Sprawozdanie ze spotkania DKK Dzień Matki

Sprawozdanie ze spotkania DKK
W dniu 29.05.2012 roku odbyło się kolejne spotkanie Dyskusyjnego Klubu Książki działającego
przy Gminnej Bibliotece Publicznej w Pielgrzymce. Ponieważ termin spotkania zbiegł się
z obchodzonym Świętem Matki, Dniem Dziecka oraz świętem Rodziny członkini naszego klubu Pani
Maria Hamerska napisała dwa okolicznościowe wiersze, które autorka pozwoliła przytoczyć:
Dzień Matki
Jest taki dzień raz w roku,
Wiedz zatem, że tu i teraz,
Ważniejszy od wszystkich dni.
Twe miejsce chlebem pachnie.
Swą nazwę wziął do słowa,
Które tak pięknie brzmi.
Miłości nigdy za wiele
Gdy mama czuwa i dba,
Dla wszystkich ma wymowę,
Dajmy, więc naszym Mamom,
Bo każdy matkę ma,
Najlepsze co się da.
Lecz kiedy jej zabraknie,
Zostaje cierpienia łza.
Niech żyją wszystkie Matki,
Nie mniej niż ze sto lat,
Oby dla wszystkich matek
Obchodzić święto dziatki
Dzień Matki wiecznie trwał,
Będziemy jak od lat.
Nikt jej nam nie zastąpi,
Choćby najbardziej chciał.
Jeden dzień w roku mało,
By oddać im należną cześć,
Kidy Cię Mamo nie ma,
Sprawmy, by nasze Mamy
Nie będzie tak jak dawniej,
Wiedziały to bez łez.
M. H.
Rodzina
W rodzinie niczym w kinie
Na szczęście Wojtek ma wolne chwile,
Aleją się wszystko toczy,
Przy komputerze spędza je mile.
Lecz czym by było życie
Gdyby nie można się droczyć.
Trzeba posprzątać, ugotować,
Pranie się samo też nie zrobi,
Brat starszy dokucza młodszemu,
Ale w rodzinie, tak jak w kinie,
Córka ma sprawę do taty,
Role podzielić można sobie.
A mama ją uprzedza
Bo dokąd można rozmawiać na raty?
Kto się do roli nie dostosuje,
Lub chce się z niej wywinąć,
Są sprawy ważne i mniejsze
Dzień Dziecka już niedługo,
I wszystkie najpilniejsze.
Marzenia mogą go ominąć.
Mama i tata nie nadążają,
Za tempem dzieci, co wymagają.
No trudno, zajmie miejsce w kinie,
Kadry przesuną się jak zawsze,
U Stasia jest wywiadówka,
Jednak na przyszłość to przestroga,
U Basi trzeba odwiedzić zerówkę,
Nie wszystko musi się podobać.
M. H.
Po wysłuchaniu pięknych wierszy Pani Marii przystąpiliśmy do omówienia wybranych
utworów, ustaliliśmy termin następnego spotkania na dzień 03.07.2012roku o godzinie 1600
w siedzibie biblioteki. Dyskusji zostanie poddana książka Agaty Tuszyńskiej Oskarżona Wiera Gran.
Poniżej zamieszczam recenzje książek omówionych na spotkaniu.
Łucja Lipowiecka
Moderator DKK w Pielgrzymce
Watykan. Mroczna historia światowej potęgi
Klaus Rudiger Mai
Watykan – najmniejsze państwo świata o niespotykanej historii
przemian na przełomie dwóch tysiącleci. Historia nader ciekawa,
opisana w sposób narracyjny, z nielicznymi komentarzami. Autor
nie ocenia osób, czy zdarzeń, lecz opiera się na opinii innych
wtrącając od czasu do czasu swoje domysły lub spostrzeżenia
wcale niebezpodstawne. Gdy bliżej przyjrzeć się temu, w jaki
sposób Watykan chylił się ku upadkowi i z niego się podnosił to
nieodparcie nasuwa się wniosek, iż powodowały tym władza
i pieniądze. Watykan to osoby wykształcone teologicznie, które
swym życiem i czynami winni dawać świadectwo wiary i przykład
życia zgodnego z przykazaniami Bożymi, tymczasem ich
działalność to ciągłe dążenie do bogacenia się i utrzymania przy
władzy. Można zastanawiać się głęboko – czemu to miało służyć?
W moim odczuciu próżności ludzkiej, która z najmądrzejszych potrafi zrobić kaleki duchowe.
Bazowanie na biednych, ufnych ludziach wiary, bezwzględność w dążeniu do celu, szantażach,
torturach, więzieniu osób niewygodnych, mordach. Małostkowość ludzi wielkich jest tu wprost
niewiarygodna, poparta szpiegostwem, cynizmem, blagą, pozerstwem, sprzyjaniu wrogom, by
osiągnąć to co się chce. Autor nie pomija również faktów historycznych, uwarunkowań
geograficznych, wielu ważnych dat, powiązań z poszczególnymi epokami, faszyzmu, lat wojny i
powojennych, co do których Watykan miał i nie miał wiele do powiedzenia, dotknięty także
martyrologią
faszystowską.
Jeżeli
chodzi
o współczesność autor bardzo pozytywnie wyraża się o „Naszym” papieżu Janie Pawle II, podkreśla
też wysokie wykształcenie i wierność ideom chrześcijaństwa Benedykta XVI. Momentami brutalna
i wstrząsająca opowieść K. R. Mai poprzez symbolikę wartości i bezpardonowe rozprawianie się
z faktami wręcz odrażającymi, absorbuje czytelnika niepodzielnie. Opisanie zdarzeń wartko, mądrze,
zrozumiale, różnorodnie, bez przesady i trywialności wyróżniają autora w swej rzetelności oddania
ducha czasów upadającego i podnoszącego się z gruzów upadku tego maleńkiego, ale jakże wielkiego
państewka – Stolicy Apostolskiej.
M.H.
Odnalezieni. Prawdziwe historie adoptowanych.
Anna Kamińska
Tematem opisanych przez autorkę historii jest adopcja. Nie
jest to temat łatwy, a osoby adoptowane też nie mają lekkiego,
beztroskiego życia, w szczególności dzieciństwa. Niektórym
towarzyszy poczucie odrzucenia, inne starają się być szczęśliwe,
lub są w rodzinie adopcyjnej, ale wszystkie intuicyjnie
wyczuwają, że jest ktoś bardzo im bliski – brat, siostra.
Skomplikowana psychika ludzka nie zawsze podpowiada dobre
rozwiązania i prawie w każdym z opisanych przypadków
adoptowani dowiadują się o tym w dorosłym życiu. Biologia tak
nas ukształtowała, że nie tylko jesteśmy istotami stadnymi, lecz
więzi, które nas łączą z rodziną biologiczną zawsze istnieją
w naszej podświadomości. Warto też wspomnieć o rodzicach, którzy decydują się na adopcję. Silne
poczucie zagrożenia skłania je do milczenia, pozbawiając w ten sposób dziecko do odkrycia swoich
korzeni. Mentalność polskiego społeczeństwa ciągle jeszcze nie dojrzała do akceptacji faktu adopcji.
Znajomi serwują często niewybredne uwagi, a dziecko żyje w nieświadomości i poczuciu niepokoju.
Dopiero poznanie, choćby częściowe, bo nie wszyscy się odnajdują lub nie chcą kontaktu, daje
poczucie
spokoju
i bezpieczeństwa. Każda z opisanych historii jest traumą, ale takich historii jest dużo, dużo więcej.
Najczęściej tworzy je patologia, uzależnienie od alkoholu, choroby psychiczne, brak środków na
wychowywanie dziecka lub zwyczajna niechęć matki. Tych powodów jest na pewno wiele więcej, tak
jak porzuconych dzieci, biednych i nieszczęśliwych często poniewieranych. Daleko jestem od
osądzania innych, jednak świadome oddanie czy porzucenie swojego dziecka przez matkę biologiczną
zdrową i zdolną je wychować nigdy nie zdobędzie mojej akceptacji choćby się kierowała tysiącem
różnych powodów.
M.H.
***
Odnalezieni. Prawdziwe historie adoptowanych Anny Kamińskiej to prawdziwa opowieść
ludzi adoptowanych, którzy decydują się na odnalezienie swojej prawdziwej rodziny, więzi,
które ich łączą. Opowiada również o chwilach i emocjach związanych z pierwszym
spotkaniem. Trochę strach przed nieznanymi wcześniej krewnymi. Tematem przewodnim
jest tęsknota za nieznaną matką biologiczną, poznanie jej to jak odnalezienie swoich korzeni i
miejsca na ziemi. Jedni z bohaterów odczuwają szczęście, inni rozgoryczenie i rozczarowanie.
Niektórzy wiążą się z nową rodziną biologiczną, a inni dopiero teraz doceniają rodziców
adopcyjnych. Dzięki książce możemy zrozumieć jak ważna dla nas jest miłość rodzicielska.
Iwona Łazanowska
Zbliżenia
Janusz Leon Wiśniewski
Janusz Leon Wiśniewski dał już wyraz w swoich utworach, np.
Samotność w sieci temu iż psychologia jest jego mocną stroną.
Zbliżenia to potwierdzają. Autor spotyka się z ludźmi różnego
pokroju i pod różnymi szerokościami geograficznymi. Celem tych
spotkań są rozmowy, niektóre bardzo krótkie, lecz owocujące
bardzo ciekawym spojrzeniem autora. Opisy spotkań wydobywają to
co w ludziach fascynuje, porusza wyobraźnię, nie ingerując w ich
priorytety życiowe. Zbliżenia to utwór bardzo trafny w portretowym
rysunku osób, z którymi autor miał do porozmawiania.
M. H.