223760_B1 - Wyszukiwarka Urzędu Patentowego Rzeczypospolitej

RZECZPOSPOLITA
POLSKA
(12)
OPIS PATENTOWY
(19)
PL
(21) Numer zgłoszenia: 373955
(22) Data zgłoszenia: 08.04.2003
(86) Data i numer zgłoszenia międzynarodowego:
Urząd Patentowy
Rzeczypospolitej Polskiej
08.04.2003, PCT/FR03/001097
(87) Data i numer publikacji zgłoszenia międzynarodowego:
16.10.2003, WO03/084326
223760
(13) B1
(11)
(51) Int.Cl.
A01N 25/34 (2006.01)
A01N 33/12 (2006.01)
A01N 41/10 (2006.01)
D21H 21/36 (2006.01)
A01P 1/00 (2006.01)
A01P 3/00 (2006.01)
Papier o właściwościach biobójczych oraz sposób jego wytwarzania
(54)
(73) Uprawniony z patentu:
(30) Pierwszeństwo:
08.04.2002, FR, 02/04363
(43) Zgłoszenie ogłoszono:
19.09.2005 BUP 19/05
ARJOWIGGINS SECURITY,
Issy Les Moulineaux, FR
(72) Twórca(y) wynalazku:
CHRISTIANE JAYET-LARAFFE,
La Batie-Divisin, FR
HENRI ROSSET, Le Pin, FR
(45) O udzieleniu patentu ogłoszono:
31.10.2016 WUP 10/16
(74) Pełnomocnik:
PL 223760 B1
rzecz. pat. Marta Kawczyńska
2
PL 223 760 B1
Opis wynalazku
Przedmiotem wynalazku jest zawierający środki biobójcze papier przeznaczony do częstego
użycia i przeznaczony do produkcji banknotów oraz sposób wytwarzania takiego papieru.
Wynalazek dotyczy nośnika informacji, takiego jak papier, przeznaczonego do stosunkowo częstej manipulacji, na przykład banknotu.
Dokładniej, wynalazek dotyczy nośnika informacji papieru, który wykazuje właściwości biobójcze, a także sposobu jego wytwarzania.
W nowoczesnych społeczeństwach codziennie ma się do czynienia z coraz większą liczbą nośników przeznaczonych do przekazywania informacji, często przez dużą liczbę osób, od których nie
wymaga się żadnej kontroli zdrowia.
Aktualnie tacy osobnicy, na skutek swojego środowiska, aktywności zawodowej, swojego otoczenia i zdrowotności w ich stylu życia, mogą być na ogół nosicielami zarazków, drobnoustrojów
i środków skażających, które mogą być przyczyną mniej lub bardziej poważnych chorób epidemicznych i pandemicznych.
Zatem nośnik informacji, taki jak papier, z jakim mają do czynienia tacy osobnicy, ma z kolei
skłonność do zawierania takich drobnoustrojów chorobotwórczych.
Nośnik staje się wtedy ważnym czynnikiem roznoszenia bakterii, drożdży i grzybów i może potencjalnie wywoływać infekcje u tych, którzy mają z nim do czynienia.
Poza tym ostatnio, ze względu na to, że możliwość działania terrorystycznego drogą bakteriologicznego skażenia takich nośników informacji nie może być już pomijana, zagrożenie związane z obchodzeniem się z takimi nośnikami informacji staje się szczególnie czułe.
Jako waluta w transakcjach handlowych banknot stanowi jeden z nośników informacji, z którym
ma się powszechnie do czynienia na świecie, w wyniku czego stanowi on potencjalne zagrożenie dla
naszego zdrowia.
W wielu krajach z banknotami ma się do czynienia miliardy razy w okresie ich cyrkulacji.
Zatem stają się one obciążone drobnoustrojami pochodzącymi zarówno z otaczającego środowiska, jak i z organizmu ludzkiego.
Badania przeprowadzone przez Gazaga da Gama Filho Biochemical Research Institute w Brazylii nad skażeniem banknotów brazylijskich przez drobnoustroje, przedstawione dnia 28 września
2001, ujawniły zwłaszcza obecność dwóch specyficznych czynników skażających, a mianowicie Staphylococcus sp i Escherichia coli.
Obecność tych dwóch drobnoustrojów może, w przypadku osoby, która ma do czynienia
z banknotem, powodować różne infekcje, które obejmują schorzenia od chorób powierzchniowych,
takich jak obrażenia skóry, do jęczmyka, zapalenia ucha, zapalenia zatok, zapalenia gardła i innych
poważniejszych schorzeń, zgodnie z miejscami wnikania, ilościami, zjadliwością próbki i indywidualnej
odporności.
W tym kontekście pojawiająca się skłonność do stosowania banknotów, które mają dłuższy
okres użytkowania, może tylko pogorszyć na przyszłość ryzyko skażenia związane z manipulacją tymi
banknotami.
Chociaż nie jest to realnie nowe, to problem skażenia nośników informacji, takich jak papier,
w ogóle i banknotów w szczególności, nie był mimo wszystko dotychczas według wiedzy zgłaszającego przedmiotem dostatecznie wyczerpujących badań.
W cytowanych wyżej badaniach wspomniano po raz pierwszy o możliwości stosowania tworzyw
sztucznych zamiast konwencjonalnego celulozowego materiału włóknistego do wytwarzania wymienionych banknotów.
Uważa się, że celulozowy materiał włóknisty, który ma skłonność do wchłaniania wilgoci, sprzyja rozwojowi w nim drobnoustrojów.
Aktualnie badania wykazują, że ta zmiana zmniejsza, lecz nie eliminuje, zagrożenie skażeniem.
W stanie techniki opisano ostatnio inne rozwiązania techniczne, lecz faktycznie polegają one na
traktowaniu papieru banknotu środkiem przeciw drobnoustrojom.
Ze zgłoszenia patentowego nr WO 95/42658 znany jest zwłaszcza papier zawierający dodatek
opartego na biguanidzie środka przeciw drobnoustrojom.
Aktualnie zgłaszający zauważył, że te dotychczasowe rozwiązania albo nie rozwiązują całkowicie postawionego problemu, ponieważ środek przeciw drobnoustrojom nie wykazuje pełnego, to jest
PL 223 760 B1
3
przeciwgrzybowego i przeciwbakteryjnego działania biobójczego, albo rozwiązuje postawiony problem
kosztem znacznego dodatku środka przeciw drobnoustrojom.
W opisie patentowym JP 9067797 ujawniono papier o właściwościach przeciwbakteryjnych i/lub
przeciwgrzybicznych zawierający jeden środek biobójczy wykazujący działanie przeciwbakteryjne i/lub
przeciwgrzybicze, taki jak chlorek didecylodimetyloamoniowy.
W opisie patentowym WO 01/72642 ujawniono roztwór zawierający jako środek biobójczy jony
srebra oraz jego zastosowanie do nakładania na przedmioty codziennego użytku, takie jak produkty
tekstylne, papiery i tym podobne.
W opisie patentowym US 4950685 ujawniono kompozycję, przeznaczoną do obróbki i konserwacji drewna, mającą właściwości biobójcze i zawierającą czwartorzędowy związek amoniowy, taki jak
chlorek (didecylodimetylo)amoniowy, i karbaminian jodopropynylobutylu, do stosowania jedynie
w postaci ciekłej.
W opisie patentowym JP 4356404 ujawniono kompozycję środków biobójczych do stosowania
w postaci ciekłej, zawierającą kombinację czwartorzędowego związku amoniowego z karbaminianem
metylo-2-benzimidazolu, do zapobiegania wzrostowi pleśni w środowisku przemysłowym.
Zatem dotychczasowe rozwiązania okazały się być nieskuteczne i zbyt kosztowne.
Ponadto środki przeciw drobnoustrojom charakteryzują się na ogół pewnym stopniem toksyczności i dodawanie ich w wysokiej dawce może okazać się zatem nieprzydatne albo nawet niebezpieczne.
Celem wynalazku jest opracowanie nośnika informacji, takiego jak papier, który wykazuje zarówno właściwości przeciwgrzybowe, jak i przeciwbakteryjne, a ponadto nie wykazuje niedogodności
znanych ze stanu techniki.
Zgłaszającemu po zbadaniu wielu kompozycji biobójczych udało się nieoczekiwanie rozwiązać
problemy związane z traktowaniem nośnika informacji, stosując mieszaninę dwóch środków biobójczych, to jest jednego, który ma działanie grzybostatyczne i ewentualnie grzybobójcze, i drugiego,
który ma działanie bakteriostatyczne i ewentualnie bakteriobójcze. Okazało się także, że wśród zbadanych środków antyseptycznych niektóre mogły wykazywać dwa działania w tym samym czasie.
Przedmiotem niniejszego wynalazku jest papier przeznaczony do stosunkowo częstego użytku
i przeznaczony do produkcji banknotu, charakteryzujący się tym, że zawiera dwa środki biobójcze:
chlorek (didecylodimetylo)amoniowy i p-[(dijodometylo)sulfonylo]toluen w postaci dyspersji wodnej,
przy czym ilość środka biobójczego w papierze w przeliczeniu na suchą masę jest mniejsza niż 1%,
a zwłaszcza mniejsza niż 0,2%.
Przedmiotem niniejszego wynalazku jest ponadto sposób wytwarzania papieru określonego
powyżej, polegający na tym, że do papieru wprowadza się dwa środki biobójcze: chlorek (didecylodimetylo)amoniowy i p-[(dijodometylo)sulfonylo]toluen w postaci dyspersji wodnej.
Korzystnie to wprowadzanie środków biobójczych prowadzi się drogą zanurzania papieru w roztworze środków biobójczych.
Korzystnie to wprowadzanie środków biobójczych prowadzi się drogą natryskiwania papieru
roztworem środków biobójczych.
Korzystnie to wprowadzanie środków biobójczych prowadzi się drogą drukowania papieru za
pomocą farby zawierającej środki biobójcze.
Korzystnie to wprowadzanie środków biobójczych prowadzi się drogą powierzchniowej obróbki
papieru za pomocą roztworu zawierającego środki biobójcze i wodny środek do obróbki powierzc hniowej, przy czym wodny środek do obróbki powierzchniowej zawiera korzystnie glicerol jako plast yfikator.
Korzystnie to wprowadzanie środków biobójczych prowadzi się drogą powlekania papieru roztworem powlekającym zawierającym środki biobójcze.
Korzystnie to wprowadzanie środków biobójczych prowadzi się drogą osadzania na papierze
lakieru nadrukowego zawierającego środki biobójcze.
Korzystnie to wprowadzanie środków biobójczych prowadzi się drogą rozprowadzania na papierze mikrokapsułek albo cyklodekstryny, zawierających środki biobójcze.
Zatem zgodnie z wynalazkiem opisano nośnik informacji na bazie materiałów celulozowych,
a zwłaszcza papieru, przeznaczony do stosunkowo częstej manipulacji, zawierający co najmniej jeden
środek biobójczy.
4
PL 223 760 B1
Opisany nośnik informacji zawiera co najmniej jeden środek bakteriostatyczny i ewentualnie
środek bakteriobójczy oraz ewentualnie jeden środek grzybostatyczny i ewentualnie jeden środek
grzybobójczy.
Opisany tu środek bakteriostatyczny i ewentualnie środek bakteriobójczy wybiera się spośród
związków opartych na pochodnych chitosanu albo chityny, na czwartorzędowej soli amoniowej, na
zeolicie cynkowym, na jonach srebrowych i na triklosanie, a zwłaszcza taki środek bakteriostatyczny
i ewentualnie bakteriobójczy oparty jest na chlorku (didecylodimetylo)amoniowym.
Opisany tu środek grzybostatyczny i ewentualnie grzybójczy wybiera się spośród związków
opartych na pochodnych izotiazoliny albo izotiazolonu, na pochodnych chitosanu albo chityny, na
czwartorzędowej soli amoniowej, na zeolicie cynkowym, na jonach srebrowych i na triklosanie,
a zwłaszcza taki środek grzybostatyczny i ewentualnie grzybobójczy oparty jest na
p-[(dijodometylo)sulfonylo]toluenie w postaci wodnej dyspersji.
Ilość środka biobójczego w nośniku w przeliczeniu na suchą masę wynosi mniej niż 1%,
a zwłaszcza mniej niż 0,2%.
Dogodnie po jednej godzinie dynamicznej styczności papieru ze szczepem Escherichia coli albo
Staphylococcus aureus procentowy spadek aktywności odpowiednich szczepów jest dogodnie większy niż 99, 9% w warunkach określonych metodą według ASTM E 2149–01.
Również dogodnie po 24 godzinach dynamicznej styczności papieru ze szczepem Escherichia
coli albo Staphylococcus aureus aktywność przeciwbakteryjna określona metodą XPG 39010 jest
także dogodnie ujemna.
Opisany tu nośnik informacji wytwarza się w oparciu o materiały celulozowe, a zwłaszcza papier. Może on być również oparty na materiałach z tworzyw sztucznych.
Opisany nośnik informacji może być stosowany do wytwarzania banknotów, paszportów, kart
do gry, kart mikro-elektronicznych, opakowań, książek albo magazynów.
Zgodnie z wynalazkiem opisano także sposób wytwarzania opisanego tu nośnika informacji,
w którym do podstawowego nośnika informacji wykonanego z materiałów celulozowych, ewentualnie
z tworzyw sztucznych, wprowadza się co najmniej jeden środek biobójczy.
Wprowadzanie opisanego tu środka biobójczego do nośnika można prowadzić różnymi
sposobami:
– drogą zanurzania tego nośnika podstawowego w roztworze środka biobójczego,
– drogą natryskiwania tego nośnika podstawowego roztworem środka biobójczego,
– drogą drukowania tego nośnika podstawowego za pomocą farby zawierającej środek biobójczy,
– drogą obróbki powierzchniowej tego nośnika podstawowego za pomocą roztworu zawierającego środek biobójczy i wodny środek do obróbki powierzchniowej, przy czym wodny środek do obróbki powierzchniowej zawiera korzystnie glicerol jako plastyfikator,
– drogą powlekania tego nośnika podstawowego roztworem powlekającym zawierającym środek biobójczy,
– drogą osadzania na tym nośniku podstawowym lakieru nadrukowego zawierającego środek
biobójczy,
– drogą rozprowadzania na tym nośniku podstawowym mikrokapsułek albo cyklodekstryny, zawierających środek biobójczy.
Następujące nieograniczające przykłady umożliwią pełniejsze zrozumienie sposobu, w jaki wynalazek można zrealizować, a także jego zalet.
Przykład porównawczy 1:
Arkusz papieru formuje się w następujący sposób na maszynie papierniczej, nazywanej formą cylindryczną, za pomocą tkaniny drucianej zawierającej wzór do wytwarzania znaku wodnego, przy czym
w przypadku tego papieru jest możliwe, aby był on odpowiedni jako papier do produkcji banknotów:
– pastę z włókien bawełnianych zawiesza się w wodzie i zawiesinę poddaje rafinacji w 60°
Schoeppera-Rieglera,
– dodaje się środek odporny na wilgoć, w przybliżeniu 2,5% w przeliczeniu na suchą masę żywicy poli(amido-aminoepichlorohydrynowej), wyrażone w stosunku do włókien bawełnianych,
– do tej zawiesiny wprowadza się także małe opalizujące tekturki,
– w czasie formowania arkusza wprowadza się znanymi dotychczas technikami mikrodrukowaną nitkę bezpieczeństwa, nazywaną „nitką okienkową”, tak że nitka ukazuje się w niektórych okienkach przy powierzchni papieru. Sposób, który można stosować do wprowadzania tej nitki jest znany
na przykład z europejskiego opisu patentowego nr EP 59056,
PL 223 760 B1
5
– po uformowaniu arkusza podaje się go obróbce powierzchniowej za pomocą środka zaklejającego w prasie formatowej,
– arkusz suszy się w temperaturze około 100°C.
Przykład porównawczy 2
Papier według Przykładu 1 stosuje się i impregnuje w zbiorniku do impregnacji zawierającym
kompozycję przygotowaną w ośrodku wodnym, która zawiera:
– 98 części wagowo handlowego spoiwa PVA,
– 2 części wagowo handlowego środka biobójczego opartego na izotiazolinie, sprzedawanego
pod nazwą handlową „Microbiocide B43F” przez firmę Intace.
Stężenie środka biobójczego w stosunku do całej kąpieli nastawia się na 0,05%.
pH kompozycji impregnującej ustala się na 6,6.
Papier korzystnie ma zawartość wagowo handlowego produktu biobójczego w przybliżeniu
0,02%.
Przykład porównawczy 3
Papier według Przykładu 1 stosuje się i impregnuje w zbiorniku do impregnacji, zawierającym
kompozycję przygotowaną w ośrodku wodnym, która zawiera:
94 części wagowo handlowego spoiwa PVA,
6 części wagowo handlowego środka biobójczego opartego na izotiazolinie, sprzedawanego
pod oznaczeniem „Microbiocide B43F” przez firmę Intace.
Stężenie środka biobójczego w stosunku do całej kąpieli nastawia się na 0,2%.
pH kompozycji impregnującej nastawia się na 6,6.
Papier po zaimpregnowaniu ma zawartość wagowo handlowego produktu biobójczego 0,14%,
co odpowiada zawartości produktu biobójczego w papierze w przybliżeniu 0,07% w przeliczeniu na
suchą masę.
Przykład porównawczy 4
Papier według Przykładu 1 stosuje się i impregnuje w zbiorniku do impregnacji, zawierającym
kompozycję przygotowaną w ośrodku wodnym, która zawiera:
– 75 części wagowo handlowego spoiwa PVA,
– 25 części wagowo handlowego środka biobójczego opartego na chitosanie, sprzedawanego
pod oznaczeniem „Chitogel” przez firmę France Chitine.
Stężenie środka biobójczego w stosunku do całej kąpieli 10 nastawia się na 1,0%.
pH kompozycji impregnującej nastawia się na 6,8.
Papier po zaimpregnowaniu ma zawartość wagowo handlowego produktu biobójczego 0,75%,
co odpowiada zawartości produktu biobójczego w papierze w przybliżeniu 0,4% w przeliczeniu na
suchą masę.
Przykład porównawczy 5
Papier według Przykładu 1 stosuje się i impregnuje w zbiorniku do impregnacji, zawierającym
kompozycję przygotowaną w ośrodku wodnym, która zawiera:
– 70 części wagowo handlowego spoiwa PVA,
– 30 części wagowo handlowego środka biobójczego opartego na chitosanie, sprzedawanego
pod oznaczeniem „Chitosan 241” przez firmę France Chitine.
Stężenie środka biobójczego w stosunku do całej kąpieli nastawia się na 1,25%.
pH kompozycji impregnującej nastawia się na 5,2.
Papier po zaimpregnowaniu ma zawartość wagowo handlowego produktu biobójczego 0,925%,
co odpowiada zawartości produktu biobójczego w papierze w przybliżeniu 0,5% w przeliczeniu na
suchą masę.
Przykład porównawczy 6
Papier według Przykładu 1 stosuje się i impregnuje w zbiorniku do impregnacji, zawierającym
kompozycję przygotowaną w ośrodku wodnym, która zawiera:
– 94 części wagowo handlowego spoiwa PVA,
– 6 części wagowo handlowego środka biobójczego opartego na chlorku (didecylodimetylo)amoniowym, sprzedawanego pod oznaczeniem „Microbiocide B74” przez firmę Intace.
Stężenie środka biobójczego B74 w stosunku do całej kąpieli nastawia się na 0,2%.
pH kompozycji impregnującej nastawia się na 6, 4.
6
PL 223 760 B1
Papier po zaimpregnowaniu ma zawartość wagowo handlowego produktu biobójczego 0,142%,
co odpowiada zawartości produktu biobójczego w papierze w przybliżeniu 0,07% w przeliczeniu na
sucha masę.
Przykład porównawczy 7
Papier według Przykładu 1 stosuje się i impregnuje w zbiorniku do impregnacji, zawierającym
kompozycję przygotowaną w ośrodku wodnym, która zawiera:
88 części wagowo handlowego spoiwa PVA,
6 części wagowo handlowego środka biobójczego opartego na chlorku (didecylodimetylo)amoniowym, sprzedawanego pod oznaczeniem „Microbiocide B74” przez firmę Intace,
6 części wagowo środka biobójczego opartego na izotiazolinie, sprzedawanego pod oznaczeniem ”Microbiocide B43F” przez firmę Intace.
Stężenia środka biobójczego B74 i B43F w stosunku do całej kąpieli nastawia się na 0,2%.
pH kompozycji impregnującej nastawia się na 6,07.
Papier po zaimpregnowaniu ma zawartość wagowo handlowego produktu biobójczego 0,28%,
co odpowiada zawartości produktu biobójczego w papierze w przybliżeniu 0,14% w przeliczeniu na
suchą masę.
Przykład porównawczy 8
Papier według Przykładu 1 stosuje się i impregnuje w zbiorniku do impregnacji, zawierającym
kompozycję przygotowaną w ośrodku wodnym, która zawiera:
94 części wagowo handlowego spoiwa PVA,
6 części wagowo handlowego środka biobójczego opartego na chlorku 3-(metoksysililo)propylodimetylooktadecyloamoniowym, sprzedawanego pod oznaczeniem „AEM 5772/5” przez firmę Devan.
Stężenie środka biobójczego w stosunku do całej kąpieli nastawia się na 0,2%.
pH kompozycji impregnującej nastawia się na 6,08.
Papier po zaimpregnowaniu ma zawartość wagowo handlowego produktu biobójczego 0,15%,
co odpowiada zawartości produktu biobójczego w papierze w przybliżeniu 0,08% w przeliczeniu na
suchą masę.
Przykład porównawczy 9
Papier według Przykładu 1 stosuje się i impregnuje w zbiorniku do impregnacji, zawierającym
kompozycję przygotowaną w ośrodku wodnym, która zawiera:
86 części wagowo handlowego spoiwa PVA,
14 części wagowo handlowego środka biobójczego opartego na chlorku 3-(metoksysililo)propylodimetylooktadecyloamoniowym, sprzedawanego pod oznaczeniem ”AEM 5772/5” przez firmę
Devan.
Stężenie środka biobójczego w stosunku do całej kąpieli nastawia się na 0,5%.
pH kompozycji impregnującej nastawia się na 6,08.
Papier po zaimpregnowaniu ma zawartość wagowo handlowego produktu biobójczego 0,37%,
co odpowiada zawartości produktu biobójczego w papierze w przybliżeniu 0,19% w przeliczeniu na
suchą masę.
Przykład porównawczy 10
Papier według Przykładu 1 stosuje się i impregnuje w zbiorniku do impregnacji, zawierającym
kompozycję przygotowaną w ośrodku wodnym, która zawiera:
75 części wagowo handlowego spoiwa PVA,
25 części wagowo handlowego środka biobójczego opartego na chlorku 3-(metoksysililo)propylodimetylooktadecyloamoniowym, sprzedawanego pod oznaczeniem „AEM 5772/5” przez
firmę Devan.
Stężenie środka biobójczego w stosunku do całej kąpieli nastawia się na 1,0%.
pH kompozycji impregnującej nastawia się na 6,08.
Papier po zaimpregnowaniu ma zawartość wagowo handlowego produktu biobójczego 0,73%,
co odpowiada zawartości produktu biobójczego w papierze w przybliżeniu 0,37% w przeliczeniu na
suchą masę.
Przykład porównawczy 11
Papier według Przykładu 1 stosuje się i impregnuje w zbiorniku do impregnacji, zawierającym
kompozycję przygotowaną w ośrodku wodnym, która zawiera:
– 50 części wagowo handlowego spoiwa PVA,
PL 223 760 B1
7
– 50 części wagowo handlowego środka biobójczego opartego na chlorku 3-(metoksysililo)propylodimetylooktadecyloamoniowym, sprzedawanego pod oznaczeniem „AEM 5772/5” przez firmę
Devan.
Stężenie środka biobójczego w stosunku do całej kąpieli nastawia się na 3,0%.
pH kompozycji impregnującej nastawia się na 6,08.
Papier po zaimpregnowaniu ma zawartość wagowo handlowego produktu biobójczego 2,22%,
co odpowiada zawartości produktu biobójczego w papierze w przybliżeniu 1,1% w przeliczeniu na
suchą masę.
Przykład porównawczy 12
Papier według Przykładu 1 stosuje się i impregnuje w zbiorniku do impregnacji, zawierającym
kompozycję przygotowaną w ośrodku wodnym, która zawiera:
75 części wagowo handlowego spoiwa PVA,
25 części wagowo handlowego środka biobójczego opartego na fenylofenolanie sodowym,
sprzedawanego pod oznaczeniem „Bactolyse 74880” przez firmę Ondeo.
Stężenie środka biobójczego w stosunku do całej kąpieli nastawia się na 1,0%.
pH kompozycji impregnującej nastawia się na 6,6.
Papier po zaimpregnowaniu ma zawartość wagowo handlowego produktu biobójczego 0,72%,
co odpowiada zawartości produktu biobójczego w papierze w przybliżeniu 0,36% w przeliczeniu na
suchą masę.
Przykład porównawczy 13
Papier według Przykładu 1 stosuje się i impregnuje w zbiorniku do impregnacji, zawierającym
kompozycję przygotowaną w ośrodku wodnym, która zawiera:
80 części wagowo handlowego spoiwa PVA,
20 części wagowo handlowego środka biobójczego opartego na pochodnej izotiazolonu, sprzedawanego pod oznaczeniem „Surfasept 74818” przez firmę Ondeo.
Stężenie środka biobójczego w stosunku do całej kąpieli nastawia się na 0,7%.
pH kompozycji impregnującej nastawia się na 6,6.
Papier po zaimpregnowaniu ma zawartość wagowo handlowego produktu biobójczego 0,525%,
co odpowiada zawartości produktu biobójczego w papierze w przybliżeniu 0,26% w przeliczeniu na
suchą masę.
Przykład porównawczy 14
Papier według Przykładu 1 stosuje się i impregnuje w zbiorniku do impregnacji, zawierającym
kompozycję przygotowaną w ośrodku wodnym, która zawiera:
97 części wagowo handlowego spoiwa PVA,
3 części wagowo handlowego środka biobójczego opartego na p-[(dijodometylo)sulfonylo]toluenie, sprzedawanego pod oznaczeniem „Surfasept 74859” przez firmę Ondeo.
Stężenie środka biobójczego w stosunku do całej kąpieli nastawia się na 0,1%.
pH kompozycji impregnującej nastawia się na 6,8.
Papier po zaimpregnowaniu ma zawartość wagowo handlowego produktu biobójczego 0,075%,
co odpowiada zawartości produktu biobójczego w papierze w przybliżeniu 0,04% w przeliczeniu na
suchą masę.
Przykład porównawczy 15
Nośnik według Przykładu 1 stosuje się i impregnuje w zbiorniku do impregnacji, zawierającym
kompozycję przygotowaną w ośrodku wodnym, która zawiera:
12,2 części wagowo handlowego spoiwa PVA,
86,7 części wagowo handlowego spoiwa poliuretanowego,
0,1 części wagowo handlowego środka biobójczego opartego na chlorku (didecylodimetylo)amoniowym, sprzedawanego pod oznaczeniem „Microbiocide B74” przez firmę Intace,
1,0 części wagowo handlowego środka biobójczego opartego na karbaminianie jodopropynylobutylu, sprzedawanego pod oznaczeniem „Fungitrol 420” przez firmę ISP.
Stężenie środka biobójczego B74 i „Fungitrol 420” w stosunku do całej kąpieli nastawia się odpowiednio na 0,05% i 0,5%.
Papier po zaimpregnowaniu ma zawartość wagowo handlowego produktu biobójczego odpowiednio 0,04% i 0,4%, co odpowiada zawartości produktu biobójczego w papierze odpowiednio
w przybliżeniu 0,02% i w przybliżeniu 0,08% w przeliczeniu na suchą masę.
8
PL 223 760 B1
Przykład porównawczy 16
Papier według Przykładu 1 stosuje się i powleka powierzchniowo za pomocą prasy formatowej
kompozycją przygotowaną w ośrodku wodnym, która zawiera:
12,3 części wagowo handlowego spoiwa PVA,
87,0 części wagowo handlowego spoiwa poliuretanowego,
0,1 części wagowo handlowego środka biobójczego opartego na chlorku (didecylodimetylo)amoniowym, sprzedawanego pod oznaczeniem „Microbiocide B74” przez firmę Intace,
0,7 części wagowo handlowego środka biobójczego opartego na karbaminianie jodopropynylobutylu, sprzedawanego pod oznaczeniem „Fungitrol 420” przez firmę ISP.
Stężenia środka biobójczego B74 i „Fungitrol 420 w stosunku do całej kąpieli nastawia się odpowiednio na 0,05% i 0,5%.
Papier po zaimpregnowaniu ma zawartość wagowo handlowego produktu biobójczego odpowiednio 0,04% i 0,27%, co odpowiada zawartości produktu biobójczego w papierze odpowiednio
w przybliżeniu 0,02% i w przybliżeniu 0,05% w przeliczeniu na suchą masę.
Przykład 17 według wynalazku
Papier według Przykładu 1 stosuje się i impregnuje w zbiorniku do impregnacji zawierającym
kompozycję przygotowaną w ośrodku wodnym, która zawiera:
98,4 części wagowo handlowego spoiwa PVA,
0,8 części wagowo handlowego środka biobójczego opartego na chlorku (didecylodimetylo)amoniowym, sprzedawanego pod oznaczeniem „Microbiocide B74” przez firmę Intace,
0,8 części wagowo handlowego środka biobójczego opartego na p-[(dijodometylo)sulfonylo]toluenie, sprzedawanego pod oznaczeniem „Surfasept 74859” przez firmę Ondeo.
Stężenia środka biobójczego B74 i Surfasept 74859 w stosunku do całej kąpieli nastawia się
odpowiednio na 0,05% i 0,05%.
Papier po zaimpregnowaniu ma zawartość wagowo handlowego produktu biobójczego odpowiednio 0,04% i 0,04%, co odpowiada zawartości produktu biobójczego w papierze odpowiednio
w przybliżeniu 0,02% i w przybliżeniu 0,02% w przeliczeniu na suchą masę.
Przykład 18 według wynalazku
Papier według Przykładu 1 stosuje się i powleka powierzchniowo za pomocą prasy formatowej
kompozycją przygotowaną w ośrodku wodnym, która zawiera:
98,4% części wagowo handlowego spoiwa PVA,
0,8 części wagowo handlowego środka biobójczego opartego na chlorku (didecylodimetylo)amoniowym, sprzedawanego pod oznaczeniem „Microbiocide B74” przez firmę Intace,
0,8 części wagowo handlowego środka biobójczego opartego na p-[(dijodometylo)sulfonylo]
toluenie, sprzedawanego pod oznaczeniem „Surfasept 74859” przez firmę Ondeo.
Stężenia środka biobójczego B74 i „Surfasept w stosunku do całej mieszaniny powlekającej nastawia się odpowiednio na 0,05% i 0,05% .
Papier po zaimpregnowaniu ma zawartość wagowo handlowego produktu biobójczego odpowiednio 0,04% i 0,04%, co odpowiada zawartości produktu biobójczego w papierze odpowiednio
w przybliżeniu 0,02% i w przybliżeniu 0,015% w przeliczeniu na suchą masę.
Przykład porównawczy 19
Papier według Przykładu 1 stosuje się i impregnuje w zbiorniku do impregnacji, zawierającym
kompozycje przygotowaną w ośrodku wodnym, która zawiera:
95,9 części wagowo handlowego spoiwa PVA,
0,8 części wagowo handlowego środka biobójczego opartego na chlorku (didecylodimetylo)amoniowym, sprzedawanego pod oznaczeniem „Microbiocide B74” przez firmę Intace,
3,3 części wagowo handlowego środka biobójczego opartego na karbaminianie metylo-1H-benzimidazolilu-2, sprzedawanego pod oznaczeniem „Surfasept 74843 P” przez firmę Aquazur P&P.
Stężenia środka biobójczego B74 i Surfasept 74843 P w stosunku do całej kąpieli nastawia się
odpowiednio na 0,05% i 0,2%.
Papier po zaimpregnowaniu ma zawartość wagowo handlowego produktu biobójczego odpowiednio 0,04% i 0,15%, co odpowiada zawartości produktu biobójczego w papierze odpowiednio
w przybliżeniu 0,02% i w przybliżeniu 0,07% w przeliczeniu na suchą masę.
Przykład porównawczy 20
Papier według Przykładu 1 stosuje się i powleka powierzchniowo za pomocą prasy formatowej
kompozycją przygotowaną w ośrodku wodnym, która zawiera:
PL 223 760 B1
9
96.1 części wagowo handlowego spoiwa PVA,
0,8 części wagowo handlowego środka biobójczego opartego na chlorku (didecylodimetylo)amoniowym, sprzedawanego pod oznaczeniem „Microbiocide B74” przez firmę Intace,
3.1 części wagowo handlowego środka biobójczego opartego na karbaminianie metylo-1Hbenzimidazolilu-2, sprzedawanego pod oznaczeniem „Surfasept 74843 P” przez firmę Aquazur P&P.
Stężenia środka biobójczego B74 i Surfasept 74843 P w stosunku do całej mieszaniny powlekającej nastawia się odpowiednio na 0,05% i 0,2%.
Papier po zaimpregnowaniu ma zawartość wagowo handlowego produktu biobójczego odpowiednio 0,04% i 0,15%, co odpowiada zawartości produktu biobójczego w papierze odpowiednio
w przybliżeniu 0,02% i w przybliżeniu 0,06% w przeliczeniu na suchą masę.
Przykład porównawczy 21
Papier według Przykładu 1 stosuje się i impregnuje w zbiorniku do impregnacji zawierającym
kompozycję przygotowaną w ośrodku wodnym, która zawiera:
60,9 części wagowo handlowego spoiwa PVA,
38,1 części wagowo handlowego spoiwa typu żelatyny,
1,0 część wagowo handlowego środka biobójczego opartego na mieszaninie 1,2-benzizotiazolinonu-3 i karbaminianu metylo-1-(butylokarbonylo)-2-benzimidazolu, sprzedawanego pod
oznaczeniem „FBP-416” przez firmę IPEL.
Stężenie środka biobójczego w stosunku do całej kąpieli nastawia się na 1%.
Papier po zaimpregnowaniu ma zawartość wagowo handlowego produktu biobójczego 0,07%,
co odpowiada zawartości produktu biobójczego w papierze w przybliżeniu 0,04% w przeliczeniu na
suchą masę.
Testy i wyniki
Badano odporność nośnika informacji – papieru na rozwój grzybów i bakterii, co odpowiada zarówno testom grzybostatycznym, jak i bakteriostatycznym.
W teście grzybostatycznym, który jest własnym testem zgłaszającego, stosuje się metodę
przedstawioną w załączniku.
Metoda opiera się zarówno na normie ASTM G21–90, jak i na normie AFNOR NF X 41517.
Test bakteriostatyczny polega na ocenie przeciwbakteryjnej odporności poddanego obróbce
nośnika na rozwój drobnoustrojów w warunkach dynamicznej styczności. Metoda stosowana dla Przykładów 1 do 14 jest metodą opisaną w normie ASTM E 2149–01.
Metoda polega na doprowadzeniu poddanego obróbce nośnika do styczności w zawiesinie bakteryjnej zawierającej badany szczep, z mieszaniem odpowiednio w ciągu jednej godziny i 24 godzin.
Aktywność przeciwbakteryjną określa się drogą oznaczania w zawiesinie bakteryjnej liczby jednostek tworzących kolonię przed i po teście.
Stąd wnioskuje się o utracie aktywności drobnoustrojowej, którą wyraża się w procentach.
Metoda stosowana w Przykładach 15 do 21 jest metodą opisaną w normie XPG 39010. Metoda
polega na doprowadzaniu poddanego obróbce nośnika do styczności w zawiesinie bakteryjnej zawierającej badany szczep, z mieszaniem odpowiednio przez 0 i 24 godziny.
Aktywność przeciwbakteryjną określa się drogą oznaczania w zawiesinie bakteryjnej liczby jednostek tworzących kolonię przed i po teście.
Stąd wnioskuje się o aktywności przeciwbakteryjnej A, przy czym aktywność określa się za pomocą następującego wzoru:
A = średnia wartości log(E24i) – średnia wartości log(E0i), w którym E24i odpowiada liczbie
CFU obecnych na badanym kawałku i po 24 godz., a E0i odpowiada liczbie CFU obecnych na badanym kawałku i bezpośrednio po jego doprowadzeniu do styczności ze środkiem przeciwbakteryjnym.
W Przykładach 1 do 14 badanym szczepem był szczep Escherichia coli.
W Przykładach 15 do 21 badanym szczepem był szczep Staphylococcus aureus.
Wyniki tych dwóch serii testów łączono w Tabeli 1 dla Przykładów 1 do 14 i w Tabeli 2 dla Przykładów 15 do 21.
Niektórych przykładów, w których aktywność przeciwbakteryjna była raczej słaba, nie poddawano testom bakteriostatycznym.
Należy nadmienić, że dla serii Przykładów 1 do 14 5 Przykłady 6 i 7 nadają się zwłaszcza do
zwalczania wzrostu szczepów Escherichia coli. W porównaniu z Przykładami 8 do 11, stosując inny
środek biobójczy oparty na czwartorzędowej soli amoniowej, działają one szybko i skutecznie przy
bardzo niskich stężeniach.
10
PL 223 760 B1
Co się tyczy aktywności grzybostatycznej, to tylko przykłady 13 i 14 zapewniają całkowity brak
rozwoju grzybów.
Z drugiej strony są one nieskuteczne względem rozwoju bakterii.
Połączone dodawanie środka biobójczego z Przykładu 6 i Przykładu 14 jest zatem szczególnie
zalecane dla uzyskiwania pełnej ochrony biobójczej dla wspomnianego nośnika informacji.
Co się tyczy serii Przykładów 15 do 21, to należy nadmienić, że wszystkie stosowane środki
biobójcze mają dość pełne działanie bakteriostatyczne pod warunkiem, że wszystkie CFU obecne na
próbkach papieru zniknęły w ciągu 24 godzin po doprowadzeniu ich do styczności z wymienionymi
środkami.
Siła grzybostatyczna jest także znaczna z wyjątkiem Przykładu 21, dla którego zgłaszający obserwował lepsze wyniki przy wyższych stężeniach.
Można brać pod uwagę inne nośniki podstawowe i inne środki biobójcze.
W szczególności nośnik podstawowy może być papierem bezpieczeństwa o wysokiej długotrwałości, który jest przedmiotem zgłoszenia patentowego nr FR 2 814 476, papierem drukarskim/do
pisania, kalką kreślarską albo banknotem z tworzywa sztucznego.
Tabela 1
Test grzybostatyczny na podłożu obojętnym
Nr
przykładu
7 dni
Test bakteriostatyczny
Procentowy spadek aktywności
Escherichia coli
14 dni
Przód
Tył
Przód
Tył
po 1 godz.
po 24 godz.
1
4
4
4
4
0
0
2
4
4
4
4
3
2
3
4
4
4
4
4
4
4
80,6
> 99,9
5
4
4
4
4
80,6
> 99,9
6
1
1
3
3
> 99,9
> 99,9
7
1
1
3
2
> 99,9
> 99,9
8
4
4
4
4
87,4
> 99,9
9
4
4
4
4
92,7
> 99,9
10
4
4
4
4
99,5
> 99,9
11
4
4
4
4
> 99,9
> 99,9
12
1
1
3
4
13
0
0
1
3
14
0
0
0
0
PL 223 760 B1
11
Tabela 2
Nr
przykładu
Test grzybostatyczny na podłożu
obojętnym
7 dni
14 dni
Test bakteriostatyczny
Po 0 godz.
Po 24 godz.
Aktywność
przeciwbakteryjna
Przód
Tył
Przód
Tył
E0i
LogE0i)
E24i
Log(E24i)
15
0
0
0
1
34100
4,53
0
0
-4,53
16
0
0
1
0
7200
3,86
0
0
-3,86
17
0
0
0
0
6300
3,80
0
0
-3,80
18
1
1
3
3
189000
5,28
0
0
-5,28
19
0
0
0
0
89000
4,95
0
0
-4,95
20
0
0
1
1
49500
4,69
0
0
-4,69
21
2
2
2
3
10000
5
0
0
-5
Test grzybostatyczny
Zasada: Badany papier umieszcza się na sterylnej szalce Petriego, na obojętnym podłożu, doprowadzając do wnętrza szalki wilgoć, a następnie zaszczepia inokulum przygotowanym za pomocą
mieszaniny aktywnych szczepów.
Szalki umieszcza się w inkubatorze w temperaturze 28°C na 14 dni i obserwuje po 14 dniach.
I – Stosowane szczepy:
Stosuje się 10 różnych szczepów:
1) Chaetomium globosum
2) Myrothecium verrucaria
3) Stachybotrys atra
4) Cladosporium herbarum
5) Penicillium funicolosum
6) Trichoderma viride
7) Aspergillus niger
8) Aspergillus flavus
9) Aspergillus ustus
10) Paecilomyces variotii
II – Przechowywanie szczepów
Szczepy przechowuje się w chłodziarce w temperaturze od 3 do 5°C.
III – Test
A) Aktywacja szczepów
Gdy programuje się test, to pierwsza operacja polega na aktywowaniu szczepów dwa tygodnie
przed testem (pomiędzy 14 i 16 dniem). W rzeczywistości, ponieważ szczepy przechowuje się na
podłożu w zasadzie nieodżywczym, to konieczne jest zwiększenie ich aktywności drogą hodowania
ich na podłożu bardziej odżywczym.
W zależności od szczepu stosuje się dwa podłoża:
W przypadku Chaetomium globosum, Stachybotrys atra, Cladosporium herbarum i Penicillium
funicolosum stosuje się następujące podłoże:
Płatki owsiane
50 g
Rozgałęziony agar
20 g
Woda destylowana
1000 ml
W przypadku innych szczepów stosuje się następujące podłoże:
Słód Mosera
40 g
Pepton mikologiczny
0,5 g
Rozgałęziony agar
20 g
Woda destylowana
1000 ml
12
PL 223 760 B1
Po 14 dniach szczepy są gotowe do stosowania.
B) Podłoża do testów:
NH4NO3
3g
KC1
0,25 g
MgSO4 7H2O
0,5 g
KH2PO4
1g
Agar
20 g
Woda
1000 g
Wartość pH nastawia się w przybliżeniu na 5,5.
Jest to podłoże obojętne służące jako podłoże dla badanych kawałków.
Podłoże sterylizuje się w ciągu 30 minut w podgrzewaczu ciśnieniowym, w kolbach Erlenmeyera z korkami z waty bawełnianej, a następnie wlewa się agar do sterylnych polistyrenowych szalek.
Równolegle sterylizuje się pustą kolbę Erlenmeyera pokrytą gazą, a następnie korkiem z waty bawełnianej, i kolbę Erlenmeyera zawierającą 100 ml wody destylowanej.
C) Zapoczątkowanie testu
Wycina się minimalnie dwa kawałki do badań/powierzchnia licowa, to jest cztery szalki/test. Do
czasu przeniesienia do szalek umieszcza się je oddzielnie w małym woreczku z tworzywa sztucznego.
Kawałki do testów są krążkami o średnicy 33 mm, które 10 wycina się za pomocą stempla z otworem.
Kawałki do badań umieszcza się w środku szalki na agarze stosując pincetę z zachowaniem reguł
aseptyki.
Szalki znakuje się.
Przygotowanie inokulum:
6
5
Szczepy miesza się, a stężenie każdego szczepu powinno wynosić w przybliżeniu 10 (od 10
7
do 10 ), mierzone za pomocą komory Thoma, która oznacza 1 do 10 konidiów na kwadrat. Po sprawdzeniu stężenia szczepy miesza się w sterylnej pustej kolbie Erlenmeyera, a następnie w urządzeniu
rozpyłowym sterylizowanym przedtem alkoholem.
D) Zaszczepienie
Stosując urządzenie rozpyłowe zaszczepiono całą powierzchnię, to jest kawałek do badań
+ agar.
E) Inkubacja
Szczepy pozostawiono do działania w ciągu 14 dni w temperaturze 28°C z nasycaniem wodą.
IB – Wyniki
Naciek papieru charakteryzuje się stosując układ znakujący:
0 = > brak ataku
1 = > ślady rozwoju grzybów
2 = > nieznaczny rozwój (od 10 do 30%)
3 = > umiarkowany rozwój (od 30 do 60%
4 = > silny rozwój (> 60%).
Zastrzeżenia patentowe
1. Papier o właściwościach biobójczych przeznaczony do stosunkowo częstego użytku i przeznaczony do produkcji banknotu, znamienny tym, że zawiera dwa środki biobójcze: chlorek (didecylodimetylo)amoniowy i p-[(dijodometylo)sulfonylo]toluen w postaci dyspersji wodnej, przy czym ilość
środka biobójczego w papierze w przeliczeniu na suchą masę jest mniejsza niż 1%, a zwłaszcza
mniejsza niż 0,2%.
2 Sposób wytwarzania papieru o właściwościach biobójczych określonego w zastrz. 1, znamienny tym, że do papieru wprowadza się dwa środki biobójcze: chlorek (didecylodimetylo)amoniowy
i p-[(dijodometylo)sulfonylo]toluen w postaci dyspersji wodnej.
3. Sposób według zastrz. 2, znamienny tym, że wprowadzanie środków biobójczych prowadzi
się drogą zanurzania papieru w roztworze środków biobójczych.
4. Sposób według zastrz. 2, znamienny tym, że wprowadzanie środków biobójczych prowadzi
się drogą natryskiwania papieru roztworem środków biobójczych.
5. Sposób według zastrz. 2, znamienny tym, że wprowadzanie środków biobójczych prowadzi
się drogą drukowania papieru za pomocą farby zawierającej środki biobójcze.
PL 223 760 B1
13
6. Sposób według zastrz. 2, znamienny tym, że wprowadzanie środków biobójczych prowadzi
się drogą powierzchniowej obróbki papieru za pomocą roztworu zawierającego środki biobójcze
i wodny środek do obróbki powierzchniowej, przy czym wodny środek do obróbki powierzchniowej
zawiera korzystnie glicerol jako plastyfikator.
7. Sposób według zastrz. 2, znamienny tym, że wprowadzanie środków biobójczych prowadzi
się drogą powlekania papieru roztworem powlekającym zawierającym środki biobójcze.
8. Sposób według zastrz. 2, znamienny tym, że wprowadzanie środków biobójczych prowadzi
się drogą osadzania na papierze lakieru nadrukowego zawierającego środki biobójcze.
9. Sposób według zastrz. 2, znamienny tym, że wprowadzanie środków biobójczych prowadzi
się drogą rozprowadzania na papierze mikrokapsułek albo cyklodekstryny, zawierających środki
biobójcze.
14
PL 223 760 B1
Departament Wydawnictw UPRP
Cena 4,92 zł (w tym 23% VAT)