Zasady prawid³owego zbierania grzybów

Zasady prawidłowego zbierania grzybów
Zanim wybierzemy się do lasu po grzyby,
musimy się odpowiednio przygotować. Wcale nie
jest obojętne, w jaki sposób zbieramy grzyby i jak
przynosimy je z lasu do domu.
śeby zbierać grzyby do jedzenia, nie wystarczy
umieć odróŜnić najwaŜniejsze gatunki grzybów,
wiedzieć jak je zbierać, ale trzeba mieć prosty
i nieodzowny ekwipunek.
Grzyby najlepiej zbierać do przewiewnych
koszy lub łubianek. Nie naleŜy zbierać grzybów do
worków plastikowych czy reklamówek poniewaŜ
w nich grzyby łatwo ulegają zaparzeniu i zepsuciu.
Wtedy mogą wytwarzać substancje trujące i szkodliwe
dla zdrowia.
Nie powinno się równieŜ zbierać okazów bardzo młodych i starych.
Zbyt młode owocniki cięŜko jest zidentyfikować w związku z czym istnieje bardzo
duŜe prawdopodobieństwo pomylenia ich z grzybami trującymi takimi jak muchomor
sromotnikowy. Osobniki za stare często wykazują oznaki zepsucia i mogą być
przyczyną zatruć. Nie naleŜy równieŜ zbierać grzybów zaczerwienionych, czyli
owocników z Ŝerującymi w nich larwami owadów.
Prawidłową metodą zbierania grzybów jest ich delikatne wykręcanie
z podłoŜa. Metoda ta nie powoduje uszkodzenia grzybni i pozwala na dokładną
identyfikację grzyba.
Na grzybobranie naleŜy zabrać ze sobą klucz do oznaczania grzybów lub atlas
grzybowy z kolorowymi zdjęciami. Nie naleŜy zbierać grzybów których nie jesteśmy
w stanie zidentyfikować lub co do których mamy wątpliwości.
Osobom niedoświadczonym w zbieraniu grzybów zaleca się zbieranie tylko
gatunków o spodzie kapelusza w postaci rurek (tzw. gąbki)
Nie naleŜy zbierać grzybów będących pod ochroną, nawet jeśli
są jadalne - rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 9 lipca 2004 r. w sprawie
gatunków dziko występujących grzybów objętych ochroną (Dz. U. z dnia 28 lipca 2004
Nr 16 poz. 1765).
Nie wolno niszczyć grzybów niejadalnych i trujących poniewaŜ są pokarmem
dla zwierząt leśnych oraz symbiontami drzew i korzeni.
Postępowanie z grzybami po zebraniu
Grzyby naleŜy przechowywać w suchym i przewiewnym miejscu tak aby
niemoŜliwe było ich zapleśnienie.
Grzyby suszone naleŜy przechowywać w woreczkach bawełnianych, lnianych
lub wykonanych z innego przewiewnego materiału, jednocześnie zapewniające
skuteczną ochronę przed owadami.
Potrawy przygotowane z grzybów najlepiej spoŜyć tego samego dnia.
Nie naleŜy przechowywać potraw z grzybów dłuŜej niŜ 24 godziny – nawet
przetrzymując w lodówce.
Ze względu na cięŜkostrawność grzybów, nie naleŜy spoŜywać ich w duŜych
ilościach – zwłaszcza wieczorem.
Nie naleŜy spoŜywać alkoholu po lub przed spoŜyciem grzybów. Alkohol
moŜe potęgować działanie substancji trujących.
Nie naleŜy podawać grzybów dzieciom, osobom starszym i chorym.
Objawy zatrucia grzybami
Najczęstsze i najniebezpieczniejsze zatrucia spowodowane są muchomorem
sromotnikowym. Pierwsze objawy zatrucia występują najczęściej po 6-8 godzinach, a
nawet i znacznie później. Objawami zatrucia są: silne osłabienie, bóle głowy, brzucha
i wątroby, ostra biegunka i wymioty. Po pewnym czasie moŜe pojawić się Ŝółtaczka.
Pierwsze silne objawy mogą chwilowo ustąpić, po czym powrócić.
Przy zatruciach innymi gatunkami grzybów do wymienionych juŜ objawów
mogą dołączyć jeszcze: zaburzenia wzroku i równowagi, duszność, zaczerwienienia
skóry twarzy, poraŜenie kończyn, silne pragnienie, gorączka, odurzenie, a nawet utrata
przytomności.
Pierwsza pomoc
Bez względu na to jaki gatunek grzyba spowodował zatrucie, koniecznie
naleŜy:
•
Wezwać lekarza a w przypadku podejrzenia zatrucia muchomorem
sromotnikowym naleŜy jak najszybciej przewieźć chorego do szpitala.
•
JeŜeli objawy zatrucia wystąpią niezbyt długo po zjedzeniu potrawy (najwyŜej
kilka godzin) trzeba natychmiast spowodować wypróŜnienie Ŝołąda poprzez
wywołanie wymiotów. W tym celu naleŜy podraŜnić tylną ścianę gardła lub
wypić roztwór ciepłej wody z solą (200-300 ml dorośli, 100 ml dzieci).
Następnie podać choremu środki przeczyszczające, aby jak najszybciej usunąć
z całego przewodu pokarmowego resztki niestrawionych grzybów.
•
W celu ułatwienia i przyspieszenia diagnozy naleŜy dostarczyć do
badania (jeŜeli to moŜliwe) zabezpieczony materiał taki jak: resztki
niespoŜytej potrawy, obierzyny, wymiociny.
•
Nie naleŜy podawać mleka (tłuszcze ułatwiają wchłanianie niektórych
substancji toksycznych do krwi), a w Ŝadnym wypadku alkoholu!
•
Wszystkie osoby, które spoŜywały tą samą potrawę równieŜ powinny
poddać się kontroli lekarskiej, nawet jeśli nie wystąpiły u nich objawy
zatrucia.
Porady grzybowe
W przypadku braku pewności czy zebrane przez nas grzyby są
jadalne, warto skorzystać z bezpłatnych porad grzybowych udzielanych
przez grzyboznawców w Wojewódzkiej Stacji Sanitarno-Epidemiologicznej
w Lublinie przy ul. Pielęgniarek 6.
Godziny udzielania porad/wystawiania atestów:
poniedziałek – piątek: 7.30 – 15.00
Najczęściej mylone gatunki grzybów
Grzyby jadalne
Czubajka kania
Grzyby trujące
Muchomor sromotnikowy
Gołąbek błotny
Mleczaj rydz
Pieprznik jadalny (kurka)
Gołąbek wymiotny
Mleczaj wełnianka
Lisówka pomarańczowa
Gołąbek trawiastozielony
Pieczarka bulwiasta (zaroślowa)
osobniki młode
Smardz jadalny
(pod ochroną)
Muchomor sromotnikowy
Muchomor sromotnikowy
osobnik młody
Piestrzenica kasztanowata