JESTEŚMY POWOŁANI ABY ŁOWIĆ Bóg na pewno, zawsze i w

III NIEDZIELA WIELKANOCNA
Czytania liturgiczne / Readings
April 10, 2016
Dzieje Apostolskie / Acts (5:28-32,40-41) Księga Apokalipsy św. Jana Apostoła / Revelation (5:11-14)
Ewangelia wg św. Jana / John (21:1-19)
Chwała Baranka ukazana w Apokalipsie św. Jana Apostoła jest rzeczywistością, w której
możemy mieć swój udział.
Jesus appears to the disciples by the sea of Tiberias
JESTEŚMY POWOŁANI ABY ŁOWIĆ
Bóg na pewno, zawsze i w każdej sytuacji, oczekuje miłości,
i to tej „większej” miłości. Jezus każdego dnia pyta na
nowo: czy miłujesz mnie więcej? Każdego dnia mówi do
każdego z nas na nowo: „Pójdź za Mną”.
W Ewangelii według św. Jana w opisie cudownego połowu
ryb wymieniona jest symboliczna cyfra 153. Tyle bowiem
w czasie tego połowu złowiono ryb. Starożytni byli
przekonani, że w słonych i słodkich wodach na całej ziemi
żyją 153 gatunki ryb. Symbol ryby to jeden z najstarszych
symboli oznaczający chrześcijanina. Być może znany
był już św. Janowi, a więc liczba 153 mogłaby oznaczać
wszystkie narody ziemi, które mają zostać włączone
w Kościół powszechny. Sieć zagarniająca to właśnie
Kościół i jego działalność misyjna i apostolska. A pomimo
tak wielkiej ilości sieć się nie rozerwała. Kościół
to rzeczywistość wielu członków połączonych w jednym
Ciele - jedynym Ciele Chrystusa.
Praca duszpasterza i każdego, kto zaangażowany jest
w dzieło ewangelizacji we współczesnym świecie, coraz
częściej podobna jest bardziej do pracy rybaka niż do pracy
rolnika, który doskonale zna pole i wie, kiedy należy orać,
kiedy siać, a kiedy zbierać plony. Rolnik sieje, idąc wzdłuż
zaoranej bruzdy ufny w pewny plon. Nie tak wygląda praca
rybaka. Rybak wypływając na morze, walczy nieraz z
przeciwnym wiatrem, falą, jego kurs nie jest ściśle
wytyczony - szuka ławicy i bywa tak, że wraca z pustą
ładownią: tej nocy nic nie ułowili.
Słowo Jezusa Zmartwychwstałego na nowo budzi nadzieję:
Zarzućcie sieć po prawej stronie łodzi, a znajdziecie.
Odpowiedzią uczniów jest wiara rodząca czyn
posłuszeństwa: Zarzucili więc i z powodu mnóstwa ryb nie
mogli jej wyciągnąć. Nadzieja stała się niejako pomostem
między Słowem Jezusa a czynem uczniów. Rozbudziła
wiarę, która w swej istocie jest odpowiedzią człowieka na
Boże wezwanie.
Co jest „ojczyzną” chrześcijańskiej nadziei? Jest nią słowo
Jezusa objawione najpierw ubogim i maluczkim tego świata.
Słowo, które żyje w liturgii, w świadectwie męczenników,
w tradycji Ludu Bożego, w czynach naśladowców
Chrystusa. Zwyczajni ludzie nabierają przekonania
o wiarygodności posłannictwa Ewangelii nie tyle na
podstawie intelektualnych argumentów, ile przez to, czy
Ewangelia jest widoczna w samym działaniu Kościoła, w
jego prorockiej postawie wobec świata. Świat patrzy zatem
przede wszystkim na życie chrześcijanina. To jego radość,
pogoda ducha, opanowanie, cierpliwość, dobroć,
uprzejmość, bezinteresowna miłość przekonują najbardziej,
że Jezus żyje i działa. Ewangelia jest opowiadaniem o tym,
jak Jezus przeszedł przez ziemię dobrze czyniąc, jak oddał
swe życie z miłości na okup za wielu.
FEED MY SHEEP
Sunday’s Gospel reading contains a wonderful
resurrection scene at the conclusion of the Gospel of
John. The disciples had returned to fishing. Why were
they back in the boat? Had they given up on Jesus?
Or were they merely making a living for their families
until they heard from the Lord? We really don’t know.
But like the first time Jesus called out to them, actually in
the Synoptics, Matthew Mark and Luke, they were not
very successful until the Lord told them to cast their nets
off to the right side of the boat. They didn’t recognize the
Lord until they saw the results of listening to Him. They
caught 153 large fish. Why 153? Remember in the
Synoptics, Jesus said, “I will make you fishers of men.”
Well, some writers have posited that 153 was the number
of nations known to exist.
“It is the Lord,” John said to Peter. Peter then tucked in
his clothes and jumped into the water to be with Jesus.
This is backward. People usually get rid of their clothing
when they jump into the water. Peter secured his. Why?
He was going before the Holy One. He was swimming
to the Presence. Out of respect, he needed to be dressed
appropriately. The vast majority of us do the same
thing when we come to Church on the weekends. We
dress properly out of respect for the Presence we are
coming before.
When Peter and the other disciples in the boat came upon
Jesus, they found Him sitting at a fire. He offered them
breakfast. He ate with them. Jesus was not a ghost.
Ghosts do not eat. There is no place for the food to go.
Jesus had a resurrected body. It was holy, but a real
human body. He told them to join Him in the meal.
Then we come to that wonderful dialogue between Jesus
and Peter demanding the triple affirmation from Peter as
a negation of his triple denial on Good Friday. “Do you
love me, Simon Peter?” “Yes, Lord, you know that I love
you.” “Then feed my sheep.”
MEMORIAL MASS - ST. PETER’S CEMETERY
The next Memorial Mass is on Tuesday, April 12th.
Rosary at 4:00 p.m., followed by Mass at 4:30 p.m.
Everyone is welcome to come celebrate the lives of
their loved ones.
THE WEDDING ANNIVERSARY MASS
The Wedding Anniversary Mass honouring all married
couples in southwestern Ontario will be held at
Visitation Parish in Comber, Ontario on Sunday,
May 1st, 2016 at 2:30 p.m. Bishop Fabbro will preside
at the Mass. All married couples are invited to attend.
Please call the Parish office at (519) 672-0088 by
April 24th, 2016.