Publikacja BCQ nr 7 PL

Nr. 7 Luty 2009
kwartalnik
Od Redakcji
PER GODFROIJ,
SENTERNOVEM
[email protected]
Drodzy czytelnicy,
Oto 7 numer kwartalnika Biofuel Cities,
pierwszy wydany w 2009 roku, roku, który
moŜe stać się bardzo waŜny dla przyszłości
biopaliw. Pod koniec 2008 r. Europejska
Komisja, Rada Europy i Parlament Europejski przyjęły nową dyrektywę o promocji
energii odnawialnej. Dyrektywa wymaga,
aby sektor transportowy osiągnął do 2020r. 10% udział biopaliw. W 2009 r. wszystkie kraje członkowskie rozpoczynają prace
nad krajowymi planami osiągnięcia tego
celu. W nich określą, jak będą stymulować
wzrost wykorzystania biopaliw i jak będą
wprowadzać rozwój zrównowaŜony w tym
zakresie.
Tematyka kwartalnika koncentruje się na
emisjach w trakcie eksploatacji pojazdów
zasilanych biopaliwami: temat o tyle interesujący, Ŝe niewiele informacji jest dostępnych. Emisje eksploatacyjne, inaczej mówiąc emisje z rury wydechowej, moŜna
podzielić na emisje o globalnym oddziaływaniu na klimat (głównie CO2) i emisje
o lokalnym działaniu na jakość powietrza.
Te ostatnie to głównie tlenki azotu, pyły,
tlenki siarki i węglowodory, a poziom emisji
jest silnie uzaleŜniony od procesu spalania
w pojeździe.
Temat numeru
Spis treści
Biopaliwa: uwzględnijmy emisje
Biopaliwa mają waŜną rolę do odegrania
w europejskiej polityce energetycznej. Obecnie
są jedynym bezpośrednim substytutem ropy w
transporcie drogowym dostępnym w znaczącej
ilości. Biopaliwa mogą być uŜywane w istniejących silnikach pojazdów, albo bez zmian konstrukcyjnych, jeśli są niewielką domieszką do
paliw kopalnych, albo po taniej modyfikacji mogą być duŜą domieszką.
Podczas gdy biopaliwa osiągały liczący się poziom w skali europejskiej, zaczęto dyskutować
nad
ich
oddziaływaniem
na
środowisko
w porównaniu z paliwami kopalnymi. Dyskusje
te koncentrują się przede wszystkim na pochodzeniu surowców przetwarzanych na biopaliwa
i emisjami gazów cieplarnianych związanymi
z ich produkcją, jednak naleŜy uwzględnić takŜe
skutki eksploatacji pojazdów wykorzystujących
biopaliwa.
Jest stosunkowo duŜo danych dla starszych modeli pojazdów, jednak działanie nowych silników
pobierających spręŜone paliwo i wyposaŜonych
w róŜne systemy kontroli emisji spalin nie zawsze jest jasne. W ramach szeregu projektów
VITO wykonuje testy nowych modeli pojazdów
zasilanych róŜnymi mieszankami biopaliw, co
ma na celu określenie ich wpływu na zuŜycie
paliwa i emisje.
Miłej lektury!
• Biopaliwa: uwzględnijmy
emisje
• VITO
Strona 3
• Nowe zasoby
Strona 4
• Wywiad z Jean Marc
Jossart: Biopaliwa a rola
rządów
Strona 5
• Postęp prac: inne
pokrewne projekty
w Unii Europejskiej
Strona 6
• Nowości Biofuel Cities
Producenci samochodów są zobowiązani,
dzięki normom europejskim, do ograniczania emisji zanieczyszczeń. Interesujące
jest, Ŝe zgodność z normami jest określana
w testach, w których uŜywane są paliwa
kopalne.
Jak jednak te samochody działają, gdy spalają biopaliwa? Odpowiedź na to pytanie
wymaga obszernych badań duŜej liczby
pojazdów i, z tego względu, jest kosztowna. Z wzrastającą liczbą biopaliw na rynku
(czasem ze zmienną jakością), dla producentów samochodów będzie coraz większym wyzwaniem optymalizacja silników
dla obniŜenia emisji. W najbliŜszej przyszłości odpowiedź na pytanie czy naleŜy
samochody dostosowywać do paliw, czy
raczej produkować paliwa zapewniające
odpowiednią pracę silników, np. paliwa
syntetyczne.
Strona 2
Strona 7
• Nota wydawnicza
Strona 8
• Kalendarium
Testowany pojazd: Volvo V50 1,8 f - Flexifuel.
Są one mierzone z wykorzystaniem specjalnego
systemu opracowanego przez VITO, który mierzy zuŜycie paliwa oraz stęŜenie emisji (CO2,
CO, NOx, węglowodory [THC] i pyły [PM]) oraz
całkowity przepływ gazów w rurze wydechowej,
dając wyniki w gramach zanieczyszczeń na sekundę.
Strona 2
www.biofuel-cities.eu
Poznaj Partnerów Biofuel Cities:
VITO - Flamandzki Instytut
Badań Technologicznych
VITO, z siedzibą w Mol, Belgia, jest niezaleŜną organizacją badawczą zorientowaną na potrzeby konsumentów, zatrudniającą prawie 500 osób o wysokich
kwalifikacjach. VITO wprowadza innowacyjne rozwiązania technologiczne,
a takŜe udziela opartych na wiedzy porad i wsparcia celem stymulacji rozwoju
zrównowaŜonego.
Dzięki swej infrastrukturze i wiedzy VITO moŜe poszukiwać długookresowych,
niezaleŜnych i realnych rozwiązań dla
przedsiębiorstw w Belgii i innych państwach, a takŜe prowadzić prace na
poziomie regionalnym, krajowym i międzynarodowym.
O wadze ochrony środowiska świadczy
fakt, Ŝe VITO ma system zarządzania
środowiskowego
zgodny
z międzynarodowymi normami ISO
14001.
NajwyŜszym priorytetem prac badawczych jest optymalizacja zuŜycia energii
i surowców, oraz ochrona środowiska.
W tym zakresie VITO wspiera przedsiębiorstwa badaniami i wdraŜaniem nowatorskich technologii. Dla władz publicznych VITO jest partnerem badającym, jak naleŜy udzielać wsparcia politycznego w odpowiedzialny i wydajny
sposób.
VITO gromadzi doświadczenia z zakresu
wykorzystania biopaliw w pojazdach od
1994 r. Pierwsze badania koncentrowały się na aspektach technicznych
oraz ocenie wykorzystania biopaliw
i emisjach pojazdów w warunkach
ciąg dalszy ze strony 1
jest to cykl NEDC (New European Drivin
jest
oparty
Cycle),
a cykl
MOL30
o rzeczywiste
zachowania
kierowców
w mieście,
na
obszarach
wiejskich
i drogach szybkiego ruchu. Dla pojazdów
cięŜkich (autokary, cięŜarówki) system
stosuje typowe profile prędkości
KOMBINACJE POJAZDÓW I PALIW
Pojazdy
Mieszanka Paliwowa
PPO
Diesel
B5
B10
B30
B100
Citroën C, 1,6 HD (2007)
♦
♦
♦
♦
♦
VW Crafter, 2,5 TDl (2007)
♦
♦
♦
♦
♦
Scania truck, P230 (2007)
♦
♦
♦
♦
♦
♦
♦
♦
VanHool A360 bus, silnik MAN 6.gl
♦
♦
♦
Nissan Patrol CR, 3,0 DDTi (2002)
♦
♦
♦
Opel Vivaro, 1,9 DTl (2003)
♦
♦
♦
Citroën Berlingo, 2,0 HDl (2002)
♦
♦
♦
W projekcie Biofuel Cities zadaniem VITO
jest rozwój narzędzi monitoringu internetowego opartego o wskaźniki działania
łańcucha biopaliw „od produkcji do wykorzystania w pojazdach”.
Więcej informacji:
http://www.vito.be
w miarę ich pojawiania się. Kombinacje
typów pojazdów i paliw, jakie są obecnie
testowane i będą badane w przyszłości,
podano poniŜej.
Biopaliwa: uwzględnijmy emisje
System VOEMLow ma istotnie zwiększoną wraŜliwość na niskie poziomy
emisji i pozwala na pomiar wpływu szeregu pojazdów i parametrów ich silników na zuŜycie paliwa. Badane są dwa
odmienne cykle eksploatacyjne: samochodów pasaŜerskich i półcięŜarówek
drogowych w porównaniu z paliwami konwencjonalnymi paliwami i innymi alternatywami. Obok strony technicznej VITO
prowadzi takŜe badania nad wprowadzaniem biopaliw na rynek i ich cyklem Ŝyciowym, oraz instrumentami politycznymi. Równolegle prowadzone były prace
technologiczne celem optymalizacji procesów produkcyjnych (np. biodiesla)
i rozwojem nowych procesów (np. biowodór).
VITO
uczestniczy
w róŜnorodnych projektach finansowanych przez Komisję Europejską z zakresu
biopaliw, zrównowaŜonego transportu
i technologii pojazdów.
Większość testów z czystym olejem roślinnym (PPO) i z mieszanką
z biodieslem juŜ zakończono, natomiast
testy z mieszanką z bioetanolem są
nadal prowadzone.
Mieszanki z biodieslem były testowane
na czterech pojazdach (samochód osobowy, półcięŜarówka towarowa, cięŜarówka, autobus miejski). Wnioski są
następujące:
• Nie było istotnego wzrostu zuŜycia paliwa przy B5 i B10 . Dla B100 zanotowano
wzrost zuŜycia paliwa o 3% i 15%,
głównie związany z niŜszą zawartością
energii w litrze paliwa w porównaniu z
paliwem kopalnym.
• Spadały emisje CO i pyłów przy wyŜszej domieszce biodiesla, dla B100 redukcja zawartości pyłów wynosiła do
60% (bez filtra PM).
• Do B30 nie było widocznego wpływu na
Euro
95
E5
E10
E20
E85
♦
Volvo V50, 1,8f (2008)
♦
♦
♦
♦
VW Golf Plus, 1,4 TSl (2008)
♦
♦
♦
♦
Saab 9,5 BioPower, 2,0T (2008)*
♦
♦
♦
♦
emisje NOx. Dla B100 emisje zaleŜały od
typu pojazdu i wynosiły od -10%
w autobusach do +20% w samochodach osobowych.
♦
Strona 3
2
kwartalnik
ciąg dalszy ze strony 2
Biopaliwa: uwzględnijmy emisje
Nr. 7 Luty 2009
Nowe zasoby: rekomendowane strony i publikacje
Strony internetowe
• Joint Research Centre Komisji Europejskiej przeprowadziło ocenę paliw
alternatywnych w warunkach drogowych: http://ies.jrc.ec.europa.eu/
WTW
• NOVA Institute na rzecz innowacji
politycznych i ekologicznych udostępnia informacje na temat biopaliw
http://
w
Niemczech:
www.biokraftstoff-portal.de
• BioFleet promuje i wspiera rozwój
wykorzystania paliw z biodieslem
w Kolumbii Brytyjskiej: http://
www.biofleet.net/
Publikacje
• Crozen, H. i inni /CE Delft (2007):
Wyniki zuŜycia paliw dla róŜnych mieszanek biodiesla dla jednego z testotwanych pojazdów.
PPO (w formie czystej) był testowany na
czterech pojazdach (dwie półcięŜarówki
dostawcze, samochód sportowy i autobus), wszystkie przestawione na PPO.
Bardzo istotne jest, aby paliwo miało
wysoką jakość, a pojazd był wyposaŜony
w doskonały system konwersji; w innej
sytuacji emisje mogą drastycznie wzrosnąć. W samochodzie sportowym ewidentne były problemy z systemem konwersji, co prowadziło do wzrostu emisji
CO, THC i PM. W pozostałych trzech pojazdach zanotowano wzrost zuŜycia paliwa o 6-15% (w porównaniu z czystym
biodieslem).
Wyniki pomiarów emisji NOx, THC i CO
dawały wyjątkowo zmienne wyniki: emisje NOx wzrosły o ok. 30% w półcięŜarówkach dostawczych, natomiast w autobusie spadały o 5-10%; emisje CO
wzrosły w jednej z półcięŜarówek o 30%,
a spadły o 20% i 30% w drugiej półcięŜarówce i autobusie; emisje THC wzrosły
dwu-, trzykrotnie w półcięŜarówkach,
a spadły o 30% w autobusie. NaleŜy podkreślić, Ŝe te pojazdy emitowały ilości CO
i THC były znacznie poniŜej norm europejskich.
Jak
wspomniano
testy
mieszanek
z etanolem są w toku i jest zbyt wcześnie
na dyskusję ich wyników.
Kampania testowania pojazdów będzie
kontynuowana w I połowie br., a wyniki
zostaną podane na stronie
http://www.vito.be/bioses.
„ETBE i etanol: porównanie ograniczeń CO2”.
http://www.biofuel-cities.eu
• Larson,
M. O./Miljöinfo AB
(2006): „Emisje spalin w pojazdów
lekkich napędzanych paliwami alternatywnymi”.
http://www.best-europe.org/upload/
BEST_documents/environment/
Exhaust%20emission061129.pdf
• Krahl, J. i inni (2004): „Porównanie
biodiesla z róŜnymi paliwami olejowymi w kontekście emisji gazów spalinowych i skutków zdrowotnych”.
h t t p : / /w w w . uf o p . d e /d o w n l o a d s /
Biodiesel/_comparison.pdf
• Pelkmans, L. i inni /VITO (2008):
„Przegląd narzędzi politycznych dla
biodiesla i ich wpływu na rynek”.
http://www.elobio.eu/fileadmin/
e l o b i o / u s e r / d o c s /
Elobio_D2_1_PolicyInventory.pdf
• UFOP/meo
(2008): “Informacja
o zmianie paradygmatu polityki biopaliwowej: od limitów objętości do
limitów unikniętych emisji gazów
szklarniowych oraz wpływ tej zmiany
na biopaliwa”.
h t tp : / /w w w . uf o p .d e /d o w n lo a d s /
UFOP_Information_on_Paradigm_EN
G.pdf
• Brauer S., i inni, Institute for
Energy and Environment Leipzig
(2008): „Koszt analizy cyklu Ŝyciowego biopaliw”. Streszczenie.
http://www.ufop.de/dowloads/
Costs_LCA_Biofuels_short(1).pdf
Dalsze źródła są dostępne na
stronie internetowej Biofuel Cities
(http://www.biofuel-cities.eu)
regularnie aktualizowanej!
3
www.biofuel-cities.eu
Wywiad z Jean - Marc Jossart
Biopaliwa a rola władz
Jean-Marc Jossart udzielił
wywiadu Natalie Devriendt,
VITO
Jaen-Marc Jossart, agronom pracujący od 1992 r. w Katolickim Uniwersytecie w
Louvain jako kierownik projektów z zakresu biomasy i bioenergii. Jego głównym
polem działania są biopaliwa dla transportu, uprawy energetyczne, bioenergia z
rolnictwa, oddziaływanie bioenergetyki na środowisko, europejskie prawo i polityka rozwoju bioenergetyki. Od 1997 r. jest Sekretarzem Generalnym Europejskiego
Stowarzyszenia Biomasy (AEBIOM). AEBIOM składa się z 33 krajowych stowarzyszeń biomasy i 70 przedsiębiorstw o zróŜnicowanej działalności: współpraca sieciowa, lobbing europejski, projekty międzynarodowe, upowszechnianie informacji.
Jean - Marc Jossart
N.Devriendt: Jakie
są róŜnice między
systemem limitów
na produkcję biopaliw, stosowanym
w e
F r a ncj i
a systemem otwartym
(stosującym
obniŜenia podatkowe, albo obowiązkowe
zuŜycie)?
Jakie są zalety i
wady systemów?
J-M Jossart: Zaletą systemu limitów jest
to, Ŝe koszty są przewidywalne dla
władz. Gdy limit jest ustalony władze
wiedzą dokładnie, ile muszą wydać.
TakŜe system fiskalny moŜe być neutralizowany przez władze w dostosowaniu do potrzeb. Co więcej, system
limitów
zapewnia
bezpieczeństwo
dostaw biopaliw. Z drugiej strony wadą tego systemu jest, Ŝe jest on bardzo statyczny. Nie ma w nim miejsca
dla nowych firm i dla rozwoju rynku.
Zaletą otwartego systemu jest płynny
rynek, który wybiera najtańsze rozwiązania.
N.Devriendt: Czy władze powinny
uwzględniać wpływ biopaliw na
zrównowaŜenie rozwoju? Jeśli
tak, jak mogą to robić na obecnym etapie wprowadzania biopaliw?
J-M Jossart: Kryteria zrównowaŜonego
rozwoju będą obowiązkowe w myśl
proponowanej dyrektywy, w 2010 r.
dla nowych upraw i w 2015 r. dla istniejących upraw. W mojej osobistej
opinii producenci biopaliw powinni w
międzyczasie
przygotować
się
i rozpoczynać działania. Powinni pokazać i udokumentować środowiskowe korzyści wykorzystania ich biopaliw. W Belgii niektóre kryteria zrównowaŜenia były juŜ uwzględnione
w wyznaczaniu limitów, takie jak bilanse CO2, energii w transporcie itp.
Producenci mogą takŜe uwzględnić
sytuacje w innych krajach, gdzie problematyka zrównowaŜenia jest
4
juŜ w pewnym stopniu wprowadzona, np. w Niemczech.
N.Devriendt: Europejski Parlament
dyskutuje nad 10% udziałem
biopaliw. Czy władze powinny
wprowadzać taki udział?
J-M Jossart: 10% obowiązkowy udział
dla 2020 r. prawdopodobnie pozostanie, a obecne dyskusje dotyczą
rewizji planu i oceny 2014 r. Obecnie będą rozpatrywane róŜne
aspekty, takie jak: produkcja Ŝywności a biopaliw oraz rozwój II generacji biopaliw. Wszystkie kraje
członkowskie powinny przygotować
się do 10% udziału, myśleć o tym,
jak go wprowadzić i jakimi instrumentami.
N.Devriendt: W styczniu 2007 r.
zaproponowano poprawkę dyrektywy o jakości biopaliw,
łącznie z sugestią redukcji gazów cieplarnianych z paliw
transportowych dostępnych na
rynku o 1% rocznie (dyrektywa
jest wciąŜ w opracowaniu). Jak
wpłynie to na rozwój rynku biopaliw?
J-M Jossart: To dobre pytanie! Dla
mnie cel 10% udziału biopaliw
i redukcja gazów cieplarnianych
(GHG) z transportu o 1% rocznie
są dwoma oddzielnymi lecz kompatybilnymi celami, oba są ukierunkowane na redukcję GHG
z transportu oraz bezpieczeństwo
dostaw energii.
N.Devriendt: W niektórych krajach
europejskich nie ma równowagi między zuŜyciem oleju
i benzyny. Jak władze powinny
regulować tę kwestię wprowadzając biopaliwa?
J-M Jossart: Jest to rzeczywiście przypadek wielu krajów europejskich,
poza Grecją i Szwecją. Istnieje
dysproporcja między zuŜyciem diesla i benzyny, co jest problemem
nie tylko dla rafinerii paliw kopalnych, ale takŜe producentów biopaliw.
Powodem jest fakt, Ŝe europejski
potencjał zasobów rolnych dla produkcji bioetanolu jest wyŜszy niŜ
dla biodiesla. Idalnie byłoby, gdyby
władze regulowały tę produkcję
i alokowały podatki bardziej równomiernie. Jest to oczywiście trudna
tematyka, poniewaŜ diesel jest
głównie uŜywany w profesjonalnym
transporcie a benzyna dla celów
prywatnych. Jednak nawet w tej
sytuacji, przy znaczących róŜnicach
podatkowych moŜna juŜ obserwować rynkową korektę ceny, z powodu wyŜszej ceny diesla. Korekta tej
nierównowagi zajmie pewien czas
(prawdopodobnie
10
lat)
a producenci biopaliw nie mogą
liczyć na to w krótkim terminie.
Musimy poszukiwać alternatywnych
rozwiązań rozwoju rynku etanolu,
jak dodatek 7 do 15% bioetanolu
do diesla, co stosuje się w skali pilotowej w USA.
N.Devriendt: Czy władze powinny
wspierać domieszki biopaliw do
wszystkich paliw na rynku (np.
E10 czy B10), czy teŜ promować
paliwa o wysokich domieszkach
(jak E85) lub czyste biopaliwa
(jak B100 lub PPO), czy wreszcie
łączyć obie strategie?
J-M Jossart: Władze powinny decydować się na mieszaninę obu strategii.
Jednak,
jak
widać
w statystykach pilotowych krajów
np. Szwecji, Niemiec i Francji,
główne zuŜycie osiąga się z paliw
o niskich domieszkach. Mieszanki o
wyso ki ej
zawar tości
dodaj ą
„widoczności” wykorzystaniu biopaliw. Dla osiągnięcia 10% udziału
potrzebne będą wyŜsze „niskie”
domieszki, w kierunku E10 i B10.
Kraje członkowskie potrzebują mieszaniny strategii, aby sprawdzić,
jak moŜemy osiągnąć poziom 10%
(w odniesieniu do energii) przy róŜnych
s c en ari us zac h
n i ski ch
i wysokich domieszek.
N.Devriendt: Jak władze powinny
sobie radzić z łączeniem nowych i starych pojazdów zasilanych róŜnymi mieszankami biopaliw?
J-M Jossart: Jest to rzeczywiście bardzo
waŜna kwestia. Władze powinny
wskazać sposób i określić cel dla
biopaliw, przekazując silny sygnał
producentom pojazdów. W tym samym czasie powinin być chroniony
konsument końcowy. Przy wprowadzaniu wyŜszych domieszek na stacje paliw, pojazdy powinny być do
tego przystosowane.
Strona 5
kwartalnik
ciąg dalszy ze strony 4
Przekonani producentów samochodów do mieszanek o wyŜszej zawartości biopaliw jest trudne, szczególnie na poziomie krajów członkowskich. Jest to decyzja, która powinna
być podjęta na szczeblu międzynarodowym.
NaleŜy
przewidzieć
prawidłowe
wprowadzenie biopaliw na rynek
przy udziale wszystkich akcjonariuszy. Na przykład konieczne jest
wprowadzenie E10 w miejsce benzyny (co spowodowało problemy
w Niemczech). NaleŜy wziąć pod
uwagę mieszaninę starych i nowych
pojazdów, podobnie jak fakt, Ŝe stacje paliwowe mają ograniczoną liczbę pomp.
N.Devriendt: Jak powinny władze
rozstrzygnąć dylemat kury
i jaja? Czy najpierw wprowadzać
biopaliwa, potem dostosowywać
samochody, czy odwrotnie?
J-M Jossart: Władze powinny zmagać
się z obydwoma problemami równocześnie. Dobrym przykładem wsparcia dla adaptacji samochodów jest
Szwecja z preferencjami podatkowymi, bezpłatnym parkowaniem, wyłączeniem taksówek itp. Władze powinny przygotować warunki dla flot
pojazdów na mieszanki z wysoką
zawartością biopaliw. Te same zasady podatkowe powinny obowiązywać
dla paliw z wyŜszą i niŜszą domieszką biopaliw (np. taka sama redukcja
podatku za litr etanolu), a mieszanki
z wysokim udziałem powinny być
dopuszczone do sprzedaŜy inaczej
niŜ w przypadku Belgii.
N.Devriendt: Czy władze powinny
podejmować działania dla uŜytkowników pojazdów wykorzystywanych nie na drogach, takich jak maszyny rolnicze, pociągi na olej napędowy lub Ŝegluga
śródlądowa, czy teŜ powinny się
skoncentrować na transporcie
drogowym?
J-M Jossart: Rynek transportu drogowego jest największą częścią rynku,
zatem wysiłki podjęte na tym polu
są juŜ duŜym krokiem. Dyrektywa
koncentruje się na dieslu, benzynie i
uŜyciu prądu w transporcie lądowym. W przyszłości naleŜy ocenić,
czy potrzebne jest włączenie transportu poza drogami, lotnictwa i
transportu morskiego.
N.Devriendt: Transport drogowy,
ładunki cięŜkie stanowią waŜną
i rosnącą cześć zuŜycia paliw.
Czy naleŜy poświęcić specjalną
uwagę temu segmentowi?
Nr. 7 Luty 2009
Postęp prac:
J-M Jossart: Nie uwaŜam, Ŝe cięŜkie
ładunki naleŜy traktować specjalnie.
Promocja wyŜszych mieszanek, jak
B30, B100 czy E85, powinna je wprowadzać na wszystkie segmenty rynku, np. zapewniając korzyści. NaleŜy
pamiętać, Ŝe kroki na rzecz efektywności energetycznej oznaczają niŜsze zuŜycie paliwa i powinny być
priorytetem dla transportu.
N.Devriendt: W chwili obecnej wiele
jest badań nad „drugą generacją
biopaliw”. Czy sądzi Pan, Ŝe zastąpią one obecne biopaliwa?
Jak władze mogą uwzględnić tę
nadchodzącą zmianę?
J-M Jossart: Zastąpienie
biopaliw
pierwszej generacji nie nastąpi
szybko. Tak jak pierwsza, druga
generacja biopaliw będzie równieŜ
zaleŜna np. od cen drewna. Popieram bardzo rozwój drugiej generacji
biopaliw,
ale
nie
wierzę
w rzeczywiste „zróŜnicowanie” czy
„rozziew”. Zastąpienie będzie postępować stopniowo. Na przykład, wydaje się logiczne, Ŝe niektóre ośrodki produkcji bioetanolu podejmą
prace nad celulozą i lignocelulozą,
poniewaŜ część procesu jest zbliŜona. Dla biopaliw typu diesla wprowadzenie drugiej generacji wymaga
całkowicie odmiennych procesów
i skali, i tutaj przejście będzie bardziej raptowne.
Podwójne liczenie drugiej generacji
wspomniane w dyrektywie wciąŜ
niesie niebezpieczeństwo, Ŝe kompanie olejowe mogą masowo inwestować w biopaliwa drugiej generacji. MoŜe to wprowadzić do sinych
nacisków na rynek surowej biomasy,
która
moŜe
być
wykorzystana
w produkcji róŜnych nośników energii, jak ciepło i współwytwarzanie
elektryczności i ciepłą ze znacznie
wyŜszą efektywnością. Nie popieram
zasady podwójnego liczenia, która
daje sztuczne wsparcie nieefektywnemu wykorzystaniu drewna.
Nota wydawcy: Wywiad był prowadzony 1 grudnia zanim Rada Europy
zatwierdziła pakiet klimatyczny
11 grudnia.
Projekty
UE
dotyczące
wprowadzania biopaliw
BOLK—
Wpływ biopaliw na
zanieczyszczenie powietrza
przez pojazdy drogowe
Holenderski program badawczy powietrza i klimatu (BOLK) określa luki w stanie wiedzy na temat synergii
i kompromisów pomiędzy klimatem
i emisjami zanieczyszczeń powietrza
a staraniami dla wypełnienia tych luk.
Program nastawiony jest na ocenę
zmian klimatycznych w wyniku wykorzystania biopaliw w transporcie, biomasy
i biopaliw w instalacjach stacjonarnych,
wychwytywania i magazynowania dwutlenku węgla.
Wykorzystanie biopaliw stymuluje się
w celu ograniczenia stęŜenia CO 2
w powietrzu. Badania BOLK nad biopaliwami i emisjami zmierzają do odkrycia,
czy wprowadzenie biopaliw ma takŜe
pozytywny wpływ na jakość powietrza.
Opracowanie jest podręcznikiem dostarczającym faktów i rycin na temat emisji
i biopaliw. Zawiera teŜ zalecenia polityczne przydatne w podejmowaniu decyzji.
http://www.mnp.nl/en/dossiers/
Transboundaryairpollution/Dutch
_Policy_Research_Programme_on_Air_a
nd_Climate.html
BIOSIRE
– Tworząc zrównowaŜony transport w regionach turystycznych
BIOSIRE ma na celu określenie zasad
przejścia na biodiesel i napęd elektryczny flot samochodów, statków
i specjalnych pojazdów na obszarach
turystycznych Hiszpanii, Francji, Grecji,
Włoch, Chorwacji i Austrii.
Działania lokalne BIOSIRE zmierzają do
transformacji rynku i zmian zachowań
operatorów
flot,
turystów
i mieszkańców, rolników oraz potencjalnych dostawców olei spoŜywczych. Działania obejmują pełny łańcuch produkcji
i dystrybucji. Projekt oferuje szkolenia,
konsultacje i wsparcie dla właścicieli
flot, oraz opracuje na podstawie uzyskanych wyników rekomendacje dla innych
regionów turystycznych.
http://www.biosire.eu
Strona 6
5
www.biofuel-cities.eu
ciąg dalszy ze strony 5
Postęp prac:
Projekty
UE
dotyczące
wprowadzania biopaliw
FUELswitch – przechodząc na
czyste paliwa w Holandii
Rejon Gelderland w Holandii wprowadza
ambitny plan podporządkowania się europejskim normom emisji tlenków azotu i
pyłów w 2010 r. Władze rejonu przeznaczyły 1,1 mln € subsydiów dla właścicieli
stancji benzynowych pragnących zainwestować w stacje gazu ziemnego. Poza
gazem ziemny stacje te będą dystrybuować takŜe biogaz. Rejon chce takŜe stymulować końcowych uŜytkowników biopaliw (zarządzających flotami pojazdów,
sprzedawców samochodów i obywateli). Z
tego względu rozpoczęto kampanię FUELswitch, której celem jest przyspieszenie
wprowadzania czystych pojazdów.
Wsparcie kampanii FUELswitch zapewnia
strona internetowa (w języku holenderskim), dostarczająca wiele informacji
o biopaliwach. Na przykład moŜna tu znaleźć lokalizację stacji dystrybucji biopaliw,
a takŜe zestawienia faktów i kalkulacje
kosztów.
http://www.fuelswitch.nl/
index.php?mod=map
Nowości w Biofuel
Cities
Polityczny przewodnik dla
biopaliw – lokalne wprowadzanie czystszej polityki
paliwowej w Europie
Myśl globalnie, działaj lokalnie. To znaczy właściwie jak? Z rosnącą troską o
zmiany klimatyczne, wymogiem bezpieczeństwa dostaw i społecznym Ŝądanie czystszych miast, władze lokalne
są wzywane do intensyfikacji działań.
Lokalny rozwój i wprowadzania polityki
czystszych paliw moŜe być skuteczne,
a nawet moŜe odegrać główną rolę
w narodowym wdroŜeniu tej polityki,
jako Ŝe władze lokalne są znacznie
bliŜej rynku i głównych jego udziałowców. JednakŜe oznacza to takŜe, Ŝe
władze lokalne bezpośrednio stykają
się z licznymi wyzwaniami wprowadzania polityki czystszych paliw na lokalne
rynki. Wyzwania te mogą wywołać ryzyko, przynajmniej czasowo, czy wprowadzone będą uŜyteczne rozwiązania.
Dla wsparcia tych lokalnych procesów
projekt Biofuel Cities przygotował
przewodnik polityczny. Celem podręcznika jest:
• upowszechnienie informacji, poglądów i świadomości o dobrych przykładach działań
• określenie i prezentacji Ŝywotnych
elementów rynkowych dla lokalnego
wprowadzania biopaliw i procesu ich
osiągnięcia
• wparci e
dl a władz l okal nych
w Europie dzięki identyfikacji kluczowych czynników sukcesu
Dla zidentyfikowania lokalnych czynników sukcesu przedstawiono studia
trzech przypadków: Sztokholmu, Grazu i Lille. Wybór tych miast był pierwotnie oparty na ich sukcesach we
wprowadzaniu róŜnorodnych polityk
czystszych paliw i na fakcie, Ŝe osiągnęły soje ambitne cele co do wprowadzenia czystszych pojazdów.
Towarzysząca studiom przypadków
analiza określa kluczowe czynniki sukcesu we wprowadzaniu Ŝywotnych elementów rynkowych. Władze lokalne
mogą pokonać istniejące problemy
dzięki stworzeniu ramowego planu
działań w ścisłej współpracy
z kluczowymi udziałowcami rynku,
zwłaszcza z sektorem prywatnym. Podręcznik zawiera klarowną analizę roli
6
sektora prywatnego i opisuje, jak władze lokalne mogą uruchomić politykę
czystszych paliw tworząc sytuację korzyści dla wszystkich zaangaŜowanych
stron.
Podręcznik będzie przedstawiony i
omówiony na warsztatach 19-20 lutego 2009 r. w Rotterdamie, Holandia.
Zainteresowanych uczestników
z europejskich władz lokalnych zapraszamy do udziału.
Dalsze informacje dostępne na
stronie internetowej Biofuel Cities
(http://www.biofuel-cities.eu)
lub u Floris Muller,
[email protected]
Polscy praktykanci uzyskują kwalifikacje z europejskiej polityki biopaliwowej
i przystępują do kontaktów
z uŜytkownikami końcowymi
Pod koniec zeszłego roku Biofuel Cities
gościło dwa warsztaty w Polsce, dostosowane do sytuacji w krajach Europy Środkowo-Wschodniej.
Pierwszy odbył się w Warszawie
w wydziale infrastruktury miasta
i w Partnerstwie dla Inicjatyw na rzecz
Klimatu, którego Warszawa jest członkiem. Zgromadził 35 uczestników z 9
państw w celu zidentyfikowania
i omówienia tematyki związanej ze
wykorzystaniem biopaliw w regionie.
Ogniskową tego warsztatu był punkt
widzenia końcowych uŜytkowników na wyzwania i szanse. Uczestnicy przedstawili sytuacje w swoich
krajach, co ukazało duŜe zróŜnicowanie warunków. Dyskusję wzbogaciła
problematyka techniczna, a takŜe lokalne i narodowe uwarunkowania,
rozwój ekonomiczny i pomysły na regionalne rozpoczęcie wykorzystania
biopaliw.
DuŜą uwagę zwracano równieŜ na
zrównowaŜenie transportu, co jest
powracającemu tematem na szkolenia
projektu Biofuel Cities.
Strona 6
kwartalnik
ciąg dalszy ze strony 6
Ten złoŜony problem wywołuje pytania
w odniesieniu do ograniczenia zmian
klimatycznych (w szczególności, jeśli
chodzi o rozwiązania wykorzystujące
odpady do produkcji energii), zmian
w uŜytkowaniu gruntu i bioróŜnorodności, a takŜe bezpieczeństwa Ŝywnościowego.
Drugie warsztaty odbyły się w Krakowie i informowały udziałowców rynku
biopaliw w krajach Europy ŚrodkowoWschodniej o ostatnich zmianach
w polityce Unii Europejskiej
w odniesieniu do biopaliw zrównowaŜonego rozwoju. Warsztaty, zorganizowane przez Instytut Paliw i Energii Odnawialnej, zgromadziły 20 uczestników
z 6 krajów europejskich.
Po licznych interesujących prezentacjach o Dyrektywie o Odnawialnej
Energii, obecnej sytuacji biopaliw
w Polsce i Estonii, pojawiło się pytanie
jak zapewnić zrównowaŜony rozwój
biopaliw i dyskutowano jak spełnić wymogi zrównowaŜonego rozwoju dla
biopaliw i biopłynów w nowej Dyrektywie o Odnawialnej Energii.
Warsztaty zakończyły prezentacje
o rozwoju norm europejskich dla zrównowaŜonych biopaliw oraz rozszerzenia
wykorzystania bioenergii i produkcji
biopaliw jako alternatywie dla słabnącego przemysłu cukrowego w Polsce.
więcej informacji o warszawchristiskich
warsztatach
[email protected] , o krakowskich:
[email protected] lub z
[email protected]
Strona internetowa Biofuel Cities tworzy nowe
moŜliwości INTERAKCJI
Misją strony internetowej Europejskiego Partnerstwa Biofuel Cities jest tworzenie dla wszystkich zaangaŜowanych
lub zainteresowanych tematyką biopaliw dla transportu moŜliwości zwiększenia wiedzy, poznania who-is-who, stymulowanie dyskusji na ten temat.
Nowa aktualizacja strony Biofuel Cities
czyni to teraz łatwiejszym. Nowa sekcja – INTERACT – pozwala odwiedzającym poznać, jakie warsztaty Biofuel
Cities zbliŜają się i co było omawiane
na tych zakończonych. Strona zawiera
zintegrowaną bazę działań politycznych
(Policy Measures), gdzie moŜna poznać
najbardziej optymalną politykę dla poszczegól nych bi opal i w, pozi omy
i zakresy polityki są dostępne za naciśnięciem guzika. MoŜna teŜ znaleźć
innowacyjne kampanie, inicjatywy
i organizacje w kąciku współpracy
(Networking Korner), a miasta zainteresowane zdobyciem większej wiedzy
od podobnych gmin mogą poznać zasady współpracy miast bliźniaczych
(Twinning), działanie zainicjowane
przez Europejskie Partnerstwo Biofuel
Cities.
http://www.biofuel-cities.eu
Biofuel Cities na Światowych
Rynkach
Biopaliw
2009
Światowe Rynki Biopaliw 2009 to największy europejski Biopaliwowy Kongres i Wystawa, który odbędzie się
w Brukseli 16-18 marca 2009 r. W tym
roku Biofuel Cities mają unikalną okazję prowadzenia sesji na tej konferencji. Są Państwo gorąco zaproszeni do
udziału w tej specjalnej sesji
18 marca od 9:00 do 10:30. Wiodącą
tematyką prezentacji i dyskusji będą
praktyczne aspekty lokalnego wprowadzania biopaliw. Europejskie Partnerstwo Biofuel Cities wyda w tym roku
kluczowe przewodniki, wśród nich
„Osiągnięcie zrównowaŜonych biopaliw
dla transportu” i „Podręcznik polityczny
Biofuel Cities”. Oba zostaną zaprezentowane na ww. sesji, a ich zawartość
będzie zilustrowana przykładami najlepszej praktyki z Graz i Sztokholmu.
Dodatkowo Biofuel Cities będą miały
stoisko na wystawie, gdzie moŜna dowiedzieć się o technicznej pomocy Biofuel Cities i narzędzi monitoringu projektu biopaliwowego.
http://www.biofuel-cities.eu lub
Światowe Rynki Biopaliw 2009
www.worldbiofuelmarkets.com.
Nr. 7 Luty 2009
Od wydawcy
Kwartalnik Biofuel Cities wydawany jest w
ramach działania koordynacyjnego Biofuel Cities
European Partnership. Chcemy informować Państwa na bieŜąco o postępach projektu, mającego
na celu szersze wdroŜenie biopaliw do powszechnego uŜytku na terenie całej Europy. Bezpłatne
egzemplarze kwartalnika dostępne są w:
SenterNovem
PO Box 8242, 3505 RE Utrech, The Netherlands,
[email protected], fax +31 30 231
6491
Wydawca
International Network
For Environmental Management e.V. (INEM)
Prezes: Ludwig Karg www.inem.org
Redaktorzy
Sabine Conrad oraz Vivien Führ
B.A.U.M. Consult GmbH,
Gotzinger Str. 48/50 81371 München,
Germany / INEM e.V. (copy-editors):
Stefanie Lay, Director Information Services,
Mark Hidson, Director Sustainable Procurement,
i Clara Leonard, ICLEI European Secretariat;
Dr John Neeft, Koordynator projektu Biofuel Cities,
Marieke Harteveld, Per Godfroij oraz Bregje van
Keulen, SenterNovem.
Podziękowania
Publikacja ta jest częścią Biofuel Cities European
Partnership. Działania te finansowane są z funduszy 6-ego Programu Ramowego Unii Europejskiej i
znajdują się w obszarze działalności programu
„Alternative motor fuels:
Biofuel Cities”
Kwestie prawne
Prawa autorskie publikowanych artykułów naleŜą
do ich autorów a informacje zawarte w publikacjach nie mogą być przetwarzane ani publicznie
udostępniane bez zgody autorów. Jednocześnie
wydawcy informują, iŜ opinie zawarte w artykułach nie musza pokrywać się ze zdaniem przedstawicieli Komisji Europejskiej oraz Konsorcjum realizującego projekt Biofuel Cities European Partneship.
Copyright
© 2008, International Network for Environmental
Management e.V. (INEM), Hamburg, Germany.
Wszystkie prawa są zastrzeŜone. śadna część tej
publikacji nie moŜe być kopiowana bez pisemnego
zezwolenia INEM e.V.
Zapraszamy do dyskusji
Konsorcjum Biofuel Cities dąŜy do zapewnienia odpowiednich i przyjaznych
dla uŜytkownika usług produktów, zarówno w zakresie informacji jak i formy
ich prezentacji. PomóŜcie nam poprawić
naszą pracę zgodnie z Waszymi potrzebami i Ŝyczeniami! Będziemy starannie
wykorzystywać wszystkie wasze komentarze i propozycje, proszę prześlijcie je na adres:
[email protected]
7
www.biofuel-cities.eu
Kalendarz Wydarzeń
23 - 24 Luty 2009
ZrównowaŜona bioenergia 2009.
Nowe kierunki wykorzystania biomasy, biogazu i biopaliw
Londyn, Wielka Brytania
Konferencja zapewni przegląd nowych trendów na rynku bioenergii, takich jak rozwiązania problemu produkcja Ŝywności czy
paliw, nowe generacje biopaliw, biomasa do
produkcji elektryczności, rozwój biorafinerii
i ich wpływ na decyzje inwestycyjne w Europie.
Dyskusje panelowe będą koncentrować się,
wśród innej tematyki, na problemach: biopaliwa a zrównowaŜony rozwój, a takŜe
finansowanie bioenergii a dwutlenek węgla /zmiany klimatu. Ponadto wybitni eksperci przemysłowi przedstawią politykę Unii
Europejskiej i jej cele, biopaliwa drugiej
generacji
a
szanse
inwestycji
w infrastrukturę.
Dalsze informacje:
http://www.environmentalfinance.com/conferences/2009/
SustBio09
kwartalnik
i efektywność wykorzystania paliw od ich
wydobycia do spalenia w pojazdach.
Dalsze informacje:
http://www.iamf.ch
11 – 13 Marzec 2009 r.
Międzynarodowa Konferencja i
Wystawa Biopaliwowa
Opatija, Chorwacja
Konferencja zgromadzi wiodących ekspertów
i praktyków z krajów CEFTA celem dyskusji
na temat produkcji biopaliw i ich wykorzystania w Południowo-Wschodniej Europie, koncentrując się na potencjale biopaliw w ograniczeniu zaleŜności Europy od ropy naftowej
i gazu ziemnego, a takŜe w redukcji emisji
gazów cieplarnianych.
Dalsza tematyka obejmuje uwarunkowania
prawne w krajach UE i CEFTA oraz wpływ
biopaliw drugiej generacji na rozwój zrównowaŜony.
Dalsze informacje:
http://www.biogoriva.eu
10 – 12 Marzec 2009 r.
Międzynarodowe Forum
Nowoczesnej Mobilności 2009
Genewa, Szwajcaria
Forum naukowe i społeczne tyczące kluczowych aspektów i tematów związanych
z indywidualną komunikacją dla przyszłości,
konferencja będzie koncentrować się na
omówieniu wszystkich aspektów technicznych i praktycznych szeregu rozwiązań proponowanych dla czystszych środowiskowo
form mobilności. Tegoroczna edycja będzie
poświęcona dostarczaniu energii dla alternatywnego transportu indywidualnego w
przyszłości i technologicznych rozwiązaniach na rzecz redukcji zuŜycia energii.
Program obejmuje takie tematy jak ekonomicznych i rynkowy potencjał paliw alternatywnych, a takŜe związane z tym ryzyko
i ograniczenia, np. infrastruktura, koszty
www.biofuel-cities.eu
8
16 – 18 Marzec 2009 r.
Światowe Rynki Biopaliwowe
Bruksela, Belgia
Kongres Światowe Rynki Biopaliwowe jest
największym wydarzeniem w Europie i stałym
miejscem spotkań ekspertów z przemysłu
poszukujących najlepszych praktyk i nowych
klientów.
Trzeci roczny kongres Światowe Rynki Biopaliwowe w 2008 r. był największym wydarzeniem i ogromnym sukcesem, z 1300 uczestników z 58 krajów i ponad 100 wystawcami.
Szczegóły odnośnie do kongresu w 2009 r.
będą dostępne na jego stronie internetowej.
Dalsze informacje:
http://www.worldbiofuelmarkets.com
Nr. 7 Luty 2009
19 Marzec 2009 r.
Standaryzacja Biopaliw - Warsztaty
Biofuel Cities
Bruksela, Belgia
Warsztaty na temat standaryzacji biopaliw
organizuje Europejskie Partnerstwo Biofuel
Cities, a ich celem jest identyfikacja moŜliwości ustalenia norm dla olejów, paliw odpadowych i pochodzących z biomasy na poziomie
europejskim.
Właściciele flot, konstruktorzy logistyczni
sprzętu i dostawcy biopaliw są proszeni
o przygotowanie gruntu dla norm, które mogą wspierać rozwój instalacji, gwarancji dla
silników oraz lokalne licencjonowanie.
Dalsze informacje:
http://www.biofuel-cities.eu
19— 21 Kwiecień 2009 r.
Czwarta Międzynarodowa Konferencja na temat przyszłości transportu
miejskiego, dostępu do mobilności w
miastach jutra
Geteborg, Szwecja
Konferencja przedstawi cykl naukowych raportów o stanie rozwoju pozwalających lepiej
zrozumieć moŜliwości przyszłościowych rozwiązań problemów dostępu do miast, mobilności i transportu w nich. Następujące tematy
będą przedstawione przez wiodące miasta i
liderów biznesu: przyszłe kierunki rozwoju
miast; rozwiązania na rzecz zrównowaŜenia
transportu miejskiego; czas, przestrzeń
i potrzeby dostępu; integracja społeczna
i
rozwój
ekonomiczny;
finansowanie
i organizacja transportu miejskiego.
Dalsze informacje: http://www.fut.se
Informacje o przyszłych
wydarzeniach
są
ogłaszane
przez centrum wydarzeń
na stronie internetowej
Biofuel Cities
http://www.biofuel-cities.eu,
która jest regularnie
aktualizowana!