Śląski poeta na Kaszubach pod pruskim zaborem

Książka
prof. dr hab. Tadeusza Józefa Linknera
„Śląski poeta na Kaszubach
Ksiądz Konstanty Damrot „
ks. Konstanty Damrot (1841 - 1895)
Konstanty Damrot był księdzem, poetą, pisarzem, pedagogiem, publicystą, autorem podręcznika
katechetyki i językoznawcą. Tworzył pod pseudonimem Czesław Lubiński. Swój pseudonim
utworzył od nazwy rodzinnego miasta, Lublińca.
Konstanty Damrot urodził się 13.09.1841 roku jako dziewiąte dziecko z jedenaściorga, w rodzinie
rolników. Był synem Konstantego oraz Karoliny z domu Jünter. W domu Damrotów posługiwano
się językiem niemieckim i polskim. Konstanty uczęszczał do gimnazjum w Opolu, wakacje
spędzając w rodzinnym Lublińcu lub u rodziny w Głogówku, bądź Kielcach.
Wiele podróżował po kraju. Jego wędrówki pozostawiły ślad w jego poezjach: „Z podróży”, „Wisła
pod Krakowem”, „Karczówka”. Ważną cechą twórczości Damrota było zainteresowanie historią
oraz krajobrazami Polski. Teologię studiował we Wrocławiu i tam, w latach akademickich
uświadomił sobie, że jest Polakiem. Duży wpływ na to miały spotkania z uczestnikami powstania
styczniowego. przemyślenia z tych kontaktów odzwierciedliły się w wierszach: „Wspomnienia
chłopięce”, „Wróżba w burzy”.
W 1865 roku wstąpił do Towarzystwa Polskich Górnoślązaków.
Po otrzymaniu święceń kapłańskich był przez kilka miesięcy wikarym w Opolu, a później uczył
religii w seminarium nauczycielskim w Pilchowicach. Po usunięciu ze szkół języka polskiego starał
się krzepić ducha narodowego w seminarzystach.
Postawę tę zachował w ciągu swej trzynastoletniej działalności pedagogicznej na stanowisku
dyrektora seminarium nauczycielskiego w Kościerzynie na Pomorzu.
W kolejnych latach ponownie znalazł się w Opolu, gdzie objął kierownictwo nad nowo założonym
seminarium, które po czterech latach przeniesiono do Pruszkowa.
W 1892 roku przeszedł na emeryturę. Zmarł w 1895 roku w szpitalu Bonifratrów w Pilchowicach.
Dewizą życiową Konstantego Damrota była wierność Ojczyźnie oraz mowie ojczystej.
Przewodniczył ludowi śląskiemu w budzeniu ducha narodowego.