Załącznik nr 2 do SIWZ

Załącznik nr 1 do SIWZ
OPIS PRZEDMIOTU ZAMÓWIENIA
WARUNKI TECHNICZNE
przeliczenia punktów osnowy poziomej szczegółowej i osnowy pomiarowej z układu
„1965” do układu,,2000” dla Powiatu Żnińskiego
1. Obowiązujące przepisy prawne i instrukcje techniczne:
1.1 Ustawa Prawo geodezyjne i kartograficzne z dnia 17 maja 1989 r. (Dz. U. z 2015 r., poz. 520 ze zm.).
1.2 Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 15 października 2012 r. w sprawie państwowego systemu
odniesień przestrzennych (Dz. U. z 2012 r. poz. 1247).
1.3 Rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 15 kwietnia 1999 r. w sprawie
ochrony znaków geodezyjnych, grawimetrycznych i magnetycznych (Dz. U. z 1999 r. Nr 45 , poz . 454
z późn. zm.).
1.4 Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 5 września 2013 r. w sprawie organizacji
i trybu prowadzenia państwowego zasobu geodezyjnego i kartograficznego (Dz. U. z 2013 r. poz. 1183).
1.5 Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 14 lutego 2012 r. w sprawie osnów
geodezyjnych , grawimetrycznych i magnetycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 352).
1.6 Rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 9 listopada 2011r.
w sprawie standardów technicznych wykonywania geodezyjnych pomiarów sytuacyjnych
i wysokościowych oraz opracowywania i przekazywania wyników tych pomiarów do państwowego
zasobu geodezyjnego i kartograficznego (Dz. U. z 2011 r. Nr 263, poz. 1572).
2.
Dokumentacja pomocnicza:
2.1 Rozporządzenie Rady Ministrów w sprawie państwowego systemu odniesień przestrzennych
(Dz.U nr 70 z dn. 24 października 2000r., poz. 821).
2.2
Instrukcja Techniczna
i
kartograficznych.
O-1/O-2:
GUGiK
Ogólne zasady wykonywania prac geodezyjnych
Warszawa
2001
(projekt
opracowany
przez
zespół:
Z. Adamczewski, R. Staniszewski, Z. Szumski).
2.3 Wytyczne Techniczne G-1.10 (n.ed.): Formuły odwzorowawcze i parametry układów
współrzędnych. Autor: Roman J. Kadaj, Wydawca: GUGiK, Warszawa, 2000 r.
2.4 Wytyczne Techniczne G-2.5:
Szczegółowa pozioma i wysokościowa osnowa geodezyjna –
projektowanie, pomiar i opracowanie wyników. Wyd. 1, GUGiK Warszawa 2002 r.
2.5 Instrukcja Techniczna 0-3: Zasady kompletowania dokumentacji geodezyjnej i kartograficznej.
GUGiK Warszawa 1985 r. (mat. archiwalny).
2.6 Instrukcja Techniczna G-2 (projekt – opracował R. Pażus): Szczegółowa pozioma
i wysokościowa osnowa geodezyjna i przeliczenia współrzędnych miedzy układami. GUGiK
Warszawa, 2000 r.
1
3. Cel i zakres prac.
3.1 Celem prac jest:
3.1.1
Zeskanowanie operatów technicznych związanych z osnową szczegółową i pomiarową
3.1.2
Dokładna weryfikacja punktów z bazy osnowy szczegółowej zaadaptowanych z prac
Zbiornik Wodny Folusz – KERG 80/75 i Trasa Czewujewo – Izdebno – Wola - KERG
99/84 (około 60 pkt).
3.1.3
Przeliczenie punktów osnowy III klasy dla Powiatu Żnińskiego wykonane metodą
ścisłego wyrównania sieci. Metodę transformacyjną dopuszcza się jedynie w sytuacji
braku danych obserwacyjnych (dla pozostałej części sieci III klasy) oraz dla osnowy
pomiarowej.
3.1.4
Transformacja punktów do układu 2000.
3.1.5
Aktualizacja banku osnów o współrzędne z układu 2000 w systemie TurboEWID 8.5 oraz
wydruki tych punktów na podkładach map topograficznych otrzymanych z PODGiK.
3.2 Zakres prac do wykonania w ramach zlecenia:
3.2.1
Zeskanowanie operatów technicznych związanych z osnową szczegółową i pomiarową.
3.2.2
Pomiar metodą GPS około 60 punktów z bazy osnowy szczegółowej zaadaptowanych
z prac Zbiornik Wodny Folusz – KERG 80/75 i Trasa Czewujewo – Izdebno – Wola KERG 99/84 .
3.2.3
Przeliczenie punktów poziomej osnowy III klasy dla Powiatu Żnińskiego powinno być
wykonane zasadniczo
metodą ścisłego wyrównania sieci. Metodę transformacyjną
dopuszcza się jedynie w sytuacji braku danych obserwacyjnych (dla pozostałej części sieci
III klasy) oraz dla osnowy pomiarowej.
3.2.4
Metoda ścisła [ jednoczesne, ścisłe wyrównanie osnowy poziomej III klasy w układzie
„2000” lub „1992” (w drugim przypadku - z matematyczną transformacją do układu
„2000” ) wraz z analizą dokładności i niezawodności sieci ].
3.2.5
Przeliczenie punktów pozostałych III klasy oraz osnowy pomiarowej do układu „2000”
przy wykorzystaniu
jako punktów dostosowania wszystkich punktów klasy wyższej,
zgodnie z ogólnymi zasadami ujętymi w przepisach.
3.2.6
Skompletowanie operatu z wykonanych prac i przekazanie do Powiatowego Ośrodka
Dokumentacji Geodezyjnej i Kartograficznej w Żninie.
4. Charakterystyka obiektu
Obszar opracowania: teren Powiatu Żnińskiego oraz części gmin sąsiednich, na których znajdują się punkty
nawiązania ciągów poligonowych;
Powierzchnia geodezyjna Powiatu Żnińskiego - 98448 ha;
Gminy: Barcin, Janowiec Wlkp., Gąsawa, Łabiszyn, Rogowo, Żnin;
Obręby ewidencyjne – 144;
2
Klasa II
235
Klasa III
2060
szacunkowo
15000
Osnowa szczegółowa
Osnowa pomiarowa
5. Analiza istniejącej dokumentacji geodezyjnej
5.1.1
Szczegółowa osnowa pozioma I i II klasy
Osnowa pozioma I i II klasy została przekazana do zasobu PODGiK w Żninie w 2000
roku przez Urząd Wojewódzki w Bydgoszczy.
Posiadamy również bazę osnowy poziomej II w układzie 2000 przekazaną przez
CODGiK.
5.1.2
Szczegółowa osnowa pozioma III klasy
Szczegółowa osnowa pozioma III klasy w Powiecie Żnińskim usystematyzowana jest
w pracy geodezyjnej ZB-1-119/96. Celem pracy było zebranie zaadaptowanie istniejących
osnów, dodanie nowych punktów osnowy, pomiar i wyrównanie do osnowy wyższego
rzędu II klasy. Efektem jest zebranie wszystkich punktów osnowy 6 gmin tj. Żnina,
Janowca Wlkp., Gąsawy, Rogowa, Barcina i Łabiszyna w jeden obiekt o oznaczeniu 4644.
Do obiektu 4644 – osnowy III klasy zaadaptowano następujące ciągi poligonowe z prac
geodezyjnych:
1. Struga Ryszewska – KERG 226/87
2. Trasa Świątkowo – Tonowo - Izdebno – Ks. rob. WBG RoVIII-7423/35/86
3. Linia kolejowa Żnin – Szubin – KERG 43/82
4. Linia kolejowa Barcin – Damasławek – KERG 25/82
5. Zbiornik Wodny Folusz – KERG 80/75
6. Trasa Czewujewo – Izdebno – Wola - KERG 99/84
7. Pomiar syt.-wys. miasta Żnin KERG 1/88
8. Pomiar syt.-wys. miasta Janowiec Wlkp. KERG 8/85
9. Trasa Murczyn – Januszkowo – KERG 3/89
10. Szczegółowa osnowa pozioma III klasy miasta Barcin 473/96
Wykorzystanie osnowy:
Do zgłaszanych prac geodezyjnych wykorzystuje się przede wszystkim osnowę poziomą
z obiektu ZB-1-119/96.
5.1.3
Około 40 operatów osnowy szczegółowej, ca 10000 A4 arkuszy do skanowania.
Osnowa pomiarowa, około 400 operatów trasowych, ca 50000 arkuszy A4 do skanowania.
6. Sposób opracowania
6.1 Zeskanowanie operatów technicznych związanych z osnową szczegółową i pomiarową obejmuje
również podłączenie do bazy sytemu TurboEwid 8.5 . Około 440 operatów trasowych, ca 60000
3
arkuszy A4 do skanowania.
6.2 Włączenie nowych punków do bazy osnowy szczegółowej – około 60 pkt. z wykonanego pomiaru
6.2.1
Inwentaryzacji podlegają punkty zlokalizowane na obszarze opracowania, oraz, jeśli
wynika to z uwarunkowań konstrukcji sieci – również poza jego granicami.
Inwentaryzację punktów osnów poziomych należy przeprowadzić na podstawie wywiadu
terenowego sprawdzając wszystkie punkty pod kątem ich stanu fizycznego i przydatności
do wykorzystania w nowej osnowie. Punkty należy odszukać na podstawie opisów
topograficznych, a w przypadkach gdy jest to niemożliwe – metodą poligonową lub GPS
(RTK).
6.2.2
Nowe
punkty szczegółowej osnowy poziomej
należy stabilizować
w terenie
o nieutwardzonej w sposób trwały nawierzchni znakiem dwupoziomowym typu 5
(w formie wg dawnych wytycznych G1.9 typ 42 słup betonowy z rurką metalową nad
płytką betonową z krzyżem) w pozostałych terenach znak jednopoziomowy typ 2 (bolec
metalowy lub plastiku). Ekscentry można zastabilizować jednopoziomowo znakami
ściennymi lub ziemnymi typu 2, 3 lub 4.
6.2.3
Odtworzenie zniszczonego punktu może nastąpić w oparciu o odnaleziony znak
podziemny poprzez stabilizację nad nim słupa betonowego. Znak można odtworzyć także
w oparciu o minimum 3 miary od jego znaków ekscentrycznych (ziemnych lub
ściennych), gdzie różnica po odtworzeniu nie przekracza 0.02m. Odtworzenie może się
także odbyć na podstawie miar od punktów sąsiednich (minimum dwa wyznaczenia) lub
metodą GPS na podstawie współrzędnych wpasowanych lokalnie w minimum 3 punkty
będące w bezpośrednim sąsiedztwie odtwarzanego punktu.
6.2.4
Wznowienie punktu osnowy następuje, gdy punkt po odtworzeniu nie byłby w pełni
użytkowy geodezyjnie, np. brak wizur lub używanie go wiązałoby się z dużymi
utrudnieniami np. w ruchu drogowym. Należy wtedy zastabilizować nowy punkt tak, aby
w pełni zastąpił zniszczony punkt. Wznowienie osnowy może także nastąpić, gdy punkt
istniejący zachował się, ale jego użytkowanie jest utrudnione lub niemożliwe, wówczas
istniejący punkt należy przyjąć jako ekscentr nowego punktu.
6.2.5
Dla każdego punktu szczegółowej osnowy poziomej należy wykonać opis topograficzny.
Dopuszcza się użycie dla punktów adaptowanych poprawionego opisu istniejącego.
Na opisie adaptowanym należy oprócz sytuacji, uaktualnić numer punktu i szkic
powiązania z punktami sąsiednimi oraz zaznaczyć identyczność z dotychczasowym
punktem.
6.2.6
O umieszczeniu lub przyjęciu punktu do szczegółowej osnowy poziomej albo zmianie
jego stabilizacji należy zawiadomić właściciela (władającego) nieruchomości, na której
się on znajduje zgodnie z Rozporządzeniem Ministra Spraw Wewnętrznych z 15 kwietnia
1999 r. w sprawie ochrony znaków geodezyjnych, grawimetrycznych i magnetycznych
(Dz.U. z 1999 r. nr 45 poz.454 z późn.zm).
6.2.7
Pomiar modernizowanej szczegółowej osnowy poziomej należy dokonać zgodnie
z wytycznymi zawartymi w punktach 13-22 rozdz. 6 załącznika 1 do Rozporządzenia
Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 14 lutego 2012 r. w sprawie osnów
geodezyjnych, grawimetrycznych i magnetycznych (Dz. U. z 2012, poz. 352).
4
6.3 Przeliczenie punktów osnowy III klasy dla Powiatu Żnińskiego powinno być wykonane zasadniczo
metodą ścisłego wyrównania sieci. Metodę transformacyjną dopuszcza się jedynie w sytuacji braku
danych obserwacyjnych (dla pozostałej części sieci III klasy) oraz dla osnowy pomiarowej.
6.4 Metoda ścisła [ jednoczesne, ścisłe wyrównanie osnowy poziomej III klasy lub osnowy pomiarowej
w układzie „2000” lub „1992” (w drugim przypadku – z matematyczną transformacją do układu
„2000” ) wraz z analizą dokładności i niezawodności sieci ].
6.4.1
Biorąc pod uwagę wszystkie dostępne materiały (operaty) archiwalne należy
skompletować w formie elektronicznej zbiory obserwacyjne sieci poziomej III klasy.
6.4.2
Jeśli w zbiorach obserwacji występują obserwacje GPS to należy je włączyć do sieci
poprzez przekształcenie wektorów kartezjańskich w wektory linii geodezyjnych
na elipsoidzie GRS-80. Kwestia może dotyczyć m.in. dodatkowych obserwacji
wzmacniających konstrukcje sieci, o których mowa w dalszej części niniejszych
warunków.
6.4.3
Kierując się wstępną analizą materiałów archiwalnych należy określić a-priori błędy
średnie wszystkich obserwacji jako podstawy do ich wagowania w procesie wyrównania
ścisłego sieci.
6.4.4
Przed
wyrównaniem
należy
dokonać
diagnostyki
kontrolnej
zbiorów
danych
(wykluczenie ewentualnych powtórzeń tych samych miar obserwacji, sprawdzenie
kompletności zbiorów danych oraz sprawdzenie kompletności zbioru punktów nawiązania
I + II klasy).
6.4.5
W wyrównaniu należy uwzględnić, jeśli to możliwe, wszystkie punkty zespołów
stabilizacyjnych (ekscentry, przeniesienia, poboczniki) oraz punkty kierunkowe i bliskie.
6.4.6
Wyrównanie należy przeprowadzić, zgodnie z zasadami ujętymi w Wytycznych
Technicznych G-2.5,
stosując program komputerowy umożliwiający całościowe
wyrównanie sieci (bez podziału na grupy, podsieci).
6.4.7
W przypadku
ewentualnego wykrycia defektów niezawodności lub błędów grubych,
należy określić miejsca w sieci wymagające uzupełnień, przy czym w celu uzyskania
wstępnego
wyrównania
sieci
można
transformowanymi z układu „65”
(np.:
posłużyć
się
tymczasowo
elementami
współrzędne punktów nawiązania dawnej
struktury sieci nie mające aktualnie odpowiedników w bazie układu „1992” lub „2000”).
6.4.8
Po wyrównaniu sieci należy przeprowadzić pełną analizę jakościową wszystkich punktów
(pod względem dokładności i niezawodności), w aspekcie spełnienia aktualnych
wymogów technicznych.
6.4.9
W przypadkach koniecznych, o których mowa w pkt 6.4.6 i 6.4.7 niniejszych warunków,
należy zaprojektować i zrealizować dodatkowe pomiary wzmacniające konstrukcję sieci,
z wykorzystaniem techniki GPS lub klasycznej.
6.4.10
Końcowe współrzędne należy przetransformować kontrolnie do układu „1965”
(z uwzględnieniem korekty globalnej i lokalnej tego układu) oraz dokonać porównania
z istniejącą bazą danych. W razie konieczności uzasadnić ewentualne dokonanie zmian
w bazie istniejącej.
5
6.5 Przeliczenie punktów pozostałych III klasy oraz punktów osnowy pomiarowej do układu „2000”
przy wykorzystaniu
jako punktów dostosowania wszystkich punktów klasy wyższej, zgodnie
z ogólnymi zasadami ujętymi w Wytycznych Technicznych G-1.10.
6.5.1
Transformację punktów należy zrealizować w dwóch etapach:
a)
Przekształcenie uniwersalne
globalnych
xy65 => xy2000
z uwzględnieniem tzw. korekt
(zgodność z funkcjami korekt stosowanymi np. w programie SWDE
-konwerter 2000);
b) Korekta lokalna oparta na punktach dostosowania klasy wyższej lub wyznaczonych
dodatkowo technika GPS.
tansformację Helmerta
Korekta lokalna
powinna zawierać dwie operacje:
oraz korektę post-transformacyjną Hausbrandta (zgodnie
z zasadami ujętymi w Wytycznych Technicznych G-1.10).
6.5.2
Przed wykonaniem transformacji, archiwalne zbiory danych należy poddać wstępnej
kontroli w następującym zakresie:
- ewentualnego występowania punktów o podobnych współrzędnych i różnych numerach,
- ewentualnego występowania punktów o różnych współrzędnych i identycznych
numerach,
- wyrywkowej kontroli analitycznej miar obserwacji w porównaniu z miarami dostępnymi
w archiwalnych wykazach miar (z uwzględnieniem poprawki odwzorowawczej),
- występowania ewentualnych błędów grubych.
6.5.3
Jeśli w celu poprawnego wykonania zadania opisanego w pkt 6.5.1b, w dawnej strukturze
sieci
istnieje niedostateczna gęstość punktów nawiązania, które powinny być
równocześnie punktami dostosowania transformacji, należy zaprojektować i zrealizować
dodatkowe wyznaczenia takich punktów techniką GPS. Kwestia może dotyczyć np. zbyt
długich ciągów, które ze względów niezawodnościowych nie spełniają aktualnie
wymogów technicznych określonej klasy osnowy (III lub pomiarowej)
i mogą być
przyczyną lokalnej deformacji sieci.
6.6 Przekazanie dokumentacji do kontroli
6.6.1
Sprawozdanie techniczne, zawierające ocenę jakościową całości osnowy poziomej
powiatu
przed i po modernizacji, założenia i uzasadnienia projektowe dotyczące
ewentualnych pomiarów uzupełniających, opis techniczny wykonanych robót (w formie
wydrukowanej w 2 egz. oraz elektronicznej).
6.6.2
Zbiory (bazy) danych obserwacyjnych (skompletowane dane obserwacyjne, archiwalne
i uzupełniające w formie wydrukowanej i elektronicznej) wraz z protokołem wstępnej
kontroli i oceny jakościowej zbiorów. Wykaz obserwacji należy uzupełnić o wielkości
redukcji odwzorowawczych obserwacji w układzie „2000”, wielkości redukcji długości
na powierzchnię odniesienia – elipsoidę GRS-80 oraz wykaz miar obserwacji
zredukowanych do układu „2000”.
6.6.3
Protokół wyników wyrównania z analizą dokładności w formie wydrukowanej:
- wykaz obserwacji wyrównanych, zawierający poprawki, wielkości wyrównane
i błędy średnie wszystkich wielkości,
- wykaz współrzędnych wyrównanych wraz z parametrami oceny dokładności punktów,
- informacje o globalnych parametrach jakościowych i statystycznych sieci; w formie
6
elektronicznej,
- kompletny zapis zbiorów wejściowych i wynikowych procesu wyrównania sieci
w formatach tekstowych, stosownie do użytego programu komputerowego.
6.6.4
Protokół transformacji współrzędnych punktów III klasy nie włączonych do sieci
wyrównanej (z powodu braku danych).
elektronicznej,
Pełny protokół należy załączyć w formie
natomiast w formie wydrukowanej wyciąg protokołu zawierający
parametry ilościowe i jakościowe transformacji.
6.6.5
Protokół transformacji współrzędnych punktów osnowy pomiarowej.
Pełny protokół należy załączyć w formie elektronicznej, natomiast w formie
wydrukowanej wyciąg protokołu zawierający parametry ilościowe i jakościowe
transformacji.
6.6.6
Wykaz współrzędnych punktów III klasy w układzie „2000” , zestawionych łącznie
ze współrzędnymi w układzie „1965” , z podziałem na sekcje 1:10000,
a) w kroju układu „1965” [w formie elektronicznej i wydrukowanej],
b) w kroju układu „2000” [tylko formie elektronicznej].
Wykaz (a)
należy uzupełnić o następujące informacje dodatkowe współrzędnych
punktów:
- błąd położenia punktu (jeśli punkt należy do sieci wyrównanej)
- poprawki Hausbrandta (w przypadku punktu transformowanego)
- wysokość normalna punktu (jeśli istnieje).
6.6.7
Wykaz współrzędnych punktów osnowy I+II klasy w łącznym zestawieniu
współrzędnych „1965” i „2000” , uzupełniony o protokół kontroli odpowiedniości tych
współrzędnych po wykonaniu transformacji pomiędzy układami. Wykaz należy
ewentualnie uzupełnić o punkty I+II klasy wykorzystane w procesie wyrównania, a nie
istniejące dotychczas w lokalnym banku osnowy. Wymienione dokumenty należy
wykonać w formie wydrukowanej i elektronicznej.
6.6.8
Wykazy współrzędnych punktów osnowy pomiarowej (w postaciach analogicznych jak
punkty klasy III)
oraz
protokoły wstępnej diagnostyki kontrolnej zbiorów
transformowanych.
6.6.9
Wykazy współrzędnych punktów przeliczonych do innych układów (tylko w formie
elektronicznej): „ 1992” , B,L na elipsoidzie GRS-80 w systemie ETRF’89.
6.6.10
Bank osnów w systemie TURBOEWID 8.5 wraz ze skanowanymi opisami punktów
wraz z aktualizacją numerów punktów osnowy szczegółowej zgodnie z nowym układem
współrzędnych.
6.6.11
Wyploty na arkuszach A1 map przeglądowych osnowy w układzie 2000 na podkładzie
map topograficznych.
6.6.12
Wyniki wyrównań kontrolnych (częściowych i pośrednich) dotyczących fragmentów sieci
oraz
wyrównania
zintegrowanego
przed
modernizacją
sieci
(tylko
w
formie
elektronicznej), szkice i materiały polowe ścisłe.
7
.
7. Wymagania narzędziowe, licencje, atesty:
1. Wykonawca powinien posiadać możliwości techniczne realizacji pomiarów osnowy szczegółowej oraz
licencjonowane oprogramowanie umożliwiające ścisłe wyrównanie sieci geodezyjnych z analizą
dokładności.
2. Sprzęt pomiarowy winien posiadać aktualne świadectwo atestacji (komparacji) oraz powinien być
poddany komparacji okresowej.
8. Uwagi porządkowe:
1.
Praca podlega zgłoszeniu w Powiatowym Ośrodku Dokumentacji Geodezyjnej i Kartograficznej.
2.
Wykonawca jest zobowiązany do prowadzenia dziennika robót.
3.
Zamawiający jest uprawniony do przeglądania dziennika robót, kontrolowania postępu i jakości
prac oraz wpisywania swoich uwag i zaleceń wiążących Wykonawcę w granicach przedmiotu
zamówienia.
4.
Jeśli niniejsze warunki nie obejmują wszystkich kwestii technicznych należy kierować się opiniami
osoby upoważnionej do nadzoru zlecenia ze strony Zamawiającego. Wszystkie dodatkowe
ustalenia wymagają potwierdzenia wpisem do dziennika robót.
8