błota rakutowskie plb040001
Transkrypt
błota rakutowskie plb040001
BŁOTA RAKUTOWSKIE PLB040001 Jezioro Rakutowskie Fot. Grzegorz Rąkowski Obszar obejmuje centralną część zatorfionej niecki Błot Rakutowskich i Błot Kłócieńskich, odwadnianych przez rzekę Kłótnię. Jest to największy na Pojezierzu Gostynińskim ekosystem mokradłowy o cechach naturalnych, obejmujący obszary wodne, torfowiskowe, łąkowe, zaroślowe i leśne oraz będący ostoją rzadkich gatunków ptaków. W centralnej części Błot Rakutowskich leży płytkie, eutroficzne Jezioro Rakutowskie otoczone pasem zalewowych łąk turzycowych. Ze względu na niewielką głębokość jeziora występują znaczne wahania wielkości jego powierzchni, sięgające 60–70 ha. W okresach suszy wokół jeziora tworzą się rozległe, pokryte mułem łachy. Lustro wody otacza szeroki pas szuwarów z dominacją trzciny pospolitej, pałki szerokolistnej i oczeretu jeziornego. W zatokach rosną grążel żółty i grzybienie białe. Na dnie jeziora występują zespoły łąk ramienicowych. Z niecką jeziora sąsiaduje kompleks podmokłych lasów, w których przeważają zbiorowiska olsu i łęgu jesionowo-olszowego. W peryferyjnych częściach obszaru znajdują się kompleksy torfowisk ze śladami eksploatacji torfu i licznymi torfiankami, ekstensywnie użytkowane podmokłe i suche łąki oraz fragmenty borów sosnowych i pól uprawnych. Granice obszaru Błota Rakutowskie w znacznej mierze pokrywają się z granicami siedliskowego obszaru Natura 2000 Błota Kłócieńskie PLH040031 (3899,30 ha). Oba obszary leżą w granicach Gostynińsko-Włocławskiego Parku Krajobrazowego, a w ich obrębie znajdują się się dwa rezerwaty przyrody: „Olszyny Rakutowskie” (174,62 ha) i „Jezioro Rakutowskie” (414,07 ha). Zachowaniu i utrzymaniu siedlisk cennych gatunków ptaków wodno-błotnych na terenie Błot Rakutowskich sprzyja ekstensywna gospodarka rolna prowadzona przez użytkowników tego terenu. Do najważniejszych zagrożeń dla awifauny i jej siedlisk w obszarze należą: obniżenie się poziomu wód gruntowych, zarastanie i niestabilna hydrologia Jeziora Rakutowskiego, w którym występują znaczne wahania poziomu wody, zaprzestanie bądź zmiana użytkowania rolniczego terenów położonych na obrzeżach mokradeł oraz zalesianie terenów porolnych. Siweczka obrożna Fot. Grzegorz i Tomasz Kłosowscy Błota Rakutowskie są jedną z ważniejszych w środkowej części kraju ostoi ptaków wodno-błotnych. Znaczną liczebność osiąga tutejsza populacja lęgowa sieweczki obrożnej Charadrius hiaticula (2–6 par lęgowych, ok. 1% ogólnokrajowej populacji lęgowej). Obszar stanowi także miejsce odpoczynku i żerowania ptaków przelotnych, w szczególności gęsi, kaczek, siewkowców i żurawi. Znaczącą w skali kraju liczebność osiągają zatrzymujące się tu populacje migrujące gęsi zbożowej Anser fabalis (do 8000 osobników), głowienki Aythya ferina (do 5000 osobników), kulika wielkiego Numenius arquata (do 44 osobników) oraz jesienne zgrupowania żurawia Grus grus (1500–3000 osobników). Powierzchnia: 4437,93 ha Rok zatwierdzenia: 2004 Region geograficzny: Pradolina Toruńsko-Eberswaldzka Mezoregion: Kotlina Płocka Położenie administracyjne: województwo kujawsko-pomorskie, powiat włocławski Sprawujący nadzór nad obszarem: Regionalna Dyrekcja Ochrony Środowiska w Bydgoszczy ul. Dworcowa 63 85-950 Bydgoszcz tel: 52 518 18 01, fax: 52 518 18 02 e-mail: [email protected] www.bydgoszcz.rdos.gov.pl Dane Bazy Danych Ogólnogeograficznych, będące treścią niniejszego opracowania, są materiałem państwowego zasobu geodezyjnego i kartograficznego, prowadzonego przez Głównego Geodetę Kraju na podstawie przepisów ustawy Prawo geodezyjne i kartograficzne. Osoby korzystające z tych materiałów nie mają prawa do ich zwielokrotniania, sprzedawania, udostępniania lub w inny sposób wprowadzania do obrotu lub rozpowszechniania ich treści w całości bądź we fragmentach, w szczególności do ich przesyłania lub udostępniania w systemach i sieciach komputerowych lub jakichkolwiek innych systemach teleinformatycznych.