Zasady gospodarowania w lasach HCVF w Nadleśnictwie RUDKA

Zasady gospodarowania w lasach HCVF w Nadleśnictwie RUDKA
Kategoria
HCVF
HCVF111
Zasady gospodarowania
Rezerwat Przyrody Koryciny utworzony Zarządzeniem Ministra Leśnictwa i Przemysłu Drzewnego z
dnia 26 marca 1975 roku w celu zachowania fragmentu naturalnego starodrzewiu dębowego na
siedliskach grądu. W ustanowionych Zarządzeniem nr 21/10 Regionalego Dyrektora Ochrony
Środowiska w Białymstoku z dnia 18 czerwca 2010 r. zadaniach ochronnych na pięć lat nie planuje
się żadnych zabiegów gospodarczych. Są to lasy przeznaczone wyłącznie do ochrony przyrody.
HCVF112 Kategoria związana jest z fragmentem Nadbużańskiego Parku Krajobrazowego utworzonego
Rozporzadzeniem Nr 3 Wojewody Mazowieckiego z dnia 15 marca 2005 roku. Gospodarowanie w
wyznaczonym obszarze realizowane jest z uwzględnieniem funkcji ochronnych lasu oraz zgodnie z
zapisami w Planie Urządzania Lasu. Są to lasy, w których celem jest zachowanie walorów
krajobrazowych w warunkach racjonalnej gospodarki leśnej.
HCVF12 Gospodarowanie w ostojach i stanowiskach występowania zagrożonych gatunków prowadzone jest
przy zachowaniu właściwego stanu ochrony, w którym gatunek jest trwałym składnikiem właściwego
dla niego siedliska a naturalny zasięg populacji danego gatunku nie zmniejsza się.
Gospodarowanie w wyznaczonych obszarach realizowane jest po wykonaniu oceny oddziaływania
zabiegów gospodarczych na bioróżnorodność środowiska leśnego (szkice zagospodarowania
rębnego / przedrębnego) i przyjęciu zasad:
strefy ochrony ostoi, miejsc rozrodu i regularnego przebywania dla następujących gatunków
chronionych: puchacz, bielik, orlik krzykliwy i bocian czarny - gospodarowanie realizowane jest
poprzez wyłączanie z użytkowania stref ochrony całorocznej (w miarę możliwości), uwzględnianiu
okresów lęgowych wymienionych gatunków chronionych oraz po uzyskaniu pozytywnej decyzji
Regionalnej Dyrekcji Ochrony Środowiska na niezbędne odstępstawa od obowiązujacych zakazów,
wynikające z potrzeb ochrony ostoi i stanowisk gatunków objętych ochroną strefową.
HCVF31
żuraw - tworzenie optymalnych warunków gniazdowania przez nie prowadzenie zabiegów
gospodarczych w siedlisku lęgowym od 21.03 do połowy lipca, ochranianie śródleśnych zbiorników i
cieków wodnych przed osuszaniem;
wilk - ochrona miejsc rozrodu poprzez tworzenie 300 m stref ochronnych oraz ograniczenie wstępu i
prowadzenia prac w okresie od 1 kwietnia do 15 lipca;
traszka grzebieniasta, kumak nizinny - zachowanie stanowisk rozrodu (III-VI) przez zapobieganie
dewastacji i wysychaniu śródleśnych zbiorników wodnych, powstrzymywanie niekorzystnych zmian
zwiazanych z zarastaniem zbiorników: usuwanie nadmiaru rozrastającej się roślinności,
przerzedzanie drzew i krzewów rosnących wzduż brzegów;
Gospodarowanie uwzględnienia szczególne wartości przyrodnicze tych obszarów.
brzezina bagienna, sosnowy bór bagienny - wyłączono z użytkowania w celu zachowania właściwej
ochrony siedlisk przyrodniczych o znaczeniu priorytetowym.
HCVF32
Gospodarowanie prowadzone jest przy zachowaniu właściwego stanu ochrony siedliska
przyrodniczego w sposób zapewniający: zgodność docelowego typu drzewostanu ze składem
naturalnego zbiorowiska leśnego, niepomniejszanie udziału % starodrzewi i zachowanie ich ciągłości
przestrzennej, niepomniejszanie średniego wieku i zasobności oraz zachowanie elementów ważnych
dla różnorodności biologicznej ekosystemu: grube drzewa, martwe drzewa.
Gospodarowanie realizowane jest po wykonaniu oceny oddziaływania zabiegów gospodarczych na
bioróżnorodność środowiska leśnego (szkice zagospodarowania rębnego / przedrębnego):
śródlądowy bór chrobotkowy - użytkowanie gospodarcze odbywa się po zabezpieczeniu przed
bezpośrednim zniszczeniem wykształconych płatów boru sosnowego z dominacją chrobotków w
runie. Najlepiej zachowane ekosystemy boru chrobotkowego w przyszłości zostaną wyłączone z
użytkowania i objęte ochroną.
łęgi olszowe, olszowe-jesionowe i jesionowe - użytkowanie gospodarcze związane jest z ochroną
specyficznych warunków wodnych oraz zastosowaniem rębni stopniowej z wydłużonym okresem
odnowienia. Docelowy składy gatunkowy na siedliskach łęgów jest kombinacją olszy, jesionu i
świerka, przy jednoczesnym unikaniu wprowadzania obcych gatunków domieszkowych.
Strona 1
Kategoria
HCVF
HCVF32
Zasady gospodarowania
grąd subkontynentalny - użytkowanie gospodarcze związane jest z bardzo zróżnicowanymi
ekosystemami leśnymi i z występowaniem licznych cennych gatunków roślin, grzybów i zwierząt.
Maksymalna rożnorodność biologiczna związane jest ze starymi drzewostanami, dlatego zasoby
drewna martwego i rozkładającego się są zwiększane. Stosowane są złożone rębnie stopniowe z
wydłużonym okresem odnowienia, pozwalające uzyskać strukturę lasu z cechami naturalności i
docelowymi drzewostanami grabowo-dębowymi, lipowo-dębowymi lub grabowo-lipowymi. W
przypadkach klęskowych podczas użytkowania gospodarczego może wystąpić konieczność
zastosowania innego typu rębni (np. IB - przy zamieraniu dębu).
łęgowe lasy dębowo-wiązowo-jesionowe - użytkowanie gospodarcze związane jest z ochroną
specyficznych warunków wodnych, zastosowaniem rębni stopniowej z wydłużonym okresem
odnowienia oraz pozostawieniem części drzew do naturalnej śmierci i rozkładu. Docelowe składy
gatunkowe są kombinacją dębu, wiązu i jesionu.
HCVF41
Gospodarowanie w lasach wodochronnych:
1. Gospodarowanie w wydzieleniach pokrywających się z innymi kategoriami lasów HCVF odbywa
się po uwzględnieniu wcześniej opisanych zasad gospodarowania (ostoje chronionych i zagrożonych
gatunków oraz "naturowe" siedliska przyrodnicze, miejsca historyczno - kulturowe).
2. Użytkowanie lasów chroniących zasoby wód powierzchniowych i podziemnych realizowane jest
zgodnie z Zasadami Hodowli Lasu poprzez modyfikację zasad przyjętych dla lasów gospodarczych
(np. zaniechanie stosowania rębni zupełnej, stosowanie rębni częściowej, gniazdowej, stopniowej
lub przerębowej - zapewniając tym samym stałą obecność szaty roślinnej).
HCVF42
HCVF6
Gospodarowanie w lasach glebochronnych:
1. Gospodarowanie w wydzieleniach pokrywających się z innymi kategoriami lasów HCVF odbywa
się po uwzględnieniu wcześniej opisanych zasad gospodarowania ("naturowe" siedliska
przyrodnicze).
2. Użytkowanie lasów chroniących glebę na wydmach śródlądowych realizowane jest zgodnie z
Zasadami Hodowli Lasu poprzez modyfikację zasad przyjętych dla lasów gospodarczych (np.
zapewnienie trwałej szaty roślinnej i umiarkowane stosowanie cięć pielęgnacyjnych, sanitarnych i
odnowieniowych, dążenie do wytworzenia dolnego piętra lub podszytu).
Gospodarowanie w lasach kluczowych dla tożsamości kulturowej realizowane jest po wykonaniu
oceny oddziaływania zabiegów gospodarczych na bioróżnorodność środowiska leśnego (szkice
zagospodarowania rębnego / przedrębnego) i przyjęciu zasad:
1. użytkowanie gospodarcze obszarów pozostających w bezpośrednim otoczeniu obiektów
kulturowych prowadzone jest po uwzględnieniu opinii lokalnej społeczności ale z zachowaniem
wartości ochronnych lasu wynikających z PUL;
2. użytkowanie gospodarcze bez uzgodnień i opinii prowadzone jest w przypadku zagrożenia
bezpieczeństwa powszechnego lub zagrożenia obiektów kulturowych.
Gospodarowanie w wydzieleniach z wielokrotną kwalifikacją HCVF odbywa się po uwzględnieniu
nadrzędnych potrzeb ochrony w poszczególnych kategoriach, według następującej kolejności:
HCFV12, HCVF3, HCVF6, HCVF4.
Gospodarowanie w poszczególnych kategoriach HCVF opiera się na:
1. "Kryteriach wyznaczania lasów o szczególnych walorach przyrodniczych (High Conservation Value Forests)
w Polsce" opracowanych i i adoptowanych do warunków Polski przez "Grupę Roboczą FSC - Polska" w lipcu
2006 roku.
2. "Poradniku ochrony siedlisk i gatunków Natura 2000 - poradnik metodyczny" wydanym przez Ministerstwo
Środowiska w 2004 roku.
3. "Zasadach Hodowli Lasu" obowiązujących w PGL LP od dnia 1 stycznia 2012 r. - wprowadzonych
Zarządzeniem Nr 53 Dyrektora Generalnego Lasów Państwowych z dnia 21 listopada 2011 r.
Strona 2