Kiedy pracodawca może zwolnić zbyt często chorującego
Transkrypt
Kiedy pracodawca może zwolnić zbyt często chorującego
Anna Rykulska | 17 października 2013 Kiedy pracodawca może zwolnić zbyt często chorującego pracownika? fot. shutterstock Chorobowa absencja pracownika może zdezorganizować pracę w firmie. W czasie takiej nieobecności pracownika nie można zwolnić, chyba że zajdą szczególne okoliczności. Częste zwolnienia pracownika wymuszają zmiany w organizacji pracy. Nierzadko też oznaczają dla firm dodatkowe koszty związanie z organizacją zastępstwa albo nadgodzinami dla reszty personelu. Jednak wbrew powszechnie panującemu poglądowi, że z powodu choroby oraz w czasie choroby pracodawcy nie wolno zatrudnionemu wypowiedzieć umowy o pracę, choroba może stanowić uzasadnioną przyczynę zakończenia stosunku pracy. Zgodnie z art. 53 Kodeksu pracy pracodawca może rozwiązać umowę o pracę bez wypowiedzenia z powodu długotrwałej nieobecności pracownika. Przepis ten można zastosować, jeśli pracownik nie pojawiał się w firmie przez ponad 182 dni, przy czym jeśli był zatrudniony krócej niż pół roku, wystarczy nieobecność przekraczająca trzy miesiące. Nierzadko jednak pracodawcy zadają sobie pytanie - czy można zwolnić pracownika, który często choruje i jego zwolnienia są długotrwałe, przez co bardzo dezorganizują pracę, ale okresy jego choroby nie przekraczają okresów ochronnych z art. 53 Kodeksu pracy? - Każdy przypadek należy rozpatrywać indywidualnie, ale generalnie można powiedzieć, że orzecznictwo Sadu Najwyższego i doktryna prawa pracy dopuszczają możliwość wypowiedzenia pracownikowi umowy o pracę z powodu częstego przebywania na zwolnieniu lekarskim. Muszą być jednak spełnione określone w orzecznictwie przesłanki - mówi Anna Roessler, radca prawny z kancelarii Marek Płonka i Wspólnicy. Zdaniem Anny Roessler należy pamiętać, że aby częste, powtarzające się absencje pracownika, mogły stać się przyczyną wypowiedzenia umowy, muszą powodować dezorganizację pracy pracodawcy, wiążącą się np. z koniecznością poszukiwania zastępcy, powierzeniem pozostałym pracownikom dodatkowej pracy, co oczywiście wiąże się z dodatkowymi kosztami dla pracodawcy. - Nie można także zapominać, że w razie powstania sporu sądowego, to na pracodawcy ciąży obowiązek udowodnienia tego, jakie konkretnie negatywne skutki dla jego działalności miała nieobecność pracownika - informuje Anna Roessler. Okazuje się również, że postawa pracownika sprzed zwolnienia lekarskiego może wpłynąć na możliwość rozwiązania z nim umowy o pracę ze względu na częste i długotrwałe choroby. - Jest to generalna reguła. Możliwość jej zastosowania i rozstania się z pracownikiem z powodu niedyspozycji chorobowej wymaga indywidualnej oceny uwzględniającej okoliczności danej sprawy. Jak podkreśla Sąd Najwyższy, ocena ta powinna być dokonywania nie tylko przez pryzmat interesów pracodawcy, ale również dotychczasowej postawy pracownika wobec obowiązków służbowych i warunków, w jakich świadczył on pracę - informuje Paulina Grotkowska, adwokat z kancelarii Kruk i Partnerzy. Dodaje ona, że kierując się tymi ostatnimi kryteriami, sąd może w niektórych okolicznościach uznać, że mimo długotrwałej i powtarzającej się choroby, wypowiedzenie pracownikowi angażu było sprzeczne z zasadami współżycia społecznego, a więc nieuzasadnione. - Przykładowo, gdy sprawa dotyczy długoletniego pracownika, który przed chorobą nienagannie wykonywał pracę lub warunki, w jakich praca była świadczona intensyfikowały podatność pracownika na choroby, bądź też w końcu niezdolność pracownika do pracy była następstwem choroby, która definitywnie minęła, pracownik zaś jest zdolny do pracy i zgłasza gotowość jej wykonywania - dodaje Paulina Grotkowska. Warto także pamiętać, że nie tylko częste i długotrwałe choroby stanowią uzasadnioną przyczynę rozstania się z pracownikiem. Z orzecznictwa wynika, że nawet dużo krótsze, ale powtarzające się nieobecności mogą ją stanowić. Nie ma przy tym znaczenia, czy nieobecności są spowodowane różnymi dolegliwościami, czy jedną poważną chorobą. Sąd Najwyższy w wyroku z 29 września 1998 r. (sygn. akt I PKN 335/98) podkreślił, że mogą być one częste lub długotrwałe. - Stąd zarówno krótkie, ale nagminne, w szczególności często nieprzewidziane, jak i długotrwałe, lecz sporadyczne absencje chorobowe również będą mogły uzasadniać rozstanie się z pracownikiem - informuje Paulina Grotkowska. Jej zdaniem wszystko zależy od okoliczności sprawy. W szczególności, czy nieobecności te negatywnie wpłynęły na organizację pracy w zakładzie, powodując tym samym dodatkowe koszty po stronie pracodawcy oraz z drugiej strony, czy ze względu na postawę i sytuację podwładnego rozstanie się z nim w tym trybie nie będzie godzić w ogólnie przyjęte zasady współżycia społecznego. www.pulshr.pl | 06-11-2013 15:09:35