Pieniądze przychodzą i odchodzą, moralność przychodzi i rośnie
Transkrypt
Pieniądze przychodzą i odchodzą, moralność przychodzi i rośnie
Pieniądze przychodzą i odchodzą, moralność przychodzi i rośnie Dyskurs Bhagawana Sathya Sai Baby wygłoszony 14 stycznia 2009 r. w Prasanthi Nilajam z okazji święta Makara Sankranti Bharat to ojczyzna wielu szlachetnych dusz Które zdobyły szacunek i sławę na wszystkich kontynentach. To kraj mężnych ludzi, którzy pokonali obcych władców na polu walki i zyskali niepodległośd. To kraj, który zasłynął muzyką, literaturą i innymi sztukami pięknymi. Urodziliście się w tym wielkim kraju, Bharacie, o chłopcy i dziewczęta! Waszym świętym obowiązkiem jest ochrona spuścizny jego bogatej kultury. Drodzy studenci! Bądźcie przygotowani, że na was spoczywad będzie podtrzymanie honoru i chwały Bharatu (Indii). To pewne, że w tym działaniu osiągniecie sukces. Ludzie potrafią dziś osiągnąd wielki postęp na świeckich i naukowych polach, lecz na polu duchowym nie są w stanie zrobid ani kroku naprzód. A postęp duchowy człowieka jest ważniejszy niż rozwój w innych obszarach. W dawnych czasach przywiązywano wagę do postępu w duchowości. Często był to cel ludzkiego życia. W dzisiejszych czasach nastąpił jednak upadek rozwoju duchowego. Obecnie wkłada się wiele wysiłku w osiągnięcie postępu w świeckich, fizycznych i doczesnych sprawach. Osiągnięcia na tych polach są jednak tylko chwilowe i przemijające. Nie są trwałe. Ludzie czynią wielkie postępy w świeckich działaniach na całym świecie, ale coraz mniejszą wagę przywiązują do postępu duchowego i moralnego. Ta tendencja mocno kontrastuje z dawną kulturą Bharatu. Ziemia Bharatu zrodziła wiele szlachetnych kobiet – Sawitri przywróciła do życia swego zmarłego męża 1 Ćandramati ugasiła szalejący ogieo mocą prawdy Sita udowodniła swą cnotliwośd, gdy wyszła nietknięta z płomieni oraz Damajanti, która zmieniła w popiół nikczemnego łowcę siłą swej niewinności Ten kraj pobożności i szlachetności osiągnął dostatek i pomyślnośd A dzięki tak cnotliwym niewiastom stał się nauczycielem wszystkich narodów świata. Sawitri, kobieta wielkiej cnoty, mocą swej cnotliwości przywróciła do życia swego zmarłego męża. Takie kobiety przyniosły dobre imię i sławę Bharatowi. Czy znajdziecie podobne kobiety gdziekolwiek na świecie? Bez wątpienia, kto się urodził, musi umrzed. Czy gdzieś na świecie poza Bharatem znajdziecie kobietę, która wskrzesiła męża? Cały świat stacza się w przepaśd na skutek porzucenia ścieżki prawości, braku charakteru i złego postępowania. Pewnego razu Ardżuna opowiedział królowi Dharmaradży o kilku dziwnych zdarzeniach, jakie widział podczas objazdu królestwa. Rolnik oznajmił Ardżunie: „Swami, wczoraj, gdy się ściemniło, zostawiłem na polu narzędzia rolnicze. Dzisiaj nie znalazłem już tych narzędzi.” Innym razem zobaczył kobiety zamykające domy na klucz. Zapytane, odpowiedziały: „Swami, chcemy wyjśd do pracy, a jeśli nie zamkniemy domów, nasz dobytek nie będzie bezpieczny.” Były to zadziwiające nowiny dla Ardżuny, bowiem żadnego domu w królestwie nie zamykano w tamtych czasach, inaczej niż obecnie, a ludzie przemieszczali się swobodnie i bez obaw. Później król Dharmaradża sam wyszedł na spacer i zobaczył kobietę rozmawiającą z mężczyzną w publicznym miejscu na środku drogi. Takie zachowanie było niezgodne ze obyczajami tego kraju. Dharmaradża, zaskoczony tym, co widział, zrozumiał, że rozpoczął się wiek kali. To dlatego zdecydował, że dla Pandawów nadszedł czas, aby udad się do niebiaoskiej siedziby. Rozmowy kobiet z mężczyznami w miejscu publicznym były w tamtych czasach tabu. Bharat jest krajem, gdzie szlachetne myśli i uczucia rozwijane są już od dzieciostwa. Bharat jest duchowym nauczycielem całego świata. Nawet obecnie Bharatijowie nie błądzą tak w swoim postępowaniu, jak mieszkaocy innych krajów na świecie. Są bardzo obyczajni 2 i uprzejmi w zachowaniu, zwłaszcza w miejscu publicznym. Syn, nawet w starszym wieku, nie odważy się rozmawiad ze swoją matką stojąc naprzeciw niej. Na początku misji Swamiego jako awatara, radża Wenkatagiri odwiedzał Puttaparthi. Zwykle przybywał ze swym pierworodnym synem i innym potomkiem. Przed odjazdem synowie otrzymywali błogosławieostwa od swojej matki, która siedząc za parawanem wystawiała swe stopy do synów, aby mogli złożyd pokłony. Bardzo szlachetne były ich uczucia, a charaktery - wzorowe. Dzisiaj chłopcy i dziewczęta chodzą razem nawet w miejscach publicznych. Jeżeli ktoś pyta, odpowiadają, że to kolega z klasy. Takie postępowanie w dawnych czasach uważano za bardzo niewłaściwe. Istotnie, nawet wyrażenie "kolega z klasy" jest niewłaściwe. Nie mówcie "kolega z klasy", ale "kolega-uczeo w klasie". Reguły zachowania w dawnych czasach były ściśle określone. Obecnie sytuacja się zmieniła. Chłopcy i dziewczęta odwiedzają się nawzajem w domach bez żadnych zakazów i nawet jedzą razem obiad. Jest to bardzo niewłaściwe zachowanie. Przed takim postępowaniem powinno się zadad sobie pytanie: "Czy jestem człowiekiem, czy zwierzęciem?" Zwierzęta mają zwierzęce cechy, a wy jesteście ludźmi. Dlatego powinniście mied ludzkie cechy. Mówisz, że jesteś człowiekiem. Musisz więc zapytad siebie: „Czy posiadam ludzkie cechy?" Jakie są te ludzkie cechy? Nigdy nie rao nikogo. Nikomu nie mów przykrych słów. Bądź współczujący i życzliwy. Dopiero o takiej osobie można powiedzied, że jest człowiekiem. Satja (prawda), dharma (prawośd), śanti (spokój), prema (miłośd) i ahimsa (niekrzywdzenie) to pięd cech, jakie powinien mied człowiek. Mówiąc ‘do widzenia’ satji i dharmie, ludzie modlą się o śanti. Jak to możliwe? Czy ktokolwiek może otrzymad spokój z zewnątrz? Spokój jest stanem umysłu, który jest wewnątrz naszej własnej jaźni. On wypływa z naszego serca. Ale ludzie szukają teraz spokoju w świecie zewnętrznym. Wszystko na świecie jest reakcją, oddźwiękiem i odbiciem. Gdy rozpalisz w sobie nienawiśd, będziesz widzied nienawiśd w innych. Nawet wtedy, gdy nikt cię nie krzywdzi, próbujesz krzywdzid innych. Co uczynisz innym, z pewnością doświadczysz jako skutki tego 3 działania. Wszystko, co słyszysz lub doświadczasz, jest tylko reakcją, odbiciem i oddźwiękiem twoich własnych czynów i uczud. Inni nie są za to odpowiedzialni. Zapomnieliście o tej prostej prawdzie i lamentujecie: „Ten i tamten oskarża mnie, ten i tamten zadaje mi ból, ten i tamten mnie rani." Nikt jednak nie odpowiada za twoje dobre albo złe czyny. Nie jest to również kreacją Boga, ponieważ Bóg jest nirgunam, nirandżanam, sanathana niketanam, nitja, śuddha, buddha, mukta, nirmala swarupinam – Bóg nie ma właściwości, nie ma splamieo, jest ostatecznym schronieniem, jest wieczny, czysty, oświecony, wolny i ucieleśnienia świętośd. Gdy walczysz z innymi i próbujesz ich zranid, to nie jesteś człowiekiem! Zawsze pomagaj innym, nigdy nie krzywdź nikogo. „Zawsze pomagaj, nigdy nie krzywdź". Powiedziano: Paropakara punjaja, papaja parapidanam – człowiek zdobywa zasługi służąc innym, a popełnia grzech raniąc ich. Sarwa dżiwa namaskaram keśawam pratigaddhati – gdy kogoś pozdrawiasz, dociera to do Boga i Sarwa dżiwa tiraskaram keśawam pratigaddhati – gdy kogoś krytykujesz, dociera to do Boga. Myślisz, że oskarżasz kogoś albo kogoś wyśmiewasz. To wszystko jest twoją iluzją. W rzeczywistości, to siebie oskarżasz i siebie wyśmiewasz. Wszystko jest reakcją, odbiciem i oddźwiękiem. Sam jesteś odpowiedzialny za dobro lub zło. Jeżeli pragniesz doświadczad w życiu dobra, przede wszystkim wyświadczaj dobro innym. Dzisiejsza edukacja jest zorientowana na informację. To jest wiedza książkowa, a nie rzeczywista edukacja. To nie jest ten rodzaj edukacji, jaki powinniście stosowad. Musicie dążyd do "educare". Educare przejawia się we własnym sercu człowieka. Edukacja związana jest ze zbieraniem informacji poprzez czytanie książek i przechowywanie ich w swoim mózgu. Co zapamiętasz z tej wiedzy, to odtworzysz na egzaminach i otrzymasz stopnie. Nazywacie to edukacją. To nie jest prawdziwa edukacja. Musicie podążad za głosem wewnętrznym. To jest rzeczywista edukacja. Niedawno, w dniu sportu, rozegraliście wiele gier, daliście piękne pokazy gimnastycznych umiejętności i śpiewaliście różne piosenki. Wszystkie te działania odnoszą się do ciała, które powstało jako rezultat waszych przeszłych karm (czynów). Jednak nie ufajcie w pełni ciału. Ciało zostało 4 wam dane w celu wypełnienia waszych obowiązków jako istot ludzkich. Nie używajcie źle swojego ciała. Obowiązkiem nauczycieli, dyrektorów, prorektorów i rektorów jest nauczanie studentów o wartości i celu ludzkich narodzin. Waszym obowiązkiem jest podążanie za swoim sumieniem. Sumienie pomaga wam wydobyd szlachetne cechy charakteru. Ale wy nie zważacie na głos sumienia i postępujecie wbrew wartościom ludzkim. Nigdy nie ignorujcie swojego sumienia. Sumienie jest waszą najcenniejszą własnością. Nie musicie wykonywad dżapy (powtarzania imienia Boga), tapy (pokuty, surowych wyrzeczeo), dhjany (medytacji) albo jogi. Osiągniecie duży postęp w sadhanie (duchowej praktyce), gdy będziecie słuchad tylko wewnętrznego głosu. To, co pochodzi z głębi twojego serca, będzie dla ciebie dobre. Wszystko, co przeciwstawia się nakazom twojego sumienia, jest doczesne. Natomiast głos wewnętrzny, czyli sumienie, jest duchowe. "Pomagaj zawsze; nigdy nie krzywdź" - to główna zasada duchowości. Kto podąża za głosem wewnętrznym, zawsze będzie bezpieczny. Nigdy nie sprzeciwiaj się wewnętrznemu głosowi. Oto prawdziwa duchowośd. Duchowośd nie oznacza po prostu oddawania czci i medytacji. Dzisiaj te praktyki zdegenerowały się do kilku niedogodnych działao. Podstawowa zasada i cel tych sadhan zostały całkowicie zapomniane. Mówi się: Manasjekam wadasjekam, karmanjekam mahatmanam – ci, których myśli, słowa i czyny są w doskonałej harmonii, są szlachetni. Jeżeli nie ma doskonałej zgodności między twoimi myślami, słowami i czynami, nie jesteś człowiekiem! Złościsz się na kogoś i bijesz go. Ale pomyśl przez chwilę – krzywdzenie innych jest wielkim grzechem. Nie krzywdzisz swego wroga, ale Boga, naprawdę! Wszyscy są boscy. Dlatego 5 nigdy nie krzywdźcie nikogo. Pomaganie tym, którzy pomagają tobie, to rzecz naturalna, ale powinieneś pomagad nawet tym, którzy cię krzywdzą. Nie ma niczego wielkiego w pomaganiu tym, którzy pomogli tobie. Szlachetni są jedynie ci, którzy pomagają nawet tym, którzy ich skrzywdzili. Na świecie tylko Sai pomaga nawet tym, którzy próbują mu szkodzid i nie pamięta o ich błędach. Nie dbam o szkody wyrządzone mi przez innych. Musimy zawsze byd spokojni, pogodni i pojednawczy - w każdej sytuacji. Jedynie wtedy, gdy zachowujesz spokój, możesz osiągnąd coś w życiu. W świecie zewnętrznym, gdzie się nie spojrzy, widad tylko niepokój i niepokoje! Nie raocie uczud innych, w żadnym wypadku. Zawsze traktujcie swoich rodziców z miłością i szacunkiem. Rodzice są waszymi pierwszymi nauczycielami. Szanujcie ich. Nie przyniesie wam pożytku nawet najlepsza praca, jeśli sprawia kłopot waszym rodzicom. Nie może nawet byd wtedy uważana za dobrą pracę. Chociaż może chwilowo przynosid korzyści, koocowy efekt tej pracy będzie bardzo zły. Dlatego, upewnijcie się, czy nie przynosicie swoim rodzicom niedogodności albo cierpieo. Im więcej sprawiacie im kłopotów, tym bardziej będziecie cierpied. Jeśli chodzi o dobroczynnośd, to im więcej dajecie innym, tym więcej korzyści otrzymacie później. Dlatego zawsze starajcie się pomagad. Wykonujcie taki rodzaj sewy (bezinteresownej służby), do jakiej jesteście zdolni. Gdy będziecie pomagad innym, uczynicie postępy na ścieżce prawdy. Gdy podążacie ścieżką prawdy, automatycznie towarzyszyd wam będzie dharma. Gdzie satja (prawda) i dharma (prawośd) idą razem, tam królowad będzie śanti (pokój). I zapanuje prema (miłośd). Gdzie jest miłośd, tam nie może byd nienawiści i nie będziecie mied wrogów. Tylko wtedy, gdy źródło miłości wysycha w waszym sercu, zadajecie cierpienie innym. Dlatego rozwijajcie miłośd do wszystkich. Satja, dharma, śanti, prema i ahimsa to są ludzkie cechy. Dziś na świecie szerzy się gwałtowna przemoc. Ludzie boją się przebywad sami w swoich domach. Na całym świecie zachodzą różne zmiany. Dawniej Stany Zjednoczone 6 Ameryki były uważane za najpotężniejszy i bogaty kraj, ale teraz cała ta chwała przeminęła. W rezultacie ludzie, którzy kiedyś jeździli do pracy samochodami, teraz chodzą pieszo. Myślimy, że pieniądze i bogactwo mogą zrobid wszystko. Ale pieniądze nie są ważne, to twój umysł jest ważny. Jeżeli umiesz kontrolowad swój umysł, wszystko obróci ci się na dobre. Drodzy studenci! Każdą pracę, jaką podejmujecie, zadedykujcie Bogu. Sarwa karma Bhagawad pritjartham – wszystko rób tak, aby zadowolid Boga. Zawsze pamiętajcie, że to Bóg jest sprawcą, a wy jesteście tylko instrumentami w Jego rękach. Osiągniesz coś w życiu dopiero wtedy, gdy taka będzie wola Boga. Wypełniajcie swoje obowiązki i pozostaocie jedynie świadkami tego, co dzieje się na świecie. Powiedziano: Paropakarah punjaja papaja parapidanam. Zawsze podążaj za zasadami "Bądź dobry, czyo dobro i postrzegaj dobro". Niech twój język mówi tylko prawdę. Niech wszystkie twoje czyny będą pomocą dla innych. Kto z takim mottem będzie służył społeczeostwu, zawsze będzie szczęśliwy. Pycha, zazdrośd, itd. to są złe cechy, które zwalczają cechy dobre i szkodzą wam oraz społeczeostwu. Bądźcie więc dobrzy i czyocie dobro. Jeżeli ktoś jest w trudnej sytuacji, róbcie wszystko, aby mu pomóc, nawet kosztem swojej własnej pracy. To jest najważniejszy obowiązek człowieka. "Zawsze pomagaj, nigdy nie krzywdź" powinno byd waszym mottem. Wystarczy, jeżeli zapamiętacie na zawsze te dwa przykazania. Nie wyrządzaj szkody nawet swojemu wrogowi. Nigdy nie krzywdź. Nie przyczyniaj się do najmniejszej nawet niedogodności u innych. Na tym polega prawdziwa edukacja. W domu sprawiasz, że twoi rodzice cierpią, w biurze pokazujesz podwładnym swoją egoistyczną władzę i dostajesz wielką pensję za tak zwaną pracę i odpowiedzialnośd. To wielkie nieporozumienie. Gdy w karierze i w życiu wspinasz się w górę, twoje ego i zazdrośd muszą spadad w dół. Tylko w ten sposób zdobędziesz szacunek u wszystkich. 7 Zawsze pamiętajcie o społeczeostwie i jego pomyślności. Jesteście członkami społeczeostwa i dlatego ponosicie społeczną odpowiedzialnośd. Swoje istnienie zawdzięczacie społeczeostwu. W podobny sposób społeczeostwo związane jest z wami. Tworzą je osoby. Ty i społeczeostwo jesteście nierozłączni i wzajemnie od siebie zależycie. Dopiero wtedy osiągniesz powodzenie, gdy współczłonkom społeczeostwa również będzie się powodzid. Drodzy studenci! Dobrze pracowaliście podczas studiów zyskując dobre oceny i miejsca w rankingach. Przynieśliście instytucji dobre imię na polu edukacji, sportu i kultury. Wczoraj oglądaliście przedstawienie o Bhakcie Potanie. Potana, pomimo krytyki i poniżania przez szwagra Srinathę, też wielkiego poetę, nie czuł się źle z tego powodu. Gdy został wielkim wielbicielem Ramy i poddał się całkowicie Panu, sam Rama skomponował w jego imieniu wielki epos Bhagawatam. Potana zawsze wierzył, że jego poezja, życie, a nawet jego istnienie były darem Pana Ramy. Był prawdziwym wielbicielem. Gdy cierpiał z powodu ubóstwa i z trudem wiązał koniec z koocem, szwagier poradził mu, aby poświęcił swoje dzieła królowi i zmienił życie na komfortowe dzięki pieniądzom i biżuterii darowanym przez króla. Potana odmówił mówiąc, że może przyjąd schronienie tylko w Panu Ramie. I zdecydował się żyd dalej z uprawy małego kawałka ziemi. Pewnego dnia Srinatha niesiony w lektyce zobaczył szwagra Potanę pracującego w polu. Zawołał złośliwie: "Halika!", co znaczy: "Hej, wieśniaku! W porządku?". Potana trafnie odpowiedział: "Czy to ważne, że jestem wieśniakiem? Czuję, że lepiej i szlachetniej zarabiad uprawiając rolę, niż poświęcając swoją poezję ziemskim królom i żyd dzięki ich wsparciu. To daje mi wielką satysfakcję!" Ziemia jest podstawą wszystkich rzeczy i działao na świecie. Każdy, kto swoją wiarę opiera na ziemi, nigdy nie dozna trudności. Dlatego radzę studentom, aby rozwijali wiarę w swoją ojczyznę i realizowali się zawodowo na tej wielkiej ziemi Bharatu. Zamiast śnid o wyjeździe do innych krajów takich jak Ameryka i o zarabianiu milionów rupii, zdobywajcie dobre imię i sławę w swojej ojczyźnie. 8 Zarabianie pieniędzy to nic wielkiego. Nawet żebrak może zarobid dużo pieniędzy. "Pieniądze przychodzą i odchodzą, ale moralnośd przychodzi i wzrasta". Rozwijajcie taką moralnośd. Kto kieruje się moralnością, ten nigdy nie dozna trudności. tłum. Bogusław Posmyk red. Izabela Szaniawska [Źródło: www.sathyasai.org] 9