z żywiołem

wiosna – rozcieramy dzieciom glinę na dłoniach, najpierw jest mokra, śliska i zimna, a później
ciepła, szorstka i krucha;

lato – zapalamy świece lub lampion, opowiadamy o ogniu i pokazujemy jego właściwości, na
koniec zdmuchujemy lub zalewamy ogień wodą;

jesień – rozwiewamy suche liście, poruszamy tkaninami na ścianach, rozwiewamy włosy
dzieciom suszarkami;

zima – demonstrujemy wodę w stanie ciekłym i stałym, dzieci dotykają lodu, który jest zimny,
śliski, i mokry.
6. Demonstracja instrumentu muzycznego - gra nauczyciel i jeśli to możliwe, dzieci;

wiosną na bębnie

latem na gongu

jesienią na dzwonach rurowych

zimą na dzwonkach i trójkącie.
7. Zakładanie na głowy dzieci kolorowych chust - kolor chusty zgodny z barwą pory roku, następnie
dziecko samo (lub z pomocą) ściąga chustę z głowy
8. Zaciemnienie sali - szukanie z lampką dzieci, wymawianie ich imion, dziecko w miarę możliwości
odpowiada odpowiednią głoską; wiosną – „o”; latem – „i”; jesienią – „e”; a zimą – „a”, albo
inaczej daje znak, gdzie się znajduje, na przykład przez podniesienie ręki albo nogi).
9. Zapalenie lampy nadfioletowej - w ciemnościach i w świetle nadfioletowym pokazujemy
fosforyzujące zabawki, zimą możemy rozdmuchiwać kawałki białego papieru jako płatki
śniegu).
10. Zastosowanie bodźców smakowych - podajemy dzieciom jedzenie o odpowiednim smaku:
12
" Szkolne echo "
Nr 7
Gazetka szkolna / Styczeń 2015

latem – słodką wiśniową konfiturę,

jesienią – miód lub krem orzechowy,

zimą – miętowe pastylki,

wiosną – cytrynę z cukrem.
11. Gaszenie lampki zapachowej.
Zajęcia prowadzone tą metodą dają uczestnikom wiele radości i zadowolenia z bycia
zauważonym, zaakceptowanym i aktywnym w poznawaniu otaczającego nas świata.
Bibliografia:
1.
„Rozwój daje radość” pod red. J. Kielina, Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne, Gdańsk 2000r.
2.
„Uczenie przez zmysły – wprowadzenie do teorii integracji sensorycznej ”, Mass. Violeta WSiP, Warszawa 1998.
3.
„ Jak to pachnie i smakuje ”, Frochlich A. – Wydawnictwo „Jedność”, Kielce 2002.
IMPREZY Z KALENDARZA
"Uroczyste rozpoczęcie roku szkolnego 2014/2015"
Uroczyste rozpoczęcie roku szkolnego 2014/2015 odbyło się 2 września 2014 r. jak zawsze
Mszą Świętą. Część oficjalna została poprowadzona przez kierownik Szkoły, która powitała
zgromadzonych nauczycieli i uczniów. W miłym nastroju, pełni optymizmu i wiary we własne
możliwości przywitaliśmy nowy rok szkolny.
miała miejsce dzień wcześniej, tj. 1 września
2014 r. na terenie Specjalnego Ośrodka
Szkolno-Wychowawczego
której
byliśmy
w
Wyszkowie,
uczestnikami.
Podczas
inauguracji nastąpiło uroczyste oddanie do
użytku nowego budynku szkoły. Na sali
zgromadziło się wielu gości. Nasi najmłodsi
uczniowie: Patryś, Kubuś, Jacuś
Uroczystość ta została poprzedzona
i Adaś
wcielając się w role postaci z bajki o Kubusiu
powiatową inauguracją roku szkolonego, która
13
" Szkolne echo "
Nr 7
Gazetka szkolna / Styczeń 2015
Puchatku
pięknie
zaprezentowali
sie
w
aranżacji do piosenki Kilku kumpli weź,
natomiast starsi wychowankowie zagrali i
zaśpiewali w zespole muzycznym. Wszyscy
otrzymali gromkie brawa.
" VIII Mazowiecki Dzień Treningowy
Programu Aktywności Motorycznej"
swoich
możliwości,
uczestniczyli
w
różnorodnych konkurencjach sportowych:
rzucali piłeczką palantową, przechodzili przez
tunel, pokonywali tor przeszkód, toczyli i
przekopywali piłkę nad przeszkodą, itp. Każdy
start wzbudzał silne emocje i wolę zwycięstwa.
Dzięki wsparciu ze strony wielu instytucji i
osób prywatnych, zawsze chętnych do pracy
W
tym
roku
po
raz
jak wolontariusze, impreza była pozytywnie
kolejny
postrzegana i na długo zapisała się w pamięci
stworzyliśmy okazję do spotkania i radości ze
uczestników, jak i dopingujących.
wspólnych sukcesów sportowych. W dniu
25.10.2014r.
w
sali
sportowej
nowego
budynku Specjalnego Ośrodka Szkolno –
Wychowawczego,
nasza
sportowa
sekcja
„Fiszor” zorganizowała Trening Aktywności
Motorycznej, który dał szansę startującym w
konkurencjach do wykazania się siłą woli i
dążeniem do sukcesu. Uczniowie, na miarę
14
" Szkolne echo "
Nr 7
Gazetka szkolna / Styczeń 2015
"Dzień Edukacji Narodowej"
DPS "Fiszor". Występ
przygotowały nasze
koleżanki z terapii zajęciowej wykazujących
talent kabaretowy . Scenki z życia nauczyciela
przedstawiono w „Dzienniku Telewizyjnym”,
który wzbudził podziw i radość do łez.
Stworzona tym samym atmosfera podkreśliła
ważność integracji naszych środowisk. Występ
Jak zwykle w październiku odbyła się
uroczystość
z
okazji
Dnia
wprawiły wszystkich zebranych w dobry
Edukacji
nastrój, a po jego zakończeniu aktorzy zostali
Narodowej. Udział w niej wzięli uczniowie i
nagrodzeni gromkimi brawami.
nauczyciele szkoły, dyrekcja i pracownicy
"Dzień Pracownika Socjalnego"
Z okazji Dnia Pracownika Socjalnego w dniu 25.11.2014r. odbyło się uroczyste spotkanie,
w którym wzięli udział pracownicy Domu Pomocy Społecznej. Zgromadzenie było doskonałą okazją
do
wyrażenia
wdzięczności
za
trud
włożony
w
ich
pracę
i
złożenia
podziękowań,
wręczenia drobnych upominków. Sposób świętowania tego dnia był tradycyjny spotkanie przy kawie,
ciastku i poruszającym filmie w przyjemnej atmosferze.
" Zabawa andrzejkowa"
Dnia 27 października 2014 r. w sali
widowiskowej DPS „Fiszor” w Gaju odbyła
się dyskoteka andrzejkowa. Wzięli w niej
udział uczniowie i mieszkańcy DPS-u. Zabawa
przebiegała w atmosferze wróżb i magii.
Przyczynili się do tego uczniowie Technikum
Poligraficzno – Usługowego w Wyszkowie ,
którzy przygotowali różnorodne wróżby. Jak
już nie raz mogliśmy się przekonać, andrzejki
jednocześnie źródłem szacunku dla tradycji i
są wspaniałą okazją do
obrzędów
dobrej zabawy, a
15
ludowych.
Wspólnie
z
" Szkolne echo "
Nr 7
Gazetka szkolna / Styczeń 2015
zaproszonymi gośćmi zatańczono Makarenę.
Mimo, iż tańce i zabawa trwały kilka godzin,
po uczestnikach zabawy nie było widać
zmęczenia. Cała imprezę uświetniła muzyka
nad która czuwali didżeje puszczając hity
sprzed wielu lat jak i te najnowsze. Impreza
przebiegła bez żadnych komplikacji, dzięki
czemu wielu z nas nie może się doczekać
kolejnej zabawy.
"Mikołaj i Spotkanie Opłatkowe dla uczniów Szkoły Filialnej"
już od samego rana. Pomimo braku białego
puchu, spotkanie z Mikołajem minęło w miłej
atmosferze, każdy z uczniów był bardzo
zadowolony
z
otrzymanego
prezentu.
Uczniowie długo wspominali ten dzień, dzielili
się wrażeniami, ponownie oglądali prezenty,
zerkali przez okno z nadzieją, że jeszcze raz
zobaczą naszego gościa i pomachają mu na
pożegnanie.
Spotkania opłatkowe stają się okazją
do
wspólnego
przeżywania
wyjątkowego
nastroju Świąt Bożego Narodzenia, i tak
również
było w naszej szkole. Zgodnie z
tradycją uczniowie
z
nauczycielami sprawili, że zwykłe drzewko
zamieniło się w kolorową choinkę. Dekorując
ją własnoręcznie wykonanymi ozdobami i
świecidełkami. Śpiewano kolędy w celu
wprowadzenia w świąteczny nastrój i umilenia
czasu. Dopełnieniem tradycji była wizyta św.
Mikołaja, na którą czekano z niecierpliwością
16
" Szkolne echo "
Nr 7
Gazetka szkolna / Styczeń 2015
"Jasełka Bożonarodzeniowe"
mogła
przeżyć
historię
Marii
i
Józefa
szukających miejsca do schronienia na noc,
którzy
po
bezowocnych
poszukiwaniach
zdecydowali się przenocować w stajni. Jednak
to do nich i małego Jezuska przybyli tak
honorowi goście jak trzej mędrcy i złożyli
dzieciątku
pokłon.
Całość
przedstawienia
pokazująca scenki z życia nowonarodzonego
dzieciątka, pasterzy, mędrców, dzieci oraz
Święta
Narodzenia
święto.
aniołów przeplatana była kolędami. Następnie
Bożego
nadszedł moment dzielenia się opłatkiem
to najuroczyściej obchodzone
Zgodnie
z
tradycją
jaka
podczas którego panowała bardzo miła i
jest
rodzinna atmosfera.
praktykowana w naszym DPS-ie , każdego
roku są przygotowywane i przedstawiane
„Jasełka Bożonarodzeniowe”. Nie inaczej było
i w tym roku. 19.12.2014 r. o godzinie 13. 00
w pięknie udekorowanej sali widowiskowej
zebrano się w celu obejrzenia jasełek. Piękna
scenografia
klimat
i
nadała uroczystości wyjątkowy
wprowadziła
zgromadzoną
publiczność w świąteczny nastrój. O dobrą
zabawę i miłe doznania słuchowe zadbali zaś
zdolni aktorzy. Publiczność po raz kolejny
"Kolęda 2015"
W dniu 09.01.2015 r. DPS „Fiszor” w
Gaju odbyła się ważna uroczystość integrującą
środowisko mieszkańców DPS i społeczność
szkolną, mowa o wizycie duszpasterskiej. Z
radością
poszczególne
17
wszyscy
rodzinki
odwiedzaliśmy
głośno
śpiewając
" Szkolne echo "
Nr 7
Gazetka szkolna / Styczeń 2015
kolędy, przygrywając jak kto umie i na czym
między wszystkimi uczestnikami. Warto więc
potrafi.
pamiętać o tej tradycji.
Coroczne
kolędowanie
tworzy
niepowtarzalną atmosferę przyjaźni i jedności
"Świąteczne spotkanie z Uczniami Gimnazjum Nr 1 w Wyszkowie"
Kolejny raz w dniu 08.12.2014 r.
uczniowie naszej szkoły mieli przyjemność
spotkać się z uczniami Gimnazjum Nr 1 w
Wyszkowie, którzy z okazji Świąt Bożego
Narodzenia
Przygotowany
zechcieli
nas
program
odwiedzić.
artystyczny
związany z tematyką świąteczną podobał
sie publiczności, która nagrodziła gości
gromkimi brawami.
"Kolędowanie z uczniami Zespołu Szkół w Rybnie"
Niezwykłą atmosferę podtrzymującą
świąteczny nastrój stworzyli nam uczniowie
Zespołu Szkół w Rybnie. W dniu 07.01.2015 r.
zaszczycili nas swoją obecnością przynosząc w
podarku przepiękny koncert kolęd i pastorałek.
Bogaty program artystyczny przedstawiony
przez
bardzo
młodziutkich
wykonawców
pozwolił na przeniesienie się w niesamowity
świąteczny czar Bożego Narodzenia.
18
" Szkolne echo "
Nr 7
Gazetka szkolna / Styczeń 2015
Nie sposób było pozostać nie wzruszonym
zarówno wykonaniem, jak i urokiem uczniów
szkoły w Rybnie. Koncert długi, ale jakże
krótki dla jego odbiorców, którzy oklaskami
dziękowali za możliwość jego wysłuchania.
Podziękowaniom nie było końca, a drzwi
nasze pozostają otwarte dla tak niezwykłych
talentów.
DZIAŁALNOŚĆ DYDAKTYCZNO - KULTURALANA
WYCIECZKI
"Szlakami historii Wyszkowa"
powstania w getcie warszawskim, gdzie
znaleźliśmy
motto
naszej
„Współcześni
powinni
wycieczki:
przywracać
naszej
pamięci tych, których już nie ma”. Następnie
nadbużańkimi łęgami doszliśmy na Kirchut –
cmentarz żydowski ozdobiony macewami,
którymi wybrukowane była ulica Zakolejowa i
podwórze starej willi, gdzie mieściła się
siedziba niemieckiej żandarmerii i która
stanowiła
następny
wędrówce.
19 września uczniowie naszej szkoły
Po
przystanek w
drodze
wygląd
mogli
ruszyli śladami wyszkowskich Żydów. Podróż
porównywać
w czasie zaczęliśmy od miejsca narodzin
zdjęciami z okresu przedwojennego – stanąć w
Mordechaja Anielewicza – przywódcy
miejscu, gdzie mieściły się synagogi, poszukać
19
obecny
uczniowie
naszej
miasta
ze
" Szkolne echo "
Nr 7
Gazetka szkolna / Styczeń 2015
śladów wojny na kościele św. Idziego oraz
zapoznać się z przykrą historią licznych
egzekucji Żydów na terenie miasta.
"V Piknik Militarny w Różanie"
miłośnicy militariów mogli zwiedzić fronty
oraz stoisko WKU Ostrołęka promujące służbę
wojskową i służbę w Narodowych Siłach
Rezerwowych.
wydawnictw
Nie
zabrakło
historycznych
kiermaszu
i
sklepów
militarnych oraz oczywiście kuchni polowej z
GROCHÓWKĄ.
Uczniowie
naszej
szkoły
po
raz
kolejny uczestniczyli w Pikniku Militarnym
organizowanym
przez
Stowarzyszenie
Miłośników Ziemi Różańskiej i Burmistrza
Gminy Różan, 7 września 2014r. Jak co roku
mogli obejrzeć scenę batalistyczną z okresu
powstania styczniowego. Poza tym nasi
20
" Szkolne echo "
Nr 7
Gazetka szkolna / Styczeń 2015
"Dzień otwarty w Miejskiej Oczyszczalni Ścieków"
i technologią wykorzystywaną w oczyszczalni.
Oprócz ciekawie zorganizowanej wycieczki,
na przybyłych gości czekała loteria, w której
do wygrania były m.in. kalendarze. Dla
każdego zwiedzającego przygotowano również
upominki. To była ciekawa i pouczająca
wyprawa w niecodzienne , a jakże interesujące
miejsce.
W dniu 10.10.2014 r. oczyszczalnia
ścieków w Wyszkowie została udostępniona
zwiedzającym. Chętnych nie zabrakło. Wśród
wycieczkowiczów znaleźli się także uczniowie
naszej szkoły. O procesach, jakie zachodzą w
przedsiębiorstwie
uczniowie
usłyszeli od
przewodnika, który był do dyspozycji osób
odwiedzających. Zapoznał on uczniów z
procesem
oczyszczania
ścieków,
"Muzeum Techniki w Warszawie"
W październiku, pod czujnym okiem
opiekunów uczniowie naszej szkoły mogli
doskonalić
umiejętność
korzystania
ze
środków transportu miejskiego w drodze do
Muzeum Techniki w Pałacu Kultury i Nauki w
Warszawie. Jak na płeć męską przystało
największe
zainteresowanie
wzbudziły
w
chłopcach wszelkie pojazdy jeżdżące i latające
21
" Szkolne echo "
Nr 7
Gazetka szkolna / Styczeń 2015
oraz czasowa ekspozycja Policji dotycząca
ruchu drogowego. Wiele ciekawych doznań
dostarczyły
również
eksponaty
dające
możliwość praktycznego zastosowania praw
fizyki, zaś wyobraźnię i dyskusje trwające całą
drogę powrotną pobudziła wystawa dotycząca
lotów w kosmos i domów przyszłości.
"XVIII Rally Wyszków"
organizatorów i partnerów zawodów. Można
było, m.in.: podziwiać pojazdy zabytkowych
aut,
doskonalić
wiedzę
dotyczącą
ruchu
drogowego w organizowanych przez policję
zajęciach edukacyjnych. Interesujące pokazy
zapewnili
pożarnej.
Tym
razem
w
sercach
naszych
chłopców obudziła się pasja do motoryzacji.
Poprzez uczestnictwo w Rally Wyszków mieli
okazję oglądać jazdę na naprawdę wysokim
poziomie. Obok emocji na trasie mogli liczyć
również na wiele atrakcji zapewnionych przez
22
również
przedstawiciele
straży
" Szkolne echo "
Nr 7
Gazetka szkolna / Styczeń 2015
Konkursy szkolne i pozaszkolne
"Las pełen tajemnic"
Michał Kubik - uczeń naszej szkoły
został wyróżniony w konkursie plastycznym
pt. „Las pełen tajemnic” organizowanym przez
Nadleśnictwo Wyszków. Wpłynęło w nim 140
prac
konkursowych
z
27
placówek
oświatowych. Rozstrzygnięcie i ogłoszenie
wyników nastąpiło 19 września 2014 r. na
skwerze przy fontannie, przy ul. Gen. J.
Sowińskiego i połączone było z otwarciem
wystawy
pt. „Historia wyszkowskich lasów
w fotografii”.
Tesco dla szkół - ,,Kulinarni odkrywcy"
W ramach zajęć kółka kulinarnego uczniowie naszej szkoły zaprezentowali swoje
umiejętności w konkursie edukacyjnym Tesco dla szkół -,,Kulinarni odkrywcy". Tematyka
tegorocznej edycji to edukacja w zakresie zdrowego odżywiania oraz rozbudzanie pasji do gotowania.
Zadaniem konkursowym było nakręcenie dwuminutowego filmiku przekonującego, że gotowanie
może być kreatywną i ciekawą zabawą.
W czasie zajęć przygotowaliśmy sałatkę jarzynową, a uczniowie dumnie prezentowali swoje
umiejętności. Młodzi Kulinarni Odkrywcy zmierzyli się z kilkuset szkołami zajmując 19 miejsce w
województwie mazowieckim i 245 w rankingu ogólnopolskim. Filmik uzyskał prawie 800 głosów,
niestety nie udało nam się wygrać. Nie poddajemy się i będziemy próbować sił w następnych
edycjach.
Oto link do filmiku: https://tescodlaszkol.pl?film=580
23
" Szkolne echo "
Nr 7
Gazetka szkolna / Styczeń 2015
ZAJĘCIA OTWARTE
" Z naturą na co dzień"
własnej dziecka. Zajęcia odbywają się dwa
razy w miesiącu po dwie godziny lekcyjne.
Materiał przyrodniczy wykorzystany podczas
zajęć
jest
dużym
kierowanych
bogactwem
do każdego
bodźców
człowieka,
ale
szczególnie wrażliwymi odbiorcami są osoby
niepełnosprawne intelektualne, gdyż proces ich
uczenia
się
i
nabywania
wszelkich
umiejętności jest niezwykle utrudniony.
„Z naturą na co dzień” to program
zajęć otwartych przeznaczony dla uczniów
niepełnosprawnych intelektualnie, którzy są
uczestnikami grupowych zajęć rewalidacyjnowychowawczych. Głównym celem programu
jest stymulacja rozwoju sprawności manualnej
i
ruchowej oraz wyzwalanie aktywności
24
" Szkolne echo "
Nr 7
Gazetka szkolna / Styczeń 2015
„ Zdrowie na talerzu”
są cyklicznie organizowane zajęcia otwarte.
"Zdrowie na talerzu" to kolejne z tych zajęć.
Odbyły się 29 października 2014r. Udział w
nich wzięli uczniowie z umiarkowaną i
znaczną niepełnosprawnością intelektualną.
Poznali i utrwalili znajomość właściwej diety
poprzez
odpowiednie
produktów
spożywczych
skomponowanie
w
codziennych
posiłkach, rolę witamin zawartą w owocach i
warzywach, a także samodzielnie przygotowali
smaczną i aromatyczna sałatkę. Dzięki temu
Podstawowym
celem
mogli
programu
poznać
ramach Programu Profilaktyki Szkoły Filialnej
Gaju
jest
kształtowanie
praktycznych
skuteczne
i
postaw,
dzieci
umiejętności
z
zasadamizdrowego trybu życia ze szczególnym
uwzględnieniem prawidłowego i racjonalnego
odżywiania się, pogłębiania związanej z tym
wiedzy
oraz
pobudzaniu
do
kolejność
planowania.
efektowne
zgodnych
umiejętności w zakresie
posługiwania się przyborami kuchennymi,
„Dbam o swoje zdrowie” realizowanego w
w
nabywać
aktywnego
spędzania wolnego czasu, dbania o higienę i
czystość. Formą realizacji powyższych założeń
25
etapów
pracy
i
jej
" Szkolne echo "
Nr 7
Gazetka szkolna / Styczeń 2015
"Szkolny konkurs dogoterapii"
części
ciała.
Uczestnicy
mogli
doskonalić spostrzegawczość
słuchową
poprzez
również
i wrażliwość
wykonywanie
różnych
zadań typu: znajdź i dopasuj, ułóż według
wzoru, wymień cechy miłego i groźnego psa.
Uczniowie
aktywnie
uczestniczyli
w
proponowanych zabawach.
Konkurs odbył się w listopadzie
uczestniczyli w nim uczniowie klas szkoły
podstawowej.
rozwijanie
Celem
umiejętności
konkursu
wypowiedzi
było
na
podany temat, utrwalenie wyglądu psa, jego
W CO SIE BAWIMY ?
Proponujemy proste zabawy , które pozwolą dzieciom wypełnić
przyjemnie i aktywnie zimowe popołudnie.
Zapraszamy do pierwszej z nich. Zobaczymy, czy uda Ci się pomóc Jelonkowi znaleźć
właściwą drogę
26
" Szkolne echo "
Nr 7
Gazetka szkolna / Styczeń 2015
27
" Szkolne echo "
Nr 7
Gazetka szkolna / Styczeń 2015
Kapslowy bałwanek
Pomoce: kapsle, tasiemka, wstążka, taśma
dwustronna ,pisak.
Kapsle należy przymocować taśmą
dwustronną do wstążki, narysować
pisakami buźkę, ozdobić szalikiem i
bałwanek gotowy. Zabawa nimi zależy od
nasze kreatywności, np. możemy je
animować zakładając pętelkę na palec i
dać sie ponieść zimowym przygodom.
Zabawa paluszkowa
MIŁEJ ZABAWY!
28
" Szkolne echo "
Nr 7
Gazetka szkolna / Styczeń 2015
"NA DOBRANOC, DOBRY WIECZÓR"
- bajka terapeutyczna
"Bajka o słoniku Bartusiu i jego krótszej nóżce"
Oddziaływanie: niwelowanie lęków wywołanych niepełnosprawnością ruchową, lęku przed
odrzuceniem i nieakceptacją przez grupę rówieśniczą. Celem poniższej bajki jest: budowanie
pozytywnego obrazu samego siebie, wskazanie na sposób rozwiązywania trudnej sytuacji, nabycie
innego myślenia o sobie.
Słonik Bartuś miał 6 lat. Razem ze swoimi ukochanymi rodzicami – tatą Stefanem, mamą
Leokadią i młodszą siostrą Justynką mieszkał w dalekiej i bardzo ciepłej Afryce, wśród gęstych
zarośli. Ponieważ był bardzo roztropnym i wesołym słoniątkiem, szybko zaprzyjaźnił się ze
słoneczkiem, które codziennie o poranku witało go ciepłym uśmiechem. Bardzo lubił zabawy z
siostrą i kolegą Trąbikiem, który był najlepszym przyjacielem Bartusia. Uwielbiali bawić się razem w
berka i chowanego. Na wspólnej wesołej zabawie spędzali prawie każdą wolną chwilę. A kiedy
czasem było smutno, Bartuś i Trąbik siadali razem w ich ulubionym miejscu – w cieniu rozłożystej
palmy i o tym rozmawiali. A kiedy skończyli na serduszkach było im dużo, dużo lżej. Oprócz
wspólnych zabaw całej trójki i rozmów z przyjacielem, Bartuś uwielbiał także spacery z całą rodziną.
Przechadzali się pośród wysokich, kokosowych palm, na których rosło mnóstwo wielkich orzechów –
pełnych kokosowego mleka, które Bartuś uwielbiał pić na deser. Podczas przechadzek z rodziną, czuł,
że jest najszczęśliwszym słoniątkiem w całej Afryce. Czuł się tak pomimo, że szło mu się troszkę
trudniej niż jego siostrze i rodzicom – poruszał się wolniej i szybciej męczył, a bolała go przy tym
nóżka, ponieważ była krótsza niż jego pozostałe trzy nóżki. Z powodu krótszej nóżki Bartusia cierpiał
także jego kręgosłup, który się wykrzywiał i też dość mocno bolał, kiedy słonik kuśtykał podczas
spacerów. Jednak Bartuś nie zwracał na to zbytniej uwagi, najważniejsze było dla niego to, że może
wspólnie z najbliższymi cieszyć się i śmiać. Wtedy czuł i wiedział, że jest dla nich ważny i kochają
go takim, jakim jest – jego i jego krótszą nóżkę…
29
" Szkolne echo "
Nr 7
Gazetka szkolna / Styczeń 2015
Kiedy pewnego dnia cała słoniowa rodzina wróciła już ze spaceru mama, jak co dzień upiekła pyszne,
cieplutkie bambusowe ciasteczka, podała kokosowe mleko, które Bartuś tak bardzo uwielbiał i
powiedziała do niego:
– Cieszysz się na swój pierwszy dzień w przedszkolu, synku? – To już jutro – pamiętasz?
– Tak,
tak
mamusiu,
pamiętam… odpowiedział
z
niepewną
minką
słonik
i
dodał:
– Wiesz, mamusiu, pamiętam, jak mówiłaś mi o tym, że to bardzo przyjazne i radosne miejsce, w
którym poznam wielu kolegów i będę się z nimi bawił. Troszkę boję się tam pójść… Przecież nie będzie
tam ani ciebie, ani tatusia, no i Justynki też nie będzie…
W tym momencie Bartuś ściszył głos, a jego oczy zalśniły łzami… Mama natychmiast to zauważyła i
ciepłym głosem, przytulając synka mocno do siebie – odpowiedziała:
– Syneczku, rozumiem, że się boisz, to dla Ciebie coś nowego, ale wiesz, wielu z Twoich kolegów
też tam jutro pójdzie pierwszy raz. Myślę, że ich serduszka też będą pełne obaw, ale jestem pewna
tego, że pani przedszkolanka wszystkie wasze obawy przegoni daleko za góry, za lasy, a wy o nich
zapomnicie i będziecie się radośnie bawić, aż do chwili, kiedy po każde z was przyjdą rodzice, by
razem wrócić do domu.
– Jeśli tak mówisz, mamusiu, to nie będę się bał! - powiedział już troszkę uspokojony Bartuś. Już
po chwili z rozradowaną miną i wypiekami na policzkach wypił swój przysmak zajadając przy tym
pyszne ciasteczkowe łakocie.
Nadszedł pierwszy dzień wizyty Bartusia w przedszkolu… Niby wszystko było tak, jak
mówiła mu mamusia, niby wszystko się zgadzało, koledzy, zabawki, pani przedszkolanka… Jednak w
pewnym momencie Bartuś zauważył, że wokół niego dzieje się coś dziwnego i po cichutku, pytał sam
siebie:
- Dlaczego nikt nie chce się ze mną bawić? Czemu wszyscy tak dziwnie na mnie patrzą?
Bartuś długo, długo nad tym myślał, cichutko stojąc pod ścianą i nic z tego nie rozumiał… Tego dnia,
wrócił do domu bardzo smutny, opowiedział o wszystkim mamie i rozżalony krzyknął:
– Więcej nie pójdę do przedszkola! - po czym odwrócił się na pięcie i pobiegł do swojego pokoju.
Po
chwili
weszła
tam
mama
i
ujrzawszy
szlochającego
synka,
powiedziała:
- Wiesz, kochanie, mi też byłoby bardzo smutno, gdyby nikt nie chciał się ze mną bawić.
Na
to
Bartuś
zaszlochał
najgłośniej,
jak
umiał
i
z
żalem
- Ale dlaczego mamusiu? Przecież byłem grzeczny i miły dla wszystkich….
Na to mama po chwili odrzekła z troską w głosie:
- A pamiętasz, syneczku, jak bałeś się pójść do przedszkola i tego, co się tam wydarzy?
- No tak, mamusiu. – odpowiedział zdziwiony Bartuś, a mama dodała:
30
zapytał:
" Szkolne echo "
Nr 7
Gazetka szkolna / Styczeń 2015
- Wiesz, dlaczego się tak bardzo bałeś, prawda? No bo, bo… nie wiedziałem, jak tam będzie… –
odpowiedział. A mama na to, mocno go przytulając rzekła:
- Wiesz Bartusiu, że jedna z twoich nóżek jest troszkę inna, niż pozostałe, prawda?
– No tak, ale przecież ty też o tym wiesz, mamusiu i tatuś wie, i Justynka… i się ze mną bawicie…
– Tak, kochanie - odpowiedziała mama – bo bardzo cię kochamy i wiemy, że jesteś bardzo
wesołym, rezolutnym i mądrym słonikiem. Wiemy też, że twoja krótsza nóżka nie przeszkadza ci w
zabawie, i , że nie zrobimy ci krzywdy baraszkując razem. – Ale myślę, kochanie, że Twoi koledzy
mogli się dziś troszkę twojej nóżki przestraszyć.
– Może wcześniej nie widzieli nikogo z krótszą nóżką i bardzo się temu dziwili? Może bali się, że w
zabawie mogą zrobić ci krzywdę i będzie cię bolało? A może nie wiedzieli, jak się z tobą bawić?
Bartuś zamyślił się mocno, słuchając słów mamy i dodał z przejęciem:
- Wiesz mamuś, jeden kolega chyba chciał się ze mną pobawić, bo podszedł do mnie, ale po chwili
uciekł… – No widzisz syneczku… – rzekła mama – Jak myślisz, dlaczego tak zrobił?
- Hmm… – zastanowił się Bartuś – pewnie dlatego, że nigdy nie widział takiej nóżki, jak moja i się
jej przestraszył, a przecież ona nie gryzie… Ha! Ha! – roześmiał się Bartuś i z uśmiechem krzyknął –
Mam pomysł! Mam pomysł!
- Jaki, syneczku?
-
zapytała zaciekawiona mama, a Bartuś z dumą w głosie rzekł:
- Pani przedszkolanka powiedziała nam , że jutro opowie nam o tym, dlaczego jest tyle różnych
zwierzątek na świecie i dlaczego każde jest ważne. A ja i moi koledzy: lwiątko, żyrafiątko, strusiątko i
tygrysek, będziemy opowiadać czym różnimy się od siebie. Pójdę do przedszkola i opowiem wszystkim
o mojej nóżce , bo przecież nikt z moich kolegów takiej nie ma i opowiem też o tym, że ona wcale nie
jest straszna, że nie trzeba się jej bać i że mogę się bawić, bawić i bawić, tak jak wszyscy!
- Brawo! Świetny pomysł! - zawołała mama, a po chwili namysłu, dodała:
- Dziś wieczorem tatuś odbierze od doktora twoje nowe ortopedyczne buciki. Kiedy pójdziesz w
nich jutro do przedszkola, możesz opowiedzieć kolegom o tym, że twoje buciki są bardzo wyjątkowe, z
magiczną wkładką, która sprawia, że twoje nóżki są równe, nie utykasz i nie boli cię kręgosłup, no i
chodzi ci się dużo wygodniej.
- Tak, mamusiu! Właśnie tak zrobię! – zawołał Bartuś i rozradowany pobiegł bawić się w berka z
Justynką i Trąbikiem.
Kiedy na drugi dzień Bartuś przyszedł do przedszkola, bardzo cieszył się na to, że będzie mógł
wszystkim opowiedzieć o swojej nóżce. Z radością poszedł na zajęcia, grzecznie siadając w kółeczku i
tak jak jego koledzy z zaciekawieniem słuchał o tym, że na świecie mieszka bardzo dużo zwierzątek,
że wszystkie są tak samo ważne. I chociaż różnią się od siebie są sobie wzajemnie potrzebne… A
31
" Szkolne echo "
Nr 7
Gazetka szkolna / Styczeń 2015
potem w klasie zrobiło się bardzo głośno, bo każdy chciał opowiedzieć coś o sobie. Kiedy Bartuś
zaczął opowiadać o swojej nóżce, zwierzątka otworzyły pyszczki z ciekawości i bardzo się dziwiły
słysząc, że urodził się z krótszą nóżką i ucieszyły się, kiedy powiedział, że wcale mu ona nie
przeszkadza w zabawie. Słonik czuł się dumny z tego, że wszyscy słuchają go z uwagą i pozwolił
nawet, by koledzy mogli dotknąć jego nóżki i przekonać się, że wcale nie jest taka straszna…
A ortopedycznych bucików, które nosił, każdy mu zazdrościł, bo nikt nie miał w swoich magicznej
wkładki. Od tamtego dnia nikt z kolegów nie bał się już krótszej nóżki Bartusia i wspólnym zabawom
nie było końca.
Informacje szkolne
 Przypominamy, że w Szkole Filialnej w Gaju zajęcia odbywają się w godzinach 8:00 – 16:00
 Organizacja zajęć dla uczniów szkoły podstawowej, gimnazjum oraz szkoły przysposabiającej
do pracy odbywa się według tygodniowego rozkładu zajęć w godz. 8:00 – 12:05 oraz 12:45 –
15:10
 Podobnie zajęcia w zespołach rewalidacyjno – wychowawczych odbywają się od 8:00 do
12:00 oraz od 12:00 do 16:00, w trakcie przerwy obiadowej nauczyciele uczestniczą w
doskonaleniu samoobsługi uczniów w rodzinkach
 O wszelkich zmianach w organizacji zajęć wynikających z organizacji różnych imprez
szkolnych oraz pozaszkolnych, udziału nauczycieli w szkoleniach bądź w radach
pedagogicznych informujemy na bieżąco.
Nauczyciele redagujący gazetkę: Edyta Walaszek, Katarzyna Skoczeń, Hanna Cichocka
32