Nałóg jedzenia. Sprawdź czy też jesteś uzależniony

Nałóg jedzenia. Sprawdź czy też
jesteś uzależniony
Jakie mamy skojarzenia ze słowem nałogowiec? W twojej głowie zapewne
kreuje się obraz alkoholika upijającego się do nieprzytomności lub narkomana
wciągającego biały proszek z przekrwionymi oczami. Ewentualnie myślisz o
palaczach trawki, którzy trwają w błogostanie przy dźwiękach muzyki
reggae. Ale czy pomyślałeś że nadmierne objadanie się jest takim samym
nałogiem jak alkoholizm czy narkomania?
Uzależnienie od narkotyków i uzależnienie od jedzenia są związane z identycznymi
mechanizmami przemian biochemicznych. Zarówno głód narkomana jak i głód osoby
uzależnionej od jedzenia jest usuwany przez te same procesy, których rezultatem jest
chwilowy wzrost produkcji endorfin. Nałogowiec przez tę krótką chwilę pogrąża się w
błogostanie, czuje się szczęśliwy i bezpieczny. Świadomość, że poprawa nastroju
będzie chwilowa, a kolejne okresy głodu coraz bardziej dotkliwe nie są wystarczające,
aby zerwać z nałogiem. Różnica pomiędzy narkomanem i alkoholikiem, a osobą
uzależnioną od jedzenia jest jedynie taka, że bodźce związane z brakiem
neuroprzekaźników są mniej intensywne. Ta subtelna różnica sprawia, że szanse
osoby, która kompulsywnie sięga po jedzenie na wyjście z nałogu są
znacznie większe, niż w przypadku osób uzależnionych od substancji
odurzających.
Nałóg jedzenia
Niestety procent osób kompulsywnie jedzących, które podejmują walkę z nałogiem jest
bardzo niewielki. Wynika to z tego, że dajemy społeczne przyzwolenie na objadanie się.
Jeśli zdarzy ci się wypić za dużo i nie jest to pierwszy raz, prędzej czy później, któryś ze
znajomych zwróci ci uwagę i zasugeruje, abyś przystopował. Również w przypadku
palenia, zawsze znajdzie się ktoś, kto powie „ nie pal tego świństwa, zmarnujesz sobie
płuca”. Natomiast nałogowi jedzenia możemy oddawać się bez skrępowania. Często
wręcz jesteśmy zachęcani do spożywania kolejnych dokładek, a odmowa może
spowodować, że osoba, która nam je proponuje poczuje się urażona. Dlaczego nikt nie
powie osobie z wyraźną nadwagą, która sięga po kolejną porcję ciasta „ słuchaj, to ci
nie pomoże, a może spowodować cukrzycę i problemy z nadciśnieniem” ?
Z drugiej strony, jeśli już zostanie dostrzeżony problem kompulsywnego jedzenia to
zwykle nie traktuje się go poważnie. Osoby cierpiące na wewnętrzny przymus
nadmiernego jedzenia uważa się za słabych, leniwych żarłoków, którzy nie mają silnej
woli i charakteru. Oczekuje się od nich, że przejdą na dietę i zgubią zbędne kilogramy.
Tymczasem problem ten jest znacznie bardziej skomplikowany. Koncentracja na
jedzeniu i wadze ciała nie da efektów, jeśli nie weźmiemy pod uwagę
zagadnień psychologicznych, które są prawdziwą przyczyną choroby.
Jak walczyć z uzależnieniem od jedzenia?
Leczenie osób, u których stwierdzono zaburzenie związane z kompulsywnym
sięganiem po jedzenie musi odbywać się na wielu polach. Po pierwsze trzeba zacząć od
konfrontacji z problemem, czyli dostrzeżenia go wraz ze wszystkimi konsekwencjami,
które wpływają na jakość życia. Następnie należy podjąć świadomą decyzję wiążącą się
z chęcią rzucenia nałogu i wolą rozpoczęcia leczenia. Na tym etapie trzeba zająć się
sferą psychiczną naszego ciała. Aby walka z nałogiem była skuteczna musimy
znaleźć nawyki, emocje i problemy, które sprawiają, że sięgamy po jedzenie
bez opamiętania. Dopiero, kiedy uda zaprowadzić się porządek w tej sferze życia
możemy zacząć myśleć o zmianach związanych z wprowadzeniem zdrowego
jadłospisu i ćwiczeń fizycznych.
Pokonanie nałogu własnymi siłami to niesamowicie ciążka praca, dlatego jeśli czujesz, że
zadanie cię przerasta nie bój się szukać pomocy. Poszukaj w twojej okolicy zaufanego
psychologa lub najlepiej psychodietetka, który fachowo zajmie się twoim leczeniem. Jeśli
twoje środki finansowe na to nie pozwalają to zadbaj o obecność osoby, która zapewni
psychiczne zrozumienie i będzie dla ciebie podporą w trudnych chwilach.
Author: Anna Bochenek
Link do artykułu: http://bonavita.pl/nalog-jedzenia-sprawdz-czy-tez-jestes-uzalezniony